Αεροπορία
Είναι ο οικονομικός κλάδος που ασχολείται με την εκμετάλλευση, λειτουργία, συντήρηση και εν γένει εγκαταστάσεις διευκόλυνσης αεροσκαφών.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία " Αεροπορία" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "πορεία ".
Εισαγωγή[]
Η αεροπορία περιλαμβάνει:
- την πολιτική αεροπορία, δηλαδή τα αεροσκάφη, τις επίγειες εγκαταστάσεις και το προσωπικό που χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν επιβάτες και εμπορεύματα
- την πολεμική αεροπορία που χρησιμοποιείται για στρατιωτικούς σκοπούς
- την ελαφρά αθλητική αεροπορία
- την ελαφρά αεροπορία στρατού ξηράς και
την υγειονομική αεροπορία.
Ιστορία[]
Απ' τα πολύ παλιά χρόνια το πρόβλημα της μίμησης των κινήσεων των πτηνών υπήρχε στον άνθρωπο.
Η ιστορία αναφέρει τις προσπάθειες πολλών να λύσουν το πρόβλημα αυτό.
Είναι γνωστός ο μύθος του Δαίδαλου και του Ίκαρου των πρώτων "αεροπόρων".
Στο μεσαίωνα ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι και αργότερα οι διάφοροι εφευρέτες έκαναν πολλούς πειραματισμούς πάνω σ' αυτό το θέμα.
Μόλις στις 8 Αυγούστου 1871 ο νεαρός Γάλλος μηχανικός Αλφόνσος Πενώ, μετά από πολλές άκαρπες προσπάθειες, στους κήπους του Κεραμεικού, κατάφερε να θέσει σε πτήση ένα μικρό πρότυπο αεροπλάνο. Το πρότυπο αυτό είχε μια έλικα, τοποθετημένη στο πίσω μέρος της συσκευής.
Έτσι ο Πενώ έδειξε πόσο σημαντική είναι η αντίσταση του αέρα για την κίνηση του αεροπλάνου. Δυστυχώς όμως η μυϊκή δύναμη του ανθρώπου δεν είναι αρκετή για να κινήσει ακόμη και το μικρό αυτό πρότυπο του Πενώ και εκείνη την εποχή δεν υπήρχε κανένας άλλος κινητήρας αρκετά ελαφρός.
Έτσι οι προσπάθειες εγκαταλείφτηκαν για ένα διάστημα μέχρι το 1856, οπότε ο Ζαν Μαρί λε Μπρι κάνει την πρώτη πτήση ανεμοπτέρου χρησιμοποιώντας τα ρεύματα του αέρα. Ακολουθεί μία εποχή διαρκών πειραματισμών.
Στο διάστημα αυτό κατασκευάστηκαν διάφοροι κινητήρες, όχι όμως αρκετά ισχυροί για μεγάλες αποστάσεις.
Φθάνουμε στα 1927, οπότε γίνονται και οι πρώτες πτήσεις πάνω από τον Ατλαντικό. Μετά απ' αυτό γίνονται διάφορες απόπειρες για μεγαλύτερες αποστάσεις, άλλες επιτυχείς και άλλες όχι.
Ο β' παγκόσμιος πόλεμος ανάγκασε σε μεγάλες τεχνικές τροποποιήσεις και σημαντική εξέλιξη της αεροπορίας. Πράγματι, τότε κατασκευάστηκαν τα πρώτα αεροπλάνα που προωθούνται με αεροστρόβιλους. Στους τελευταίους μήνες οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν καταδιωκτικά αεροπλάνα με αντιδραστήρες διάφορων τύπων. Τότε εμφανίστηκαν και οι κατευθυνόμενοι πύραυλοι. Μετά το τέλος του πολέμου η εξέλιξη της αεροπορίας ήταν ραγδαία.
Πολιτική Αεροπορία[]
Η πολιτική αεροπορία περιλαμβάνει όλες τις αεροναυτικές δραστηριότητες που δεν έχουν στρατιωτικό χαρακτήρα και υποδιαιρείται σε διάφορους κλάδους, που ο καθένας τους αντιστοιχεί στη χρήση για την οποία προορίζεται το αεροσκάφος. Από όλες τις δραστηριότητες που αναπτύσσει η πολιτική αεροπορία, μεγαλύτερη σημασία έχει η εμπορική, που χρησιμοποιεί το αεροπλάνο για τη μεταφορά των επιβατών, εμπορευμάτων και ταχυδρομείου. Η ασφάλεια σήμερα θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν απόλυτη, όπως άλλωστε βεβαιώνουν οι στατιστικές ατυχημάτων.
Μετά τις πρώτες προσπάθειες για την οργάνωση τακτικών αεροπορικών γραμμών, που χρονολογούνται από το 1919 και είχαν προδρομικό χαρακτήρα, ενώ οικονομικά ήταν καταστροφικές, η πολιτική αεροπορία αναπτύχθηκε, ιδίως τα τελευταία χρόνια (τα τελευταία τριάντα χρόνια), όλο και πιο πολύ χάρη στην ενίσχυση που προσφέρουν στις αεροπορικές εταιρείες τα περισσότερα κράτη. Σήμερα η πολιτική αεροπορία έχει αποκτήσει τέτοια σπουδαιότητα και διάδοση, ώστε να αποτελεί βασικό στοιχείο της οικονομικής ζωής ενός τόπου. Τα αεροπλάνα, που σήμερα κατά κύριο λόγο αντιπροσωπεύουν τις καταπληκτικές προόδους που πέτυχε η εμπορική αεροπορία, είναι τα δύο υπερηχητικά αεροσκάφη "Κονκόρντ" και "Μπόινγκ 707" και τα γιγαντιαία αερολεωφορεία της Λόκχηντ και της Μπόινγκ. Η σπουδαιότητα των υπερηχητικών αεροσκαφών οφείλεται στο ότι θα είναι δυνατό οι μεγάλες αποστάσεις να διανύονται σε χρόνο πολύ μικρότερο από το σημερινό που θα περιοριστεί στο μισό, ίσως και στο ένα τρίτο. Το "Κονκόρντ" ή το "Μπόινγκ 707" μπορούν να διανύσουν τη διαδρομή επάνω από τον Ατλαντικό σε λιγότερο από 3 ώρες μεταφέροντας αντίστοιχα 130 ή 300 επιβάτες, ενώ τα αερολεωφορεία θα μπορούν να μεταφέρουν στην ίδια διαδρομή πάνω από 500 επιβάτες, στον ίδιο χρόνο που χρειάζονται τα σημερινά αεροσκάφη γραμμής (περίπου 6 ώρες). Με τα σημερινά δεδομένα μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα αερολεωφορεία με το μειονέκτημα της μικρής ταχύτητας, αλλά με μικρό σχετικά κόστος και επομένως με φτηνό εισιτήριο, έχουν καλύτερες προοπτικές από τα υπερηχητικά, με το πλεονέκτημα της μεγάλης ταχύτητας, αλλά με μεγάλο κόστος και επομένως ακριβό εισιτήριο.
Στρατιωτική αεροπορία[]
Το αεροπλάνο στην αρχή χρησιμοποιήθηκε από το στρατό και το στόλο ως βοηθητικό μέσο.
Η στρατιωτική του χρήση άρχισε το 1911, όταν οι ιταλικές δυνάμεις πολεμώντας στη Λιβύη με τις τουρκικές χρησιμοποίησαν το αεροπλάνο σαν αναγνωριστικό μέσο. Τον επόμενο χρόνο στους βαλκανικούς πολέμους οι Έλληνες χρησιμοποίησαν το αεροπλάνο για υποτυπώδεις βομβαρδισμούς. Αρχικά ο σκοπός των αεροπλάνων ήταν η αναγνώριση, που ως τότε ήταν έργο του ιππικού. Αργότερα το χρησιμοποίησαν σαν επιθετικό μέσο, για ελαφρούς βομβαρδισμούς.
Δημιουργήθηκαν έτσι δύο είδη πολεμικών αεροσκαφών: αναγνωριστικά και βομβαρδιστικά.
Ο α' παγκόσμιος πόλεμος δημιούργησε και ένα άλλο είδος, τα καταδιωκτικά. Κατά τον β' παγκόσμιο πόλεμο χρησιμοποιήθηκαν και τα τορπιλοπλάνα που δρούσαν από χαμηλό ύψος τόσο στην ανοικτή θάλασσα, όσο και μέσα στα λιμάνια. Ο κύριος ρόλος της αεροπορίας διώξεως είναι η κυριαρχία στον εναέριο χώρο, απαραίτητη προϋπόθεση για τη δράση των άλλων κλάδων, τόσο των χερσαίων όσο και των ναυτικών δυνάμεων. Η ανάγκη εναέριων στρατιωτικών μεταφορών παρουσιάστηκε μετά τον α' παγκόσμιο πόλεμο κατά τη διάρκεια των αποικιακών επιχειρήσεων της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Ιταλίας στις υπερπόντιες κτήσεις τους.
Σήμερα, παρά το ότι ορισμένα τμήματα της αεροπορίας εξακολουθούν να εξαρτώνται στον τομέα των επιχειρήσεων από το ναυτικό και σε μερικές περιπτώσεις από το στρατό ξηράς, το καθαυτό αεροπορικό όπλο αποτελεί ανεξάρτητη δύναμη, που συνεργάζεται με τα άλλα όπλα και προορίζεται κυρίως για την εκτέλεση αυτόνομων επιχειρήσεων. Η ιατρική αεροπορία έχει μεγάλη σπουδαιότητα, λόγω της αναγκαιότητας της άμεσης μεταφοράς των τραυματιών.
Το 1910 ο Ολλανδός γενικός αρχίατρος DE MOOY προτείνει την χρησιμοποίηση των αεροπλάνων για τη μεταφορά των τραυματιών μακριά από το πεδίο της μάχης. Από τότε η ιατρική αεροπορία αποκτά σημαντική εξέλιξη. Κατά τη διάρκεια του εμφύλιου ισπανικού πολέμου (1936- 1938), οι Γερμανοί απόδειξαν τη δυνατότητα της μαζικής διακομιδής τραυματιών σε μεγάλες αποστάσεις. Κατά τον β' παγκόσμιο πόλεμο η υγειονομική αεροπορία παρουσίασε αξιοσημείωτη ανάπτυξη.
Με τη συνθήκη του Σικάγου, το 1944, ιδρύθηκε με την επωνυμία "Προσωρινή οργάνωσις της Διεθνούς Πολιτικής αεροπορίας", διεθνής οργανισμός με αντικείμενο την ανάπτυξη των διεθνών αεροπορικών μεταφορών και την αύξηση των όρων ασφαλείας και αρχικά υπήρξε αυτόνομος.
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- [ ]
- [ ]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)