Αιδώς
pudency, disgrace
- Μία Ψυχική Κατάσταση.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Αιδώς" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[]]".
Περιγραφή[]
Πολλοί αρχαίοι λαοί, όπως οι Ινδοί, οι Πέρσες, οι Αιγύπτιοι, οι Εβραίοι και οι Έλληνες είχαν συνείδηση της έννοιας.
Σε μια αρχαία κινεζική παράδοση παρουσιάζεται ως η πρώτη μητέρα του ανθρώπινου γένους.
Στην ελληνική αρχαιότητα εννοούσαν την αιδώ προσωποποιημένη θεότητα, αλλά και ως συναίσθημα, που εκφράζεται με τη λέξη εντροπή.
Στον Όμηρο και τον Ησίοδο παρουσιάζεται ως θεότητα. Μητέρα της ήταν η Θέμις και αδελφές της η Ευνομία, η Δίκη, η Ειρήνη και η Νέμεση.
Η Αιδώς λατρευόταν σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο.
Στην Αθήνα, στην αγορά της Ακρόπολης, υπήρχε βωμός της και έξω από τη Σπάρτη βρισκόταν το άγαλμά της.
Σύμφωνα με τη μυθολογία το έστησε εκεί ο Ικάριος, ο πατέρας της Πηνελόπης, γιατί η κόρη του σκέπασε σε εκείνο το σημείο το πρόσωπό της από ντροπή, επειδή προτίμησε να φύγει από κοντά του, ακολουθώντας τον άνδρα της Οδυσσέα.
Η αιδώς ήταν η προσωποποίηση του αισθήματος που ένιωσε η Πηνελόπη.
Και ο Πλάτων στο έργο του αναφέρει δύο σχετικούς με την αιδώ μύθους:
- Στον πρώτο λέγεται ότι ο Ερμής έβαλε στις ψυχές των ανθρώπων την αιδώ για να προλάβει το χαμό του ανθρώπινου γένους, και
- το δεύτερο ότι ο θεός Κρόνος με τους δαίμονες που έστειλε στη Γη εξασφάλισε την αιδώ μεταξύ των ανθρώπων.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)