Αγαθοκλής
(αυθαίρετη σύγχρονη αναπαράσταση)
Ηγεμόνες Κλασσικής Εποχής
4ος Αιώνας π.Χ.
Όνομα: Αγαθοκλής
Ηγεμονικά Ονόματα
Συρακούσες
Ηγεμόνες Συρακουσών
Ηγεμόνες Ελληνικής Σικελίας
Στρατιωτικοί Ελληνικής Σικελίας
Κάτω Ιταλία
Ηγεμόνες Κάτω Ιταλίας
Κυρήνη
Ηγεμόνες Κυρήνης
Αθήνα
Ηγεμόνες Αθήνας
Στρατιωτικοί Αθήνας
Πολιτικοί Αθήνας
Αττική
Ηγεμόνες Αττικής
Σπάρτη
Ηγεμόνες Σπάρτης
Στρατιωτικοί Σπάρτης
Πολιτικοί Σπάρτης
Λακωνία
Ηγεμόνες Λακωνίας
Θήβα
Ηγεμόνες Θήβας
Στρατιωτικοί Θήβας
Βοιωτία
Ηγεμόνες Βοιωτίας
Άργος
Ηγεμόνες Άργους
Στρατιωτικοί Άργους
Ηγεμόνες Αργολίδας
Κόρινθος
Ηγεμόνες Κορίνθου
Στρατιωτικοί Κορίνθου
Ηγεμόνες Κορινθίας
Ήπειρος
Ηγεμόνες Ηπείρου
Μακεδονία
Ηγεμόνες Μακεδονίας
Στρατιωτικοί Μακεδονίας
Στρατιωτικοί Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Ρώμη
Ηγεμόνες Ρώμης
Στρατιωτικοί Ρώμης
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Στρατιωτικοί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Καρχηδόνα
Ηγεμόνες Καρχηδόνας
Στρατιωτικοί Καρχηδόνας
- Ένας ηγεμόνας ("τύραννος") των Συρακουσών.
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Κλασσική Εποχή, 4ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
Το όνομα "Αγαθοκλής" προέρχεται ή συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη "αγαθότητα".
Γενεαλογία[]
- Οίκος:
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
α) Αλκία
β) Θεοξένη της Μακεδονίας-Αιγύπτου
γ) ανώνυμη χήρα του Δάμαντος
- Τέκνα:
Αρχάγαθος
Ηρακλείδης
Agathocles II
Λάνασσα
Αρχάγαρθος της Λιβύης
Θεοξένα της Αιγύπτου
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:
Ο Αγαθοκλής ήταν τύραννος των Συρακουσών και βασιλέας της Σικελίας. Γεννήθηκε το 361 π.Χ., έγινε τύραννος το 317 π.Χ. και βασιλέας το 304 π.Χ.
Απέθανε το 289 π.Χ., από καρκίνο του στόματος ή δηλητηρίαση, σε ηλικία 72 ετών.
Υπήρξε αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και ελάχιστα δημοφιλής μεταξύ των ιστορικών, γιατί οι περισσότεροι δέχονται ότι μετήλθε όλα τα μέσα για να διαφύγει από τη μοίρα του απλού κεραμέα και να γίνει στρατηγός, τύραννος και βασιλέας.
Εν τούτοις ακόμα και οι επικριτές του,[1] του αναγνωρίζουν ότι ήταν ένας από τους τελευταίους σημαντικούς εκπροσώπους του Ελληνικού Κόσμου στην Κάτω Ιταλία και ότι κατάφερε να την διοικήσει και να την κρατήσει ανεξάρτητη, σε μια εποχή μεταίχμιο μεταξύ του ελληνικού παρελθόντος και του Ρωμαϊκού μέλλοντός της.
Τύραννος των Συρακουσών από το 317.
Βασικός του σκοπός ήταν να ενώσει όλες τις ελληνικές πόλεις της Κάτω Ιταλίας και Σικελίας για την από κοινού αντιμετώπιση της Καρχηδόνας.
Αν και ηττήθηκε στον ποταμό Ιμέρα της Σικελίας, αντιμετώπισε με επιτυχία τον καρχηδονιακό στρατό του Αμίλκα, που πολιορκούσε τις Συρακούσες, μεταφέροντας τον πόλεμο στην ίδια την πατρίδα τους.
Όταν αποβιβάσθηκε στην Αφρική έκαψε τις τριήρεις του με το πρόσχημα ότι αυτό υποσχέθηκε στους θεούς, στην πραγματικότητα όμως για να δείξει στους στρατιώτες του ότι δεν υπάρχει τρόπος επιβίωσης παρά μόνον οι νίκες στις μάχες.
Στην Αφρική ο Αγαθοκλής είχε επιτυχίες. Σε διεξαχθείσα μάχη κατά 40.000 περίπου Καρχηδονίων οι περίπου 10.000 εκστρατεύσαντες Έλληνες επικράτησαν. Η νίκη αποδόθηκε σε τέχνασμα του Αγαθοκλέους που ελευθέρωσε γλαύκες (πού είχε προηγουμένως αιχμαλωτίσει), οι οποίες θεωρήθηκαν από τους στρατιώτες του ως καλός οιωνός, αναθάρρησαν και νίκησαν.
Επίσης κατέλαβε την Ιππώνα, τη Θάψο, την Τύνιδα και άλλες πόλεις και κώμες (συνολικά εκατό), (από το 310 π.Χ. ως το 307 π.Χ.).
Ωστόσο δεν κατάφερε να απειλήσει την ίδια την καλά οχυρωμένη Καρχηδόνα.
Τελικά, η αποστασία όμως των συμμάχων υπό τον Δεινοκράτη, η εξέγερση της Έγεστας και ο θάνατος του βασιλέα της Κυρήνης, τον υποχρέωσαν να επιστρέψει στη Σικελία, όπου αποδέχθηκε ειρήνη με σημαντικές παραχωρήσεις και απώλειες προς την αντιπαλό του.
Επικράτησε των αντιπάλων του και ανακηρύχτηκε το 306 βασιλέας των Συρακουσών. Είχε υπό τον έλεγχό του όλη τη Σικελία και επέκτεινε αργότερα (το 300 π.Χ.) τις επιχειρήσεις του στις ελληνικές πόλεις της Κάτω Ιταλίας.
Το 299 π.Χ. νίκησε τον Κάσσανδρο της Μακεδονίας, που πολιορκούσε την Κέρκυρα.
=Νεανική Περίοδος[]
Υιός του Καρκίνου. Γεννήθηκε τό 361 π.Χ. Ο πατέρας του Αγαθοκλή ήταν φυγάδας από το Ρήγιο και απλός κεραμέας. Είχε καταφύγει στις [[Θερμές Σικελία |Θερμές]] της Ιμέρας, στη βορειοδυτική Σικελία, όπου και γεννήθηκε το 361 π.Χ. ο Αγαθοκλής.
Σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη,[2] που στηρίζεται σε εχθρικές προς τον Αγαθοκλή πηγές, το μαντείο των Δελφών είχε χρησμοδοτήσει ότι θα γίνει αίτιος συμφορών γιά Καρχηδονίους καί Συρακοσίους, για αυτό ο πατέρας του τον εγκατέλειψε μέ την προσδοκία ότι θα πέθαινε. Τελικά όμως επέζησε λόγω της μητέρας του, η οποία τον παρέδωσε στον αδελφό της, τον Ηρακλείδη.
Ο Αγαθοκλής έλαβε το όνομα του πάππου του, από το γένος της μητέρας του και του θείου του. Ο λόγος για τον οποίο χωρίστηκε η οικογένεια δεν είναι γνωστός και ίσως ο πατέρας, όντας φυγάδας και πένης, να μην μπορούσε να συντηρήσει το τέκνο του. Πάντως, επτά έτη αργότερα η οικογένεια (που είχε αποκτήσει ή ήδη είχε και άλλο υιο, τον Άντανδρο) επανενώθηκε και λίγα έτη αργότερα μετοίκησε στις Συρακούσες, φοβούμενη την αναταραχή που προκαλούσε η Καρχηδονιακή απειλή στη δυτική Σικελία. Ένα επιπλέον κίνητρο για τη μετανάστευσή τους ήταν το γεγονός ότι οι Συρακούσες αντιμετώπιζαν λειψανδρία από τους εμφύλιους και τους εξωτερικούς πολέμους, οπότε ζητούσαν νέους αποίκους στους οποίους έδιναν αυτομάτως την ιδιότητα του πολίτη.
Κατά την νεότητά του έμαθε την κεραμική τέχνη από τον πατέρα του επειδή ήταν πτωχός.
Διακρίθηκε για την δράση του ως μισθοφόρος στο στρατό των Συρακουσών. Στην εξέλιξή του προς τα ανώτατα αξιώματα τον βοήθησε πολύ ο στρατηγός Δάμας. Στην αρχή ήταν αρχηγός της δημοκρατικής παράταξη, αλλά εξορίστηκε από τους ολιγαρχικούς και ύστερα από τους ίδιους τους δημοκρατικούς, επειδή κατηγορήθηκε ότι προσπαθούσε να επιβάλει τυραννικό καθεστώς στις Συρακούσες, όπως τελικά και έγινε μετά την ανάκλησή του λόγω της επέμβασης των Καρχηδόνιων.
Εφηβική Περίοδος[]
Σύντομα ο πατέρας του Αγαθοκλή πεθαίνει –μάλλον από ασθένεια- και τα τέκνα του αρχίζουν να εργάζονται ως κεραμοποιοί. Ο Αγαθοκλής είναι ιδιαίτερα εύρωστος και αποφασίζει να καταταγεί στο στρατό, όπου γρήγορα φθάνει στο βαθμό του χιλίαρχου. Ορισμένοι ιστορικοί[3] θεωρούν ότι στη στρατιωτική αναρρίχησή του τον βοήθησε η βοήθεια που του προσέφερε ο πλούσιος και με μεγάλη επιρροή στρατηγός των Συρακουσών Δάμας ή Δαμάσκων.
Νεανική Περίοδος[]
Όταν ο Δάμας απέθανε, ο Αγαθοκλής συζεύχθηκε τη χήρα του, από την οποία απέκτησε αργότερα δύο τέκνα, και αναρριχήθηκε (περί το 333 π.Χ.) σε θέση μεγάλη επιρροής τόσο λόγω του βαθμού του, όσο και της σημαντικότατης πλέον περιουσίας του. Χρησιμοποίησε και τα δύο στοιχεία επανειλημμένα για να καταλάβει την εξουσία των Συρακουσών ως στρατηγός, αλλά οι Συρακούσιοι, είτε επειδή δεν εμπιστεύονταν τις δημοκρατικές του προθέσεις, είτε απεναντίας επειδή τον θεωρούσαν υπερβολικά δημοκράτη, ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικοί.
Μετά από μια νίκη του μάλιστα δεν του επέτρεψαν καν να εισέλθει στην πόλη εκτός και αν ορκιζόταν (κάτι που τήρησε) ότι δεν θα απειλούσε τη δημοκρατία. Ο ίδιος σταθερά υποστήριζε ότι ήταν οπαδός του δημοκρατικού κόμματος, αλλά οι επικριτές του, του καταλογίζουν ότι ουσιαστικά χρησιμοποίησε δημαγωγικά το λαό για το προσωπικό όφελος του.
Άνοδος εξουσία[]
Εκείνη την εποχή πάντως στις Συρακούσες, μια πόλη περίπου 40.000 ανθρώπων, η δημοκρατία ήταν περιωρισμένη καθώς τον πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο ασκούσε το Συμβουλιο των Εξακοσίων, που ήταν όλοι τους εκπρόσωποι της ολιγαρχίας, και που χειραγωγούνταν από τον Σώστρατο ή κατ' άλλους Σωσίστρατο,[4] στρατηγό με φιλοδοξίες, αδίστακτο και μεγάλη επιρροή. Αυτός, αλλά και εν γένει οι ολιγαρχικοί, ήταν οι βασικοί αντίπαλοι του Αγαθοκλή.
Για να τους ανατρέψει εκμεταλλεύθηκε το 317 π.Χ. μια διαμάχη σε γειτονική πόλη και με το πρόσχημα ότι έπρεπε να επέμβει αμέσως εκεί με επίλεκτο σώμα, εκμαίευσε το δικαίωμα να σχηματίσει στράτευμα με προσωπική επιλογή των στρατιωτών.
Σύμφωνα με τον Διόδωρο επέλεξε 3.000 άνδρες που του ήταν -για διαφορετικό λόγο ο καθένας- απόλυτα πιστοί. Στη συνέχεια, με κάποιους από αυτούς κοντά του, κάλεσε δύο ολιγαρχικούς με την πρόφαση ότι ήθελε να τους συμβουλευτεί. Αυτοί παρουσιάστηκαν με φρουρά 40 ανδρών -ή ίσως εμφανίστηκαν 40 ολιγαρχικοί αυτοπροσώπως- και αν αληθεύουν όσα αναφέρει ο Διόδωρος, ο Αγαθοκλής άρχισε τότε να φωνάζει ότι αποπειράθηκαν να τον σκοτώσουν και έβαλε τους δικούς του στρατιώτες να τους συλλάβουν. Παρουσιάστηκε αμέσως μετά στο δήμο, ισχυριζόμενος ότι "οι ολιγαρχικοί έκαναν απόπειρα κατά της ζωής του επειδή ήταν δημοκράτης τη στιγμή που εκείνος ετοιμαζόταν να δώσει μάχη για τις Συρακούσες" και ότι είχε αναγκαστεί να τους συλλάβει. Κατάφερε έτσι να υποκινήσει λαϊκή εξέγερση που, στη θέα των ανδρών που ήταν πιστοί στον Αγαθοκλή, πήρε γρήγορα διαστάσεις και στράφηκε γενικά κατά των πλουσίων. Ρόλο έπαιξε και η δυσαρέσκεια των ακτημόνων και των πρόσφατα πολιτογραφηθέντων στις Συρακούσες πένητων, που ζούσαν εξαθλιωμένα και ναι μεν δεν τους ένωνε το δημοκρατικό κόμμα γιατί δεν ανήκαν πουθενά, αλλά τους ένωνε το μίσος για τους πλούσιους ολιγαρχικούς. Ο ίδιος εστίασε παράλληλα τους 3.000 άνδρες του σε συγκεκριμένους στόχους –τους 600 ολιγαρχικούς και τις οικογένειές τους.
Μετά την εξόντωση όλων των πολιτικών αντιπάλων του πήρε τη στρατηγία αλλά και την απόλυτη εξουσία, δηλώνοντας ότι θέλει να λογοδοτεί στο λαό μόνον για τα δικά του λάθη και ότι «αν μοιράζεται την εξουσία με άλλους, θα θεωρείται υπεύθυνος και για τα δικά τους σφάλματα».
Η πρώτη του ενέργεια ήταν ο αναδασμός των κτημάτων των ολιγαρχικών, τα οποία κατάσχεσε και διένειμε σε ακτήμονες πολίτες. Η δεύτερη ήταν να χαρίσει τα χρέη όλων των πολιτών. Στη συνέχεια στράφηκε στην ανασυγκρότηση των οικονομικών της πόλης, στην παραγωγή όπλων και στη ναυπήγηση μεγάλου στόλου.
Πόλεμοι και Βασιλεία[]
Το 314 νίκησε τους δυσαρεστημένους Συρακούσιους που είχαν εγκαταλείψει την πόλη και είχαν συμμαχήσει με τους κατοίκους του Ακράγαντα εναντίον του, για να τον ανατρέψουν. Οταν τους εξουδετέρωσε, διοίκησε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα τις Συρακούσες και επεκτάθηκε σχεδόν σε όλη την ανατολική Σικελία, έως το 310 π.Χ. οπότε βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση λόγω της προέλασης των Καρχηδονίων και της πολιορκίας των Συρακουσών. Έκανε τότε τον ευφυή ελιγμό να μεταφέρει τον πόλεμο στην Καρχηδόνα –διέφυγε δηλαδή με το στόλο του από τις Συρακούσες και αποβιβάσθηκε στις αφρικανικές ακτές. Εκεί δεν κατάφερε να νικήσει, αλλά πέτυχε να απομακρύνει τον κίνδυνο από την ανατολική Σικελία, κατακτώντας διάφορες πόλεις της Αφρικής, αλλά όχι και την Καρχηδόνα. Το στράτευμά του είχε αρχίσει να δυσανασχετεί και να απαιτεί να πληρωθεί. Είτε για να αποφύγει τον στασιασμό του στρατού είτε την ολοσχερή ήττα από τους Καρχηδονίους, με το πρόσχημα πάντως ότι επαναστάτησαν διάφορες πόλεις της Σικελίας, επανήλθε στην Σικελία αφήνοντας στο αφρικανικό μέτωπο δύο από τους γιους του. Μια άλλη εκδοχή της ιστορίας είναι ότι ο Αγαθοκλής προσπάθησε να φύγει κρυφά με τους δύο γιους του, αλλά εκείνοι δεν πρόλαβαν. Το στράτευμα αισθάνθηκε ότι ο Αγαθοκλής τους πρόδωσε και τους εγκατέλειψε και συνέλαβε τους γιους του.
Όταν ο Αγαθοκλής επιβλήθηκε στη Σικελία, πληροφορήθηκε ότι τα στρατεύματα της Αφρικής, υπακούοντας στους στρατηγούς τους, είχαν στασιάσει, είχαν σκοτώσει τους γιους του και είχαν συνθηκολογήσει με τους Καρχηδόνιους. Σύμφωνα με κάποιες πηγές οι στασιαστές είχαν μάλιστα τέτοιο μένος εναντίον του, που όταν ο ένας γιος του προσπάθησε να αποτρέψει την εκτέλεσή του προειδοποιώντας τους για τα αντίποινα που θα εφάρμοζε ο πατέρας του στις Συρακούσες (ότι θα εκτελούσε τις οικογένειές τους) εκείνοι του απάντησαν "βέβαια, αλλά τουλάχιστον τα δικά μας τέκνα θα επιζήσουν ένα μήνα περισσότερο από τα δικά του."
Τότε ο Αγαθοκλής εξόντωσε πολλούς συγγενείς των στασιαστών στρατηγών, αλλά και απλών στρατιωτών. Η μεγάλη αυτή αιματοχυσία πυροδότησε νέα επανάσταση εναντίον του, της οποίας ηγείτο ο Δεινοκράτης.
Ο Αγαθοκλής, προ της απειλής του διμέτωπου αγώνα, παραχώρησε στους Καρχηδόνιους έξι πόλεις της Σικελίας και υπέγραψε ειρήνη, οπότε στη συνέχεια πολέμησε απερίσπαστος το Δεινοκράτη και τον νίκησε.
Στο εξής κυριάρχησε ανεμπόδιστα σε όλη την νήσο, έχοντας σημαντική επιρροή και στην Κάτω Ιταλία. Εξω από την σφαίρα επιρροής του παρέμειναν μόνον οι πόλεις που είχε εκχωρήσει το 306 π.Χ. στους Καρχηδόνιους.
Το 304 π.Χ., μιμούμενος τους επιγόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έλαβε τον τίτλο του βασιλέα (της Σικελίας). Δικαιολόγησε στο λαό ότι έλαβε τον τίτλο αυτό για να τον αντιμετωπίζουν ισότιμα οι άλλοι βασιλείς στην Ανατολή (δηλαδή οι επίγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου) και ότι έφερε το συγκεκριμένο τίτλο μόνον για τις πόλεις που ελευθέρωσε στην Σικελία και την Κάτω Ιταλία (και όχι για τις Συρακούσες). Στην εκεί Βουλή μάλιστα τόνιζε πως σε ό,τι αφορούσε ειδικά τους Συρακουσίους, εξακολουθούσε να φέρει απλώς τον τίτλο του στρατηγού.
Παράλληλα με σύναψη γάμων δικών του και των τέκνων του προσπάθησε και επέτυχε να κρατήσει πολιτικές ισορροπίες τόσο με τον Πτολεμαίο της Αιγύπτου όσο και με τον Πύρρο της Ηπείρου. Στον τελευταίο μαζί με την κόρη του Λάνασσα, έδωσε ως "προίκα" και την Κέρκυρα, και σε αντιστάθμισμα συζεύχθηκε ο ίδιος την κόρη του Πτολεμαίου, Θεοξένα (της οποίας ενδεχομένως ο Πτολεμαίος ήταν θετός και όχι βιολογικός πατέρας).
Οικονομία[]
Τα νομίσματα της εποχής του Αγαθοκλή φανερώνουν και εκείνα τις ουσιαστικές αλλαγές στη διοίκηση. Οταν έγινε τύραννος δεν έκοψε αμέσως νομίσματα με το όνομά του και κυκλοφορούσαν τα συνήθη, με την εγγραφή της λέξης "Συρακοσίων". Σύντομα προσέθεσε τη λέξη "Αγαθόκλειος" και το νόμισμα έφερε πια παράσταση της Νίκης. Μετά το 310 άρχισε να κόβει νομίσματα που έγραφαν "Αγαθοκλέος" και εικάζεται ότι η χρήση της γενικής επέτεινε την κτητικότητα σε ό,τι αφορούσε τη Νίκη. Λίγο αργότερα αφαιρέθηκε η λέξη "Συρακοσίων" και μετά το 304 στα νομίσματα[5] αναγραφόταν μόνον η φράση "Αγαθοκλέος Βασιλέος"
Δημοκρατία και θάνατος[]
Για αρκετά έτη διοίκησε με ηρεμία, αλλά σε ηλικία 73 ετών έκρινε ότι έπρεπε να εξουδετερώσει τους Καρχηδόνιους και άρχισε να ετοιμάζεται για εκστρατεία. Ενώ προετοιμαζόταν, ασθένησε βαριά από καρκίνο του στόματος ή από δηλητηρίαση και καταλαβαίνοντας ότι πλησίαζε το τέλος, ανακοίνωσε ότι προτίθεται να επαναφέρει την δημοκρατία. Οι λόγοι δεν είναι σαφείς και ίσως να είχε ως κίνητρο να εκδικηθεί συγκεκριμένους απογόνους του ή να είχε επίγνωση ότι το ζήτημα της διαδοχής θα εξέθετε τις Συρακούσες σε νέες περιπέτειες εμφυλίων. Πιθανόν να μην έκρινε κατάλληλο κανέναν συγγενή του για τόσο προσωπική μορφή διακυβέρνησης ή να πίστεψε εντέλει στη δημοκρατία.
Στην πρόθεσή του να επαναφέρει τη δημοκρατία πρέπει να έπαιξε ρόλο και ένα έγκλημα που είχε γίνει λίγους μήνες πριν. Συγκεκριμένα, ο Αγαθοκλής είχε παντρευτεί τρεις φορές και είχε πολλά παιδιά και εγγόνια τα οποία είχαν βλέψεις στο θρόνο. Από τους γιους που είχε αποκτήσει από τον πρώτο του γάμο με τη χήρα του Δάμαντα και οι οποίοι είχαν εκτελεστεί από τους στασιαστές στην Καρχηδόνα, είχε μεταξύ άλλων και έναν εγγονό, τον Αρχάγαθο, που ήδη υπηρετούσε ως στρατιωτικός. Σε μια μάχη όπου είχε το γενικό πρόσταγμα ο Αρχάγαθος, ο Αγαθοκλής του διαμήνυσε να παραδώσει τη στρατηγία στον υιο του Αγαθοκλή -από το δεύτερο γάμο του με την Αλκεία. Ο Αρχάγαθος όχι μόνον δεν παρέδωσε τη στρατηγία στον νεότερο Αγαθοκλή, αλλά τον σκότωσε.[6] Πολλοί θεωρούν ότι μετά το έγκλημα, ο Αγαθοκλής δεν ήθελε επ ουδενί να βασιλέψει ο δολοφόνος του γιου του, έστω κι αν επρόκειτο για τον εγγονό του. Εξάλλου η διαδοχή ήταν αρκετά περίπλοκη, γιατί υπήρχε κι άλλος εγγονός, ο Αλέξανδρος, που σίγουρα είχε κι εκείνος φιλοδοξίες, αφού ήταν παιδί του βασιλιά της Ηπείρου Πύρρου και της Λανάσσας, κόρης του Αγαθοκλή από την Αλκεία επίσης. Τέλος, ο βασιλιάς της Σικελίας είχε και δύο μικρότερα παιδιά που κι αυτά λογικά θα είχαν φιλοδοξίες και τα είχε αποκτήσει από την τρίτη του σύζυγο, τη Θεοξένα, συγγενή του Πτολεμαίου της Αιγύπτου.
Σύμφωνα με κάποιες πηγές ο Αγαθοκλής απέθανε από καρκίνο στόματος.[7] και σύμφωνα με άλλες τον δηλητηρίασαν αυλικοί που ήθελαν να δοθεί το στέμμα στον εγγονό του Αρχάγαθο. Υπάρχει και η άποψη ότι τον δηλητηρίασε ο ίδιος ο Αρχάγαθος.
Υποσημειώσεις[]
- ↑ The Cambridge Ancient History -The Hellenistic World σελ 409
- ↑ Διόδωρος ο Σικελιώτης, βιβλίο ΧΙΧ, 2
- ↑ Μάρκος Ιουνιανός Ιουστίνος ΧΧΙΙ βιβλίο, 1
- ↑ Διόδωρος ο Σικελιώτης, βιβλίο ΧΙΧ, 3
- ↑ http://www.snible.org/coins/hn/sicily.html Νομίσματα
- ↑ The Cambridge Ancient History -The Hellenistic World σελ 384-409
- ↑ The Cambridge Ancient History -The Hellenistic World σελ 384-409
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)