Στροφορμή
Angular Momentum, Γωνιακή Ορμή



Ροπή Αδράνειας


Στροφορμή
Κβαντικός Τελεστής
- Ένα φυσικό μέγεθος που χαρακτηρίζει τις φυσικές επιδράσεις.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Στροφορμή" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "ορμή".
Συμβολισμός[]
Συμβολίζεται, διεθνώς, από το λατινικό γράμμα "'L".
Φυσική Έκφραση[]
![]() ![]() |
---|
Είδη
|
Α. Κινηματική |
|
Β. Δυναμική |
|
Γ. Κυματική |
ύπαρξη «πρόκλησης» |
Δ. Ελαστική Δυναμική |
|
Εκφράζει φυσικά (ή περιγράφει) την "δυνατότητα" ενός σώματος να εκτελέσει Περιστροφική Κίνηση, σε κάθε χρονική στιγμή.
Μαθηματική Αναπαράσταση[]
Εκφράζεται μαθηματικά (ή αναπαρίσταται) από μία διανυσματική συνάρτηση της θέσης (δηλ. είναι ένα διανυσματικό φυσικό μέγεθος).
- Η διεύθυνσή της εξαρτάται από την διεύθυνση της ταχύτητας του σώματος.
- Η φoρά της εξαρτάται από την φορά της ταχύτητας του σώματος.
Μέτρηση[]
Μετρείται με την μονάδα μέτρησης (στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων S.I.) που ονομάζεται:
- 1 Ν * m * sec =
Καταμέτρηση[]
Καταμετρείται από το όργανο καταμέτρησης που ονομάζεται: -
Φυσικοί Νόμοι[]

Μαθηματική Ρίζα

Το φυσικό μέγεθος "στροφορμή" εμπλέκεται σε διάφορους φυσικούς νόμοuς.
Ένας από αυτούς είναι ο εξής:
- L =√( l(l+1) ) ℏ
Ο τύπος αυτός προέρχεται από την λύση της εξίσωσης Schrodinger αλλά και από την Ομαδοθεωρία που επισήμως δίνονται ως πηγές του
Μία διαισθητική "ανεπίσημη" εξήγηση είναι η παρακάτω
Ο τύπος αυτός φαίνεται παράξενος επειδή θα φαινόταν λογικότερο να ήταν π.χ. L =√ (l²) ℏ οπότε θα έδινε L = l ℏ
=[]
Κάτι τέτοιο όμως
θα σήμαινε ότι
η στροφορμή είναι μονόμετρο μέγεθος όπως η ενέργεια
Όμως η φυσική διδάσκει
ότι η στροφορμή είναι διανυσματικό μέγεθος
Οπότε
για l=1 πρέπει να έχουμε δύο συνιστώσες στροφορμής
(αντίστοιχα, οι κάθετες του τρίγωνου)
και οπότε
η ολική στροφορμή (τροχιακή και αζιμουθιακή)
(αντίστοιχα, η υποτείνουσα του τριγώνου)
προκύπτει J =√2 ℏ
και όχι J =1 ℏ όπως θα αναμενόταν
αν η στροφορμή ήταν μονόμετρη
Βέβαια η παραπάνω εξήγηση δεν είναι ακριβής είναι απλουστευτική
Δηλαδή περιορίζεται σε δύο διαστάσεις (οπότε η στροφορμή διαχωρίζεται σε τροχιακή και αζιμουθιακή)
ενώ σε τρείς διαστάσεις η αζιμουθιακή αναλύεται σε τρείς άξονες οπότε προκύπτουν συνολικά 4 πιθανές παραλλαγές πιθανότητας (όπως στο σχήμα)
Σε κάθε περίπτωση όμως αν περιοριστούμε σε δισδιάστατη άποψη έχουμε ανάλυση μόνον σε τροχιακή και μία αζιμουθιακή οπότε η παραπάνω εξήγηση είναι αρκετά διαφωτιστική
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Εδώ παρουσιάζονται βιβλία που περιέχουν λήμματα που το περιεχόμενο τους συσχετίζεται με το παρόν άρθρο.
- Alonso-Finn, "Θεμελιώδης Πανεπιστημιακή Φυσική", Μετάφραση: Φίλιππας-Ρεσβάνης, Εκδόσεις: ΕΜΠ-Πανεπιστήμιο Αθηνών
- Ohanian, "Φυσική", Μετάφραση: Α.Φίλιππας, Εκδόσεις: Συμμετρία
- Haliday-Resnick, "Φυσική", Μετάφραση: Πνευματικός-Πεπονίδης, Εκδόσεις: Γ.Α.Πνευματικού
- Serway, "Physics For Sientists and Engineers", Μετάφραση: Λ.Ρεσβάνης
- Paul G. Hewitt, "Οι έννοιες της Φυσικής", Μετάφραση: Ελένη Σηφάκη, Εκδόσεις: Κρήτης.
- Hugh D. Young, "Πανεπιστημιακή Φυσική", Εκδόσεις: Παπαζήση
Ιστογραφία[]
![]() ![]() |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)