Δαναός και Αμένωφις
Ανατολική Λιβύη.
Σύμφωνα με πολλές αρχαίες πηγές (Ηρόδοτος, Διόδωρος κ.α.) ο Δαναός είχε έρθει στο Άργος από την Αίγυπτο.
Εισαγωγή[]
 Ηγεμόνες
|
|---|
| της Αιγύπτου
|
| 18η Δυναστεία XVIII |
|
| Ονόματα Μανέθωνα |
|
Ο Μανέθων στα "Αιγυπτιακά" του παραθέτει μία αρκετά εκτενή περιγραφή για την φιλονικία ενός Αιγύπτου φαραώ με τον αδελφό του, κατά την οποία ο Αίγυπτος εξεθρόνισε τον Δαναό που αναγκάσθηκε έτσι να καταπλεύσει στην Ελλάδα και στην συνέχεια να καταλάβει τον βασιλικό θρόνο στο Άργος.
Μετά από ενδελεχή εξέταση όλων των φαραώ που θα μπορούσαν να αποτελούν τα κύρια πρόσωπα της ιστορίας αυτής, καταλήγει κανείς ότι στην πιθανότητα ο Δαναός, ενδεχομένως, αρχικά να ήταν ένας τοπικός ηγεμόνας της "Μυκηναϊκής Λιβύης", με πιθανή έδρα το Παραιτόνιο ή την Κάνωβο.
Πιθανότατα, στην παραλιακή Λιβύη και στα Δυτικά του Νείλου, να υπήρχε μία αποικία, με Ελλαδικό-Αιγαιακό πληθυσμό, ιδρυμένη ήδη την εποχή του Αργείου Αγήνορος (περί τον 16ο Αιώνα π.Χ.).
Ίσως, εκεί είχε εγκατασταθεί μία δυναστεία Δαναών αποίκων (αντίστοιχη με τους Βαττιάδες της Κυρήνης κατά την Κλασσική Εποχή).
Ο αναφερόμενος, λοιπόν, Δαναός του Μανέθωνος και της Ελληνικής Μυθολογίας πρέπει ήταν ένας από τοπικούς ηγεμόνες της περιοχής.
ο "Αίγυπτος" πρέπει να ταυτισθεί με τον Ακενατών (Akhenaton) (1351 - 1334 π.Χ.) και ο Δαναός με τον Δαναό ναύαρχό του.
Αιγυπτιακή Επέκταση στην Ασία[]
Στην προσπάθεια να αναψηλαφηθούν τα γεγονότα που μπορεί να συνέβησαν τον 16ο και 15ο αιώνα π.Χ., μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα, ότι ο "Αιγυπτιακός στόλος" που εμφανίζεται "αιφνιδίως" να συνοδεύει τις χερσαίες Αιγυπτιακές δυνάμεις φαραώ της 18ης Δυναστείας (κατά τις πολυάριθμες εκστρατείες-εισβολές τους που πραγματοποίησαν στην Εγγύς Ασία) δεν θα μπορούσε να έχει ναυπηγηθεί στις πόλεις του Νειλικού Δέλτα
Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε επιπλέον της ναυπηγικής τεχνολογίας και έμπειρα πληρώματα και είναι δεδομένο (από τα Αιγυπτιακά κείμενα της εποχής) ότι οι Αιγύπτιοι δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για απόκτηση ναυτικής τεχνογνωσίας.
Επίσης δεν θα μπορούσε να έχει ναυπηγηθεί στους λιμένες της Παλαιστίνης και Φοινίκης καθόσον η εκκίνηση γινόταν από την Αιγυπτιακή παραλία αλλά και επειδή την εποχή αυτή, οι κάτοικοι των Ασιατικών παραλίων (π.χ. Φοίνικες) δεν είχαν ακόμη αναπτύξει ναυτική εμπειρία)
Ο μόνος χώρος που θα μπορούσε να αποτελεί "δεξαμενή" έμπειρων ναυτικών μισθοφόρων αυτήν την εποχή είναι ο Αιγαιωτικός.
Πιθανότατα, η σπονδυλική στήλη της ναυτικής τους δύναμης απαρτίσθηκε, λοιπόν, από τον στόλο της "Μυκηναϊκής Λιβύης" (που πιθανότατα πρέπει να ταυτισθεί με τους Libu των Αιγυπτιακών πηγών).
Ο Μανέθων στην συνέχεια αναφέρει ότι η εκστρατεία αυτή είχε επιτυχίες στα Συριακά παράλια και μάλιστα καταλήφθηκε και η Κύπρος.
Η στάση του Αίγυπτου[]
Σύμφωνα πάντοτε με την διήγηση του Μανέθωνα, ενώ ο φαραώ Δαναός μαχόταν στην Συρία πληροφορήθηκε ότι ο συγγενής του Αίγυπτος (δηλ. ο Αίγις ή Eje) που είχε αφήσει στην Αίγυπτο, ως τοποτηρητή του θρόνου, προχώρησε σε σφετερισμό της εξουσίας.
Προφανώς όμως για να μπορέσει να κάνει κάτι τέτοιο (κάτι που δεν συνηθιζόταν στην Αίγυπτο), ο Αίγυπτος, πρέπει να είχε την στήριξη ισχυρών φίλων. Προφανώς αυτοί δεν μπορούσαν να είναι άλλοι παρά το ιερατείο του Άμμωνα που η υιοθέτηση του Αθωνισμού από τον Ακενατών το οδηγούσε στον αφανισμό.
Συνεχίζοντας την διήγηση ο Μανέθων αναφέρει (με μια μικρή διαφοροποίηση όμως) ότι μετά το γεγονός αυτό, ο Δαναός διέκοψε την εκστρατεία και προσπάθησε να επιστρέψει στην Αίγυπτο. Οι στασιαστές όμως (υπό τον Αίγυπτο) επέτυχαν να τον ανακόψουν στο Πηλούσιο.
Τότε ο Δαναός και οι πιστοί οπαδοί του (οι Δαναοί) αδυνατώντας από την μία πλευρά να επιστρέψουν στην χώρα τους αλλά από την άλλη κάτοχοι ενός ισχυρού στόλου, αποφάσισαν να να εγκαταλείψουν για πάντα την εξεγερμένη χώρα και να αναζητήσουν νέα πατρίδα στο Αιγαίο (όπως, περίπου, στον Μεσαίωνα οι διωκόμενοι προτεστάντες εγκατέλειψαν την Ευρώπη αποικίζοντας την νεοανακαλυφθείσα Αμερική).
Ίσως επιπλέον, ετυμολογικά, η λέξη "Δαναοί" να είναι εξελληνισμένη παραφθρά της λέξης "Aton".
Δηλ. Aton < {A}dan-a < Dana < Δανα-οί.
Ο Δαναός στην Ρόδο[]
Την συνέχεια της ιστορίας βρίσκουμε στον Στράβωνα όπου ο Δαναός και οι οπαδοί του κατέλαβαν αρχικά την Ρόδο, (όπως περίπου ο Κολόμβος τις νήσους της Καραϊβικής). Αναφέρεται ότι στην πόλη Λίνδο της νήσου έκτισαν ναό της Αθηνάς (προφανώς Aton < Άθων < Αθηνά).
Ο Δαναός στο Άργος[]
Την συνέχεια βρίσκουμε στους Ελληνικούς μύθους. Οι Δαναοί κατακτητές αποφάσισαν να προσεγγίσουν τον Ελλαδικό χώρο και έχοντας τεχνολογική υπεροχή καθώς και ικανές ποσότητες χρυσού κατέλαβαν την πελοποννησιακή πόλη του Άργους (1335?), εκβάλλοντας τον βασιλέα Γελάνωρα, υιό του Σθενέλα, τελευταίο εκπρόσωπο της δυναστείας των Φορωνιδών (πρβλ. Φορωνεύς, ορ. Βαρνούς (στην Μακεδονία), ορ. Παρνασσός (στην Βοιωτία), ορ. Πάρνης (στην Αττική), ορ. Πάρνων (στην Λακωνία)). Εκεί έκτισαν ναό του Λυκίου Απόλλωνος (προφανώς του θεού του Ήλιου, δηλ. του Aton).
Νέα κύματα Δαναών[]
Οι γρήγορες και σχετικά εύκολες επιτυχίες του Δαναού στο Αιγαίο σε συνδυασμό με τον εντεινόμενο διωγμό των Αθωνιανών στην Αίγυπτο προκάλεσαν προφανώς και άλλα μεταναστευτικά κύματα, όχι μόνον από την Αίγυπτο αλλά και από την Παλαιστίνη, πρός τον Αιγαιωτικό χώρο (που αρκετά απομακρυσμένος από το Αιγυπτιακό «πεδίο επιρροής» πρέπει να φάνταζε όπως, πολύ αργότερα, το Eldorando για τους Ισπανούς ή το Far West για τους Αμερικανούς της Ανατολικής Ακτής).
Έτσι οι Δαναοί εξαπλώθηκαν στην Λακωνία αλλά και εκτός Πελοποννήσου στην Αττική, Βοιωτία, Φωκίδα και Φθιώτιδα. Ίσως φαίνεται απίθανο (αλλά και εντυπωσιακό αν είναι πραγματικότητα) το γεγονός ότι μετά την εγκατάλειψη της πόλης του Aton, της Akhet-aton, στην Αίγυπτο, κάποιοι κάτοικοί της να κυρίευσαν την πόλη Κεκρωπία της Αττικής και να έδωσαν σε αυτήν την ονομασία Αθήναι (πόλη του Άθωνα (Aton) ή της άλλης μορφής του, της Αθηνάς).
Επιπλέον εμφανίσθηκαν και Δαναοί πειρατές (πιθανόν στην χερσόνησο του Άθω ( Άθως < Aton) στην Χαλκιδική και ίσως στην νήσο Τήνο (Τήνος < Δαναός) στις Κυκλάδες).
Πιθανές αφίξεις από την Παλαιστίνη[]
Η επιτυχής εγκατάσταση των Αθωνιανών στον Αιγαιωτικό χώρο έδωσε τό σύνθημα για την μετανάστευση και άλλων μεταναστευτικών ομάδων, από Αίγυπτο και Παλαιστίνη, οπαδών άλλων θεών. Έτσι εξηγείται η ρητή εγκατάσταση Φοινίκων στην Θάσο που αποκλήθηκε για ένα διάστημα Αορία ( = (νέα) Αίγυπτος). (Θάσος πιθανώς μγν. ονομασία Θάσσος > Βησσοί, θρακικός λαός) πρβλ. Θεσσαλία, Θύσσος.
Πιθανή είναι και η εγκατάσταση Συρο-Αιγυπτίων στην Νότια Θεσσαλία (όπου Φθία, Φθιώτις προκύπτουν προφανώς από τον Αιγυπτιακό θεό Ptah (Φθα)). Ας σημειωθεί ότι, αργότερα, ο Αχιλλεύς είχε παιδαγωγό τον Φοίνικα. O βασιλέας Πηλεύς θα λάβει σύζυγο την Θέτιδα που ενδεχομένως να ήταν μία Αιγυπτία μετανάστρια πριγκήπισσα (Θέτις) ( >? Titi). Ίσως έτσι εξηγείται ο μύθος της διπλής φύσης (από θνητό πατέρα και θεά μητέρα οπότε και θνητός και άτρωτος εκτός από την φτέρνα). Ενδεχομένως, η προέλευσή του μύθου να απηχεί την διπλή καταγωγή του ήρωα από Έλληνα πατέρα και Αιγύπτια μητέρα.
Καταδίωξη του Δαναού στην Ελλάδα[]
Όταν έγινε γνωστή στην Αίγυπτο η μετάβαση του Δαναού ( = Akh-en-Aten) στην Ελλάδα οι αντίπαλοί του αποφάσισαν την καταδίωξή του. Έτσι ο αντιβασιλέας (ή ήδη βασιλέας) Αίγυπτος ( ~ Eje ) οργάνωσε, πιθανώς από την Φοινίκη, ναυτική εκστρατεία. Οι Αιγύπτιοι (υπό τους Αιγυπτιάδες, σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο) κατέφθασαν με την σειρά τους στο Αιγαίο και αποβιβάστηκαν στην Αργολίδα.
Επακολούθησε μάχη (παρά την Λέρνη) κατά την οποία οι δυνάμεις του Δαναού (οι Δαναΐδες, σύμφωνα με τον μύθο) κατέσφαξαν τους διώκτες τους. (Ενδεχομένως όσοι διεσώθησαν κατέφυγαν σε μία Αρκαδική πόλη που στην συνέχεια, αφού την κατέλαβαν, πήρε το όνομά τους, Αίγυς).
Συμπέρασμα: Οι Δαναοί δεν ήταν Αιγύπτιοι[]
Αυτό που απορεί κανείς διαβάζοντας τους σχετικούς μύθους είναι η ευκολία με την οποία Αιγύπτιοι εισβολείς κατέλαβαν ισχυρές Αχαϊκές πόλεις του Ελλαδικού χώρου όπως το Άργος.
Αν όντως ήταν αλλοεθνείς, μάλλον δεν θα τα είχαν καταφέρει αλλά και αν αυτό συνέβαινε θα γινόνταν πολύ δύσκολα ανεκτοί από τους εντόπιους.
Τι συνέβει λοιπόν και οι μύθοι δεν αναφέρουν εγχώρια εχθρική αντιμετώπιση; Πιθανότατα οι Δαναοί δεν ήταν Αιγύπτιοι. Οι Αιγύπτιοι ποτέ δεν ασχολήθηκαν με την θάλασσα. Οι Δαναοί θα ήταν λοιπόν Αιγαιώτες Ελλαδικοί που απλά στελέχωναν, ως πλήρωμα, τον Αιγυπτιακό στόλο στις επιχειρήσεις του στην Παλαιστίνη όπως προαναφέρθηκε. Ο Δαναός μπορεί να ήταν ο ίδιος ο Αιγύπτιος φαραώ ή και κάποιος Αχαιός υπαρχηγός του. Μόνον έτσι εξηγείται λοιπόν η επανάκαμψή τους και η γρήγορη αφομοίωσή τους στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι δεν διέφεραν φυλετικά από τους Αχαιούς και τους άλλους Ελλαδικούς πληθυσμούς.
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)