Αιγίς
- Ένα τέρας της Ελληνικής Μυθολογίας.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Αιγίς" ενδεχομένως να σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξεις:
Εισαγωγή[]
Αιγίδα ονομαζόταν, στην Αρχαία Ελλάδα, το δέρμα αίγας που κάλυπτε την ασπίδα και κατά προέκταση και την ίδια την ασπίδα.
Η αιγίδα ήταν επίσης ένδυμα οι αρχαίοι Έλληνες φορούσαν σε μάχες.
Έτσι αποκαλούταν και η ασπίδα του Διός, την οποία κατασκεύασε ο Ήφαιστος από το δέρμα της Αμάλθειας, της αίγας, (με το γάλα της οποίας είχε ανατραφεί ο Ζεύς).
Τη στόλισε, επιπλέον, με λαμπρές παραστάσεις.
Αργότερα ο Ζεύς την δώρισε στην θυγατέρα του Αθηνά.
Ο Όμηρος και ο Ορφεύς ονομάζουν το Δία «αιγίοχο», ακριβώς επειδή κατείχε την αιγίδα.
Λαοί Θάλασσας[]
Η Αιγίδα είναι πολύ πιθανόν να αποτελεί την μυθοποίηση των Λαών Θάλασσας.
Ο Διόδωρος διασώζει σημαντικές πληροφορίες από το Αμμώνιο ιερατείο στην ομώνυμη όαση
- "... τὴν Αἰγίδα προσαγορευομένην ἀνελεῖν (η Αθηνά),
θηρίον τι καταπληκτικὸν καὶ παντελῶς δυσκαταγώνιστον· γηγενὲς γὰρ ὑπάρχον καὶ φυσικῶς ἐκ τοῦ στόματος ἄπλατον ἐκβάλλον φλόγα
τὸ μὲν πρῶτον φανῆναι περὶ τὴν Φρυγίαν,
καὶ κατακαῦσαι τὴν χώραν, ἣν μέχρι τοῦ νῦν κατακεκαυμένην Φρυγίαν ὀνομάζεσθαι·
ἔπειτ’ ἐπελθεῖν τὰ περὶ τὸν Ταῦρον ὄρη συνεχῶς, καὶ κατακαῦσαι τοὺς ἑξῆς δρυμοὺς μέχρι τῆς Ἰνδικῆς.
μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν ἐπὶ θάλατταν τὴν ἐπάνοδον
ποιησάμενον περὶ μὲν τὴν Φοινίκην ἐμπρῆσαι τοὺς κατὰ τὸν Λίβανον δρυμούς,
καὶ δι’ Αἰγύπτου πορευθὲν ἐπὶ τῆς Λιβύης διελθεῖν τοὺς περὶ τὴν ἑσπέραν τόπους,
καὶ τὸ τελευταῖον εἰς τοὺς περὶ τὰ Κεραύνια δρυμοὺς ἐγκατασκῆψαι.
ἐπιφλεγομένης δὲ τῆς χώρας πάντῃ, καὶ τῶν ἀνθρώπων τῶν μὲν ἀπολλυμένων,
τῶν δὲ διὰ τὸν φόβον ἐκλειπόντων τὰς πατρίδας καὶ μακρὰν ἐκτοπιζομένων,
τὴν Ἀθηνᾶν φασι τὰ μὲν συνέσει τὰ δ’ ἀλκῇ καὶ ῥώμῃ περιγενομένην ἀνελεῖν τὸ θηρίον,
καὶ τὴν δορὰν αὐτοῦ περιαψαμένην φορεῖν τῷ στήθει,
ἅμα μὲν σκέπης ἕνεκα καὶ τῆς φυλακῆς τοῦ σώματος πρὸς τοὺς ὕστερον κινδύνους,
ἅμα δ’ ἀρετῆς ὑπόμνημα καὶ δικαίας δόξης."
μετάφραση Διοδώρου Ιστορικά
- "ἡ ἐξόντωσις τῆς Αἰγίδος, ὅπως ὀνομάζεται, ἑνός φοβεροῦ δηλ. καί δυσμάχητου θηρίου. Ἡ Αἰγίς εἶχε γεννηθῆ ἀπό τήν Γῆ καί ἐκ φύσεως ἐξέβαλλε φοβερό πυρ ἀπό τό στόμα της. Πρωτοεμφανίσθηκε στήν Φρυγία καί ἔκαυσε τήν χώρα, ἡ ὁποία μέχρι σήμερα ὀνομάζεται «κατακεκαυμένη Φρυγία». Ἔπειτα κατέστρεψε τά όρη τοῦ Ταύρου καί ἔκαυσε τά δάση πού ἐκτείνονται ἀπό τήν περιοχή αὐτή μέχρι τήν Ἰνδία. Ἔπειτα ἐπιστρέφοντας πρός τήν θάλασσα κατά τήν Φοινίκη, ἔκαυσε τά δάση τοῦ Λιβάνου καί περνῶντας μέσα ἀπό τήν Αἴγυπτο ἔφθασε ὥς τίς δυτικές περιοχές τῆς Λιβύης καί στό τέλος τῶν περιπλανήσεών της ὥρμησε στά δάση τῶν Κεραυνίων. Και ὅπως ἡ χώρα καιγόταν ἀπό παντοῦ και οἱ ἄνθρωποι ἄλλοι χάνονταν και ἄλλοι ἀπό τόν φόβο τους ἐγκατέλειπαν τίς πατρίδες τους ἀπό τόν φόβο καί πήγαιναν σέ μακρινά μέρη, λέγουν, ὅτι ἡ Ἀθηνᾶ ἄλλοτε μέ τήν σοφία της και ἄλλοτε μέ τήν γενναιότητα καί τήν ρώμη της, ἐνίκησε τό θηρίο καί τό ἐφόνευσε. Καί ντύθηκε τό δέρμα του καί τό φοροῦσε στό στῆθος της, γιά νά καλύπτει καί προστατεύει τό σῶμα της ἀπό τούς μεταγενεστέρους κινδύνους καί ταυτοχρόνως ὡς ἕνα ἀναμνηστικό τῆς ἀρετῆς της καί τῆς ἀντάξιας φήμης. "
Ας σημειωθεί ότι ο Διόδωρος αποκαλεί έναν βασιλέα της Ινδίας, Μύρρανο, (ένα όνομα που προφανώς ταυτίζεται με την βασίλισσα των Αμαζόνων Μύρινα που με την σειρά της ταυτίζεται με τον βασιλέα των Χετταίων Μύρσιλο Β' (Mursili II))
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)