Ακτινοβολία Hawking
Hawking's Radiation, Κοσμικές Ακτίνες
- Ένα είδος Ακτινοβολίας
Εισαγωγή[]
Ανακαλύφθηκε το 1973, από τον Steven Hawking, ύστερα από θεωρητικούς υπολογισμούς. Εκπέμπεται από τις Μελανές Οπές.
Εικονικά σωματίδια[]
Σύμφωνα με ορισμένες αρχές της κβαντομηχανικής, η πιθανότητα να εμφανισθεί ένα γεγονός είναι πάντα μεγαλύτερη από το μηδέν.
Μία από τις παραδοξότερες συνέπειες αυτής της ιδέας είναι ότι αυτό που θεωρούμε "κενό" χώρο δεν είναι στην πραγματικότητα κενός. Πληρούται από μια "θάλασσα" εικονικών (virtual) βραχύβιων σωματιδίων (μικρά κβαντικά σωματίδια που μεταφέρουν ακτινοβολία) που είναι σχεδόν, αλλά όχι εντελώς, πραγματικά.
Παρ' ότι είναι πλασματικά, τα εικονικά σωματίδια διαδραματίζουν ένα ζωτικής σημασίας ρόλο στη φυσική της κβαντικής κλίμακας για την λειτουργία του Σύμπαντος. Για παράδειγμα, είναι απαραίτητα για να εξηγήσουν την αλληλοεπίδραση μεταξύ φωτόνιων και ηλεκτρόνιων.
Κάτω από κανονικές συνθήκες, τα εικονικά σωματίδια σπάνια εμφανίζουν κάποια άξια λόγου αποτελέσματα. Σε ορισμένα ασυνήθιστα περιβάλλοντα, όπως είναι τα ισχυρά βαρυτικά πεδία - που παράγονται από Μελανές Οπές, μπορούν να "δανεισθούν" ενέργεια από το γειτονικό τους χώρο και να γίνουν προσωρινά πραγματικά σωματίδια.
Όταν τα εικονικά σωματίδια φανερωθούν, εμφανισθούν δηλαδή στον πραγματικό κόσμο, πρέπει να είναι σε μορφή ζεύγους, ενός σωματίου και του αντισωματίου του. Αυτά μετά από ένα απειροελάχιστο χρόνο εξαϋλώνονται και απελευθερώνουν την ενέργειά τους επιστρέφοντάς την στο κενό.
Τα εικονικά σωματίδια σε Μελανή Οπή[]
Εν τούτοις, είναι δυνατόν τα εικονικά σωματίδια να δανεισθούν ενέργεια από μια Μελανή Οπή και να "υλοποιηθούν" (να γίνουν πραγματικά) ακριβώς στην άκρη του "ορίζοντα γεγονότων" της . δηλαδή, το όριο που διαχωρίζει το "εσωτερικό" από το "εξωτερικό" χώρο μιας μαύρης τρύπας.
Όταν αυτό συμβεί, το ένα σωμάτιο μερικές φορές πίπτει μέσα στη Μελανή Οπή (προς το χώρο της ανωμαλίας ή ιδιομορφίας), ενώ το άλλο διαφεύγει.
Χωρίς τον εικονικό συνεργάτη του, το σωματίδιο που διαφεύγει γίνεται πραγματικό σωματίδιο και μεταφέρει έξω από τη Μελανή Οπή ένα πολύ μικρό μέρος της μάζας - ενέργειας που κατέχει αυτή. Έτσι αυτό το σωματίδιο καταναλίσκει περισσότερη ενέργεια από αυτή που έχει.
Μπορεί τώρα, σε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, πολλαπλάσιου της ηλικίας του σύμπαντος (10^67 έτη!), η μαύρη τρύπα τελικά να εξατμισθεί, χάνοντας όλη της την ενέργεια, χάρις στα διαφυγόντα σωματίδια.
Αυτά τα σωματίδια εμφανίζονται στο Σύμπαν ως να είναι ακτινοβολία που προέρχεται από τη μαύρη τρύπα. Δηλαδή, η ακτινοβολία Hawking.
Ο Hawking έφθασε στο συμπέρασμα αυτό, αφού κατόρθωσε να συνδυάσει τρεις τομείς της Φυσικής, που μέχρι τότε πίστευαν ότι δεν είχαν μεγάλη σχέση μεταξύ τους: την Σχετικιστική Φυσική, την κβαντομηχανική και την θερμοδυναμική. Για να την αποδείξει βασίσθηκε και στο γνωστό "φαινόμενο σήραγγας" της κβαντομηχανικής.
Σύμφωνα με τις θεωρίες όσο μικρότερη μάζα έχει μια μαύρη τρύπα, τόσο μεγαλύτερη είναι η θερμοκρασία της. Αντίθετα, οι μεγάλες μαύρες τρύπες έχουν πολύ χαμηλή θερμοκρασία.
Όταν λοιπόν η Μελανή Οπή εκπέμπει ενέργεια (σύμφωνα με τις θεωρίες του Hawking) η μάζα της ελαττώνεται και, ως εκ τούτου, η θερμοκρασία της αυξάνεται.
Αυτό έχει ως συνέπεια, να εκπέμπει ενέργεια με ταχύτερο ρυθμό και να γίνεται θερμότερη και μικρότερη. Η ελάττωση της μάζας επιταχύνεται προοδευτικά, όσο πιο μικρή και θερμή γίνεται. Όταν φτάσει στα τελευταία δευτερόλεπτα της ζωής της, θα εκραγεί και το ποσόν ενέργειας που θα απελευθερωθεί, ισοδυναμεί με την έκρηξη βόμβας δισεκατομμυρίων μεγατόνων. Μια τέτοια έκρηξη θα παρατηρηθεί ακόμα και σε μια απόσταση πολλών ετών φωτός.
Αντιστρέφοντας, χρονικά, τη διαδικασία της κατάρρευσης της ύλης σε μία ανωμαλία, έχουμε μια νέα διαδικασία: τη δημιουργία ύλης από την ανωμαλία μιας μαύρης τρύπας. Αυτή η ύλη, που αναδύεται από την ανωμαλία και διαστέλλεται, ονομάζεται "λευκή τρύπα" (white hole).
Οι λευκές τρύπες συμπεριφέρονται ακριβώς αντίστροφα απ' ό,τι οι μαύρες τρύπες, δηλαδή εκτοξεύουν ύλη αντί να την απορροφούν. Επίσης, η λευκή τρύπα, αντίθετα από τη μαύρη, δεν έχει ορίζοντα γεγονότων.
Σημειωτέον η λευκή τρύπα προβλέπεται από τις εξισώσεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας ως μια χρονική αντιστροφή της κατάρρευσης ενός σώματος λόγω βαρύτητας.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Ακτινοβολία Hawking
- Ακτινοβολία
- Φως
Βιβλιογραφία[]
- "Η φύση του χώρου και του χρόνου", R.Penrose & S.Hawking (εκδόσεις Γκοβόστη),
- "Το χρονικό του χρόνου και το Σύμπαν σαν καρυδότσουφλο", S.Hawking (εκδόσεις Κάτοπτρο),
- "Η ελαφρότητα της βαρύτητας", J.Narlikar.
- "Το ποτάμι του χρόνου", I.Novikov (εκδόσεις Τραυλός),
- "From the Bing Bang To the Eureka Moment", Peter Rodgers (PhysicsWorld 2/2002)
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)