Αραμαϊκή Γλώσσα
Είναι μία Σημιτική Γλώσσα.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Αραμαϊκή" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Αραμαίοι ".
Το όνομά των Αραμαίων προέρχεται πιθανώς από τη χώρα Αράμ-Ναχαραΐμ που σημαίνει «υψίπεδο μεταξύ δύο ποταμών» (Ευφράτης και Τίγρης) και συνήθως αναφέρεται στην Άνω Μεσοποταμία και ήταν η αρχαία ονομασία της Συρίας.
Εισαγωγή[]
Η Αραμαϊκή είναι μία αρχαία γλώσσα του βορειοδυτικού κλαδου της Σημιτικής γλωσσικής οικογένειας[1], η οποία συγγενεύει στενά με την εβραϊκή.
Διάφορες διάλεκτοι της Αραμαϊκής συνεξελίχθηκαν με την Εβραϊκή σε μεγάλο τμήμα της κοινής τους ιστορίας. Η ονομασία Παδάν-αράμ περιγράφει κυρίως την περιοχή γύρω από την πόλη Χαρράν στην Άνω Μεσοποταμία.
Η γλώσσα της Νεοβαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας πιθανώς ήταν διάλεκτος της Αραμαϊκής, ενώ σταδιακά είχε ήδη γίνει προηγουμένως η διεθνής γλώσσα των συναλλαγών την εποχή της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας.
Η Περσική Αυτοκρατορία που μερικές δεκαετίες αργότερα κυρίευσε τη Νεοβαβυλωνιακή υιοθέτησε την αυτοκρατορική Αραμαϊκή ως επίσημη διεθνή γλώσσα της.
Αραμαϊκά και Ιουδαία[]
Επί περσικής ηγεμονίας, οι Ιουδαίοι, που είχαν εξοριστεί στη Βαβυλώνα από την Ιουδαία, έλαβαν την άδεια να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ και την γειτονική Παλαιστίνη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Αραμαϊκή έγινε η διοικητική γλώσσα της Ιουδαίας στις σχέσεις της με την υπόλοιπη Περσική Αυτοκρατορία.
Η είσοδος της Αραμαϊκής στην Παλαιστίνη έγινε αρχικά ως γλώσσα της διπλωματίας πριν την "Βαβυλώνια αιχμαλωσία" (6ος αι. π.Χ.) και μετά την επιστροφή των Εβραίων στα εδάφη τους άρχισε η διάδοση της στον λαό[2].
Η Αραμαϊκή έχει τα ίδια γράμματα στο αλφάβητό της με την Εβραϊκή. Η Αραμαϊκή Γραφή εξελίχθηκε με τη σειρά της από τη Χαναανική γραφή, αλλά οι δύο γραφές παρουσίασαν αξιοσημείωτη απόκλιση.
Κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ., η Αραμαϊκή Γραφή αναπτύχθηκε στη διακριτή τετράγωνη εβραϊκή γραφή (γνωστή επίσης ως Ασσυριακή Γραφή, Ktav Ašuri), η οποία διασώζεται στους παπύρους τής Νεκράς Θαλάσσης και είναι παρόμοια με τη γραφή που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα.
Η αραμαϊκή διαδόθηκε και ως καθομιλουμένη. Πριν την χριστιανική περίοδο ομιλούνταν σε όλο την περιοχή μεταξύ Μεσογείου και των Αρμενικών Ορέων. Ήταν μία από τις τρεις γλώσσες στις οποίες γράφηκαν τα πρωτότυπα κείμενα της Βίβλου, και ειδικότερα στα συγγράμματα του Έσδρα, του Ιερεμία και του Δανιήλ.
Ήταν ομιλούμενη γλώσσα στην Παλαιστίνη μαζί με την Εβραϊκή, την Λατινική και την Ελληνική και ήταν η γλώσσα την εποχή που έδρασε ο Ιησούς Χριστός και οι μαθητές του.
Κείμενα αραμαϊκά βρίσκονται διάσπαρτα από την Αίγυπτο έως την Κίνα.
Νεότερη Εποχή[]
Με την εξάπλωση του αραβικού κράτους μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, η αραβική κατόρθωσε να την εκτοπίσει [3].
Στην Τουρκία απαγορεύεται δια νόμου από τις 6 Οκτωβρίου 1997 να διδάσκεται η Αραμαϊκή.[4]
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Στη Γλωσσολογία, κάθε γλωσσική οικογένεια (π.χ. ινδοευρωπαϊκή) χωρίζεται σε κλάδους γλωσσών και κάθε κλάδος μπορεί να περιλαμβάνει πολλές γλώσσες.
- ↑ λήμμ. "Συρία" (αραμαϊκή γλώσσα), Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 11, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1967, στ. 590.
- ↑ λήμμ. "Αραμαίοι", εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ, τόμ. 4, Αθήνα 2004.
- ↑ Kath.net: Türkei: Zehn Jahre Lehrverbot für Aramäisch 6. Oktober 2007
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- [[ ]]
- [[ ]]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)