Αρταξέρξης Α' ο Μακρόχειρ
- Ένας αυτοκράτορας ("Μ. Βασιλέας") της Περσικής Αυτοκρατορίας (465 - 424 π.Χ)
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Κλασσική Εποχή
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
Πρότυπο:Rulers /Persia
Tο όνομα "Αρταξέρξης" είναι ελληνoποίηση του ονόματος "Artaxšaça" της Περσικής Γλώσσας.
Γενεαλογία[]
- Οίκος: Αχαιμενίδες.
- Μητέρα: Άμαστρις Α' η Πρεσβύτερη, θυγατέρα Οτάνη
- Σύζυγος:
- Δαμασπία
- Σύνευνοι:
- Αλογούνη η Βαβυλωνίς
- Κοσμαρτιδηνή η Βαβυλωνίς
- Ανδία η Βαβυλωνίς
- Ανώνυμη
- Τέκνα:
α) Από την βασίλισσα Δαμασπία
- Ξέρξης Β' ο Μικρός
β) Από την Αλογούνη την Βαβυλωνίδα
- Σογδιανός ο Νόθος
γ) Από την Κοσμαρτιδηνή την Βαβυλωνίδα
- Δαρείος Β' Ώχος, ο Νόθος
- Αρσίτης ο Πρεσβύτερος
δ) Από την Ανδία την Βαβυλωνίδα
- Βαγαπαίος ο Νόθος
- Παρύσατις Α' η Πρεσβύτερη, σύζυγος Δαρείου Β' Ώχου
ε) Από μία ανώνυμη σύνευνο
- Ανώνυμη, wife of Hieramenes, mother of Autoboesaces and Mitraeus
στ) Από διάφορες συνεύνους
- Επτά ανώνυμα τέκνα
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:
Άνοδος στον θρόνο[]
Ο Αρταξέρξης Α' ήταν ο 5ος βασιλέας της Περσίας από την δυναστεία των Αχαιμενιδών και δεύτερος γιος και διάδοχος του βασιλέα Ξέρξου Α' και της Αμάστριδος, κόρης του Οτάνου.
Στις Ελληνικές πηγές ονομάζεται «Μακρόχειρ» επειδή το ένα του χέρι το αριστερό ήταν μακρύτερο από το δεξιό.
Το 465 π.Χ. ο πατέρας του δολοφονήθηκε από τον βασιλικό σωματοφύλακα Αρτάβανο τον Υρκανό αλλά οι Έλληνες συγγραφείς δίνουν διαφορετικές ερμηνείες σχετικά με το περιστατικό :
- Ο Κτησίας αναφέρει ότι ο Αρτάβανος ενοχοποίησε τον μεγαλύτερο αδελφό του Δαρείο τον Νεώτερο και μεγαλύτερο γιο του Ξέρξου Α', ως δολοφόνο του πατέρα τους, οπότε ο Αρταξέρξης τον δολοφόνησε ανεβαίνοντας στον θρόνο.
- Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ο Αρτάβανος δολοφόνησε πρώτα τον Δαρείο τον Νεώτερο και στην συνέχεια τον πατέρα του Ξέρξη Α' αλλά ο Αρταξέρξης στην συνέχεια ανακάλυψε την συνωμοσία δολοφονώντας τον Αρτάβανο και τους γιους του.
Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι ο Αρταξέρξης είχε έλθει σε συνεννόηση με τον Αρτάβανο, που είχε ουσιαστικά αναλάβει ως επίτροπος βασιλείας καθώς ο Ξέρξης Α' ασθένησε και πλησίαζε στο τέλος του και έτσι, αμέσως μετά τον θάνατο του βασιλέα, ο Αρτάβανος εξύφανε συνωμοσία που οδήγησε στην δολοφονία του πρωτότοκου.
Στην συνέχεια, ο Αρτάβανος δικαιολόγησε την δολοφονία, με το σκεπτικό ότι ο διάδοχος Δαρείος συνωμότησε για τον θάνατο του Ξέρξου Α'.
Έτσι, ανήλθε στον θρόνο ο νεότερος υιός Αρταξέρξης.
Μετά από ένα βραχύ διάστημα, αυτός ένοιωσε αρκετά ισχυρός ώστε να απαλλαγεί από την επιτροπεία του Αρτάβανου. Οπότε, διέταξε την εκτέλεσή του, ενοχοποιώντας και για τον θάνατο του Ξέρξου Α'.
Πολιτική στην Ελλάδα[]
Μετά την ήττα των Περσών στον Ευρυμέδοντα (468 π.Χ.), ακολούθησε διαρκής ειρήνη στις σχέσεις μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών,
Όμως, ο Αρταξέρξης Α', μετά την παγίωση της θέσης του στο θρόνο, άρχισε μια ενεργότερη πολιτική ανάμιξης στα Ελληνικά θέματα, με προτεραιότητα στην ενίσχυση των αντιπάλων των Αθηναίων.
Η Αθήνα αντέδρασε με μεταφορά της έδρας της Αθηναικής Συμμαχίας από την Δήλο στην Ακρόπολη της και επανέλαβε τις εχθροπραξίες εναντίον των Περσών με εκστρατεία στην Κύπρο το 450 π.Χ.
Μετά την αποτυχία των εχθροπραξιών η Καλλίειος ειρήνη κλείστηκε το 449 π.Χ. ανάμεσα στους Αθηναίους, τους Πέρσες και τους Αργείους.
Την ίδια εποχή, όταν ο Αθηναίος ναύαρχος Θεμιστοκλής ο θριαμβευτής των Αθηναίων στην ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.) εξορίσθηκε από τους Αθηναίους, ο Αρταξέρξης του προσέφερε άσυλο.
Πολιτική στην Ιουδαία[]
Ο Αρταξέρξης Α' έστειλε στα Ιεροσόλυμα τον 7ο έτος της βασιλείας του το 458 π.Χ. έναν Ιουδαίο ιερέα τον Έσδρα να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να οργανώσει το τελετουργικό μέρος της θρησκείας του Ιουδαϊκού λαού ο οποίος περιελάμβανε ιερείς και Λευίτες.
Η δημιουργία της Ιουδαϊκής κοινότητας των Ιεροσολύμων είχε αρχίσει το 538 π.Χ. από τον πρόπαππο του Αρταξέρξη, Κύρο Β' τον Μεγάλο ο οποίος είχε επιτρέψει σε μεγάλο αριθμό Ιουδαίων να επιστρέψει στην πατρίδα τους και να οικοδομήσει τον ναό του Σολομώντα.
Το 20ο έτος της βασιλείας του το 444 π.Χ. ο Αρταξέρξης έστειλε στα Ιεροσόλυμα τον οινοχόο του Νεεμία να βοηθήσει τον Έσδρα και να οργανώσει την Ιουδαϊκή κοινότητα.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- Ghias Abadi, R. M. (2004). Achaemenid Inscriptions (کتیبههای هخامنشی) (in Persian) (2nd edition ed.). Tehran: Shiraz Navid Publications. p. 129. ISBN 964-358-015-6.
- Plutarch, Artaxerxes, l. 1. c. 1. 11:129 - cited by Ussher, Annals, para. 1179
- The Book of Daniel. Montex Publish Company, By Jim McGuiggan 1978, p. 147.
- P. Byrd, The challenges of Roger Williams: Religious Liberty, Violent Persecution, and the Bible (Mercer University Press, 2002)[1] (accessed on Google Book on July 20, 2009)
- Ashrafian, Hutan. (2011). "Limb gigantism, neurofibromatosis and royal heredity in the Ancient World 2500 years ago: Achaemenids and Parthians". J Plast Reconstr Aesthet Surg64 (4): 557. doi:10.1016/j.bjps.2010.08.025. PMID 20832372.
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)