Άρης
Mars, Ares
εγκατάστασης
Διαστημικού Σταθμού
στον Πλανήτη Άρη
εκτόξευσης πυραύλου
από Αστροναυτικό Σταθμό
στον Πλανήτη Άρη
Άρης
- Ένας πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος.
Εισαγωγή[]
Ο Άρης είναι πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Είναι ο τέταρτος πλησιέτερος πλανήτης στον Ήλιο και ο δεύτερος πλησιέστερος πλανήτης στη Γη. Καλείται και «Ερυθρός Πλανήτης» εξ αιτίας του χρώματος που παρουσιάζει και που οφείλεται στο Τριοξείδιο Σιδήρου (Fe2O3) που υπάρχει στην επιφάνειά του.
Περιβάλλεται από λεπτή ατμόσφαιρα με μέση πίεση περίπου στο ένα εκατοστό αυτής της Γης.
Έχει δύο μικρούς δορυφόρους:
Ο Άρης είναι γνωστός ήδη από την προϊστορία, καθώς και ο πρώτος πλανήτης που παρατηρούμενος με τηλεσκόπιο αποκάλυψε, λόγω εγγύτητας, τα γενικά χαρακτηριστικά της μορφολογίας του, τα οποία θεωρήθηκε (σωστά ως ένα βαθμό) ότι είναι παρόμοια με αυτά της Γης. Η ομοιότητα αυτή έδωσε βάση αφ' ενός σε μια εκτεταμένη συζήτηση για την ύπαρξη ζωής σε αυτόν, αφ' ετέρου σε σκέψεις μελλοντικής αποίκισής του. Ακόμη, είναι εύκολα προσεγγίσιμος από τις εξερευνητικές μας διαστημοσυσκευές, καθώς ένα ταξίδιο προς αυτόν απαιτεί χρόνο περίπου έξι μηνών όταν οι θέσεις Γης και Άρη είναι ευνοϊκές, κάτι που συμβαίνει περίπου ανά δύο έτη. Για τους λόγους αυτούς ο Άρης είναι ο καλύτερα εξερευνημένος πλανήτης έως σήμερα.
Ιστορία[]
Αρειανός Όλυμπος. Το υψηλότερο όρος του Ηλιακού Συστήματος (27 km).
Υποτιθέμενη μελλοντική Γαιοπλασία στον Άρη.
Ο Άρης θεωρείται ότι δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4,2 δισ. έτη από τον πλανητικό δίσκο από τον οποίο δημιουργήθηκαν και οι υπόλοιποι πλανήτες.
Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι ο Άρης, στα αρχικά στάδια εξέλιξής του, καλυπτόταν σε ορισμένα σημεία του από υγρό ύδωρ βάθους τουλάχιστον μερικών μέτρων, ενώ υπάρχουν και ενδείξεις για την ύπαρξη ενός τουλάχιστον ωκεανού. Έτσι, υπάρχει το ενδεχόμενο ο Άρης να φιλοξενούσε ζωή σε μορφή μικροβίων -που προφανώς ότι δεν εξελίχθηκε περαιτέρω- και υποστηρίζεται η άποψη ότι σε μια τέτοια περίπτωση η ζωή στη Γη θα μπορούσε να έχει προέλθει από τον Άρη.
Το μικρό μέγεθος του Άρη, που συνεπάγεται μικρή βαρύτητα, δεν του επέτρεψε να διατηρήσει την ατμόσφαιρά του. Καθώς η ατμόσφαιρα διέρρευσε στο διάστημα, μειώθηκε η ατμοσφαιρική πίεση και το ύδωρ είτε εξατμίσθηκε είτε διέρρευσε στο υπέδαφος και στους πόλους του πλανήτη. Έτσι ο Άρης έγινε ένας ερημικός και άνυδρος πλανήτης με μια αραιή ατμόσφαιρα, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Ο Άρης βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση εδώ και τουλάχιστον 500 εκατομμύρια έτη. Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, η «υγρή» περίοδος του Άρη αφορά μόνον το αρχικό τμήμα της ιστορίας του.
Ατμόσφαιρα[]
Η ατμόσφαιρα του Άρη αποτελείται κατά
- 95,32% από Διοξείδιο Άνθρακα,
- 2,7% άζωτο και
- 1,6% αργό.
Είναι πολύ αραιή και η πίεση στην επιφάνεια του πλανήτη φθάνει κατά μέσο όρο το ένα εκατοστό αυτής στην επιφάνεια της Γης· έτσι, ένας αστροναύτης θα χρειασθεί οπωσδήποτε Διαστημική Στολή προκειμένου να βαδίσει στην επιφάνειά του.
Λόγω της αραιής ατμόσφαιρας, η ταχύτητα του ήχου είναι μικρή, και οι ήχοι δεν διαδίδονται πολύ μακριά, παρά μόνο μερικές δεκάδες μέτρα. Έτσι ο Άρης, εκτός από άνυδρος και έρημος, είναι και σιωπηλός πλανήτης.
Η χαμηλή πυκνότητα της ατμόσφαιρας έχει και άλλες συνέπειες: οι άνεμοι δεν είναι ιδιαίτερα ισχυροί, όμως καθώς η σκόνη που καλύπτει την επιφάνεια του πλανήτη είναι αρκετά ψιλή, οι αμμοθύελλες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορούν να καλύψουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του πλανήτη· μια τέτοια αμμοθύελλα σημειώθηκε το 2001 και το 2007.
Συχνή επίσης είναι και η εμφάνιση μικρών ανεμοστρόβιλων (dust devils) που μεταφέρουν τη σκόνη πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη.
Καθώς δεν πρόκειται για μια πολύ δυναμική ατμόσφαιρα, το κλίμα του Άρη είναι αρκετά προβλέψιμο και επαναλαμβάνεται σε κύκλους διάρκειας περίπου δυο Γήινων ετών, όσο δηλαδή διαρκεί και η περιφορά του γύρω από τον Ήλιο.
Στην ατμόσφαιρα του Άρη παρατηρούνται επίσης αραιά νέφη διοξειδίου του άνθρακα, που εμφανίζονται συχνότερα τη νύκτα και την αυγή, καθώς και αραιά νέφη από κρυστάλλους ύδατος όταν ο πλανήτης πλησιάζει στον Ήλιο οπότε εξαερώνεται ο πάγος των πόλων του.
Λόγω της διαφορετικής σύστασης και πυκνότητας της ατμόσφαιρας σε σχέση με αυτή τη Γης, το χρώμα του ουρανού στον Άρη δεν είναι γαλάζιο· είναι ένα κοκκινωπό ροζ που πλησιάζει κάπως σε απόχρωση το ροζ του σολωμού.
Όταν η διαστημοσυσκευή Viking προσεδαφίστηκε στον Άρη και έστειλε την πρώτη εικόνα από την επιφάνειά του, οι τεχνικοί που χειρίζονταν το σύστημα απεικόνισης επεξεργάσθηκαν την εικόνα σύμφωνα με την μέχρι τότε εμπειρία τους, εμφανίζοντας τον ουρανό ως γαλανό προκαλώντας έτσι κατάπληξη στους επιστήμονες. Η φωτογραφία αυτή κυκλοφόρησε στον τύπο και το λάθος διορθώθηκε αργότερα.
Γεωλογία[]
 Ηλιακό Σύστημα
 |
|---|
| Αστρικές Ζώνες
|
| Εσω/κή Πλανητική Ζώνη: |
| Αστεροειδής Ζώνη: |
|
|
| Εξω/κή Πλανητική Ζώνη: |
|
|
Εσω/κή Ζώνη Kuiper:
|
|
|
Μέση Ζώνη Kuiper:
|
|
|
Εξω/κή Ζώνη Kuiper:
|
|
Διάσπαρτος Δίσκος
|
|
| Νέφος Oort: |
|
|
Ο Άρης έχει το ιδιόμορφο χαρακτηριστικό ότι αποτελείται από δυο μορφολογικά ανόμοια «τμήματα»:
- το βόρειο ημισφαίριο αποτελείται από «πεδιάδες» που χαρακτηρίζονται από σχετικά μικρή πυκνότητα κρατήρων και μεγαλύτερη λευκαύγεια, ενώ
- το νότιο ημισφαίριο βρίσκεται σε μεγαλύτερο υψόμετρο και είναι εμφανώς περισσότερο καταπονημένο από προσκρούσεις μετεώρων. Εδώ βρίσκεται και ο κρατήρας Hellas basin, ο μεγαλύτερος του πλανήτη, με διάμετρο 2.300 χιλόμετρα, σημείο μιας εξαιρετικά βίαιης πρόσκρουσης περίπου 4 δις. έτη στο παρελθόν.
Μια εξήγηση αυτής της διαφοράς μεταξύ των δυο ημισφαιρίων είναι ότι οι βόρειες «πεδιάδες» αποτελούσαν κάποτε τον πυθμένα ενός ωκεανού που κάλυπτε μεγάλο μέρος του πλανήτη.
Πρόσφατες ανακαλύψεις δίνουν ενδείξεις που υποστηρίζουν μερικά αυτή την άποψη, χωρίς ωστόσο οριστικά συμπεράσματα.
Στον Άρη έχουν αποκαλυφθεί στοιχεία που αποτελούν ενδείξεις παλαιότερης γεωλογικής ενεργότητας. Στον πλανήτη υπάρχουν τεράστια ηφαίστεια, ανάμεσά τους το (ανενεργό σήμερα) ηφαίστειο Όλυμπος (Olympus Mons), που είναι το υψηλότερο όρος του Ηλιακού Συστήματος με ύψος περίπου εικοσιτέσσερα χιλιόμετρα. Το μεγάλο ύψος του ηφαιστείου οφείλεται στο γεγονός ότι στον Άρη, σε αντίθεση με τη Γη, δεν υπάρχει κίνηση τεκτονικών πλακών, και έτσι η εκροή μάγματος συνεχίσθηκε για εκατομμύρια έτη στο ίδιο σημείο ανυψώνονας διαρκώς την κορυφή του.
Απτές ενδείξεις ηφαιστειακής δραστηριότητας έχουν βρεθεί στον κρατήρα Γκούσεβ, που εξερεύνησε το ρομπότ Spirit, με την ανεύρεση ηφαιστειακού βασάλτη και άλλων πετρωμάτων. Ο κρατήρας, που λόγω της μορφολογίας του πιστεύεται ότι αποτελούσε κατά το παρελθόν τεράστια λίμνη, βρέθηκε να καλύπτεται από υλικά που εκτοξεύτηκαν από ένα ηφαίστειο λίγο βορειότερα.
Σήμερα η γεωλογική ενεργότητα του Άρη ανήκει στο παρελθόν· ο πλανήτης μπορεί να θεωρηθεί γεωλογικά νεκρός, αν και η ύπαρξη μεθανίου σε ίχνη σε ορισμένες περιοχές υποστηρίζεται ότι προκαλείται από περιορισμένη ηφαιστειακή δραστηριότητα, όπως και η πιθανολογούμενη έκλυση υγρού ύδατος σε ίχνη.
Άφθονες είναι οι ενδείξεις για την ύπαρξη ροής νερού κατά το παρελθόν, κυρίως από την ύπαρξη φαραγγών και φυσικά σχηματισμένων στραγγιστικών καναλιών. Η φάραγγα Valles Marineris, η μεγαλύτερη του Ηλιακού Συστήματος με μήκος περίπου 4.500 χιλιόμετρα, δεν προήλθε από αυτή τη διαδικασία αλλά από τη ρήξη του φλοιού του Άρη λόγω του βάρους των τεράστιων ηφαιστείων που βρίσκονται βορειότερα.
Στις παρυφές της όμως, καθώς και σε πολλές άλλες περιοχές του πλανήτη, έχουν εντοπιστεί σχηματισμοί που έχουν προέλθει καθαρά από τη ροή κάποιου υγρού (νερού κατά πάσα πιθανότητα), όπως κοίτες αρχαίων ποταμών, mesas και άλλοι.
Υποστηρίζεται ότι το ύδωρ που προκάλεσε τη διάβρωση δεν έρρεε για πολύ μεγάλο (σε γεωλογική κλίμακα) χρονικό διάστημα στην επιφάνεια του πλανήτη, αλλά ότι μάλλον υπήρξαν περίοδοι «κατακλυσμών», κατά τις οποίες τεράστιες ποσότητες ύδατος έρρεαν για μικρότερα χρονικά διαστήματα, προκαλώντας αυτά τα αποτελέσματα.
Εξερεύνηση[]
Η πλέον πρόσφατη εξερευνητική αποστολή στον «Ερυθρό Πλανήτη» είναι της διαστημικής συσκευής Phoenix της NASA, που εκτοξεύτηκε στις 4 Αυγούστου του 2007 και έφθασε στις αρκτικές περιοχές του βόρειου ημισφαιρίου του Άρη στις 25 Μαΐου του 2008</ref>.
Αστρολογία[]
Στην αστρολογία ο Άρης είναι κυβερνήτης του Κριού και συγκυβερνήτης του Σκορπιού.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
|
Ο θεός Άρης | |||||||
|
Πλανήτης Άρης | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ανακάλυψη | |||||||
| Ανακάλυψη από | Άγνωστος | ||||||
| Χρόνος Ανακάλυψης | Προϊστορική Εποχή | ||||||
| Χαρακτηριστικά τροχιάς | |||||||
| Μέση Ακτίνα | 260.000.000 km | ||||||
| Περιήλιο | 206.644.545 km | ||||||
| Αφήλιο | 249.228.730 km | ||||||
| Εκκεντρότητα | 0,09341233 | ||||||
| Περίοδος Περιφοράς | 686,96 ημέρες | ||||||
| Κλίση | 1,85061° | ||||||
| Δορυφόροι | 2 (Φόβος, Δείμος) | ||||||
| Φυσικά Χαρακτηριστικά | |||||||
| Διάμετρος Ισημερινού | 6.804,9 km | ||||||
| Επιφάνεια | 1,448×108 km2 | ||||||
| Μάζα | 6,4185×1023 kg | ||||||
| Μέση πυκνότητα | 3,934 g/cm3 | ||||||
| Επιφανειακή επιτάχυνση της βαρύτητας (g) στον Ισημερινό | 3,69 m/s2 | ||||||
| Ταχύτητα Διαφυγής | 5,027 km/s | ||||||
| Περίοδος Περιστροφής | 24 h 28 min | ||||||
| Κλίση άξονα | 23,6° | ||||||
| Λευκαύγεια | 0,15 | ||||||
| Θερμοκρασία |
|
||||||
| Χαρακτηριστικά ατμόσφαιρας | |||||||
| Ατμοσφαιρική Πίεση | 0,7-0,9 kPa | ||||||
| Διοξείδιο του άνθρακα | 95,32% | ||||||
| Άζωτο | 2,7% | ||||||
| Αργό | 1,6% | ||||||
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)