Αιγυπτιάδες
- Είναι οι μυθικοί γαμβροί του Δαναού
- Πιθανότατα, όμως, ήταν ένας Ηγεμονικός Οίκος του Άργους
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Αιγυπτιάδες" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Αίγυπτος".
Μυθική Ιστορία[]
Με τη συλλογική ονομασία Αιγυπτιάδες είναι γνωστοί οι 50 γαμβροί του Δαναού, που συζεύχθηκαν τις 50 θυγατέρες του, τις Δαναΐδες.
Μετά τον θάνατο του Βήλου, οι Δαναΐδες ακολούθησαν τον πατέρα τους και έφυγαν από τη Λιβύη (της οποίας η βασιλεία είχε ανατεθεί σε αυτόν), καθώς φοβούνταν τους 50 υιούς του αδελφού του, του Αιγύπτου.
Τελικώς έφθασαν στο Άργος.
Ο Δαναός έθεσε αξίωση επί του θρόνου του Άργους, καθώς ήταν δισέγγονος της Ιούς, κόρης του βασιλέα του Άργους Ινάχου, οπότε η εξέγερση των κατοίκων του τον έφερε στην εξουσία.
Στην συνέχεια, όμως, κατέφθασαν από την Αίγυπτο στην Αργολίδα οι Αιγυπτιάδες και απαίτησαν να συζευχθούν τις Δαναΐδες. Ο Δαναός δέχθηκε αρχικά και «διαμοίρασε» με κλήρο την καθεμία από τις κόρες του στον καθένα Αιγυπτιάδη.
Όμως, είχε αποφασίσει την εξόντωσή τους. Εφοδίασε με ένα ξιφίδιο όλες τις θυγατέρες του και τις διέταξε να φονεύσουν τους συζύγους τους την πρώτη νύκτα του γάμου με αυτό όταν αυτοί θα είχαν αποκοιμηθεί.
Οι Δαναΐδες εκτέλεσαν την εντολή του πατέρα τους, εκτός από τη μεγαλύτερη στην ηλικία, την Υπερμήστρα, που ερωτεύθηκε τον Λυγκέα και δεν τον φόνευσε. Οι κεφαλές των φονευμένων τάφηκαν στη Λέρνη και τα σώματά τους έξω από την πόλη.
Αντίθετα, ο Παυσανίας αναφέρει (Β 24, 2) ότι στη Λέρνη τάφηκαν τα σώματα, ενώ οι κεφαλές στον δρόμο προς την ακρόπολη του Άργους. Την ταφή ακολούθησαν καθαρμός (που έγινε με διαταγή του Δία από τον Ερμή και την Αθηνά) και γυμναστικοί αγώνες, οι νικητές των οποίων έλαβαν από μία Δαναΐδα ως έπαθλο.
Εξορθολογισμός[]
Πιθανόν, ο μύθος υποκρύπτει την πραγματική ιστορία μίας ολόκληρης εποχής.
Η κατάληψη (περί το 1510 π.Χ.) του Άργους (της σημαντικότερης πόλης του Ελλαδικού χώρου κατά την 2η χιλιετία π.Χ.) από τον Δαναό (βασιλέα της Δαναϊκής Λιβύης (Tehenu), από την Θώνιδα έως το Παραιτόνιο) είναι εύλογο ότι θα προκάλεσε "σεισμό" σε όλους τους Αιγαιώτες πλοιάρχους (εμπορικών και πολεμικών πλοίων) που κατοικούσαν στο Δέλτα του Νείλου και είτε διενεργούσαν το Μεσογειακό εμπόριο της Αιγύπτου είτε αποτελούσαν μέλη του Αιγυπτιακού στόλου των Τουθμωσιδών που επιχειρούσε στην Παλαιστινιακή ακτή.
Η εντύπωση από την είδηση αυτή θα μπορούσε να συγκριθεί
- είτε με την είδηση της Φραγκικής κατάληψης της Κωνσταντινούπολης (1204 μ.Χ.) που προξένησε κύματα Δυτικοευρωπαίων κατακτητών που κατακτούσαν περιοχές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
- είτε με την είδηση της ανακάλυψης της Αμερικής από τον Κολόμβο, που έγινε η αιτία, αντίστοιχα, για μία ακατάσχετη ροή Κογκισταδόρων σε όλη την Αμερικανική ήπειρο.
Οι Ελλαδικές πόλεις προέβαλαν μηδαμινή αντίσταση ή ακόμη και επέδειξαν απόλυτη αποδοχή στους επανακάμπτοντες Αιγαιώτες θαλάσσιους εισβολείς που χαρακτηρίσθηκαν γενικά με τον όρο "Αχαιοί" (που ίσως αποτελεί παραφθορά της λέξης "Αιγύπτιοι")
Ειδικά, όσοι έφθαναν στην Αργολίδα για να διεκδικήσουν τον θρόνο του Άργους από την Αίγυπτο αποκλήθηκαν Αιγυπτιάδες ενώ όσοι προέρχονταν από την Λιβύη αποκλήθηκαν Δαναΐδες.
Η συχνή εναλλαγή στην εξουσία, μεταξύ των συνεχώς καταφθανόντων Δαναϊδών και Αιγυπτιαδών ίσως ήταν η αιτία να μετατρέψουν οι μυθοπλάστες τους Δαναΐδες σε κόρες και τους Αιγυπτιάδες σε γαμβρούς και να τους συζεύξουν ανά δύο.
Η κατάσταση αυτή διήρκεσε περίπου έναν αιώνα (μέχρι περίπου το 1490 π.Χ.) οπότε το Άργος περιέρχεται στην εξουσία των Αβάντων
Πίνακας[]
Ο παρακάτω πίνακας δίνει σε αλφαβητική σειρά τα ονόματα των Δαναΐδων με τον αντίστοιχο Αιγυπτιάδη σύζυγο και τη μητέρα της καθεμίας.
| Δαναΐδα | Μητέρα | Σύζυγος |
|---|---|---|
| Αγαύη ή Αγαυή | Ευρώπη | Λύκος |
| Αδιάντη | Έρση | Δαΐφρων |
| Αδίτη | Πιερία | Μενάλκης |
| Ακταίη | Πιερία | Περίφας |
| Αμυμώνη | Ευρώπη | Εγκέλαδος |
| Αναξιβίη | ανώνυμη Αιθιοπίδα | Αρχέλαος |
| Ανθήλεια | Πολυξώ | Κισσεύς |
| Αστερία | Ατλαντείη ή Φοίβη | Χαίτος |
| Αυτομάτη | Ευρώπη | Βούσιρις |
| Αυτονόη | Πολυξώ | Ευρύλοχος |
| Βρύκη | Πολυξώ | Χθονίος |
| Γλαύκη | Ατλαντείη ή Φοίβη | Άλκις |
| Γλαυκίππη | Πολυξώ | Ποταμών |
| Γόργη | Ατλαντείη ή Φοίβη | Ιππόθοος |
| Γοργοφόνη | Ελεφαντίδα | Πρωτεύς |
| Διωξίππη | Πιερία | Αίγυπτος |
| Ερατώ | Πολυξώ | Βρομίος |
| Ευίππη | ανώνυμη Αιθιοπίδα | Άργιος |
| Ευίππη (συνώνυμη) | Πολυξώ | Ίμβρος |
| Ευρυδίκη | Πολυξώ | Δρύας |
| Ηλέκτρα | Πολυξώ | Περισθένης |
| Θεανώ | Πολυξώ | Φάντης |
| Ιπποδάμεια | Ατλαντείη ή Φοίβη | Ίστρος |
| Ιπποδάμεια (συνώνυμη) | Ατλαντείη ή Φοίβη | Διοκορυστής |
| Ιπποδίκη | Έρση | Ίδας |
| Ιππομέδουσα | Ατλαντείη ή Φοίβη | Αλκμήνωρ |
| Ιφιμέδουσα | Ατλαντείη ή Φοίβη | Ευχήνωρ |
| Καλλιδίκη | Κρινώ | Πανδίων |
| Κελαινώ | Κρινώ | Υπέρβιος |
| Κερκέτιδα | ανώνυμη Αιθιοπίδα | Δώριος |
| Κλειτή | Μέμφιδα | Κλειτός |
| Κλεοδώρη | Πολυξώ | Λίξος |
| Κλεοπάτρα | Ατλαντείη ή Φοίβη | Αγήνωρ |
| Κλεοπάτρα (συνώνυμη) | Πολυξώ | Έρμος |
| Μνήστρα | ανώνυμη Αιθιοπίδα | Αίγιος |
| Νηλώ | ανώνυμη Αιθιοπίδα | Μενέμαχος |
| Οίμη | Κρινώ | Άρβηλος |
| Πειρήνη | ανώνυμη Αιθιοπίδα | Αγαπτόλεμος |
| Ποδάρκη | Πιερία | Οινεύς |
| Πυλάργη | Πιερία | Ίδμων |
| Ρόδη | Ατλαντείη ή Φοίβη | Ιππόλυτος |
| Ροδία | Ατλαντείη ή Φοίβη | Χαλκώδων |
| Σθενέλη | Μέμφιδα | Σθένελος |
| Σκαιή | Ευρώπη | Δαΐφρων |
| Στύγνη | Πολυξώ | Πολύκτωρ |
| Υπερίππη | Κρινώ | Ιπποκορυστής |
| Υπερμήστρα | Ελεφαντίδα | Λυγκεύς |
| Φάρτιδα | ανώνυμη Αιθιοπίδα | Ευρυδάμας |
| Χρυσίππη | Μέμφιδα | Χρύσιππος |
| Ωκυπέτη | Πιερία | Λάμπος |
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου (II, 1, 4-5)
- Αισχύλου Ικέτιδες
- Υγίνου «Μύθοι» (CLXVIII και CLXX)
- Νόννου Διονυσιακά (III, 296 κ.ε.)
- Οβιδίου Μεταμορφώσεις (IV, XIV)
- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)