Αίμονες
Ετυμολογία[]
Βόρεια Ελλάδα |
---|
Ιστορική Διαίρεση |
Μακεδονία |
|
Ήπειρος |
|
Θεσσαλία |
|
Η ονομασία "Αίμονες" σχετίζεται ενδεχομένως ετυμολογικά με τις λέξεις
Ιστορία[]
Κατά το «Λεξικόν Κυρίων Ὀνομάτων»: «…Κάτοικοι της Αιμονίας, μέρους (τμήματος) της Θεσσαλίας…». Γενάρχης τους ήταν ο Αίμων, υιός του Πελασγού και πατέρας του Θεσσαλού.
Κατά τον Πλίνιο (IV, 7.14) από τον Αίμονα ονομάσθηκε αρχικά Αιμονία ολόκληρη η Θεσσαλία για να περιορισθεί αργότερα αυτή η ονομασία σε ένα μικρό τμήμα της (το Δώτιον πεδίον, το βορειοανατολικό πεδινό τμήμα της Θεσσαλίας, πλησίον των Τεμπών). Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η θεσσαλική χώρα Αιμονία έλαβε αυτήν την ονομασία από την Αιμόνη, την κόρη του Δευκαλίωνος και της Πύρρας.
Στο Λεξικό του «Ηλίου» αναφέρονται τα εξής: «Όνομα των αρχαιοτάτων κατοίκων της Θεσσαλίας, προηγούμενων χρονολογικώς των «Θεσσαλών». Ο λαός ούτος, κατά τους διαφόρους (αρχαίους) ιστορικούς, έζησεν εις εποχήν τόσον παλαιάν, ώστε παρέστη μάρτυς του τρομερού σεισμού, εις τον οποίον οφείλομεν την κοιλάδα των Τεμπών, σχηματισθείσαν διά της διασπάσεως της οροσειράς Ολύμπου και Όσσης. Δια της κοιλάδος αυτής διέρρευσαν τα ύδατα τα οποία απετέλουν τεράστιαν λίμνην και εκάλυπτον ολόκληρον την έκτασιν της σημερινής πεδιάδος της Λαρίσης.
Κατά την παράδοσιν οι Αίμονες, καθώς και η χώρα των, έλαβων το όνομά των από την Αιμόνην, θυγατέρα του Δευκαλίωνος ή από τον Αίμονα, υιόν του Πελασγού.
Κατ’ άλλην εκδοχήν, βασιζομένην και εις στίχους του Πινδάρου, οι Αίμονες ή και Αιμονιείς, είναι λαός εισβαλών εκ Θεσπρωτίας της Ηπείρου εις την σημερινήν Θεσσαλία υπό τον Αίατον (υιός Φειδίππου, πατήρ του Θεσσαλού, Ηρακλείδης – "Λεξικόν Κυρίων Ονομάτων", αλλά παρακάτω, στο σχετικό λήμμα, ο Φείδιππος αναφέρεται ως υιός του Θεσσαλού, εγγονός του Ηρακλέους, ο οποίος ως μνηστήρας της Ελένης συνεξεστράτευσε κατά της Τροίας επί 30 πλοίων μετά των εκ των Σποράδων νησιωτών [Ιλιάς, Β 678].
Μετά το τέλος του πολέμου ερρίφθη υπό των σφοδρών ανέμων στις ακτές της Ηπείρου όπου έκτισε την πόλη Θεσπρωτία και μετά την εν τη θεσσαλική Άρνη νίκην των κατά των εντοπίων, πολεμήσαντες κατά του Πηλέως, τον ηνάγκασαν να παραχωρήσει ως δείγμα υποταγής, την Ιωλκό. Έκτοτε ωνομάσθη επί τινα χρόνον Αιμονία, όχι μόνον η Ιωλκίτιδα (= Αλμωνία) και η πλησίον της Πελασγιώτιδα χώρα, αλλά και ολόκληρος η Θεσσαλία…».
Ο καθηγητής Μιχ. Σακελλαρίου τέλος, τους θεωρεί Προέλληνες Ινδοευρωπαίους και αναφέρει τα εξής (Ι.Ε.Ε. τομ. Α΄ σελ. 358) : «…Το όνομα των Αιμόνων μπορεί να ετυμολογηθεί είτε από το ελληνικό επίθετο αἳμων που σημαίνει «αιματηρός, αιματώδης» είτε από μια άλλη ομόηχη ελληνική λέξη με σημασία «ζηλωτής, επιτήδειος» είτε από το ουσιαστικό αἷμος που σημαίνει «θάμνος, περιοχή με θάμνους» και που είναι επίσης το όνομα του όρους Αίμου (αυτή η τελευταία είναι και η επικρατέστερη ετυμολογία σ.σ.).
Από την αρχαία γραμματεία έφθασαν ως την εποχή μας αναμνήσεις που τοποθετούν τους Αίμονες στη Θεσσαλία και ειδικότερα στο Δώτιον πεδίον, στη Λάρισα και στην Ιωλκό.
Ως κατάλοιπα του ιδίου λαού μπορούν να θεωρηθούν εξ άλλου τα ονόματα των τόπων (Αίμων, Αιμονία, Αιμονιαί) και τα ονόματα ηρώων (Αίμων, Αιμόνιος) που εντοπίζονται στη Βοιωτία, στην Αιτωλία και στην νότια Αρκαδία.
Παραπλήσια είναι η διάδοση του Πολιτισμού της Γκουμέλνιτσας: Εκτός από την Θράκη, απαντά στο "Ραχμάνι" της Θεσσαλίας, στον Άγιο Νικόλαο της Ακαρνανίας, στην Ασέα της Αρκαδίας (σε ελάχιστη απόσταση από την αρκαδική πόλη Αιμονιαί).
Εστία του πολιτισμού αυτού είναι η περιοχή του Αίμου.
Είναι λοιπό εύλογο να υποθέσει κάποιος, ότι οι Αίμονες υπήρξαν οι φορείς του Πολιτισμού της Γκουμέλνιτσας στην Ελλάδα, στην αρχή της Πρώϊμης Χαλκοκρατίας, δηλαδή γύρω στο 3000 π.Χ.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)