Όπλον
Οπλικά Φορήματα
Οπλικά Φορήματα
Όπλο
- Ένα όργανο που χρησιμοποιείται για επίθεση ή άμυνα.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Όπλο" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "οπλή".
Ιστορία[]
Προϊστορία[]
Από την εποχή της εμφάνισής του, ο άνθρωπος, συνειδητοποιώντας το πόσο τρωτός είναι σε περίπτωση σύγκρουσης με τα άλλα ζώα και, χρησιμοποιώντας τη λογική, κατόρθωσε να προσθέσει στα ατελή σωματικά του όπλα (όνυχες, οδόντες) τα διάφορα πρόχειρα φυσικά όπλα, που αργότερα, μετέτρεψε σε πιο αποτελεσματικά με την κατεργασία τους.
Εκείνη την εποχή εμφανίζονται οι πρώτοι πελέκεις, που στην αρχή ήταν λίθινοι και με την πάροδο του χρόνου αντικαταστάθηκαν από μεταλλικούς, τα πρώτα τόξα κ.ά. Όλα όμως αυτά θεωρούνται μεταγενέστερα του πιο απλού, αλλά κι αρκετά αποτελεσματικού αρχικού όπλου, του λίθινου ή ξύλινου ρόπαλου.
Είναι γεγονός ότι η χρησιμοποίηση του μετάλλου για την κατασκευή όπλων πρέπει οπωσδήποτε να ακολούθησε την ανακάλυψη του πυρός, που άλλωστε αποτέλεσε κι ένα από τα πιο βασικά αμυντικά, αλλά και επιθετικά όπλα. Με την ανακάλυψη όμως αυτής και την χρησιμοποίησή της για την επεξεργασία των μεταλλικών όπλων, τα λίθινα όπλα αχρηστεύονται. Η ύπαρξή τους διαπιστώνεται από τα άφθονα όπλα του είδους αυτού, που έχουν ανακαλυφθεί στα ερείπια πρωτόγονων οικισμών.
Κλασσική Εποχή[]
Η ανακάλυψη και η χρησιμοποίηση των μετάλλων συντέλεσε επίσης στη δημιουργία δύο ειδών όπλων:
των αμυντικών και των επιθετικών.
Ο διαχωρισμός αυτός συναντάται σε μεγάλη κλίμακα στους αρχαίους Έλληνες και στους σύγχρονους τους λαούς.
Ως κύρια επιθετικά όπλα χρησιμοποιούσαν
ενώ αμυντικά ήταν:
- η ασπίδα,
- η περικεφαλαία,
- ο θώρακας και
οι περικνημίδες.
Την εποχή αυτή γίνεται και η διάκριση των όπλων σε αγχέμαχα, σε όπλα δηλ. που χρησιμοποιούνταν για μάχες σώμα με σώμα, όπως το ξίφος και το ακόντιο και σε εκηβόλα (τηλέμαχα), που είχαν τη δυνατότητα να χτυπήσουν τον αντίπαλο από μακριά (τόξο, σφενδόνα).
Τα όπλα αυτά όμως ήταν ατομικά, δηλ. είχαν περιορισμένες καταστροφικές δυνατότητες. Για την επίτευξη δυσκολότερων σκοπών χρησιμοποιούσαν τα δρεπανηφόρα άρματα και τις λεγόμενες πολεμικές μηχανές, όπως
- οι λιθοβόλοι,
- οι καταπέλτες,
- οι χελώνες κ.ά.,
που γνώρισαν μεγάλη εξέλιξη κατά τους βυζαντινούς χρόνους.
Μεσαιωνική Εποχή[]
Κατά τη διάρκεια της βυζαντινής εποχής γίνεται επίσης χρήση από τους Βυζαντινούς του τρομερού εκείνου όπλου, του υγρού πυρός.
Την ίδια εποχή στην Ευρώπη κάνουν την εμφάνισή τους οι πανοπλίες και οι κατάφρακτοι ιππότες. Οι πολεμιστές του είδους αυτού, αν και βραδυκίνητοι, είχαν τρομερή αποτελεσματικότητα στις συγκρούσεις εκ του συστάδην. Η πανοπλία που ήταν βασικά αμυντικό όπλο, έφθασε στο ζενίθ της χρησιμοποίησής της κατά τους χρόνους του Μεσαίωνα.
Τη μεγαλύτερη γνωστή επανάσταση στην ιστορία της εξέλιξης των όπλων και του οπλισμού, (χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η Πυρηνική Ενέργεια, που τα αποτελέσματα της χρησιμοποίησής της τρομάζουν ακόμα και αυτούς που τη διαθέτουν), αποτέλεσε η ανακάλυψη της πυρίτιδας.
Τα πρώτα πυροβόλα όπλα ήταν σχετικά ατελή (αρκεβούζια, βομβάρδες κλπ.), με την πάροδο όμως των χρόνων συνεχώς τελειοποιούνται.
Τα όπλα αυτά βασίζονται στις καταστροφικές ιδιότητες που έχει ένα μικρό τμήμα μολύβδου ή ένας ορισμένος όγκος αυτού γεμισμένου με Εκρηκτική Ύλη (όταν πρόκειται για κανόνια) που εκτινάσσεται σε μεγάλη απόσταση, εξ αιτίας της τρομερής πίεσης των αερίων που δημιουργούνται από την ανάφλεξη της πυρίτιδας.
Νεότερη Εποχή[]
Από την εποχή των "πρωτόγονων" πυροβόλων όπλων έχει σημειωθεί μεγάλη εξέλιξη - και σημειώνεται - στο θέμα της κατασκευής των νέων. Αύξηση του βεληνεκούς, ευθυβολία, εύκολη χρήση είναι προβλήματα που αντιμετωπίζονται με επιτυχία από τους κατασκευαστές όπλων σε όλον τον Κόσμο. Όπλα διάφορου μεγέθους (πιστόλια, καραμπίνες) επαναληπτικά και αυτόματα χρησιμοποιήθηκαν κατά εκατομμύρια από τους ανθρώπους.
Στον πολεμικό χώρο η βιομηχανία (ή βιοτεχνία κατά τα παλαιότερα χρόνια) κατασκευής όπλων έχει να επιδείξει
Επιπλέον, εμφανίζεται η χρήση αερίων τα οποία τα δημιουργούσαν λιποθυμικές τάσεις στους εχθρικούς στρατιώτες καθιστώντας τους ευάλωτους.
Τα δηλητηριώδη αέρια χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλη κλίμακα κατά τον Α' και λιγότερο κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο τέλος του Β' Παγκόσμιου πολέμου χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά τα πυρηνικά όπλα ως όπλα «μαζικής καταστροφής», σε αντίθεση με τα άλλα που χαρακτηρίζονται «συμβατικά».
Σύγχρονη Εποχή[]
Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες απαγορεύεται η προσωπική κατοχή όπλων. Άδειες δίνονται για ειδικούς σκοπούς όπως την θήρα η για security. Οι παραβάτες τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης.
Ιδιαίτερη κατηγορία όπλων αποτελούν τα κυνηγετικά όπλα. Αυτά είναι όπλα περιορισμένου βεληνεκούς κι ελαφριάς κατασκευής, που έχουν όμως το προτέρημα να διαθέτουν φυσίγγια με πολλά βλήματα (σκάγια) που σχηματίζουν ένα είδος θανάσιμου κώνου, μόλις βγουν απ' την κάνη του όπλου. Τα όπλα αυτά χρησιμοποιούνται, βασικά, για να ικανοποιηθεί το πάθος των ανθρώπων που ασχολούνται με το σπορ του κυνηγιού.
Στρατιωτική Ορολογία[]
Στη στρατιωτική ορολογία "όπλο" επίσης ονομάζεται και μια κατηγορία του μάχιμου στρατού, που έχει ομοιόμορφο οπλισμό κι εκπαίδευση και που είναι ενταγμένη στο Στρατό Ξηράς.
Σήμερα τα όπλα αυτά είναι το
- Πεζικό,
- Πυροβολικό,
- Μηχανικό,
- Ιππικό (που αντικαταστάθηκε από τα άρματα μάχης) και
- οι Διαβιβάσεις.
Σε αυτά προστίθεται και η Αεροπορία Στρατού.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)