Αίγυπτος
Egypt, Aegyptos, Ηερία, Αερία, Aeria, Kemet, Misraim
- Ιστορική χώρα και κράτος της βόρειας ανατολικής Αφρικής και της ΝΔ Ασίας (χερσόνησος του Σινά).
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Αίγυπτος" προέρχεται ετυμολογικά από την λέξη "Hwt ka Ptah" που σημαίνει "Οίκος της ψυχής" (Ka) του Φθάιδος (Ptah) (ka = a part of the soul)
Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή αποτελεί παραφθορά του ονόματος Αιθιοπία με αλλαγή κατάληξης.
Γεωγραφία[]
Συνορεύει:
- Δ με τη Λιβύη,
- Ν με το Σουδάν,
- Βόρεια βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα,
- Α συνορεύει με το Ισραήλ και βρέχεται από την Ερυθρά Θάλασσα.
Δημογραφία[]
Έχει έκταση 1.001.450 τετ. χλμ. και πληθυσμό 55.163.000 κατοίκους. Όλοι σχεδόν είναι Άραβες μωαμεθανοί και ομιλούν την Αραβική Γλώσσα.
Πρωτεύουσα είναι το Κάιρο.
Μορφολογία[]
Η χώρα χωρίζεται σε δυο τμήματα, στην Άνω Αίγυπτο στο νότο και την Κάτω Αίγυπτο στο βορρά, στο δέλτα του Νείλου. Από την έκταση των 1.000.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων της Αιγύπτου, μόνο τα 40.000 τετ. χλμ. είναι γόνιμη γη και κατοικείται. Όλος ο υπόλοιπος τόπος είναι έρημος με μεγάλες οάσεις, όπως η Φαγιούμ και η Σίβα. Μια επίμηκης λωρίδα γης, ξηρή, στεγνή και αμμουδερή, η Αίγυπτος είναι μια παράξενη χώρα, όπου δε βρέχει σχεδόν ποτέ.
Στα δεξιά, αριστερά και στα νότια την κλείνουν βράχοι από γρανίτη, ενώ ανατολικά και δυτικά υπάρχει η απέραντη έρημος, η λιβυκή και η αραβική, που θα την είχε επικαλύψει, αν στη γη αυτή δεν κυλούσε από τα βάθη της Αφρικής ως θείο δώρο ο Νείλος, ο πατέρας των ποταμών. Θρεμμένος από τις λίμνες και τις βροχές του σκοτεινού και υγρού Σουδάν, ο ποταμός φουσκώνει, πλημμυρίζει την άμμο καταπίνει την έρημο και γεμίζει λάσπη, την καρποφόρα λάσπη του Ιουλίου, κάθε χρόνο από χιλιετίες και, όταν γυρίζει αργά στην κοίτη του, έχει καταπιεί όχι μόνο την έρημο, αλλά και την ξηρασία της περιποτάμιας χώρας και το στέγνωμα της άμμου. Στην έξοδό του προς τη Μεσόγειο, το ποτάμι διακλαδίζεται σχηματίζοντας το δέλτα.
Κλιματολογία[]
Το κλίμα της Αιγύπτου διαφέρει κατά περιοχές. Στο νότιο τμήμα της, στην Άνω Αίγυπτο, το κλίμα είναι τροπικό και η θερμοκρασία, όταν πνέουν οι θερμοί άνεμοι "σιμούν", ανεβαίνει σε τρομερά ύψη. Αντίθετα στη Μέση και την Κάτω Αίγυπτο το κλίμα είναι μάλλον εύκρατο με σημαντικές εναλλαγές της θερμοκρασίας.
Εθνογραφία[]
Φελάχοι ονομάζονται οι Αιγύπτιοι που μένουν στα χωριά και ασχολούνται με τη γεωργία.
Από τα αρχαιότατα χρόνια μέχρι σήμερα ο αιγυπτιακός λαός κατοικεί στις όχθες του Νείλου και μένει αναλλοίωτος. Ο φελάχος, ο Αιγύπτιος γεωργός ομοιάζει καταπληκτικά στη μορφή με τους προαιώνιους προγόνους του που βρίσκονται ζωγραφισμένοι στις πολύτιμες αρχαίες τοιχογραφίες. Όσοι Αιγύπτιοι ζουν στις πόλεις είναι σχεδόν όλοι χριστιανοί κόπτες. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας είναι Άραβες, Βεδουίνοι που είναι νομάδες της ερήμου. Υπάρχουν και αρκετοί Ευρωπαίοι, μεταξύ των οποίων και πολλοί Έλληνες.
Ελληνική παροικία[]
Ο Έλληνας ορθόδοξος πατριάρχης έχει την έδρα του στην Αλεξάνδρεια. Άλλοτε ζούσαν περίπου 150.000 Έλληνες και αποτελούσαν ισχυρότατη παροικία που ασχολούνταν με τη βιομηχανία, το εμπόριο και τη γεωργία. Από τον ελληνισμό της Αιγύπτου αναφάνηκαν μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες, όπως ο Αβέρωφ, ο Κότσικας και ο Σιβιτανίδης. Οι μεγαλύτερες ελληνικές κοινότητες ήταν στην Αλεξάνδρεια και το Κάιρο.
Πόλεις[]
Κτισμένη στην κορυφή του δέλτα βρίσκεται η πρωτεύουσα της Αιγύπτου το Κάιρο με 6.560.000 κατοίκους, που είναι η μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής. Διαιρείται σε δυο τμήματα, στην αραβική συνοικία, με τα στενά δρομάκια και τη θορυβώδη κίνηση και στην κομψή ευρωπαϊκή πόλη. Σημαντική είναι η τουριστική κίνηση στο Κάιρο, όπου καταφτάνουν κάθε χρόνο χιλιάδες ξένοι απ' όλο τον κόσμο, για να επισκεφτούν τα αρχαία αιγυπτιακά μνημεία και τα αραβικά κτίσματα να θαυμάσουν τις μεγάλες πυραμίδες της Γκίζας και τους ενδιαφέροντες αρχαιολογικούς χώρους καθώς και τους πολυάριθμους κομψούς αραβικούς μιναρέδες.
Η Αλεξάνδρεια είναι το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο λιμάνι της Αιγύπτου με το δοξασμένο, πλούσιο παρελθόν της και τους 2.317.705 κατοίκους της. Το Πορτ- Σάιντ είναι σπουδαίο λιμάνι στην έξοδο της διώρυγας του Σουέζ προς τη Μεσόγειο θάλασσα και έχει 300.000 κατοίκους.
Οικονομία[]
Νόμισμα της χώρας είναι η αιγυπτιακή λίρα.
Η Αίγυπτος είναι γεωργική χώρα από τα αρχαιότατους χρόνους. Μέχρι σήμερα διατηρείται ως σπουδαίος σιτοβολώνας και έρχεται τρίτη στην παγκόσμια παραγωγή βάμβακα. Προϊόντα της είναι ακόμη το κεχρί, το ζαχαροκάλαμο, το λάδι, τα σταφύλια, οι χουρμάδες και τα λαχανικά.
Ιστορία[]
Από γεωγραφικής άποψης το μεγαλύτερο τμήμα της αρχαίας Αιγύπτου καταλάμβανε τμήμα της Βόρειας Αφρικής καθώς και την Σιναϊτική Χερσόνησο (Maf-kat, στην Αρχαία Αιγυπτιακή Γλώσσα, που σημαίνει "Μαλαχίτιο Όρος" επομένως "Χώρα του Χαλκού") που βρίσκεται στη Δυτική Ασία.
Είχε τις ίδιες ακτογραμμές στην Ερυθρά θάλασσα και τη Μεσόγειο με τη Λιβύη προς δυσμάς το σημερινό Σουδάν νότια και την Παλαιστίνη ανατολικά.
Ουσιαστικά σε εκείνη την εποχή, διαιρείτο σε δύο βασίλεια γνωστά ως Άνω (νότια) και Κάτω (βόρεια) Αίγυπτος.
Στην πραγματικότητα, ο γεωγραφικός προσδιορισμός ακολουθούσε τον άξονα του Νείλου ποταμού. Ο Νείλος, γύρω από τον οποίο συναθροιζόταν και συνεχίσει να συναθροίζεται το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού υπήρξε ζωοδότρια πηγή του Αιγυπτιακού πολιτισμού ήδη από την εποχή του Λίθου και τον πολιτισμό Νακάντα.
Τα δύο βασίλεια ενωμένα σχημάτιζαν ότι αποκαλούσε ο Ηρόδοτος "Μαύρη Γη" (Ηροδότου, Β,12). Το όνομα "Μαύρη Γη" (kmt) ή Κεμέτ προέκυψε πιθανώς εξαιτίας των σκοτεινόχρωμων αποθέσεων από τις πλημμύρες του Νείλου
Όταν άρχισε η βασιλεία της πρώτης αιγυπτιακής δυναστείας, πριν πέντε περίπου χιλιάδες έτη από σήμερα, τον τριακοστό τρίτο αιώνα π.Χ. υπήρχε ήδη στην Αίγυπτο μια αξιοθαύμαστη μορφή πολιτισμού.
Οι γνώσεις μας για την ιστορία της Αρχαίας Αιγύπτου μέχρι το 1798, οπότε πραγματοποιήθηκε η εκστρατεία του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο, ήταν μηδαμινές.
Βασίζονταν μόνον στις μαρτυρίες που μας είχαν αφήσει οι Έλληνες ιστορικοί δηλ. οι εξής:
που συχνά ήταν ανακριβείς και λανθασμένες, καθώς και στη σιωπηλή μαρτυρία όλων των ερειπίων που υψώνονταν στην αμμώδη έρημο, σαν χαιρετισμός από έναν αρχαίο, άγνωστο κόσμο.
Αιγυπτιολογία[]
Πόλεις
|
---|
της Αιγύπτου
|
Κάτω Αίγυπτος
|
|
Μέση Αίγυπτος
|
|
Άνω Αίγυπτος
|
|
Οι επιστήμονες, που ακολούθησαν το Ναπολέοντα στην εκστρατεία του, ασχολήθηκαν εντατικά, για να ανακαλύψουν όλους εκείνους τους θησαυρούς που έκρυβε το τεράστιο αυτό νεκροταφείο μνημείων και έθεσαν τις βάσεις ενός νέου κλάδου της Αρχαιολογίας, της Αιγυπτιολογίας.
Όλες, όμως, αυτές οι εργασίες των επιστημόνων αυτών δε θα είχαν καμία σημασία, αν κάποιος σοφός δεν κατόρθωνε να αποκρυπτογραφήσει το άπειρα πολύπλοκο σύστημα της ιερογλυφικής γραφής των αρχαίων Αιγυπτίων.
Τα ιερογλυφικά, τα συναντούσαν παντού, σε όλους τους ναούς και σε όλες τις αίθουσες των τάφων, στα κιβώτια και στους αμφορείς, στα αγάλματα και στα φέρετρα, χωρίς να βρίσκουν τον τρόπο να τα αποκρυπτογραφήσουν, ώσπου βρέθηκε η περίφημη τρίγλωσση πέτρα της Ροζέτας, μια μαύρη βασάλτινη στήλη, που είχε πάνω της τρεις επιγραφές, μία στην ιερογλυφική γραφή των μορφωμένων Αιγυπτίων, μια στη δημοτική, λαϊκή γραφή και μια στην ελληνική. Η πέτρα αυτή στάθηκε το κλειδί που έλυσε το μυστήριο των ιερογλυφικών και άνοιξε το δρόμο για την ανάγνωση των πολύτιμων παπύρων και των πολυάριθμων επιγραφών, που έχυσαν, επιτέλους, άπλετο φως και αποκάλυψαν κάθε πτυχή της μακραίωνης ιστορίας της Αιγύπτου.
Η τιμή της αποκρυπτογράφησης των ιερογλυφικών ανήκει αποκλειστικά στο Γάλλο αρχαιολόγο και καθηγητή της Γκρενόμπλ, Ζαν Φρανσουά Σαμπολιόν, που διήλθε ολόκληρη τη ζωή του προσπαθώντας να λύσει το μυστικό της πολύπλοκης αυτής γραφής, που δεν ήταν εικονική, όπως υποστήριζε ο Ηρόδοτος και ο Ωραιοπόλλωνας, αλλά φωνητική.
Αρχαία Περίοδος[]
Πρώτος βασιλέας της Αρχαίας Αιγύπτου από το Μανέθωνα και τον Ηρόδοτο αναφέρεται ο Μήνης, ο ιδρυτής της πρώτης δυναστείας, που μαζί με τη δεύτερη ονομάστηκαν θινιτικές, επειδή ως πρωτεύουσά τους είχαν την αρχαία πόλη Θίνιδα.
Με βάση τα τελευταία συμπεράσματα των επιστημονικών ερευνών, η χρονολόγηση των διάφορων εποχών της Αιγύπτου γίνεται κάπως έτσι, σε σύγκριση με την ελληνική και τη ρωμαϊκή χρονολογία.
Το "Παλαιό Βασίλειο", από τα 3200 έως 2270 π.Χ., περιλαμβάνει την 1η έως την 6η δυναστεία. Είναι η εποχή της γέννησης ενός πολιτισμού, που δημιουργούσε τους πρώτους νόμους του, έβαζε τις βάσεις της θρησκείας του και επινοούσε την περίφημη φωνητική γραφή του. Είναι η περίοδος που κτίζονται οι περίφημες πυραμίδες των Φαραώ: Χέοπος, Χεφρήνος και Μυκερίνου, που όλοι ανήκουν στην 6η δυναστεία.
Πρώτη Ενδιάμεση Περίοδος[]
Η πρώτη ενδιάμεση περίοδος, 2270 έως 2100 π.Χ., εγκαινιάζεται με την καταστροφική κατάρρευση του "Παλαιού Βασιλείου" και θεωρείται μια μεταβατική περίοδος που οδηγεί σ' ένα φεουδαλισμό, δηλαδή στην ύπαρξη πολλών μικρών ηγεμόνων και βασιλέων, παρ' όλο που εξακολουθεί να υπάρχει ένα δήθεν βασίλειο στη Μέμφιδα. Η ενδιάμεση αυτή περίοδος αγκαλιάζει, από την 7η έως τη 10η δυναστεία, συνολικά πάνω από τριάντα βασιλείς.
Μέση Περίοδος[]
Το "Μέσο Βασίλειο", από τα 2100 έως 1700 π.Χ., καθορίζεται στην εξέλιξή του από τους άρχοντες των Θηβών, που ανατρέπουν τους βασιλείς της Ηρακλεόπολης και επαναενώνουν τη χώρα. Περιλαμβάνει την 11η έως τη 13η δυναστεία, θεωρείται σαν μια εποχή πολιτιστικής άνθησης και εκδηλώνεται κάτω από τέσσερις κυρίαρχους με το όνομα "Αμμένεμις" και τρεις με το όνομα "Σέσωστρις". Αυτήν την εποχή κτίζονται πολλά και εξαιρετικά κτίρια, όπως ο οβελίσκος της Ηλιούπολης, τρία φρούρια και αρδευτικά έργα στο Φαγιούμ.
Δεύτερη Ενδιάμεση Περίοδος[]
Η δεύτερη ενδιάμεση περίοδος, από το 1700 έως 1555 π.Χ., φέρει τη σφραγίδα της κυριαρχίας των Υξώς και περιλαμβάνει τη 14η έως τη 16η δυναστεία.
Οι Υξώς, λαός σημιτικός, εισβάλλουν στη χώρα του Νείλου, την κατακτούν και την κρατούν υποδουλωμένη για έναν αιώνα, οπότε όμως τελικά διώχνονται από τους άρχοντες των Θηβών της 17ης δυναστείας.
Νεότερη Περίοδος[]
Το "Νέο Βασίλειο", από τα 1555 έως τα 1090 π.Χ., είναι η εποχή της πολιτικής και της μεγάλης δύναμης που αποκτούν οι φαραώ, περιορίζοντας την εξουσία των ιερέων και περιλαμβάνει την 17η έως την 20η δυναστεία. Οι κατακτήσεις του Τουθμώσιος Γ' τον συνδέουν με την Πρόσω Ασία, υποχρεώνουν τους ξένους λαούς να πληρώνουν βαρείς φόβους και φέρνουν αμέτρητα πλούτη στη χώρα. Δημιουργούνται λαμπρά και μεγαλόπρεπα κτίρια. Ο Αμένωφις Γ' έρχεται σε επαφή με τους βασιλείς της Βαβυλωνίας και της Ασσυρίας. Ο διάδοχός του, Αμένωφις Δ' (που γυναίκα του είναι η διαβόητη Νεφερτίτη) είναι ο μεγάλος θρησκευτικός αναμορφωτής, που εισάγει στη θέση της παλαιάς θρησκείας τη λατρεία του ήλιου και απ' αυτό επονομάζεται Ακενατών, ιδρύει επάνω στην άμμο της ερήμου μια νέα πρωτεύουσα. Μετά τις Θήβες, γίνεται η Αθωνόπολη (σημ. Τελ - ελ Αμάρνα). Η νέα θρησκεία (Αθωνισμός) όμως δε ζει περισσότερο από το βασιλέα. Καταρρέει μέσα σε εμφύλιο πόλεμο. Κατά τη βασιλεία του γαμπρού του, του αδύνατου στο χαρακτήρα Τουταγχαμώνα, μεταφέρεται και πάλι η πρωτεύουσα στις Θήβες. Το ανώτατο, όμως, σημείο της πολιτικής της δύναμης, το φτάνει η Αίγυπτος κάτω από τους ηγεμόνες της 19ης δυναστείας. Ο Ραμσής Β', που επονομάστηκε "Μέγας", βασίλεψε τριανταέξι έτη και άφησε μνημειώδη κολοσσιαία κτίσματα, όπως στο Αμπού Συμπέλ, στο Καρνάκ, στο Λούξορ, στο "Ραμσείο", στην Άβυδο, στη Μέμφιδα.
Μετά το θάνατό του ακολουθεί αναρχία. Ο Ραμσής Γ' αποκαθιστά, κατά τα εικοσιένα έτη της βασιλείας του, την ησυχία και την τάξη. Έπειτα η Αίγυπτος γνωρίζει την κυριαρχία των ιερέων του Άμμωνα, που βαθμηδόν και γίνονται περισσότερο ισχυροί.
Τρίτη Ενδιάμεση Περίοδος[]
Η τρίτη ενδιάμεση περίοδος, (1090 - 712 π.Χ.), είναι μια συνέχεια ανόδου και πτώσης. Από τους βασιλείς της 21ης έως την 24η δυναστεία μας ενδιαφέρει ο Σέσωγχις Α', ως κατακτητής της Ιερουσαλήμ, που λεηλάτησε το ναό του Σολομώντα. Κάτω από την 24η δυναστεία έγινε ολόκληρη η Αίγυπτος, Αιθιοπική κτήση.
Ύστερη Περίοδος[]
Από τα 712 π.Χ. μέχρι τα 525 π.Χ. αρχίζει η νεότερη εποχή της αρχαίας Αιγύπτου.
Κάτω από την 25η δυναστεία η Αίγυπτος κατακτάται από τους Ασσυρίους με αρχηγό τον Ασσαρχαδών. Η 26η δυναστεία κατορθώνει να αποκαταστήσει, για μια ακόμη φορά, μια ενωμένη Αίγυπτο, χωρίς όμως την περιοχή της Αιθιοπίας. Η σύνδεση με την Ελλάδα ζωντανεύει την επικοινωνία, το εμπόριο και τον πνευματικό πολιτισμό. Ο τελευταίος της δυναστείας, ο Ψαμμήτιχος Γ' ηττήθηκε από το βασιλέα των Περσών στο Πηλούσιο. Έτσι έγινε η Αίγυπτος περσική επαρχία. Η κυρίως Αιγυπτιακή Ιστορία τελειώνει στα 525 π.Χ.
Περσική Περίοδος[]
Η περσική κυριαρχία (525 - 332 π.Χ.) σταθεροποιείται κάτω από τον Καμβύση, το Δαρείο Α', τον Ξέρξη και κάτω από το Δαρείο Β' καταρρέει. Ο αιγυπτιακός πολιτισμός ζει εκείνη την εποχή με τις παραδόσεις και η χώρα γίνεται "λεία δυνατών λαών".
Ελληνιστική Περίοδος[]
Στα 332 π.Χ. κατακτά ο Μέγας Αλέξανδρος ολόκληρη την Αίγυπτο και ιδρύει την Αλεξάνδρεια, που γίνεται κέντρο ελληνικού και κοσμοπολίτικου πνεύματος.
Ο Πτολεμαίος, ένας από τους στρατηγούς του Μ. Αλεξάνδρου, μετά από το θάνατο του Μακεδόνα κατακτητή, γίνεται αυτός ο ιδρυτής της δυναστείας των Πτολεμαίων, που δίνει στην Αίγυπτο μια τελευταία αναλαμπή δόξας και δύναμης.
Οι δύο αιώνες μέχρι τη γέννηση του Χριστού είναι γεμάτοι με δυναστικές έριδες των Πτολεμαίων. Η Αίγυπτος όσο πάει και πέφτει κάτω από την επιρροή της Ρώμης. Στην εποχή της τελευταίας βασίλισσας των Πτολεμαίων, της Κλεοπάτρας, διατηρείται η τυπική μορφή ενός εθνικού αιγυπτιακού κράτους, στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι η Αίγυπτος παρά μια ρωμαϊκή επαρχία, μια λεηλατούμενη αποικία, ο σιτοβολώνας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ρωμαϊκή Εποχή[]
Ο χριστιανισμός βρίσκει νωρίς το δρόμο για την Αίγυπτο, που, μετά από τη διαίρεση του ρωμαϊκού κράτους σε ανατολικό και δυτικό, περιέρχεται στην κυριαρχία της Κωνσταντινούπολης.
Αραβική Περίοδος[]
Στα 638, όμως, αποκόβεται από το βυζαντινό κράτος και πέφτει στην κυριαρχία των Αράβων Χαλιφών και μετά στην κυριαρχία των Τούρκων.
Οθωμανική Περίοδος[]
Στην πραγματικότητα, όμως, η δύναμη των Τούρκων είναι πολύ μικρή και την Αίγυπτο την κυβερνούν οι Μαμελούκοι.
Με τους Μαμελούκους ενώνει την τύχη του ο Μωχάμετ Αλί, ένας άσημος Αλβανός, από την Καβάλα, που έγινε ο κυρίαρχος της Αιγύπτου. Κάτω από την κυριαρχία του η χώρα ανακουφίσθηκε από πολλά κακά, διοργανώθηκε και προόδευσε.
Αγγλική Περίοδος[]
Το 1881 οι Άγγλοι κατέλαβαν την Αίγυπτο, που μόλις το 1937 απόκτησε την ανεξαρτησία της. Κράτησαν, όμως, οι Άγγλοι με στρατό τη διώρυγα του Σουέζ. Ύστερα από επανάσταση, που έγινε στα 1952 στην Αίγυπτο, εκθρονίστηκε ο βασιλιάς Φαρούκ, έγιναν μεταρρυθμίσεις για το συμφέρον του λαού και το 1956 ο πρόεδρος Νάσερ έδιωξε από τη διώρυγα τους Άγγλους.
Σύγχρονη Περίοδος[]
Οι Άγγλοι, όμως, μαζί με τους Γάλλους και τους Ισραηλινούς επιτέθηκαν εναντίον της Αιγύπτου, κατάλαβαν τη χερσόνησο του Σινά και υποχρέωσαν σε ήττα την Αίγυπτο. Επακολούθησε και δεύτερος πόλεμος μεταξύ Αιγυπτίων και Ισραηλινών, με νίκη των τελευταίων στο λεγόμενο πόλεμο των έξι ημερών, αλλά και αυτή η νίκη των Εβραίων δεν έφερε την ειρήνη. Έγινε κι άλλος πόλεμος χωρίς ουσιαστικό νικητή αυτή τη φορά και η ειρήνη επιβλήθηκε προσωρινά μετά από ενέργειες του Ο.Η.Ε.
Ιστορικές Πόλεις Αιγύπτου[]
- Rosetta,
- Αλεξάνδρεια (ALEXANDRIA,
- Βουτώ (BUTO,
- Ξόις (XOIS
- Σάις (SAIS
- Ερμόπολις (HERMOPOLIS (Tell Baqliya)
- Μένδη (MENDES
- Τάνις (TANIS
- Βούβαστις (BUBASTIS
- Άθριβις (ATHRIBUS
- Ηλιόπολις (HELIOPOLIS
- Λητόπολις (LETOPOLIS (Kom Ausim)
- Cairo
- Gizza
- Μέμφις (MEMPHIS
- Lisht (or el-Lisht)
- Αφροδιτόπολις APHRODITOPOLIS (Atfih)
- Κροκοδειλόπολις CROCODILOPOLIS (Medinet el-Fayum)
- Ηρακλεόπολις HERAKLEOPOLIS (Ihnasya el-Medina)
- Αγκυρόπολις ANKYRONPOLIS (el-Hiba)
- \Αίγυπτος HARDAI
- Αντινοόπολις |ANTINOPOLIS
- Ερμόπολις Μεγάλη HERMOPOLIS MAGNA (el-Ashmunein)
- \Αίγυπτος CUSAE (el-Qusiya)
- Λυκόπολις LYKOPOLIS (Asyut)
- Ανταιόπολις ANTAEOPOLIS (Qaw el-Kebir)
- Πανόπολις PANOPOLIS (Akhmim)
- Άβυδος ABYDOS
- Τεντυρίς TENTYRIS (Dendera)
- Κόπτος KOPTOS (Qift)
- Θήβα THEBES (Luxor)
- Ερμωνθίς HERMONTHIS (Armant)
- Λατόπολις LATOPOLIS (Esna)
- Ειλειθυιόπολις EILEITHYIASPOLIS
- Ιερακόπολη HIERAKONPOLIS (Kom el-Ahmar)
- Όμβος OMBOS (Kom Ombo)
- Ελεφαντίνη ELEPHANTINE
- Aswan
Alphabetical List of Sites:
- ABYDOS (28),
- Akhmim (27),
- ALEXANDRIA (2),
- ANKYRONPOLIS (20),
- ANTAEOPOLIS (26),
- ANTINOPOLIS (22),
- APHRODITOPOLIS (17),
- Armant (32),
- Ashmunein (23),
- Aswan (38),
- Asyut (25),
- Atfih (17),
- ATHRIBUS (10),
- BUBASTIS (9),
- BUTO (3),
- Cairo (13)
- CROCODILOPOLIS (18),
- CUSAE (24),
- Dendera (29),
- EILEITHYIASPOLIS (34),
- ELEPHANTINE (37),
- el-Ashmunein (23),
- el-Hiba (20),
- el-Lisht (16),
- el-Qusiya (24),
- Esna (33),
- Gizza (14),
- HARDAI (21),
- HELIOPOLIS (11),
- HERAKLEOPOLIS (19),
- HERMONTHIS (32),
- HERMOPOLIS (6),
- HERMOPOLIS MAGNA (23),
- Hiba (20),
- HIERAKONPOLIS (35),
- Ihnasya el-Medina (19),
- Kom Ausim (12),
- Kom el-Ahmar (35),
- Kom Ombo (36),
- KOPTOS (30),
- LATOPOLIS (33),
- LETOPOLIS (12),
- Lisht (16),
- Luxor (31),
- LYKOPOLIS (25),
- Medinet el-Fayum (18),
- MEMPHIS (15),
- MENDES (7),
- OMBOS (36),
- PANOPOLIS (27),
- Qaw el-Kebir (26),
- Qift (30),
- Qusiya (24),
- Rosetta (1),
- SAIS (5),
- TANIS (8)
- Tell Baqliya (6),
- TENTYRIS (29),
- THEBES (31),
- XOIS (4).
Χώρες (νομοί) Αιγύπτου[]
Θηβαϊδα[]
- Ομβίτιδα (Ombites)
- Απολλωνοπολίτιδα (Apollopolites)
- Ερμωνθίτιδα (Hermonthites)
- Θινίτιδα (Thinites)
- Φατουρίτιδα (Phaturites),
- Κοπτίτιδα (Coptites),
- Τεντυρίτιδα (Tentyrites),
- Διοπολίτιδα (Diopolites)
- Ανταιοπολίτιδα (Antæopolites),
- Αφροδιτοπολίδα (Aphroditopolites)
- Λυκοπολίτιδα Lycopolites [Note]
Πηλουσιάδα[]
- Φαρβαιθίτιδα (Pharbæthites)
- Βουβαστίτιδα (Bubastites)
- Σεθροΐτιδα (Sethroites)
- Τανίτιδα (Tanites)
Άλλοι[]
- Αραβίτιδα (Arabian)
- Αμμωνίτιδα (Hammonian),
- Οξυρινθίτιδα (Oxyrynchites),
- Λεοντοπολίτιδα (Leontopolites)
- Αθριβίτιδα (Athribites)
- Κυνοπολίτιδα (Cynopolites)
- Ερμοπολίτιδα (Hermopolites),
- Ξοΐτιδα (Xoites),
- Μενδησίτιδα (Mendesim),
- Σεβεννύτιδα (Sebennytes),
- Γαβασίτιδα (Cabasites)
- Λατοπολίτιδα (Latopolites)
- Ηλιοπολίτιδα (Heliopolites)
- Προσωπίτιδα (Prosopites),
- Πανοπολίτιδα (Panopolites)
- Βουσιρίτιδα (Busirites)
- Ονουφίτιδα (Onuphites)
- Σαΐτιδα (Saïtes)
- Φθενεθίτιδα (Ptenethu)
- Φθενεμφίτιδα (Phthemphu),
- Ναυκρατίτιδα (Naucratites),
- Μετελίτιδα (Metelites)
- Γυναικοπολίτιδα (Gynæcopolites)
- Μενελαΐτιδα (Menelaites),
- Ηρακλεοπολίτιδα (Heracleopolites) νήσος Νείλου
- Αρσινοΐτιδα (Arsinoïtes)
- Οασίτιδα (Oasites)
- Μαρεώτιδα (Mareoties)
- Ηρωοπολίτιδα (Heroöpolites)
- Κροκοδειλοπολίτιδα (Crocodilopolites)
Πολιτισμός και Κοινωνία[]
Ζωή, ασχολίες, κοινωνικές τάξεις των αρχαίων Αιγυπτίων, επιστήμες, θρησκεία, τέχνη.Από τα θαυμάσια ανάγλυφα που σώθηκαν καθώς και από τις διάφορες τοιχογραφίες των τάφων, που παριστάνουν τις καθημερινές ασχολίες των αρχαίων Αιγυπτίων, συμπεραίνουμε ότι ήταν ένας λαός πολύ ενεργητικός. Ζούσε από την καλλιέργεια της γης και γι' αυτό η ζωή τους κρεμόταν ολόκληρη από το Νείλο και τις πλημμύρες του.
Καλλιεργούσαν δημητριακά, λινάρι και λαχανικά, είχαν δέντρα οπωροφόρα, έτρεφαν πάπιες, χήνες και κότες καθώς και κοπάδια από πρόβατα, κατσίκες και βόδια. Μάζευαν παπύρους και λωτούς από τις όχθες του Νείλου και ψάρευαν στα νερά του. Όταν, μετά από τις πλημμύρες, τραβιόνταν τα νερά, εκτός από τις γεωργικές δουλειές, έπρεπε να επιθεωρηθούν και να συντηρηθούν τα αυλάκια και τα αναχώματα. Για τις κακές χρονιές, όταν έπεφταν ακρίδες ή ποντίκια και κατάστρεφαν τις σοδιές, έπρεπε να έχουν προβλέψει να αποθηκεύσουν νερό σε δεξαμενές. Ήταν ανάγκη να υπολογίζουν αδιάκοπα τις εποχές, να προβλέπουν και να μετρούν. Γι' αυτό δεν είναι παράξενο που από νωρίς ανάπτυξαν τη γεωμετρία και τα μαθηματικά και απόκτησαν σπουδαίες γνώσεις αστρονομίας με το να λογαριάζουν και να παρακολουθούν τις κινήσεις των αστεριών. Παρακολουθώντας τις πλημμύρες του Νείλου όρισαν το πρώτο ημερολόγιο των 365 ημερών και χώρισαν το χρόνο σε μήνες και σε εβδομάδες. Από πολύ νωρίς, προσέχοντας τη σκιά στο διάστημα της ημέρας προσδιόριζαν την ώρα. Βρήκαν έτσι το ηλιακό ημερολόγιο.
Ακόμη ανάπτυξαν την Ιατρική και απόκτησαν σπουδαίες γνώσεις ανατομίας. Σ' αυτό τους βοήθησε η ταρίχευση των νεκρών.
Όσο για τη λογοτεχνία, οι Αιγύπτιοι δεν άφησαν πολλά βιβλία πίσω τους, γιατί η δυσκολία της γραφής δεν έδινε την ευκαιρία να εκφραστούν μ' αυτήν πολλοί άνθρωποι.
Ελάχιστα κείμενα διατηρήθηκαν σε παπύρους και αυτά είναι θρησκευτικά, λυρικά και λαϊκές διηγήσεις, όπως το βιβλίο των Νεκρών, οι Ύμνοι, η Σάτιρα των Επαγγελμάτων.
Οι Αιγύπτιοι πίστευαν σε πολλούς θεούς, που τους παρίσταναν συχνά με σώμα ανθρώπινο. Κάθε πόλη είχε το δικό της Θεό. Οι πιο αγαπητοί όμως θεοί ήταν ο Όσιρις, Θεός του Νείλου και των νεκρών, η Ίσις και ο Ώρος. Ο Ρα ήταν ο μεγαλύτερος, ο Θεός του ήλιου. Γιος του πίστευαν πως ήταν ο Φαραώ, η κεφαλή της αιγυπτιακής κοινωνίας, Θεός κι ο ίδιος που απ' αυτόν εξαρτιόταν η ευημερία του τόπου, αυτός εξουσίαζε τα πάντα πάνω στη γη της Αιγύπτου καθώς και τους ανθρώπους.
Ανώτατος δικαστής ο Φαραώ, ήταν ο απόλυτος κύριος στην Αίγυπτο και επειδή τον θεωρούσαν Θεό, το κράτος των αρχαίων Αιγυπτίων το ονομάζουμε θεοκρατικό. Στο θεοκρατικό καθεστώς, όπως είναι φυσικό, είχαν μεγάλη δύναμη οι ιερείς. Αυτοί είχαν το σεβασμό του λαού και η επιρροή και ο πλούτος τους τεράστιος, έτσι που πολλοί απ' αυτούς έγιναν πολλές φορές Φαραώ.
Στην κοινωνία των αρχαίων Αιγυπτίων εξέχουσα θέση κατείχαν και οι ευγενείς, υπάλληλοι του βασιλέα στις διάφορες κρατικές υπηρεσίες. Τη μεγάλη μάζα την αποτελούσε ο λαός, που εργαζόταν στα χωράφια και στα εργαστήρια. Η ζωή τους ήταν σκληρή και στερημένη, παρ' όλο που εργάζονταν σκληρά. Κατοικούσαν σε λασπόχτιστες καλύβες και όταν δε δούλευαν στα κτήματα, ήταν αναγκασμένοι να παίρνουν μέρος στις ομαδικές εργασίες που πρόσταζαν οι Φαραώ (κατασκευή ναών, πυραμίδων και άλλων διάφορων έργων).
Έτσι, κάτω από τη φλογερή λάμψη του αιγυπτιακού ήλιου, πάνω στην ξερή, αμμουδερή γη, χιλιάδες άνθρωποι έχυσαν ποταμούς ιδρώτα, δάκρυα και αίμα, για να στήσουν τα εκπληκτικά μνημεία του αιγυπτιακού πολιτισμού, τους τεράστιους τάφους, τους πελώριους ναούς, όλα τα μνημειακά αρχιτεκτονικά έργα, που ήταν προορισμένα για την αιωνιότητα.
Όταν ανεβεί κανείς στην πυραμίδα του Χέοπα, με τα 146 μέτρα ύψος, που είναι η μεγαλύτερη και ογκωδέστερη από όλες τις άλλες, μπορεί να δει, κοιτάζοντας στα νότια, αριστερά του τη Σφίγγα, μισή άνθρωπο, μισή ζώο και δεξιά του τις πυραμίδες του Χεφρέν και του Μυκερίνου. Εξηνταεφτά πυραμίδες άφησαν τα ίχνη τους μόνο στην περιοχή του Καΐρου.
Για να καταλάβουμε και να συλλάβουμε την έννοια της ανοικοδόμησης των πυραμίδων, πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε τη μορφή της θρησκευτικής πίστης των Αιγυπτίων.
Αιγυπτιακή Θρησκεία[]
Θεοί
|
---|
της Αιγύπτου
|
|
Βασική θρησκευτική αντίληψή τους ήταν πως ο δρόμος του ανθρώπου συνεχίζεται χωρίς διακοπή, πέρα από το θάνατό του, στην αιωνιότητα.
Γι' αυτό, όμως, ήταν απαραίτητη η διατήρηση του σώματος, γιατί τότε μόνο η ψυχή (το "ba" στα αιγυπτιακά), που περιφερόταν ελεύθερα μετά το θάνατο, μπορούσε να είναι δυνατή και να ξαναβρίσκει κάθε φορά το σώμα, όπου ανήκε.
Επίσης με τη διατήρηση του σώματος, μπορούσε η ψυχή να βρίσκει το "Κα", το προστατευτικό της πνεύμα, που εγεννάτο μαζί της, που δε χανόταν με το θάνατο του σώματος, αλλά εξακολουθούσε να ζει, για να εξασφαλίζει στο νεκρό, στο υπερπέραν, την αναγκαία δύναμη.
Γιατί εκεί, στο υπερπέραν, τα δημητριακά υψώνονταν επτά οργιές και χρειάζονταν να καλλιεργηθούν και να μαζευτούν.
Έτσι, για να μη χαλάσει το σώμα, το βαλσάμωναν με ειδική κατεργασία που κρατούσε εβδομήντα ημέρες και ήταν προσιτή μόνο για τους πλούσιους.
Νομίζοντας πως η ζωή συνεχίζεται, έβαζαν μέσα στους τάφους έπιπλα, σκεύη, τροφές, εργαλεία και μικρά αγάλματα που παρίσταναν δούλους που θα εξυπηρετούσαν στον άλλο κόσμο τους κυρίους τους.
Οι Φαραώ, επιθυμώντας να έχουν και στον άλλο Κόσμο τις ανέσεις της ζωής, κατασκεύαζαν πελώριους τάφους και τους γέμιζαν με άφθονα πλούτη, όπως διαπιστώθηκε στις διάφορες ανασκαφές που έγιναν και έφεραν στο φως καταπληκτικά ευρήματα.
Από την αρχαία, όμως, εποχή, ο πλούτος των τάφων ήλξε την προσοχή των τυμβωρύχων με συνέπεια την λεηλασία και την απογύμνωση από πολύτιμα αντικείμενα των περισσοτέρων από αυτούς.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Ιστορικές Πόλεις Κάτω Αιγύπτου
- Ιστορικές Πόλεις Άνω Αιγύπτου
- Ηγεμόνες Αιγύπτου
- Αρχαία Αίγυπτος
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)