Άδωνις
- Ένας θεός της Φρυγικής Θρησκείας.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Άδωνις" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη " ".
Γέννηση[]
Μητέρα του θεωρείται η πανέμορφη Σμύρνα ή Μύρρα, η κόρη του βασιλέα των Ασσυρίων, Θείαντα.
Η μητέρα του μεταμορφώθηκε από τους θεούς σε δέντρο, (τη μυρόβλητη σμύρνα, μυρτιά), ενώ είχε μέσα στα σπλάχνα της, αγέννητο ακόμη, τον Αδώνιδα. Σχίστηκε η φλούδα της σμύρνας και εξήλθε από μέσα το ασυναγώνιστο σε κάλλος βρέφος.
Έτρεξαν αμέσως οι νεράιδες και έλουσαν το βρέφος με τα μυροβόλα δάκρυα της μητέρας του. Έτρεξε και η θεά του κάλλους η Αφροδίτη και μαγεμένη από την ευειδία του βρέφους το πήρε και το έδωσε στην Περσεφόνη να το μεγαλώσει.
Ανταγωνισμός Αφροδίτης - Περσεφόνης[]
Ο Άδωνις μεγαλώνοντας έγινε ένας ωραίος έφηβος. Όταν ήρθε η ημέρα να επιστρέψει η Περσεφόνη τον Άδωνιδα στην Αφροδίτη, όπως ήταν η συμφωνία, η βασίλισσα του Κάτω Κόσμου αρνήθηκε. Το είχε αγαπήσει, ώστε σπάραζε και δεν δεχόταν να το αποχωριστεί. Οι δυο θεές διαφώνησαν και μη φθάνοντας σε αποτέλεσμα ζήτησαν τη παρέμβαση του Δία.
Ο Ζεύς, για να μην στεναχωρήσει καμιά από τις δυο θεές, αποφάσισε να κρατούν, τέσσερις μήνες του έτους, η κάθε μία κοντά της τον Άδωνη.
Τους υπόλοιπους τέσσερις μήνες ο Άδωνιςς θα μπορούσε να τους χρησιμοποιήσει, όπως ήθελε. Τους τέσσερις αυτούς μήνες τους έκανε δώρο ο νέος στην Αφροδίτη και έμενε κοντά της τον περισσότερο χρόνο. Η διαμονή του Αδώνιδα στη Γη έφερε την άνοιξη και τη αναζωογόνηση της φύσης.
Θάνατος του Άδωνιδος[]
Όταν μεγάλωσε ο Άδωνης έγινε κυνηγός. Συνοδό του στην θήρα είχε συνήθως την Αφροδίτη. Η προτίμηση που έδειχνε σε αυτόν η θεά, έκαναν τον αιμοβόρο Θεό Άρεως να φθονήσει τον νέο. Μεταμορφωμένος σε κάπρο, όρμησε εναντίον του και τον φόνευσε.
Τα δάκρυα της θεάς Αφροδίτης αναμίχθηκαν με το αίμα του νεκρού Αδώνιδα. Σύμφωνα με τον μύθο οι ανεμώνες φυτρώνουν εκεί που χύθηκε το αίμα και τα αθώα πέταλά τους θυμίζουν για πάντα τον πόνο της ωραιότητας. Και το αίμα αυτό, έβαψε ερυθρά τα τριαντάφυλλα που μέχρι τότε ήταν κατάλευκα.
Λατρεία[]
Η λατρεία του Άδωνη διαδόθηκε στην Ελλάδα μετά από τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Προς τιμή του ωραίου αυτού θνητού, που ήταν το σύμβολο της βλάστησης και της άνοιξης, τελούσαν εορτές τα "Αδώνια".
Στην τελετή αυτή μαζεύονταν γυναίκες και θρηνούσαν μπροστά σε δυο κλίνες, όπου είχαν τοποθετηθεί ξύλινα ή κερένια αγάλματα, ομοιώματα του Άδωνη και της Αφροδίτης.
Συμβολισμός[]
Ο θάνατος του Άδωνη συμβολίζει την εξαφάνιση της βλάστησης στην εποχή του χειμώνα και τον αφανισμό του σπόρου μέσα στο έδαφος για λίγο χρόνο. Ο κάπρος είναι το άροτρο που σχίζει τα σπλάχνα της γης, για να γίνει η σπορά.
Η διαμονή του Άδωνη κοντά στην Περσεφόνη συμβολίζει την κατάχωση του σπόρου μέσα στο έδαφος και η παραμονή του κοντά στην Αφροδίτη τη βλάστησή του στην επιφάνεια τη ξηράς.
Πιθανή Ιστορική Ερμηνεία[]
Είναι ενδεχόμενο ο Άδωνις να αποτελεί την μετεξέλιξη, στον Μικρασιατικό χώρο, του Αιγυπτιακού θεού Άθωνα (Aton).
Στην περίπτωση αυτή, την λατρεία του μετέφεραν στην Μικρά Ασία Αθωνιστές πρόσφυγες από την Αίγυπτο, όταν μετά το τέλος της βασιλείας Αμενώφιος Δ' (Akhenaton) άρχισαν απηνείς διωγμοί κατά των οπαδών της θρησκείας αυτής.
Περισσότερα για το σενάριο αυτό βλέπε εδώ
Οι πρώτοι χριστιανοί όταν ερώτησαν το μαντείο για το λόγο του θεού Ιαώ (θεός των Γνωστικών), έλαβαν ως απάντηση «είναι ο Ήλιος».
Ο εκκλησιαστικός Ωριγένης εξομοιάζει τον Ήλιο με τον "Αδωνάι" των Εβραίων.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Φρυγική Θρησκεία
- Κυβέλη
- Αφροδίτη
- Νεφερτίτη και Αφροδίτη
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)