Έφορος
Historians, Greek historiographers
- Έλληνας ιστορικός.
- Χρονική Περίοδος Ακμής: Αρχαϊκή Εποχή, 4ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
Το όνομα "Έφορος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".
Γενεαλογία[]
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
- Τέκνα:
Βιογραφία[]
Ο Έφορος, από την Κύμη της Αιολίδας, στη Μικρά Ασία, ήταν Έλληνας ιστορικός.
Οι πληροφορίες του βίου του είναι περιορισμένες.
Ήταν ο πατέρας Δημόφιλου, ο οποίος ακολούθησε τα βήματά του ως ιστορικός. Ο Πλούταρχος ισχυρίζεται ότι ο Έφορος αρνήθηκε την προσφορά του Μ. Αλεξάνδρου να παρακολουθήσει την Περσική εκστρατεία του ως ο επίσημος ιστοριογράφος.[1]
Ομού με τον ιστορικό Θεόπομπο, ήταν μαθητής του Ισοκράτη, σε σχολή του οποίου παρακολούθησε δύο μαθήματα της ρητορικής. Αλλά δεν φαίνεται να είχε κάνει πρόοδο στην τέχνη, και λέγεται ότι ήταν πρόταση του Ισοκράτη του ίδιου που ανέλαβε τη λογοτεχνική σύνθεση και τη μελέτη της ιστορίας.
Ο καρπός των εργασιών του, ένα σύνολο 29 βιβλίων, η "Παγκόσμια ιστορία" του.
Όλο το έργο του, εκδόθηκε από το υιο του Δημόφιλο - ο οποίος πρόσθεσε ένα 30ο βιβλίο - που περιέχει μία συνοπτική περιγραφή του Ιερού Πολέμου, μαζί με άλλα αφηγήματα από την εποχή των Ηρακλείδων μέχρι τη κατάληψη της Περίνθου, το 340 π.Χ., από το Φίλιππο της Μακεδονίας, καλύπτοντας ένα χρονικό διάστημα περισσότερων από επτακόσια έτη.[2]
Σύμφωνα με τον Πολύβιο, ο Έφορος ήταν ο πρώτος ιστορικός που έγραψε ποτέ παγκόσμια ιστορία.[3] Για κάθε ένα από τα 29 βιβλία ο Έφορος παραθέτει ένα προοίμιον.
Το έργο ήταν πιθανώς απλά ονομαζόμενο Ιστορίαι, και ακολούθησε μία θεματική, παρά μία αυστηρά χρονολογική σειρά στην αφήγησή του. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης είναι υπεύθυνος για τη διατήρηση αυτού του έργου για τους απογόνους, αντιγράφοντας μεγάλα μέρη των εγγράφων του.
Το Βιβλίο 30, καλύπτοντας τα έτη 356 - 340 π.Χ, προστέθηκε από το Δημόφιλο, πιθανόν, αρκετά μετά το θάνατό του.
Τα αποσπάσματα των γραφών τους στο Διόδωρο αποτελούν τη μόνη συνεχή αφήγηση στην ιστορία της Ελλάδας μεταξύ των 480-340 π.Χ.[4]
Είναι σαφές ότι ο Έφορος έκανε κριτική χρήση των καλύτερων εξουσιών, και η δουλειά του, υψηλά παινεμένη και πολύ διαβασμένη στην Αρχαιότητα, συντάχθηκε ελευθέρως από το Διόδωρο Σικελιώτη και άλλους μεταγλωττιστές. Ο Στράβων συνδέει πολλή σπουδαιότητα στις γεωγραφικές διερευνήσεις του,[5] και τον δοξάζει που ήταν ο πρώτος που χώρισε το ιστορικό από το απλώς γεωγραφικό στοιχείο. Στα Γεωγραφικά του, ο Στράβων παραθέτει τον Έφορο κατά μήκος,.[6] Ο Πολύβιος, ενώ τον πιστώνει με γνώση των συνθηκών του ναυτικού πολέμου, περιγελά την περιγραφή του της μάχης της Μαντινείας καθώς φαίνεται άγνοια της φύσης των χερσαίων λειτουργιών.[7]
Πρόσθετα έργα[]
Εκτός από την παγκόσμια ιστορία, ο Έφορος συνέθεσε έναν Επιχώριο λόγο (μία πατριωτική πραγματεία), στον οποίο εγκωμίασε τις παραδόσεις της Κύμης. Επίσης συνέγραψε το Περί ευρημάτων, ένα βιβλίο για εφευρέσεις, και τα Περί λέξεως, "Περί Στυλ".
Άλλα έργα που του αποδίδονται είναι:
- Μια Διατριβή περί Ανακαλύψεων
- Σχετικά με τα Καλά και Κακά Πράγματα
- Περί Αξιοσημείωτων Πραγμάτων σε Διάφορες Χώρες (είναι αμφίβολο αν υπήρχαν χωριστά έργα, ή απλώς αποσπάσματα από τις Ιστορίαι)
- Μία Διατριβή περί Χώρας μου, στην ιστορία και τις αρχαιότητες της Κύμης
- Μία Έκθεση περί Στυλ, το μόνο ρητορικό έργο του, το οποίο ενίοτε αναφέρεται από το ρήτορα Θέωνα
Παρά το ότι έχουν γραφτεί όλα αυτά τα έργα, μόνο απομονωμένα θραύσματα επέζησαν από την Αρχαιότητα. Ολόκληρο σχεδόν το έργο του έχει απωλεσθεί.
Κριτική[]
Τα διασωθέντα συγγράμματά του δείχνουν έλλειψη πάθους, παρά το οξύ ενδιαφέρον του σε ζητήματα ύφους, και πολιτικού κομματισμού, εκτός του ενθουσιασμού του για τη Κύμη. Σύμφωνα με αρχαίους συγγραφείς, ήταν σεβαστός ως ικανός και πλήρης, αν και κάπως αμβλύς ιστοριογράφος.[8]
Επιδοκιμάστηκε για το ότι τράβηξε (μολονότι όχι πάντοτε) μία αιχμηρή γραμμή διαχωρισμού ανάμεσα στα μυθικά και τα ιστορικά:[9] ακόμη αναγνώρισε ότι η αφθονία λεπτομερειών, αν και ο δανεισμός είναι επιβεβαιωτικός αναγκάζει σε λογαριασμούς πρόσφατων συμβάντων, είναι βάση για υποψίες, σε εκθέσεις μακρινής ιστορίας.
Ο τρόπος του ήταν στομφώδης και τεχνητός, επειδή λήφθηκε φυσικά η πρώιμη εκπαίδευσή του, και συχνά θυσίασε την αλήθεια σε ρητορικό αποτέλεσμα: αλλά, σύμφωνα με το Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, αυτός και ο Θεόπομπος ήταν οι μόνοι ιστορικοί γραφείς των οποίων η γλώσσα ήταν ακριβής και πεπερασμένη.
Αστρονομία[]
Ο Έφορος ανέφερε ότι ένας κομήτης διαχωρίζεται ήδη από το χειμώνα του 372–373 π.Χ.[10]
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Πλούταρχος (mor. σελ. 1043d = T 6).
- ↑ cf.Διόδωρος xvi, 76
- ↑ Πολ. v, 33.2
- ↑ Μάιστερ, Η ελληνική Ιστοριογραφία Κολχάμμερ, 1990, σελ. 85.
- ↑ Στράβων viii
- ↑ Στράβων
- ↑ Πολ. xii, 25
- ↑ Στον Επιχώριο λόγο του έκανε τον Όμηρο Κυμαίο. Ο Στράβων (xiii 3.6) τον λοιδόρησε γιατί πάντοτε συμπεριλάμβανε έναν απολογισμό των πράξεων των συμπατριωτών του ("Εκείνη την εποχή, οι Κυμαίοι ζούσαν εν ειρήνη"). Μάιστερ, Η ελληνική Ιστοριογραφία Κολχάμμερ, 1990, σελ. 86f.
- ↑ Στράβων ix
- ↑ Ντόναλντ Κ. Γέομανς (1998). Μεγάλοι Κομήτες στην Ιστορία. Εργαστήριο Αεριοπροώθησης. http://ssd.jpl.nasa.gov/?great_comets. Ανακτήθηκε την 15-03-2007.
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- The Ancient Greek Historians; Bury, John Bagnell (NY, Dover Publications, 1958)
- J. B. Bury, Ancient Greek Historians (1909).
- J. W. Donaldson, A History of the Literature of Ancient Greece (1858), translation of K. O. Müller (ch. 18); and W. Mute (bk, iv. ch. 3).
- C. W. Müller, Fragmenta historicorum Graecorum (1841–1870).
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)