Αλιεία
Fishery, Fishing
Οικονομολογία
Οικονομολόγοι Γης
Κλάδοι Οικονομολογίας
Νόμοι Οικονομολογίας
Θεωρίες Οικονομολογίας
Χρηματιστήρια Γης
Χρηματιστήρια Γης
Κλάδοι Οικονομίας
Οικονομικά Εργαλεία
Οικονομικά Μεγέθη
Οικονομικά Παράδοξα
Οικονομικά Φαινόμενα
Οικονομικές Έννοιες
Οικονομικές Διαδικασίες
Οικονομικές Θεωρίες
Οικονομικές Καταστάσεις
Οικονομικές Πράξεις
Οικονομολόγοι Γης
Νόμοι Οικονομίας
Οικονομολογία
Μακροοικονομία
Μικροοικονομία
Οικονομετρία
Οικονομικοί Τομείς
Γεωργία
Βιομηχανία
Εμπορία
Οικονομική Φάση
Οικονομική Κρίση
Δανεισμός
Εταιρεία
Επιχειρηματικότητα
Χρήμα
Αξιόγραφο
Νόμισμα
Συνάλλαγμα
Τράπεζα
Χρηματιστήριο
Εταιρική Μετοχή
Χρηματιστήρια Γης
Τράπεζες Γης
Κλάδοι Οικονομίας
Οικονομικά Εργαλεία
Οικονομικά Παράδοξα
Οικονομικά Φαινόμενα
Οικονομικές Έννοιες
Οικονομικές Διαδικασίες
Οικονομικές Θεωρίες
Οικονομικές Καταστάσεις
Οικονομικές Πράξεις
Οικονομολόγοι Γης
- Ένας κλάδος της Οικονομίας.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Αλιεία" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "άλας".
Με τον όρο αλιεία, κοινώς ψάρεμα, χαρακτηρίζεται γενικά η τέχνη (τρόπος), καθώς και όλη η δραστηριότητα, με την οποία γίνεται η σύλληψη και απόσπαση των ιχθύων και άλλων υδροβίων ζώων από τον βιότοπό τους, (θάλασσες, λίμνες, ποτάμια, ιχθυογενετικούς σταθμούς κλπ), είτε για τροφή είτε για βιομηχανικούς σκοπούς (παραγωγή ιχθυαλεύρων, ελαίων, λιπασμάτων κλπ.).
Η αλίευση (ψάρεμα) είναι μια παναρχαία και παγκόσμια πρακτική με ποικιλία τεχνικών και παραδόσεων που έχουν μεταμορφωθεί εν μέρει από τα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα. Εκτός από το ότι παρέχει μια σημαντική, σε ποιότητα και σε ποσότητα, πηγή τροφής και θέσεις εργασίας, η σύγχρονη αλιεία αποτελεί επίσης μορφή ψυχαγωγίας (η ερασιτεχνική αλιεία), αλλά και επαγγελματικό σπορ.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του FAO ο συνολικός αριθμός των αλιέων (μαζί μ' αυτούς που ασχολούνται με τις ιχθυοκαλλιέργειες) ανέρχεται παγκοσμίως σε περίπου 38.000.000 ανθρώπους. Αν μάλιστα προσθέσουμε και τους εργαζόμενους άμεσα ή έμμεσα συνολικά στη βιομηχανία αλοευμάτων ο αριθμός αυτών των ανθρώπων ανέρχεται πλέον στα 200.000.000 παγκοσμίως.[1] . Η παγκόσμια κατά κεφαλήν κατανάλωση αλιευμάτων ανέρχεται σε 14 kg το χρόνο.[2]
Ιστορία της αλιείας[]
Προϊστορία[]
Η αλιεία είναι μια πανάρχαια πρακτική που χρονολογογείται τουλάχιστον από την Ανώτερη Παλαιολιθική Περίοδο, πριν περίπου 40.000 έτη. Αραιολογικά ευρήματα κοχυλιών και υπολειμμάτων από ψαροκόκκαλα, καθώς και σχετικές βραχογραφίες σε σπήλαια δείχνουν ότι τα αλέύματα αποτελούσαν σημαντική σε ποαότητα πηγή τροφής, αλλά και είδος ανταλλαγής για τους ανθρώπους της περιόδου. Μάλιστα, ενώ η πλειοψηφία των ανθρώπινων φυλών της εποχής ζούσαν μια νομαδική ζωή κυνηγών - τροφοσυλλεκτών που αναγκαστικά μετακινούντραν σχεδόν συνεχώς, υπήρχαν παραδείγαμτα φυλών με σχετικά μόνιμη εγκατάσταση, όπω; π.χ. αυτή στο Lepenski Vir, που πάντοτε συσχετίζονταν με μια σχετικά σταθερή κύρια πηγή αλιευμάτων που παρείχαν την κύρια πηγή τροφής των αλιευτικών αυτών φυλών. Μάλιστα χρησιμοποιούσαν την περίσσεια αλιευμάτων και κοχύλια για ανταλλαγές με άλλα προϊόντα με άλλες φυλές με τιος οποίες είχαν επαφή και δεν διέθεταν αυτά τα είδη.
Κατά τη Νεολιθική Εποχή μεταξύ των μεγάλων νέων τεχνολογικών επιτευγμάτων της εποχής περιλαμβάνονταν και΄πολλές βασικές τεχνικές αλιείας, που πολλές απ' αυτές χρησιμοποιούνται παρόμοια ως τις μέρες μας.
Αρχαία Ιστορία[]
Στην Αρχαία εποχή ο Νείλος Ποταμός ήταν γεμάτος ψάρια. Φρέσκα, αποξηραμένα και παστά τα ψάρια αποτελούσαν μια σημαντική πηγή πρωτεϊνούχας τροφής για τον πληθυσμό της χώρας.[3]
Είδη αλιείας[]
- Η Αλιεία βασικά διακρίνεται σε
- Θαλάσσια και
- Εσωτερικών υδάτων (λιμνών ποταμών).
- Η Θαλάσσια αλιεία τυγχάνει πολλών διακρίσεων όπως:
- Ατομική αλιεία (μικρής έκτασης χειρωνακτική) και
- Μεγάλη αλιεία ή βιομηχανική αλιεία, (με χρήση μηχανοκινήτων σκαφών για αλιεία μεγάλων ποσοτήτων ψαριών).
- Παράκτια αλιεία (inshore fishery)και
- Αλιεία βαθέων υδάτων ή Αλιεία ανοικτής θάλασσας ή Ωκεάνια αλιεία ή Υπερπόντια αλιεία (offshore fishery).
- Αλιεία επιφανείας (αφρόψαρων όπως τόνοι, παλαμίδες, ρέγγες, κολιοί, σαρδέλες κ.ά.) και
- Αλιεία βυθού (π.χ. για γλώσσες, μπακαλιάρους, μπαρμπούνια κ.ά.).
- Επίσης εκ της ιδιότητας των ασχολουμένων με την αλιεία αυτή διακρίνεται σε
- Ερασιτεχνική αλιεία (για λόγους ψυχαγωγίας) και σε
- Επαγγελματική αλιεία (ειδικά για βιοποριστικούς λόγους).
- Τέλος εξαιρετικά ενδιαφέρουσες μορφές της αλιείας είναι η φαλαινοθηρία, η σπογγαλιεία και η αλιεία μαργαριταριών.
- Προέκταση της αλιείας αποτελεί η ιχθυοτροφία, δηλαδή η ιχθυοπαραγωγή σε ιχθυοτροφεία.
Υπαγωγή[]
Στην Ελλάδα, η αλιεία, ως ιδιαίτερος κλάδος της εθνικής οικονομίας, υπάγεται διοικητικά στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Γεωργίας και ειδικότερα της ομώνυμης Διεύθυνσης Αλιείας, που έχει και την ευθύνη τόσο της επιστημονικής παρακολούθησης όσο και τον νομοθετικό καθορισμό των τρόπων (μεθόδων), των μέσων, των ζωνών καθώς και των εποχών της δραστηριοποίησής της.
Και η μεν αστυνόμευση της θαλάσσιας αλιείας, ειδικά για τον έλεγχο και τη τήρηση της σχετικής νομοθεσίας, αποτελεί αρμοδιότητα των οργάνων του Λιμενικού Σώματος που υπάγεται στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, η δε εκείνη των εσωτερικών υδάτων (ποταμών, λιμνών) υπάγεται στη "κατά τόπο" αρμοδιότητα των στυνομικών Αρχών της ΕΛ.ΑΣ (εκτός της επιθεώρησης των σκαφών και της χορήγησης των προβλεπομένων αδειών). Όσον αφορά στη διακίνηση των αλιευμάτων εκτός χώρου αρμοδιότητας του Λιμενικού Σώματος ο έλεγχος αυτών γίνεται από υγειονομικές και άλλες υπηρεσίες των κατά τόπους Νομαρχιών.
Τέλος η στατιστική παρακολούθηση της αλιευτικής δραστηριότητας (επαγγελματικής αλιείας), εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, καθώς και της ελληνικής εκείνης "υπερπόντιας αλιείας", αποτελεί αντικείμενο έρευνας και παρακολούθησης της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας που διενεργείται είτε από δικούς της υπαλλήλους είτε μέσω των κατά τόπους τελωνειακών Αρχών της Χώρας, που υπάγονται στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
Γενική Αναφορά[]
Η αλιεία είναι μια δραστηριότητα του ανθρώπου που σκοπό έχει τη σύλληψη των ψαριών ή και άλλων ζώων, που ζουν μέσα στα νερά. Το ψάρεμα, όπως λέμε την αλιεία, είναι από τις πιο παλαιές ασχολίες του ανθρώπου, πιο παλιά και από το κυνήγι ακόμη. Ο προϊστορικός άνθρωπος ψάρευε, για να εξασφαλίσει την τροφή του.
Και σήμερα ακόμη, ύστερα από τις τόσες χιλιάδες έτη, το ψάρεμα έχει τον ίδιο σκοπό, την εξασφάλιση δηλ. τροφής για τον άνθρωπο.
Φυσικά τα τελευταία χρόνια το ψάρεμα αποτελεί για πολλούς ερασιτεχνική απασχόληση ή ακόμη θεωρείται από πολλούς και σαν σπορ. Θα μπορούσαμε, λοιπόν να κάνουμε ένα διαχωρισμό ανάμεσα στην επαγγελματική αλιεία και στην αλιεία για άλλους σκοπούς.
Το επαγγελματικό ψάρεμα γίνεται κυρίως με δίχτυα διάφορων τύπων και με αγκίστρια. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται ειδικά μηχανήματα για το πιάσιμο των ψαριών. Πρόκειται στην ουσία για τεράστιες αναρροφητικές αντλίες που αναρροφούν το νερό της θάλασσας και μαζί με αυτό και τα ψάρια. Το σύστημα αυτό εφαρμόζεται από τα λεγόμενα βιομηχανικά συγκροτήματα αλιείας.
Η ερασιτεχνική αλιεία και η αθλητική χρησιμοποιούν κυρίως αγκίστρια διάφορων κατηγοριών και σε ελάχιστες περιπτώσεις και μικρά δίχτυα.
Ο προϊστορικός άνθρωπος, όταν ψάρευε, δεν ήξερε ακόμη να χρησιμοποιεί, ούτε το δίχτυ ούτε και το αγκίστρι, άλλωστε και τα δυο αυτά δεν είχαν ακόμη εφευρεθεί. Τα ψάρια τα έπιανε, είτε με το χέρι είτε χρησιμοποιούσε ένα μυτερό ξύλο για να τα καρφώνει. Ο τρόπος αυτός χρησιμοποιείται ακόμη από πολλούς πρωτόγονους λαούς και σήμερα, ενώ τον χρησιμοποιούν και οι δικοί μας ψαράδες για τα χταπόδια κλπ. Είναι δηλ. το καμάκι.
Αργότερα, άρχισε να χρησιμοποιεί και το βέλος, για να χτυπάει τα ψάρια που βρίσκονται στα ανάβαθα νερά. Τον τρόπο αυτό του χρησιμοποιούν ακόμη πρωτόγονες φυλές.
Στη νεολιθική περίοδο κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα αγκίστρια από κόκαλο ή ξύλο με τη μορφή περίπου που τα ξέρουμε και σήμερα. Στην εποχή του σίδερου χρησιμοποιούνται πλέον αγκίστρια από σίδερο, που δε διέφεραν σχεδόν καθόλου από τα σημερινά. Το ψάρεμα με το καλάμι πρέπει να εμφανίστηκε πολύ αργότερα και σε περιοχές που είχαν βράχους στις ακτές.
Το ερασιτεχνικό ψάρεμα γίνεται, είτε στην ακτή από κάποιο βράχο είτε στις ακρογιαλιές είτε ακόμη στην ανοιχτή θάλασσα με διάφορα είδη ορμιάς είτε με ψαροντούφεκο. Στις βραχώδεις ακτές ψαρεύονται με καλαμίδι κυρίως, κέφαλοι, σκορπιοί, σπάροι, σκαθάρια, πέρκες, τσιπούρες κλπ.
Από τις ακρογιαλιές ψαρεύονται με πεταχτάρι ή με γερά καλαμίδια με κουβαρίστρα, λαβράκια, πέρκες, συναγρίδες κλπ. Οι ορμιές αυτές είναι εφοδιασμένες με γερά αγκίστρια και χρησιμοποιείται για δόλωμα, ανάλογα με την προτίμηση που δείχνουν τα ψάρια° μικρά ψάρια προτιμούν τα σαλάχια, τα λαβράκια, οι συναγρίδες, οι ροφοί, τα φαγκριά και τα μικρά σκυλόψαρα.
Τα σκουλήκια της λάσπης τα προτιμούν οι πέρκες και οι σαργοί. Τις καραβίδες τις προτιμούν τα λαβράκια. Τις γαρίδες, τις σωλήνες και το ζυμάρι το προτιμούν οι κέφαλοι, οι σπάροι, τα μελανούρια, οι σάλπες κλπ.
Το ψάρεμα στην ανοιχτή θάλασσα έχει πιο αθλητικό χαρακτήρα. Στην περίπτωση αυτή τα δολώματα που χρησιμοποιούνται είναι ψόφια ψάρια, τεχνητά ψάρια, τούφες από φτερά ή φούντες από άλλο υλικό κλπ. Το ψάρεμα στην ανοιχτή θάλασσα γίνεται και με συρτή, δηλ. η πετονιά με το δόλωμα σέρνεται στην επιφάνεια της θάλασσας με ταχύτητα που δεν ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα, για να είναι δυνατό να το πιάσει το ψάρι που το ακολουθεί. Στη χώρα μας είναι διαδομένη η ελαφριά συρτή ή όπως αλλιώς λέγεται και συρτή του αφρού. Με τη συρτή του είδους αυτού ψαρεύονται κυρίως παλαμίδες, λούτσοι και γοφάρια από βάρκα. Στη χώρας μας χρησιμοποιείται και η συρτή του βυθού με την οποία ψαρεύονται κυρίως συναγρίδες, στείρες, ροφοί, σφυρίδες κλπ.
Η ελαφριά συρτή γίνεται, είτε με νάιλον νήμα είτε με σπάγκο υδρέικο καλά κερωμένο που καταλήγει σε σύρμα μήκους 1,5- 2,0 μέτρων. Το σύρμα πρέπει να αντέχει στο βάρος και να μην κόβεται από τα δόντια του ψαριού. Σαν δόλωμα στη συρτή του αφρού χρησιμοποιείται ψεύτικο μεταλλικό ψάρι, μικρό κουταλάκι ή ακόμη και φτερά γλάρου.
Η συρτή του βυθού είναι εφοδιασμένη με μερικά μολύβια, για να βουλιάζει και για δόλωμα χρησιμοποιείται και στην περίπτωση αυτή, ψεύτικο ψαράκι. Εκτός από την ελαφριά συρτή υπάρχει και η βαριά συρτή, που αποτελείται από πολύ γερό νάιλον νήμα, που είναι δεμένο σε ένα πολύ γερό καλάμι. Με τη βαριά συρτή ή και συρτή ύψους, όπως την ονομάζουν και αλλιώς, πιάνονται κυρίως ξιφίες, τόννοι και μερικές φορές και σκυλόψαρα. Ο τρόπος αυτός του ψαρέματος δεν είναι διαδομένος και γνωστός στη χώρα μας.
Είναι άλλο είδος, που είναι σχετικό με τη συρτή, είναι και το ψάρεμα με τη σαλαγγιά. Πρόκειται για ένα μακρύ μέχρι 15- 20 πόντους στρογγυλό επινικελωμένο μολύβι από το οποίο κρέμονται μερικές σαλαγγιές δηλ. τρία αγκίστρια, που είναι δεμένα πλάτη με πλάτη με σπάγκο ή και κολλημένα. Το ψάρεμα αυτό γίνεται, χωρίς να χρησιμοποιείται κανένα δόλωμα. Συνήθως με τις σαλαγγιές ψαρεύονται χταπόδια.
Πολύ γνωστό ερασιτεχνικό ψάρεμα στη χώρα μας είναι και το ψάρεμα από βάρκα με πετονιά ή πεταχτάρι. Το πεταχτάρι δολώνεται με γαρίδες, ψαράκια, σκουλήκι, καραβίδα ή και καλαμάρι και με αυτό πιάνονται μουρμούρες, λαβράκια, σαργοί, τσιπούρες και τη νύχτα ροφοί, μεγάλα πετρόψαρα και μουγκριά.
Επίσης στη χώρα μας είναι γνωστό και το ψάρεμα από τη στεριά με πεζόβολο. Το πεζόβολο είναι μικρό δίχτυ, ειδικά κατασκευασμένο, που ο ψαράς το πετάει με το χέρι από τη στεριά. Όταν τραβάει το πεζόβολο είναι έτσι κατασκευασμένο που κλείνει και δημιουργεί σάκο. Το πεζόβολο απαιτεί μεγάλη δεξιοτεχνία και δύναμη και το ψάρεμα γίνεται πάντα σε ρηχά νερά. Η διάμετρος του πεζόβολου μπορεί να φτάσει και τα τρία μέτρα.
Πολύ ενδιαφέρον είναι και το ψάρεμα με παραγάδι, που γίνεται πάντα από βάρκα και σε σχετικά βαθιά νερά. Το παραγάδι αποτελείται από χοντρό σπάγκο, τη μάνα όπως λέγεται, από όπου και κρέμονται τα παράμαλα, όπως λέγονται, με 200- 500 αγκίστρια. Τα παραγάδια τα χωρίζουμε, ανάλογα με το μέγεθος που έχουν τα αγκίστρια, σε ψιλά σκαθαρωτά, χοντρά και σκυλοπαράγαδα.
Τα ψιλά παραγάδια αποτελούνται από 200- 400 ψιλά αγκίστρια, και χρησιμοποιούν για δόλωμα καραβίδα, καλαμάρι ή γαρίδες. Τα σκαθαρωτά παραγάδια έχουν 200- 500 αγκίστρια, ο σπάγκος τους είναι πιο χοντρός, όπως φυσικά και τα αγκίστρια που χρησιμοποιούν και χρησιμοποιείται σαν δόλωμα αθερίνα, γαύροι και καλαμάρι. Τα χοντρά παραγάδια έχουν λιγότερα αγκίστρια, αλλά από τα μεγαλύτερα. Για δόλωμα χρησιμοποιούνται μεγαλύτερα ζωντανά ψάρια. Με το παραγάδι αυτό πιάνονται μεγάλα ψάρια και κυρίως ροφοί, σφυρίδες, γαλέοι, μπακαλιάροι, σαλάχια κλπ. Τα σκυλοπαράγαδα έχουν μερικά μόνο αγκίστρια, αλλά πάρα πολύ μεγάλα, με παράμαλο από ατσάλινο σύρμα. Για δόλωμα χρησιμοποιείται, κυρίως, μεγάλη παλαμίδα.
Το καλοκαίρι γίνεται και το ψάρεμα με το πυροφάνι, που είναι περισσότερο κυνήγι παρά ψάρεμα. Στην πλώρη της βάρκας δένεται μια λάμπα με ασετυλίνη, για να φωτίζει και να μαζεύονται τα ψάρια, οι σουπιές και τα χταπόδια, που ο ψαράς με το καμάκι τα καρφώνει.
Το ψάρεμα στα γλυκά νερά (ποτάμια και λίμνες) γίνεται με καλάμι, που έχει ένα ή δύο αγκίστρια, μια σημαδουρίτσα δεμένη στην άκρη του σπάγκου, έτσι που μόλις το ψάρι αρχίζει να τσιμπάει, η σημαδουρίτσα αρχίζει και κουνιέται ή βουλιάζει. Τότε ο ψαράς τραβάει με δύναμη το καλάμι και συνήθως στο αγκίστρι καρφώνεται το ψάρι. Το ψάρεμα αυτό είναι αρκετά δύσκολο και απαιτεί αρκετή δεξιοτεχνία, κι έχει πραγματικά αθλητικό χαρακτήρα.
Για δολώματα χρησιμοποιούνται διάφορα έντομα ή ομοιώματα εντόμων, ανάλογα με το είδος του ψαριού, ζυμάρι, ψάρια μικρά ζωντανά η ψόφια κλπ. Συνήθως το καλάμι είναι εφοδιασμένο με κουβαρίστρα, για να τυλίγεται το νήμα. Ιδιαίτερα δύσκολο είναι το πέταγμα, γιατί όλη η αρματωσιά είναι πολύ ελαφριά μια και δε χρησιμοποιούνται καθόλου βαρίδια. Συνήθως το πέταγμα γίνεται αφού περιστραφεί η αρματωσιά και πάρει δύναμη.
Αν σκεφθούμε ότι το ψάρεμα αυτό γίνεται σε λίμνες και σε ποτάμια, καταλαβαίνει κανείς πόσο θα πρέπει να είναι τεχνίτης, για να πετάξει την πετονιά στη λίμνη ή στο ποτάμι και όχι στα δέντρα, που πάντα υπάρχουν εκεί που δεν τα περιμένει κανείς. Ύστερα, επειδή η αρματωσιά είναι πολύ ελαφριά, πρέπει να πάρει κανείς υπόψη και την κατεύθυνση και τη δύναμη του αέρα. Γι' αυτό το ψάρεμα αυτό θεωρείται πραγματικά πολύ δύσκολο και πραγματικό σπορ, που χρειάζεται αρκετή προπόνηση.
Ενώ η ερασιτεχνική αθλητική αλιεία γίνεται για διασκέδαση περισσότερο κι όχι για να εξασφαλίσει κανείς εισόδημα, η βιομηχανική ή και μεγάλη αλιεία γίνεται για να εξασφαλίσει τόση τροφή για τους ανθρώπους, όσο και εισόδημα για αυτούς που ασχολούνται μ' αυτή. Ο αλιευτικός πλούτος των θαλασσών θεωρούνταν και εξακολουθεί να θεωρείται ακόμη σαν ανεξάντλητος. Τα πράγματα, όμως, τα τελευταία χρόνια, μας αποδείχνουν πως δεν είναι καθόλου έτσι. Μπορεί ο αλιευτικός πλούτος των θαλασσών να είναι μεγάλος, δεν είναι όμως καθόλου ανεξάντλητος. Αντίθετα, άρχισαν μερικά είδη ψαριών να είναι όλο και δυσεύρετα. Παρ' όλα αυτά πολλά κράτη εξακολουθούν να θεωρούν τα αλιευτικά προϊόντα το πλέον ουσιαστικό στοιχείο της οικονομίας τους.
Η βιομηχανική αλιεία γίνεται πάντα στους ωκεανούς. Πρώτη είδηση που υπάρχει για οργανωμένη αλιεία είναι από τη Σκανδιναβία, όπου ένας νόμος το 1410 μ.Χ. καθόριζε τους όρους που θα γινόταν η αλιεία, ώστε να αποφεύγονται οι διάφορες συγκρούσεις μεταξύ των ψαράδων. Η βιομηχανική αλιεία επιδιώκει τη σύλληψη των ψαριών που ζουν ομαδικά. Τέτοια ψάρια είναι οι τόννοι, τα σκουμπριά, οι ρέγκες και οι αντζούγιες καθώς επίσης και τα ψάρια που ζουν μόνιμα σε αποικίες και τέτοια είναι π.χ. ο μπακαλιάρος και τέλος ορισμένα είδη ψαριών ή καρκινοειδών που συγκεντρώνονται σε ορισμένα μέρη του βυθού.
Μεγάλη βιομηχανική αλιεία έχουν αναπτύξει οι Ιάπωνες, οι Ρώσοι, οι Αμερικανοί, οι Εγγλέζοι και οι Σκανδιναβοί. Οι χώρες αυτές έχουν ναυπηγήσει τεράστιους αλιευτικούς στόλους, που αλιεύουν εκατομμύρια τόνους ψαριών το χρόνο. Με το αλόγιστο ψάρεμα που κάνουν αν συνεχίσουν για μερικά χρόνια ακόμη, οι θάλασσες θα μείνουν κυριολεκτικά χωρίς ψάρια.
Τα τελευταία χρόνια και η χώρα μας άρχισε να ναυπηγεί αλιευτικό στόλο και να διεκδικεί μια θέση στο μοίρασμα του πλούτου των θαλασσών. Η βιομηχανική αλιεία γίνεται σε διάφορες περιοχές της γης, ανάλογα με το είδος που ειδικεύεται ο καθένας. Το ψάρεμα γίνεται με τα πιο τέλεια μηχανήματα έτσι που να μην υπάρχει περιθώριο να ξεφύγει τίποτε.
Ως αλιευτική δραστηριότητα μπορεί να θεωρηθεί και το κυνήγι της φάλαινας, που κινδυνεύει να εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης σαν αποτέλεσμα του αλόγιστου κυνηγιού από τις μεγάλες αλιευτικές δυνάμεις. Είναι πλέον καιρός να σταματήσει το κυνήγι της πριν εξαφανιστεί τελείως από τον πλανήτη μας.
Υποβρύχια αλιεία[]
Τα τελευταία έτη άρχισε να διαδίδεται πολύ και το υποβρύχιο ψάρεμα, με ψαροντούφεκο. Η κατάδυση γίνεται με στολή δυτών και με αναπνευστική συσκευή ή χωρίς αναπνευστική συσκευή. Είναι από τα ωραιότερα σπορ της θάλασσας, αλλά απαιτεί μερικές ειδικές γνώσεις, προσοχή, ψυχραιμία και άριστη κατάσταση υγείας. Μόνο στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να ασχοληθεί κανείς με το υποβρύχιο ψάρεμα, διαφορετικά είναι πολύ επικίνδυνο τόσο για την υγεία, όσο και για τη ζωή του ανθρώπου.
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Sustaining Marine Fisheries
- ↑ Wild Fish Catch Hits Limits
- ↑ Fisheries history: Gift of the Nile.
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Αλιευτικό Εργαλείο
- Αλιευτικό Σκάφος
- Αλίευμα
- Ιχθυόσκαλα
- Αλιευτικό Δίκαιο
- ιχθύς
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- Είδη Αλιείας - Κυνηγιού - Κατάλογος Ελλάδας
- [ ]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)