Βουτώ
Buto, Bouto
- Μία ιστορική πόλη της Κάτω Αιγύπτου.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Βουτώ" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[]]".
Γεωγραφία[]
Πόλεις
|
---|
της Αιγύπτου
|
Κάτω Αίγυπτος
|
|
Μέση Αίγυπτος
|
|
Άνω Αίγυπτος
|
|
Βρίσκεται στην Κάτω Αίγυπτο.
Ίδρυση[]
Άγνωστη η χρονολογία της ίδρυσής της.
Ιστορία[]
Η πόλη Βουτώ, [1] Βοῦτος[2] σημερινή ονομασία Τελ αλ-Φαραΐν (Ο Λόφος των Φαραώ) κοντά στην πόλη Ντεσούκ,[3] ήταν μια αρχαία πόλη 95 km ανατολικά της Αλεξάνδρειας στο Νειλικό Δέλτα στην Αίγυπτο.
Η πόλη βρισκόταν στις εκβολές του Σεβεννυτικού σκέλους τους Νείλου, στη νότια ακτή της Βουτικής λίμνης.[4]
Η Βούτος ήταν αρχικά δύο πόλεις, η Πε και η Ντεπ οι οποίες ενώθηκαν σε μία, την οποία οι Αιγύπτιοι ονόμαζαν 'Περ-Ουατζέτ'.[5]
Η θεά Wadjet ήταν η τοπική θεά, της οποίας η συχνότερη απεικόνιση ήταν η κόμπρα, και θεωρούνταν η προστάτιδα θεά της Κάτω Αιγύπτου.
Το μαντείο της βρισκόταν στο φημισμένο της ναό στην πόλη.
Τη θεά τιμούσαν με ετήσια εορτή στην πόλη. Η απεικόνισή της σχημάτιζε τον Ουραίο, τον οποίον φορούσαν οι βασιλείς της Κάτω Αιγύπτου, με την εικόνα της θεάς και την ουρά και την κεφαλή της κόμπρας να εξέχει από το μέτωπό τους.
Η Wadjet στην Αιγυπτιακή Θρησκεία είχε στενή σχέση με τη Bastet, την τρομερή θεότητα που απεικονιζόταν ως λέαινα, και επίσης θεότητα που σχετιζόταν με τη λατρεία του Ήλιου, ο οφθαλμός της οποίας αργότερα έγινε το Οφθαλμός του Ώρου ή Οφθαλμός του Ρα.
Στην πόλη επίσης υπήρχε ιερό του Ώρου, και πολύ αργότερα συνδέθηκε με τη λατρεία της Ίσιδος.
Η πόλη ήταν σημαντική κατά την Προδυναστική περίοδο της Αρχαίας Αιγύπτου, η οποία περιλαμβάνει χιλιάδες έτη εξέλιξης του πολιτισμού της Αιγύπτου από την Παλαιολιθική περίοδο μέχρι το 3.100 π.Χ. Τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι ο πολιτισμός της Άνω Αιγύπτου αντικατέστησε αυτόν της Βουτούς στο Δέλτα, όταν η Άνω και η Κάτω Αίγυπτος ενοποιήθηκαν, και αυτή η αντικατάσταση θεωρείται σημαντική απόδειξη της ενοποίησης των τμημάτων της Αιγύπτου σε μία οντότητα.
Η Wadjet τότε μαζί με την Nekhbet, η οποία απεικονιζόταν ως λευκός γύπας και ήταν προστάτιδα θεά της Άνω Αιγύπτου, έγιναν γνωστές ως οι Δύο Κυρίες, και μαζί ήταν οι προστάτιδες της ενοποιημένης Αιγύπτου. Η εικόνα της Nekhbet μπήκε μαζί με αυτήν της Wadjet στον Ουραίο, που θα φορούσαν οι Φαραώ της ενοποιημένης πλέον Αιγύπτου.
Η ελληνική ονομασία της κατά την περίοδο των Πτολεμαίων, η δυναστεία που κυβέρνησε την Αίγυπτο από 305 έως το 30 π.Χ., ήταν η πρωτεύουσα ή σύμφωνα με τον Ηρωδιανό η μεγαλύτερη κώμη του Δέλτα του Νείλου, το οποίο
- ο Ηρόδοτος ονόμαζε Χεμμίτιδα,
- ο Πτολεμαίος (iv. 5. § 48) Φθενότης, και
- ο Πλίνιος (v. 9. s. 11) Φθενέθα (Ptenetha).
Οι Έλληνες ιστορικοί καταγράφουν ότι πόλη ήταν φημισμένη για τον ναό και το μαντείο της θεάς Wadjet (Buto) (Herod. ii. 155) (Aelian. V. Hist. ii. 41), την οποία οι Έλληνες ταύτιζαν με τη Λητώ.
Επίσης σημείωναν ότι στη Βουτώ υπήρχε ιερό του Ώρου (ο Απόλλων ήταν ο αντίστοιχος θεός για τους Έλληνες), και της Bastet (η οποία αντιστοιχούσε στην Αρτέμιδα) . Η Bastet (Baset, Ubasti, and Pasht) λατρευόταν τουλάχιστον από την 2η Αιγυπτιακή Δυναστεία και μετά, περίοδο που καλύπτει το 2890 με 2690 π.Χ..
Το κέντρο της λατρείας της ήταν η πόλη Per-Bast (Βούβαστις), η οποία έλαβε το όνομά της από τη θεά. Αρχικά ήταν η προστάτιδα θεά της Κάτω Αιγύπτου, και κατόπιν απεικονιζόταν ως λέαινα. Όντως, το όνομά της σημαίνει αυτή που καταβροχθίζει.
Ήταν αρχικά ηλιακή θεά, αλλά αργότερα μεταλλάχθηκε από τους Έλληνες σε θεά της Σελήνης. Στην ελληνική μυθολογία ήταν επίσης γνωστή ως Αἴλουρος (Aelurus).
Το ελληνικό όνομα Βουτώ, είναι συγγενές με το προσωνύμιο της Ίσιδος ως Muth or Maut, που σημαίνει Μητέρα του κόσμου (Πλούταρχος 18, 38.).
Σύμφωνα με τις πηγές, στην Βουτώ λατρευόταν και η μυγαλή (Ηροδ. ii. 67.)
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)