Άλωσις
- Μία διαδικασία.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Άλωση" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[]]".
Εισαγωγή[]
Ο όρος «άλωση» (ή άλωσις) με ενεργητική ή παθητική σημασία, που προέρχεται εκ του αρχαίου ελληνικού ρήματος αλίσκομαι = καταστρέφομαι, σημαίνει, ειδικά, τη πτώση πόλης σε εχθρικές χείρες, την κυρίευση, την εκπόρθησή της. Γενικά όμως την κάθε κατάκτηση και σύλληψη.
Στην Ελληνική Ιστορία είναι γνωστές οι δύο αλώσεις της Κωνσταντινούπολης την 13 Απριλίου 1204 από τους Φράγκους και την 29 Μαΐου 1453 από τους Τούρκους.
Η δεύτερη που συμπίπτει και με το τέλος του Εκατονταετούς πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας αποτελεί και το διαχωρισμό μεταξύ της Μεσαιωνικής περιόδου (Μεσαίωνας) και της Νεότερης Ιστορίας.
Στη δημοτική ποίηση και Λαογραφία η Άλωση της Κωνσταντινούπολης πέρασε, με τη φράση (ως) «Πάρσιμο της Πόλης» και έχει αφήσει στη συνείδηση του Ελληνικού λαού την απήχηση μεγάλου γεγονότος και με θεϊκή ακόμη προέλευση, με αποτέλεσμα να θεωρείται χρονολογικός σταθμός και ιστορική αφετηρία των δεινών αλλά και της αναγέννησης του Ελληνισμού.
Ιδιαίτερα εξαίρεται, στην Ιστορία, η άλωση της Σημαίας και πολεμικού υλικού του αντιπάλου, ειδικότερα όταν γίνει ηρωική μάχη «εκ του συστάδην».
Τέτοιες αλώσεις έχει να επιδείξει πολλές η Ελληνική Επανάσταση (1821), αλλά και οι Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912 - 1913.
- Σήμερα η άλωση θεωρείται και κατατάσσεται στις πολεμικές επιχειρήσεις τις λίαν δύσκολες λόγω των μέσων των αντιμαχομένων, αλλά και των διεθνών συνθηκών προστασίας αιχμαλώτων και αμάχων πληθυσμών με μόνο εφικτό αποτέλεσμα τον διασκορπισμό και τη διάλυση των ανθισταμένων.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)