Ασκαλών
Seleucid Syria, Ασκάλωνα
- Μία ιστορική πόλη της Φιλισταίας.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Ασκάλωνα" σχετίζεται ενδεχομένως ετυμολογικά με την λέξη "Αταργάτις".
Ίδρυση[]
Ο χρόνος ίδρυσής της είναι άγνωστος.
Γεωγραφία[]
Η ακριβής θέση της είναι:
Βρίσκεται βόρεια της Ανδηδόνας και νότια της Ιάμνειας και της Αζώτου.
Ιστορία[]
Η κατοίκηση του λιμένος της Ασκαλώνας χρονολογείται από τη Νεολιθική Εποχή.
Κατά την πορεία της ιστορίας της κυριαρχούν οι Αιγύπτιοι, οι Χαναναίοι, οι Φιλισταίοι, οι Ασσύριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Έλληνες, οι Φοίνικες, οι Ασμοναίοι, οι Ρωμαίοι, οι Πέρσες, οι Άραβες και οι Σταυροφόροι, μέχρι που καταστράφηκε από τους Μαμελούκους το 1270.
Το βασίλειο της Ασκάλωνας ήταν ένα από τα πέντε βασίλεια των Φιλισταίων (Ιησούς του Ναυή 13,3).
Ο Ιησούς του Ναυή ήταν πλέον σε βαθύ γήρας και δεν πρόλαβε να κατακτήσει όλες τις περιοχές της Χαναάν. Μεταξύ αυτών ήταν και η χώρα των Φιλισταίων, καθώς και όλη η περιοχή των Γαβλιτών Φιλισταίων στο βορρά. Η περιοχή αυτή άρχιζε από την έρημο ανατολικά της Αιγύπτου και έφθανε μέχρι την Εκρών (Ακκαρών).
Η περιοχή αυτή περιλάμβανε τα πέντε βασίλεια των Φιλισταίων δηλ. της Γάζας, της Ασδώθ (Άζωτος), της Ασκάλωνας, της Γαθ και της Ακκαρών (Εκρώνος) (Ιησούς του Ναυή 13,1-5. Κριταί 1,18).
Ο Σαμψών αναζητώντας αφορμή για να προκαλέσει τους Φιλισταίους, μετέβη στη Θαμναθά και εκεί είδε μια νεαρή Φιλισταία, την οποία ζήτησε να συζευχθεί.
Κατά το γαμήλιο συμπόσιο ο Σαμψών προκάλεσε τους Φιλισταίους με ένα αίνιγμα. Εκείνοι επειδή δεν μπορούσαν να λύσουν το αίνιγμα απείλησαν τη γυναίκα του. Εκείνη απέσπασε από τον Σαμψώνα τη λύση του αινίγματος και έδωσε τη λύση του αινίγματος στους συμπατριώτες της, οι οποίοι κέρδισαν το στοίχημα. Ο Σαμψών εισήλθε οργισμένος στην Ασκάλωνα και φόνευσε 30 Φιλισταίους (Κριταί 14,1-20).
Την εποχή του αρχιερέα Ηλί, οι Φιλισταίοι νίκησαν τους Ισραηλίτες, παρέλαβαν την Κιβωτό της Διαθήκης και την μετέφεραν από το πεδίο της μάχης στην Άζωτο (Ασδώδ), στο ναό του θεού τους Δαγώνα και την τοποθέτησαν πλησίον του αγάλματός του.
Όμως το άγλαμα βανδαλίσθηκε. Τότε οι κάτοικοι της Αζώτου αποφάσισαν να απομακρύνουν την Κιβωτό από την πόλη τους (Α' Βασιλειών 5,1-8).
Μετά την Άζωτο η Κιβωτός μεταφέρθηκε στη Γεθ. Οι κάτοικοί της έστειλαν την Κιβωτό στην Ασκάλωνα.
Και εκεί υπήρξαν αντιδράσεις (Α' Βασιλειών 5,8-12).
Έτσι οι Φιλισταίοι αποφάσισαν να επιστρέψουν την Κιβωτό στους Ισραηλίτες.
Κατά τη διάρκεια που ο Σαμουήλ ήταν Κριτής του Ισραήλ, οι Ισραηλίτες επανακατέλαβαν όλες τις πόλεις, που είχαν καταλάβει τα προηγούμενα έτη οι Φιλισταίοι, από την Ασκάλωνα έως την Αζόβ (Α' Βασιλειών 7,13-14). Οι Φιλισταίοι, όταν είδαν ότι, μετά τη μονομαχία του Γολιάθ με το Δαβίδ, σκοτώθηκε ο ακατανίκητος ήρωάς τους, πανικοβλήθηκαν και τράπηκαν σε φυγή. Τότε οι Ισραηλίτες τους καταδίωξαν ως τη Γεθ, την Ασκάλωνα και την Ακκαρών. Όλη η περιοχή γέμισε με νεκρούς και τραυματίες των Φιλισταίων (Α' Βασιλειών 17,51-53).
Χετταϊκή Εποχή[]
Ο Ξάνθος, στα "Λυδιακά" του αναφέρει, ότι Τάνταλος και Άσκαλος, παίδες Υμεναίου, τον δε Ασκαλον, υπό Ακιαμού του Λυδών βασιλέως, αιρεθέντα στρατηγόν, εις Συρίαν στρατεύσαι, κακεί παρθένου ερασθέντα πόλιν κτίσαι, ην αφ' εαυτού ούτως ωνόμασε.
Ο Αθήναιος αναφέρει την πληροφορία ότι ο Μόψος έπνιξε την Αταργάτιδα, μαζί με τον υιο της Ιχθύ, σε μια λίμνη κοντά στην Ασκαλώνα. (Δειπνοσοφιστές Η, 346e) αναφορά που, πιθανότατα, σχετίζεται με την δράση των Λαών Θάλασσας στην Παλαιστίνη.
Κλασσική Εποχή[]
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι το ιερό της Αφροδίτης στα Κύθηρα προήλθε από τον αρχαιότατο ναό της Αστάρτης στην Ασκαλώνα
Όταν στην Αίγυπτο βασίλευε ο Ψαμμήτιχος, κατά την επιδρομή των Σκυθών στα εδάφη της Συρίας, οι περισσότεροι προσπέρασαν την Ασκαλώνα χωρίς να την λεηλατήσουν. Ορισμένοι, ωστόσο, εισέβαλαν στο ιερό και το σύλησαν.
Ρωμαϊκή Εποχή[]
Κατά τη Μάχη της Ασκάλωνας, οι Ιουδαίοι, ύστερα από τις νίκες τους εναντίον των Ρωμαίων, αποφάσισαν να επιτεθούν εναντίον της Ασκάλωνας. Συγκροτήθηκε ένας στρατός εθελοντών με επικεφαλής τον Ιωάννη τον Εσσαίο, τον Σίλα τον Βαβυλώνιο και τον Νίγηρα τον Περαΐτη και κινήθηκαν με μεγάλη ταχύτητα εναντίον της Ασκάλωνας, όπου βρίσκονταν ο Ρωμαϊκός στρατός με επικεφαλής τον Αντώνιο.
Ο Αντώνιος αποφάσισε να αντιμετωπίσει τους επαναστάτες και οι δύο αντίπαλοι παρατάχθηκαν πανέτοιμοι για μάχη στην πεδιάδα που βρίσκονταν έμπροσθεν της πόλης. Στην αρχή της μάχης το Ρωμαϊκό ιππικό με μια ορμητική κατά μέτωπο επέλασή του διέσπασε και έτρεψε σε φυγή το κέντρο της παράταξης των επαναστατών προκαλώντας τους πανικό. Κατόπιν ανενόχλητο επέπεσε στις ομάδες των επαναστατών, που ασύντακτα προσπαθούσαν να διαφύγουν σκορπώντας τους το θάνατο. Όταν η μάχη τελείωσε οι επαναστάτες είχαν 10.000 νεκρούς. Την ίδια τύχη είχαν και οι δυο από τους τρεις αρχηγούς τους οι Ιωάννης ο Εσσαίος και Σίλας ο Βαβυλώνιος. Οι Ρωμαίοι είχαν λίγους τραυματίες.
Όσοι από τους επαναστάτες απέμειναν κατέφυγαν σε μια κωμόπολη της γειτονικής Ιδουμαίας.
Παρά την συντριπτική ήττα τους προσπάθησαν να επιτεθούν στην πόλη δεύτερη φορά. Κατά την πορεία τους, όμως, έπεσαν πάνω σε ενέδρα των Ρωμαίων οι οποίοι τους κύκλωσαν και τους εξολόθρευσαν. Σκοτώθηκαν 800 και ελάχιστοι μαζί με τον Νίγηρα που είχε τραυματιστεί επέτυχαν να διαφύγουν και κατέφυγαν σε ένα πύργο. Οι Ρωμαίοι πυρπόλησαν στον πύργο. Ο Νίγηρ, όμως, είχε προλάβει να βγει από τον πύργο και να σωθεί σε ένα σπήλαιο.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)