Αντίοχος Ζ' ο Σιδήτης

(αυθαίρετη σύγχρονη αναπαράσταση)

Ηγεμόνες Ελληνιστικής Εποχής
2ος Αιώνας π.Χ.
1ος Αιώνας π.Χ.
Όνομα: Αντίοχος
Ηγεμονικά Ονόματα
Ελληνιστική Συρία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Συρίας
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Συρίας
Σελευκίδες
Ελληνιστική Αίγυπτος
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Αιγύπτου
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Αιγύπτου
Λαγίδες
Ελληνιστική Κύπρος
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Κύπρου
Ελληνιστική Κυρηναϊκή
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Κυρηναϊκής
Ελληνιστική Μακεδονία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Μακεδονίας
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Μακεδονίας
Ιολαΐδες
Αντιγονίδες
Μακεδονική Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Στρατιωτικοί Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Έπαρχοι Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Αργεάδες
Μυσία (Πέργαμος)
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Μυσίας
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Μυσίας
Ατταλίδες
Ελληνιστική Θράκη
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Θράκης
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Θράκης
Αγαθοκλείδες
Ελληνιστική Ήπειρος
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Ηπείρου
Ηγεμονίδες Ελληνιστικής Ηπείρου
Αιακίδες
Ελληνιστική Αιτωλία
Στρατιωτικοί Ελληνιστικής Αιτωλίας
Ελληνιστική Αχαΐα
Στρατιωτικοί Ελληνιστικής Αχαΐας
Αθήνα
Ηγεμόνες Αθήνας
Στρατιωτικοί Αθήνας
Πολιτικοί Αθήνας
Αττική
Ηγεμόνες Αττικής
Σπάρτη
Ηγεμόνες Σπάρτης
Στρατιωτικοί Σπάρτης
Πολιτικοί Σπάρτης
Λακωνία
Ηγεμόνες Λακωνίας
Ελληνιστική Βιθυνία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Βιθυνίας
Δοιδαλσίδες
Ελληνιστική Παφλαγονία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Παφλαγονίας
Πυλαμαινίδες
Ελληνιστικός Πόντος
Ηγεμόνες Ελληνιστικού Πόντου
Μιθριδατίδες
Ελληνιστική Καππαδοκία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Καππαδοκίας
Αριαραθίδες
Ελληνιστική Αρμενία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Αρμενίας
Αρταξιάδες
Ελληνιστική Κομμαγηνή
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Κομμαγηνής
Οροντίδες
Ελληνιστική Ιουδαία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Ιουδαίας
Ασμοναίοι
Πετραία Αραβία
Ηγεμόνες Πετραίας Αραβίας
Αρετάδες
Ελληνιστική Βακτρία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Βακτρίας
Ελληνιστική Ινδία
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Ινδίας
Ινδοσκυθία
Ηγεμόνες Ινδοσκυθίας
Ινδοπαρθία
Ηγεμόνες Ινδοπαρθίας
Μαγαδία
Ηγεμόνες Μαγαδίας
Παρθική Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Παρθικής Αυτοκρατορίας
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Στρατιωτικοί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Ένας βασιλέας της Συρίας (138 - 129 π.Χ.).
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Ελληνιστική Εποχή, 2ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
![]() ![]() |
---|
της Συρίας
|
Βασιλείς |
- ο Μονόφθαλμος 306 - 301 π.Χ. - ο Πολιορκητής 306 - 301 π.Χ. - ο Νικάνωρ 301 - 281 π.Χ. - ο Σωτήρ 281 - 261 π.Χ. - ο Θεός 261 - 246 π.Χ. - ο Ευεργέτης 246 - 241 π.Χ. - ο Καλλίνικος 246 - 225 π.Χ. - ο Ιέραξ - ο Παίς - ο Κεραυνός 225 - 223 π.Χ. - ο Μέγας 223 - 187 π.Χ. - ο Φιλοπάτωρ 188 - 175 π.Χ. - ο Αφανής 176 - 170 π.Χ. - ο Επιφανής 175 - 164 π.Χ. - ο Ευπάτωρ 165 - 162 π.Χ. - ο σφετεριστής 163 - 160 π.Χ. - ο Σωτήρ 162 - 150 π.Χ. - ο Βάλας 151 - 145 π.Χ. - ο Φιλομήτωρ 148 - 145 π.Χ. - ο Νικάτωρ 145 - 140 π.Χ. 129 - 127 π.Χ. - ο Διόνυσος 144 - 142 π.Χ. - Διότιμος 142 - 137 π.Χ.
- ο Σιδήτης 138 - 129 π.Χ. - η Θεά 126, 125 - 121 π.Χ. - ο Ζαβίνας 128 - 123 π.Χ. - ο Φιλομήτωρ 125 - 125 π.Χ. - ο Γρυπός 125 - 96 π.Χ. - ο Κυζικηνός 113 - 95 π.Χ. - ο Επιφανής 95 - 95 π.Χ. - ο Εύκαιρος 95 - 88 π.Χ. - ο Ευσεβής 95 - 92 π.Χ. - ο Φιλάδελφος 94 - 94 π.Χ. - ο Φιλάδελφος 94 - 83 π.Χ. - ο Βάκχος - ο Διόνυσος 88 - 84 π.Χ. - ο Φιλέλλην 85 - 72 π.Χ. - ο Μέγας 83 - 69 π.Χ.
- ο Κυβιοσάκτης - ο Φιλομήτωρ 83 - 69 π.Χ. - ο Ασιατικός 69 - 67 π.Χ. 65 - 63 π.Χ. - ο Φιλορρωμαίος 67 - 65 π.Χ.
65 π.Χ. |
Το όνομα "Αντίοχος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "όχος" ( = φορτίο) και σημαίνει: "αντίπαλος" (ή πιθανότερα, "ανθιστάμενος") και τελικά, "επαναστάτης".
Γενεαλογία[]
- Οίκος: Σελευκίδες.
- Πατέρας: Δημήτριος Α' ο Σωτήρ
- Μητέρα:
- Αδελφός: Δημήτριος Β' ο Νικάτωρ
- Σύζυγος: Κλεοπάτρα Α' η Θεά
- Τέκνα: Αντίοχος Θ' ο Κυζικηνός
Βιογραφία[]
- Τα σημαντικότερα βιογραφικά στοιχεία του είναι:
Ο Αντίοχος Ζ΄ Σιδήτης ή Ευεργέτης ήταν ηγεμόνας του Οίκου των Σελευκιδών, βασιλέων της Συρίας κατά την ελληνιστική περίοδο. Ήταν γιος του Δημητρίου Α' του Σωτήρα και αδελφός του Δημητρίου Β' του Νικάτορα. Ο Αντίοχος κυβέρνησε από το 138 μέχρι το 129 π.Χ..
Νεανική Εποχή[]
Κατά την παιδική του ηλικία ο Αντίοχος, μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό του Δημήτριο, φυγαδεύθηκαν στην Κύπρο, προκειμένου να αποφύγουν σύλληψη ή δολοφονία μετά από την επανάσταση που υποκίνησε κατά του πατέρα τους ο Αλέξανδρος Α' ο Βάλας.
Τα επόμενα έτη η Αυτοκρατορία διάνυσε μια ταραγμένη εποχή με τους βασιλείς να εναλλάσσονται στην εξουσία και τους εξωτερικούς εχθρούς να συρρικνώνουν τη χώρα. Τις μεγαλύτερες εδαφικές διεκδικήσεις είχε η Παρθική Αυτοκρατορία, ο βασιλέας της οποίας επέτυχε να αιχμαλωτίσει το νόμιμο διάδοχο του θρόνου, Δημήτριο Β'.
Για το χρονικό διάστημα που ο Δημήτριος βασίλευσε, ο Αντίοχος βρισκόταν στη Σιδών, από όπου προκύπτει και η επωνυμία «Σιδήτης».
Όταν ο αδελφός του αιχμαλωτίστηκε από το βασιλέα της Παρθίας, Μιθριδάτη Α', μόνος στο θρόνο ηγεμόνας έμεινε ο Διόδοτος Τρύφων.
Τότε ο Αντίοχος, με την υποστήριξη διαφόρων παρατάξεων, επιτέθηκε στο Διόδοτο και τον νίκησε. Ο τελευταίος διέφυγε την σύλληψη, αλλά τελικά αυτοκτόνησε στην Απάμεια, αφήνοντας τον Αντίοχο κύριο του κράτους.
Μετά την άνοδό του στο θρόνο, ο Αντίοχος συζεύχθηκε την Κλεοπάτρα Α' την Θεά, βασίλισσα της Συρίας και υπό τους προηγούμενους διεκδικητές του θρόνου, η οποία, όπως αναφέρεται από κάποιους ιστορικούς, δέχθηκε να τον συζευχθεί επειδή ο σύζυγός της, Δημήτριος, είχε κατά την αιχμαλωσία του νυμφευθεί μια άλλη πριγκίπισσα, τη Ροδογύνη. Το ζεύγος απέκτησε ένα υιο, που αργότερα βασίλευσε υπό το όνομα Αντίοχος Θ' Κυζικηνός.
Νικηφόρες εκστρατείες[]
Αφού νίκησε το Διόδοτο, ο Αντίοχος Σιδήτης στράφηκε κατά της Ιουδαίας.
Μετά το θάνατο του Αρχιερέα Σίμωνα πολιόρκησε την πόλη της Ιερουσαλήμ και έριξε τα τείχη της το 134 π.Χ.
Σύμφωνα με το θρύλο, ο νέος τους επικεφαλής, Ιωάννης Υρκανός άνοιξε τον τάφο του θρυλικού βασιλέα Δαβίδη, αφαίρεσε τρεις χιλιάδες τάλαντα και τα έδωσε στον Αντίοχο προκειμένου να μην καταστρέψει την πόλη.
Σε κάθε περίπτωση, προκειμένου να κερδίσει τη συμμαχία των Ιουδαίων, τους έδωσε θρησκευτική ελευθερία και αναγνώρισε τον Ιωάννη Υρκανό ως Αρχιερέα.
Για τους λόγους αυτούς αναφέρεται κάποιες φορές με την επωνυμία «Ευεργέτης».
Εκείνη την εποχή φρόντισε και τις διπλωματικές του σχέσεις με τη Ρώμη, αποστέλλοντας ακριβά δώρα στον Σκιπίωνα Αιμιλιανό τον Αφρικανό, που πολιορκούσε εκείνη την εποχή τη Νουμαντία.
Έχοντας φέρει την Ιουδαία υπό την επιρροή του, ο Αντίοχος διεκδίκησε τις ανατολικές επαρχίες σημειώνοντας επιτυχία.
Στράφηκε κατά των Πάρθων, και για βραχύ διάστημα ανέκτησε τη Μεσοποταμία, τη Βαβυλωνία και τη Μηδία, αποκαθιστώντας τα παλαιά σύνορα του κράτους των Σελευκιδών,
Όμως, τελικά η τύχη του γύρισε την πλάτη.
Συνετρίβη ολοκληρωτικά από τον βασιλέα των Πάρθων, Φραάτη Β' χάνοντας και την ζωή του ( Μάχη των Εκβατάνων (129 π.Χ.).
Ο αδελφός του Δημήτριος Β' είχε στο μεταξύ αφεθεί ελεύθερος το 129 π.Χ. με την ελπίδα να προκληθεί αναταραχή στην επικράτεια των Σελευκιδών, αν και οι δύο αδελφοί δεν συναντήθηκαν τελικά.
Ο Δημήτριος Β' επέστρεψε στο θρόνο, αλλά πλέον το βασίλειό του είχε περιοριστεί στη Συρία και την Κιλικία.
Χρονολόγιο[]
Έτος (π.Χ.) | Γεγονός | ||
---|---|---|---|
Γέννηση του Αντίοχου Ζ' Σιδήτη, γιου του Δημήτριο Α' τον Σωτήρα. | |||
π.152 π.Χ. | Ο Δημήτριος Β' και ο αδελφός του Αντίοχος απομακρύνονται από τον πατέρα τους για ασφάλεια καθώς εμφανίζονται πολιτικές αναταραχές στον ορίζοντα. | ||
150 π.Χ. | Ο Αλέξανδρος Α' ο Βάλας, εκθρονίζει το Δημήτριο Α' τον Σωτήρα. | ||
Ο Πτολεμαίος ΣΤ' εισέρχεται νικητής στην Αντιόχεια. Αρνούμενος τη λαϊκή βούληση που τον ήθελε νέο ηγεμόνα των Σελευκιδών, από φόβο για την αντίδραση των Ρωμαίων, παραδίδει τη βασιλεία στο Δημήτριο Β'. | |||
Ακολουθεί μια ταραγμένη εποχή με τους βασιλείς να εναλλάσσονται στην εξουσία και τους εξωτερικούς εχθρούς να συρρικνώνουν τη χώρα. | |||
141 π.Χ. | Τον Ιούλιο η Σελεύκεια η Επιτιγρίτεια, πρωτεύουσα της Βαβυλωνίας καταλαμβάνεται από τους Πάρθους και του βασιλέα τους Μιθριδάτη Α'. | ||
139 π.Χ. | Στην κατοχή της Παρθίας περιέρχονται και τα Σούσα και η Ελυμαΐδα. | ||
138 π.Χ. | Ο Δημήτριος Β' συλλαμβάνεται αιχμάλωτος από τους Πάρθους. Κατά τη διάρκεια της μακράς αιχμαλωσίας του νυμφεύεται την Ροδογύνη, προσέφερε την κόρη του ως σύζυγο στο διάδοχο του θρόνου των Πάρθων, και πραγματοποιεί δύο αποτυχημένες απόπειρες διαφυγής. | ||
Ο Αντίοχος Ζ' Σιδήτης, νεότερος αδελφός του Δημήτριου Β', ανατρέπει το Διόδοτο Τρύφωνα, συζευγνύεται την Κλεοπάτρα Α' και ανεβαίνει στο θρόνο των Σελευκιδών. | |||
134 π.Χ. | Ο Αντίοχος Ζ' πολιορκεί την Ιερουσαλήμ. | ||
132 π.Χ. | Ο Μιθριδάτης Α' πεθαίνει και τον διαδέχεται ο Φραάτης Β'. | ||
Ο Φραάτης Β' απελευθερώνει τον Δημήτριο Β', ίσως θεωρώντας ότι θα έρθει σε εμφύλιο πόλεμο με τον αδελφό του. Ωστόσο οι δύο αδελφοί δεν πρόλαβαν να συναντηθούν. | |||
129 π.Χ. | Ο Αντίοχος γνωρίζει την ήττα από τους Πάρθους και χάνει τη ζωή του. Ο Δημήτριος Β' ανακτά το θρόνο και τη σύζυγό του. Το βασίλειό του όμως έχει περιοριστεί σημαντικά εδαφικά και πλέον περιλαμβάνει μόνον τη Συρία και την Κιλικία. |
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- Αντίοχος Ζ' Σιδήτης στο www.livius.com
- Αντίοχος Ζ' Σιδήτης στο virtualreligion.net
- Amelie Kuhrt and Susan Sherwin-White, From Samarkhand to Sardis. "A new approach to the Seleucid empire", 1993 London.
- G.F. Del Monte, "Testi dalla Babilonia ellenistica". Vol. 1. Testi Cronografici. Roma 1997, 213-259.
- Bert van der Spek, "New Evidence from the Babylonian Astronomical Diaries Concerning Seleucid and Arsacid History" in: Archiv für Orientforschung 44/45 (1997-1998) 167-175.
Ιστογραφία[]
![]() ![]() |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)