Βησιγότθοι
Βησιγότθοι Βουργουνδοί Φράγκοι Έρουλοι Σάξονες Άγγλοι Θουρίγγιοι Φρίσιοι Βρετόνοι
- Ένας Γερμανικός ιστορικός λαός της Μεσαιωνικής Ευρώπης.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Βησιγότθοι" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Γότθοι".
Εισαγωγή[]
Οι Βησιγότθοι ήταν ο δυτικός κλάδος του εθνικού κορμού των Γότθων που έλαβαν αυτό το όνομα, επειδή κατοικούσαν προς τα δυτικά του ποταμού Βορυσθένη (Δνείπερου) για να διακρίνονται από τους Οστρογότθους που κατοικούσαν στα ανατολικά του ποταμού.
Εμφανίστηκαν στην Ιστορία για πρώτη φορά τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Καρακάλλας, που αναγκάστηκε να στραφεί εναντίον τους και να πολεμήσει στην Τρανσυλβανία.
Λίγο αργότερα εισέβαλαν στις Ρωμαϊκές επαρχίες που βρίσκονταν πέρα από το Δούναβη και τις λεηλάτησαν άγρια, ενώ στα μέσα του 3ου αιώνα έκαναν επιδρομές στη Θράκη, όπου και συνέτριψαν τις Ρωμαϊκές λεγεώνες.
Στις ημέρες του Μ. Κωνσταντίνου ηρέμησαν κάπως οι Βησιγότθοι και τους επιτράπηκε να εγκατασταθούν στη Δακία. Η επιδρομή όμως των Ούννων στα 374 μ.Χ. τους εξανάγκασε να περάσουν το Δούναβη και να εγκατασταθούν στη δεξιά του όχθη ως υποτελείς του Ρωμαϊκού κράτους.
Στα 377 μ.Χ., εξαιτίας των καταπιέσεων των Ρωμαίων και με τη βοήθεια των Οστρογότθων, εξεγέρθηκαν και έφθασαν μέχρι την Αδριανούπολη, όπου στη φοβερή μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ουάλης.
Οι Βησιγότθοι με αρχηγό τους τον Φρίτιγκερν απείλησαν και αυτήν ακόμη την Κωνσταντινούπολη αλλά αναχαιτίστηκαν από το Μεγάλο Θεοδόσιο και ήρθαν σε συμφωνία μαζί του. Έτσι ένα μέρος των Βησιγότθων αποσύρθηκε στο Δούναβη, ενώ οι υπόλοιποι παρέμειναν στο στρατό των Ρωμαίων ως φιδεράτοι (σύμμαχοι).
Στο μεταξύ, οι Βησιγότθοι δέχθηκαν ομαδικά τον Αρειανισμό, τη Χριστιανική αίρεση του Αρείου, και έτσι έγιναν εχθρικότεροι προς το Ρωμαϊκό κράτος που υπεράσπιζε την Ορθοδοξία.
Με αρχηγό τους τον Αλάριχο έγιναν πολύ επικίνδυνοι για την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που διαιρέθηκε σε ανατολικό και δυτικό από το Μ. Θεοδόσιο και δεν έπαυαν να διενεργούν επιδρομές και να λεηλατούν τη χερσόνησο του Αίμου από την Παννονία μέχρι και την Πελοπόννησο. Τρεις φορές πολιόρκησαν την Ιταλία και τελικά την κατέλαβαν.
Μετά το θάνατο του Αλάριχου, ο διάδοχός του Ατάουλφος παντρεύτηκε τη κόρη του αυτοκράτορα Ονώριου και δέχθηκε να αποσυρθεί από την Ιταλία και να πολεμήσει τους Γαλάτες για λογαριασμό του Δυτ. Ρωμαϊκού κράτους. Στην Ν. Α. Γαλατία και στην Ιβηρική χερσόνησο ίδρυσε ο Ατάουλφος το μεγάλο κράτος των Βησιγότθων που καταλύθηκε τον 8ο αιώνα από τους Άραβες και οι Βησιγότθοι συγχωνεύτηκαν με τους αυτόχθονες κατοίκους της Ισπανίας.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)