Έσπερος
Hesperus , Hesper
- Θεός της Ολυμπιακής Θρησκείας.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Έσπερος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Εσπερία".
Εισαγωγή[]
Το όνομα Έσπερος μπορεί να αναφέρεται:
- Στον πλανήτη Αφροδίτη όταν αυτός εμφανίζεται μετά τη δύση του Ήλιου (την «εσπέρα»). Συνώνυμο: Αποσπερίτης.
- Στο Έσπερος που προσωποποιούσε τον Αποσπερίτη.
- Στον ιστορικό σύλλογο της Καλλιθέας "Ίκαρος Έσπερος" που ιδρύθηκε το 1943 κατα την περίοδο της Nαζιστικής κατοχής.
Επίσης:
- Ως «Έσπερος θεός» χαρακτηριζόταν από τους αρχαίους Έλληνες ο Άδης.
- Εσπέρου Κέρας ονομάζει ο Πτολεμαίος ένα ακρωτήριο της δυτικής Αφρικής.
Επιπλέον:
- Η πόλη Έσπερος (Hesperus), το ομώνυμο όρος και χιονοδρομικό κέντρο στο Κολοράντο των ΗΠΑ, καθώς και
- το όρος Έσπερος (Hesperus) στην Αλάσκα
έλαβαν την ονομασία τους από τον μυθικό Έσπερο.
Θεότητα[]
Στην Ολυμπιακή Θρησκεία ο Έσπερος ήταν η προσωποποίηση του φωτεινού "αστέρα" (δηλ. του πλανήτη) που εμφανίζεται το βράδυ (την «εσπέρα»), (δηλ. του σημερινού Αποσπερίτη).
Τον θεωρούσαν υιο ή και αδελφό του Άτλαντα.
Ο Έσπερος ανέβηκε πρώτος στο όρος Άτλαντα, για να παρατηρήσει τον έναστρο ουρανό. Εκεί όμως τον άρπαξε μια θύελλα και ο Έσπερος εξαφανίσθηκε χωρίς να αφήσει ίχνη.
Οι άνθρωποι, που τον αγαπούσαν εξ' αιτίας της καλοσύνης του, φαντάσθηκαν ότι μεταμορφώθηκε στον ομώνυμο πλανήτη. Σύμφωνα με τους ευημεριστές, κόρη του Εσπέρου ήταν η Εσπερίδα, η μητέρα των Εσπερίδων.
Στην Ιλιάδα (Χ 318) ο Έσπερος χαρακτηρίζεται με το επίθετο κάλλιστος, δηλαδή ο ωραιότερος από όλους τους αστέρες του ουρανού, ενώ στην Οδύσσεια με το επίθετο "φαάντατος", δηλαδή ο φωτεινότερος.
Ο Ησίοδος θεωρεί τον Έσπερο υιο της Ηούς και του Κεφάλου, όπως γράφει και ο Παυσανίας (Α΄ 3, 1).
Ο ίδιος ωστόσο ποιητής τον παρουσιάζει και ως υιο της Ηριγενείας και του Αστραίου, οπότε τον ονομάζει Εωσφόρο, προάγγελο της αυγής.
Διαφαίνεται, έτσι, ότι ήδη από τη Κλασσική Εποχή υπήρχε η υπόνοια ότι ο Εωσφόρος (σημ. "Αυγερινός") και ο Έσπερος (σημ. "Αποσπερίτης") ήταν το ίδιο Ουράνιο Σώμα, (στην πραγματικότητα είναι ο πλανήτης Αφροδίτη).
Λατρεία του Εσπέρου μνημονεύεται στην περιοχή της Οίτης.
Στον Παρνασσό, ο Έσπερος λατρευόταν ως πατέρας της Στίλβης ή της Τηλαύγης και πάππος του Αυτολύκου, ενώ σε άλλα μέρη τον θεωρούσαν πατέρα του Εωσφόρου.
Ο Έσπερος αναφέρεται και από τον Διόδωρο.
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)