Δήλος
- Μία νήσος του Αιγαίου Πελάγους που ανήκει στις Κυκλάδες.
Ετυμολογία[]
Κυκλάδες
|
---|
Δυτικές Κυκλάδες |
|
Κεντρικές Κυκλάδες |
|
Ανατολικές Κυκλάδες |
|
Μικρές Κυκλάδες |
|
Νότιες Κυκλάδες |
|
Η ονομασία "Δήλος" σχετίζεται ετυμολογικά, ενδεχομένως, με τις λέξεις:
και ίσως
Μορφολογία[]
Τα σημαντικότερα όρη της είναι:
Γεωγραφία[]
Ιστορία[]
Πρώιμη Εποχή[]
Σύμφωνα με το Θουκυδίδη, οι πρώτοι κάτοικοι της νήσου ήταν οι Κάρες, που είχαν ως κύρια δραστηριότητά τους την πειρατεία.
Το 16ο αιώνα π.Χ. εξαπλώθηκαν στην περιοχή των Κυκλάδων οι Μυκηναίοι, που εγκαταστάθηκαν και στη Δήλο.
Εκείνη την εποχή πρέπει να άρχισε να αποκτά η Δήλος ιερό χαρακτήρα, κάτι που το συναντάμε ήδη μερικούς αιώνες αργότερα, την εποχή που γράφηκαν τα Ομηρικά έπη.
Την περίοδο της μετανάστευσης των Ιώνων προς τη Μικρά Ασία η Δήλος κατοικήθηκε από Ίωνες.
Επειδή βρισκόταν στο κέντρο των περιοχών εγκατάστασής τους έγινε το θρησκευτικό τους κέντρο.
Αρχαϊκή Εποχή[]
Το Απολλώνιο Ιερό, εδραιωμένο ήδη από τους Ομηρικούς χρόνους, έφθασε στη μεγαλύτερη ακμή του στη διάρκεια των αρχαϊής (7ος - 6ος αι. π.Χ.) και κλασσικής (5ος - 4ος αι. π.Χ.) εποχής. Έλληνες από όλο τον τότε Ελληνικό κόσμο συγκεντρώνονταν στη νήσο για να λατρεύσουν τον θεό του φωτός Απόλλωνα και την δίδυμη αδελφή του Αρτέμιδα, θεά της Σελήνης.
Σε όλη την διάρκεια της Αρχαϊκής Εποχής, η νήσος έγινε το αντικείμενο έριδας μεταξύ των δύο μεγάλων δυνάμεων των Κυκλαδων, της Νάξου και της Πάρου. Διεξήχθησαν αρκετοί πόλεμοι μεταξύ τους αλλά οι λεπτομέρειες αγνοούνται.
Στο τέλος του 6ου αιώνα αρχίζει η επιρροή της Αθήνας. Την περίοδο της τυραννίας του Πεισίστρατου (540 - 528 π.Χ.) ή των υιών του οικοδομείται ο Πώρινος Ναός του Απόλλωνα στον οποίο στεγάζεται ένα, υπερφυσικού μεγέθους, άγαλμα του θεού.
Κλασσική Εποχή[]
Μετά το τέλος των Περσικών Πολέμων, το 478 π.Χ., ιδρύθηκε η Δηλιακή Συμμαχία, μία συμμαχία πόλεων-κρατών στην οποία την πρωτοκαθεδρία είχε η Αθήνα.
Η Δήλος ήταν η έδρα της συμμαχίας και σε αυτήν φυλασσόταν το κοινό ταμείο μέχρι το 454 π.Χ., οπότε ο Περικλής το μετέφερε στην Αθήνα.
Το 476 π.Χ. άρχισε να οικοδομείται ο δεύτερος ναός του Απόλλωνα, ο Μέγας Ναός, ή Ναός των Δηλίων. Η οικοδόμηση του διακόπηκε μετά την μεταφορά του ταμείου στην Αθήνα, συνεχίστηκε την περίοδο της Δηλιακής ανεξαρτησίας (314 - 166 π.Χ.), αλλά ποτέ δεν ολοκληρώθηκε.
Την περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου και συγκεκριμένα τον χειμώνα του 426/5 π.Χ. οι Αθηναίοι, αποφάσισαν να προχωρήσουν στον "εξαγνισμό" της νήσου. Αποφάσισαν να απαγορευθεί η γέννηση και ταφή στην νήσο. Οι επίτοκες γυναίκες και οι βαρέως ασθενείς μεταφέρονταν στη γειτονική Ρήνεια.
Ήταν ένα συντριπτικό πλήγμα για τους Δήλιους.
Αμέσως μετά την κάθαρση, παρά το γεγονός ότι ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση, οι Αθηναίοι αρχίζουν, το εξαιρετικά δαπανηρό έργο της οικοδόμησης ενός τρίτου ναού του Απόλλωνα, από λευκό Πεντελικό μάρμαρο, και αναδιοργανώνουν τα Δήλια, εορτή προς τιμήν του Απόλλωνα ανά πέντε έτη.
Επίσης, το 422 π.Χ. εξόρισαν όλο τον πληθυσμό της νήσου, που εγκαταστάθηκε τελικά στο Αδραμύττιο της Αιολίδας.
Σε μικρό χρονικό διάστημα, μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, ιδρύθηκε η 2η Αθηναϊκή Συμμαχία.
Η Δήλος είχε και πάλι ένα κεντρικό εμπορικό ρόλο στην Συμμαχία μέχρι το 314 π.Χ., οπότε οι Μακεδόνες υπό τον Αντίγονο τον Γονατά απέσπασαν την νήσο από την Αθηναϊκή Κυριαρχία και ανακήρυξαν την ανεξαρτησία του. Τόσο αυτός όσο και ο υιος του Δημήτριος ο Πολιορκητής οργανώνουν το "Κοινό των Νησιωτών" με θρησκευτικό κέντρο τη Δήλο.
Ελληνιστική Εποχή[]
Η περίοδος της ανεξαρτησίας που διήρκεσε από το 314 έως το 166 ήταν περίοδος ακμής.
Η νήσος εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο.
Ρωμαϊκή Εποχή[]
Με την ήττα των Μακεδόνων από τους Ρωμαίους (Πύδνα, 168 π.Χ.) τελειώνει και η περίοδος της ανεξαρτησίας της Δήλου.
Το 166 π.Χ. οι Ρωμαίοι την επαναπαραχωρούν στους Αθηναίους, οι οποίοι εξορίζουν και πάλι τους Δήλιους, και εγκαθιστούν στήν νήσο Αθηναίους εποίκους.
Όμως ταχύτατα η Αθηναϊκή κυριαρχία έγινε κενό γράμμα.
Οι Ρωμαίοι, ανακηρύσουν τη Δήλο ελεύθερο λιμένα με στόχο να εξοντώσουν, οικονομικά, την κυρίαρχη εμπορικά, Ρόδο. Η απαλλαγή από τους φόρους, η ατέλεια, αλλά και η εξαιρετική γεωγραφική της θέση και η καταστροφή της Κορίνθου (146 π.Χ.), σημαντικότατου μέχρι τότε εμπορικού κέντρου, είχαν ως αποτέλεσμα να συγκεντρωθεί εκεί όλο το διαμετακομιστικό εμπόριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης, Βορρά και Νότου. Βαθμιαία, το Ροδιακό εμπόριο κατέρρευσε.
Η οικονομία της Δήλου απογειώθηκε, η νήσος συγκέντρωσε εμπόρους και πλοιοκτήτες. Μετατράπηκε επίσης σε δουλεμπορικό κέντρο, αφού ήταν μία από τις κύριες εμπορικές δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν τότε. Υπολογίζεται ότι σε αυτή τη χρονική περίοδο, στη Δήλο κατοικούσαν 30.000 άνθρωποι, ένας πραγματικά τεράστιος πληθυσμός για την έκταση της νήσου.
Η Δήλος δεν αντιμετώπιζε κινδύνους επιδρομών λόγω του ιερού της χαρακτήρα.
Ωστόσο η ιερότητά της δεν εμπόδισε το βασιλέα του Πόντου Μιθριδάτη ΣΤ' τον Ευπάτορα να προχωρήσει σε συστηματική λεηλασία της νήσου το 88 π.Χ.
Αργότερα, μετά το 69 π.Χ., η νήσος υπέστη νέα καταστροφική επιδρομή από τους πειρατές του Αθηνόδωρου, σύμμαχου του Μιθριδάτη, που την τοποθέτησε σε οριστική τροχιά παρακμής [1].
Μεσαιωνική Εποχή[]
Τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες υπάρχει ακόμη μια σημαντική χριστιανική κοινότητα, όπως μαρτυρούν τα λείψανα επτά παλαιοχριστιανικών βασιλικών και το γεγονός ότι η Δήλος αναφέρεται ως έδρα επισκόπου. Μετά τον 7ο μ.Χ. αι. όμως φαίνεται ότι παρακμάζει πλήρως και γίνεται για πολλούς αιώνες καταφύγιο πειρατών.
Κατά τη διάρκεια του 8ου και του 9ου αιώνα ή νήσος υπέστη διαδοχικές επιδρομές από Σλάβους αρχικά και Σαρακηνούς στη συνέχεια με αποτέλεσμα να ερημωθεί τελείως. Τα επόμενα έτη τα ερείπια της νήσου χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικά υλικά από τους κατοίκους των πέριξ νήσων.
Αρχαιολογία[]
Η Δήλος εξήλθε της αφάνειας στα τέλη του 19ου αιώνα μ.Χ., όταν ξεκίνησε η αρχαιολογική έρευνα στήν νήσο. Οι ανασκαφές άρχισαν το 1873 από την αρχαιολογική σχολή Αθηνών και συνεχίστηκαν την περίοδο από το 1904 μέχρι το 1914.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Δήλου κατασκευάστηκε το 1904 από την Αρχαιολογική Εταιρεία και επεκτάθηκε το 1931 και το 1972.
Σημαντική ανασκαφική έρευνα έγινε και στο διάστημα 1958-1975. Η Δήλος ανακηρύχθηκε το 1990 Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)