Βιθυνία
Bithynia
Βιθυνία
Μικρά Φρυγία
Παφλαγονία
Ασιατικός Πόντος
Εύξεινος Πόντος
Βιθυνία
Προποντίδα
Μυσία
Φρυγία
Λυδία
Πισιδία
Παμφυλία
- Μία ιστορική χώρα της Μικράς Ασίας.
Γεωγραφία[]
Συνορεύει με τις εξής χώρες:
- Β: Μαύρη Θάλασσα
- Ν: Ασιατική Γαλατία και Φρυγία
- Δ: Μυσία , Βόσπορος
- Α: Παφλαγονία
Μορφολογία[]
- Οι σημαντικότερες οροσειρές της είναι:
- Οι σημαντικότερες λίμνες της είναι:
Δημογραφία[]
- Οι λαοί που την κατοίκησαν σε διάφορες ιστορικές περιόδους ήταν:
Εισαγωγή[]
 Μικρά Ασία
|
|---|
| Χώρες
|
| Δυτική Μικρά Ασία |
|
| Μέση Μικρά Ασία |
| Ανατολική Μικρά Ασία |
Προσδιορίζοταν επί των ασιατικών ακτών του Βοσπόρου, την έξοδο στη Μαύρη Θάλασσα και μέχρι το μέσον των νοτίων ακτών της με αρκετό εύρος ηπειρωτικού εδάφους.
Περιελάμβανε τη μεταξύ των ποταμών Ρυνδάκου και Παρθενίου έκταση (χώρα) με τη κλιμακωτή ενδοχώρα που φθάνουν οι διακλαδώσεις του Μύσιου Όλυμπου. Την έκταση αυτή έλαβε από τις κατακτήσεις των εντοπίων Βιθυνών Ηγεμόνων μετά τη περίοδο των Διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου.
Αναφέρεται στην Βίβλο (Πράξεις ΙΣΤ' ή Ις':7).
Ιστορία[]
2η χιλιετηρίδα π.Χ.[]
Στην αυγή της Ιστορίας η Βιθυνία εμφανίζεται κατοικημένη από τους karkisa ( = Κίλικες)
Αρχικά η περιοχή κατακτήθηκε από τους Χετταίους και μετά από τους Φρύγες.
Κλασσική Εποχή[]
Μετά οι Μυσοί και αργότερα οι άποικοι των Μεγάρων όπου εγκατασταθέντες έκτισαν
Αργότερα καταλήφθηκε από τους Πέρσες και μετά θάνατο Μ. Αλεξάνδρου επανέκτισε ανεξαρτησία μέχρι το 71 π.Χ. οπότε και έγινε Ρωμαϊκή επαρχία.
Μεσαιωνική Εποχή[]
Κατά τους χρόνους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας η Βιθυνία είχε χωρισθεί σε τρία θέματα:
- του Οπτιμάτου,
- του Οψικίου και
- των Βουκελλαρίων,
θεωρούμενη μία εκ των πλουσιωτέρων και ευφορωτέρων περιφερειών του Κράτους.
Η γειτνίαση με την Κωνσταντινούπολη και η ταχεία πνευματική ανάπτυξη των κατοίκων την κατέστησαν ευδαίμονα και πλούσια.
Κυριότερες πόλεις στη περιοχή αυτή την εποχή του Βυζαντίου ήταν
- η Νικομήδεια που διέμενε ο αυτοκράτορας Αδριανός και που ο Διοκλητιανός σκόπευε να την ορίσει ως δεύτερη πρωτεύουσα,
- η Προύσα (σημ. Bursa) με τα φημισμένα λουτρά όπου μετέβαινε η αυτοκράτειρα Θεοδώρα (του Ιουστινιανού) με 4.000 ακολούθους και υπηρέτες και
- η οχυρή Νίκαια όπου συνήλθε η Πρώτη Οικουμενική Σύνοδος και αργότερα κατέστη πρωτεύουσα της Ελληνικής Αυτοκρατορίας της Νικαίας (1204 - 1259) μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης.
Νεότερη Εποχή[]
Το 1920 η Βιθυνία καταλήφθηκε από την Ελληνική [[11η Μεραρχία της Μαγνησίας αποβιβασθείσα στη Νικομήδεια για την από ανατολών κάλυψη της Αγγλικής στρατιωτικής ζώνης κατοχής.
Η Μεραρχία επεξέτεινε τη κατοχή μέχρι του Αντά-Παζάρ προς Α. των εκβολών του Σαγγάριου προς τη Μαύρη θάλασσα παρενοχλούμενη από άτακτους Τσέτηδες.
Κατά την υποχώρηση του 1921 η Μεραρχία μεταστάθμευσε νοτιότερα στη Κίο όπου συνήψε σκληρή μάχη με το τουρκικό σώμα του Κοτζά Ιλή. Στη Νικομήδεια το μικρό απόσπασμα (πεζικού και ναυτών) που είχε απομείνει πιεζόμενο από τους Τούρκους αναγκάσθηκε να υποχωρήσει δυτικότερα στα Μουδανιά (νότιες ακτές Προποντίδας).
Από το χειμώνα 1921/22 η 11η Μεραρχία εξακολούθησε μαχόμενη μέχρι τον Αύγουστο του 1922 οπότε και διατάχθηκε η αποχώρηση του Ελληνικού στρατού από όλη την Μικρά Ασία
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)