Άνδρος
Νάξος
Πάρος
Άνδρος
Τήνος
Θήρα
Μήλος
Σύρος
Δήλος
Βόρειες Σποράδες
Νότιες Σποράδες
Ανατολικές Σποράδες
Δυτικές Σποράδες
Κυκλάδες
Σαρωνίδες
Αργολίδες
- Mία νήσος του Αιγαίου Πελάγους που ανήκει στις Κυκλάδες.
Ετυμολογία[]
 Κυκλάδες
|
|---|
| Δυτικές Κυκλάδες |
|
| Κεντρικές Κυκλάδες |
|
| Ανατολικές Κυκλάδες |
|
| Μικρές Κυκλάδες |
|
| Νότιες Κυκλάδες |
|
Η ονομασία "Άνδρος" σχετίζεται ετυμολογικά με τις λέξεις
Γεωγραφία[]
Βρίσκεται μεταξύ Εύβοιας και Τήνου.
Μορφολογία[]
Το έδαφος στο κέντρο είναι ορεινό, ενώ στα παράλια πεδινό. Τα υψηλότερα όρη είναι το Πέταλο (994 μ.), Κουβάρα (975 μ.), Γερακώνες (760 μ.), Ράχη (950 μ.) και Άγιοι Σαράντα (714 μ.).
Στις ακτές σχηματίζονται πολλοί όρμοι και κολπίσκοι, αλλά υπάρχει μόνο ένας φυσικό λιμένας, το Γάβριο, που βρίσκεται στο ΒΔ τμήμα της. Στα νότια υπάρχει ο πορθμός της Τήνου και το ακρωτήριο Στενό.
Δημογραφία[]
Οικονομία[]
Η οικονομία της νήσου στηρίζεται στα αγροτικά προϊόντα, στη ναυτιλία και τον τουρισμό. Υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις καλλιεργημένες με λεμονιές, ελιές, μουριές, αμπέλια, συκιές, εσπεριδοειδή, πατάτες, σιτηρά κ.ά.
Τα κτηνοτροφικά προϊόντα της Άνδρου είναι αρκετά για την εσωτερική κατανάλωση. Το υπέδαφος είναι πλούσιο σε μεταλλεύματα μαγγανίου, σιδήρου και νικελίου. Κύρια όμως οικονομική πηγή είναι η ναυτιλία.
Τουρισμός[]
Ολόκληρο η νήσος, ιδίως όμως η πρωτεύουσά του Χώρα (1598 κάτ.), έχει ένα έντονο αιγαιοπελαγίτικο χρώμα και προσφέρει στον επισκέπτη πολλές φυσικές ομορφιές. Από αρχαιολογική άποψη παρουσιάζει ενδιαφέρον η Παλαιόπολη.
Ιστορία[]
Για την παλαιότερη ιστορία της Άνδρου δεν υπάρχουν καθορισμένα όρια μεταξύ μύθου και ιστορίας. Το όνομά της το πήρε από τον Άνδρο, υιο του Ευρύμαχου και της Κρέουσας.
Πρώτοι κάτοικοί της υπήρξαν οι Αιγαίοι, κατόπιν ήρθαν οι Κάρες και οι Ίωνες.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα και οι μαρτυρίες των αρχαίων συγγραφέων δεν βοηθούν στη συμπλήρωση των κενών της ιστορίας της Άνδρου.
Οι ανασκαφές στη Ζαγορά αποκάλυψαν την ύπαρξη σημαντικού πολιτισμού στη γεωμετρική περίοδο.
Τον 7ο αι. π.Χ., την περίοδο του 2ου αποικισμού, η Άνδρος ίδρυσε πολλές πόλεις στα παράλια της Θράκης και της Μακεδονίας, μεταξύ των οποίων ήταν και τα Στάγειρα, πατρίδα του Αριστοτέλη.
Όταν οι Αθηναίοι έγιναν κύριοι των θαλασσών, έγινε μέλος της Α' και Β' Αθηναϊκής συμμαχίας.
Στον Πελοποννησιακό πόλεμο, ενώ στην αρχή ήταν με το μέρος την Αθηναίων, το 409 υποστήριξε τους Σπαρτιάτες και μόνο μετά τη συντριβή του σπαρτιατικού στόλου στην Κνίδο (393 π.Χ.) από τον Κόνωνα επέστρεψε στους συμμάχους της.
Στην ελληνιστική περίοδο έγινε αφορμή συγκρούσεων των επιγόνων του Μ. Αλεξάνδρου, Αντίγονου και Πτολεμαίου.
Τέλος το 199 π.Χ. την κατέλαβαν οι Ρωμαίοι και υποχρέωσαν τους κατοίκους της να εγκαταλείψουν το νησί.
Κατά τον 11ο και 12ο αι., στη βυζαντινή περίοδο, γνώρισε μεγάλη οικονομική ακμή, ιδιαίτερα την εποχή των Κομνηνών, και έγινε κέντρο βιοτεχνίας και εξαγωγής μεταξωτών υφασμάτων. Τότε ιδρύθηκε και η φιλοσοφική σχολή.
Το 1204, με την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, περιήλθε στη βενετική κατοχή μέχρι το 1566 και κατόπι κατακτήθηκε από τους Τούρκους που την παραχώρησαν στον Ισραηλίτη Ιωσήφ Νάζη.
Στο διάστημα 1770 - 1774 ήταν στην κατοχή των Ρώσων. Το 1790 ο Λάμπρος Κατσώνης νικήθηκε από τον τουρκαλγερινό στόλο στα στενά της Άνδρου.
Στις 10 Μαΐου 1821 ο Θεόφιλος Καΐρης ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης στην Άνδρο.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)