Science Wiki
Advertisement

Δατάμης ο Ένδοξος

Datames


Rulers-Cappadocia-Datames-01-goog

Δατάμης ο Ένδοξος

Maps-Cappadocia-06-goog

Περσική Καππαδοκία

Rulers-Persian-01-goog

Κλασσική Εποχή Ηγεμόνες Κλασσικής Εποχής Ηγεμόνες Κλασσικής Εποχής 4ος Αιώνας π.Χ.

Περσική Αυτοκρατορία Ηγεμόνες Περσικής Αυτοκρατορίας Ηγεμονίδες Περσικής Αυτοκρατορίας Στρατιωτικοί Περσικής Αυτοκρατορίας Αχαιμενίδες
Περσική Αίγυπτος ‎Έπαρχοι Περσικής Αιγύπτου‎
Περσική Αραχωσία‎Έπαρχοι Περσικής Αραχωσίας
Περσική Αρεία ‎Έπαρχοι Περσικής Αρείας
Περσική Αρμενία ‎Έπαρχοι Περσικής Αρμενίας
Περσική Βαβυλωνία ‎Έπαρχοι Περσικής Βαβυλωνίας‎
Περσική Βακτρία ‎Έπαρχοι Περσικής Βακτρίας‎
Περσική Γανδαρίδα ‎Έπαρχοι Περσικής Γανδαρίδας‎
Περσική Γεδρωσία ‎Έπαρχοι Περσικής Γεδρωσίας
Περσική Δραγγία ‎Έπαρχοι Περσικής Δραγγίας
Περσική Ελυμαΐδα ‎Έπαρχοι Περσικής Ελυμαΐδας‎
Περσική Θράκη ‎Έπαρχοι Περσικής Θράκης‎
Περσική Ινδία ‎Έπαρχοι Περσικής Ινδίας
Περσική Καππαδοκία ‎Έπαρχοι Περσικής Καππαδοκίας
Περσική Καρία ‎Έπαρχοι Περσικής Καρίας‎
Περσική Καρμανία ‎Έπαρχοι Περσικής Καρμανίας‎
Περσική Κιλικία ‎Έπαρχοι Περσικής Κιλικίας
Περσική Λυδία ‎Έπαρχοι Περσικής Λυδίας‎
Περσική Μακεδονία ‎Έπαρχοι Περσικής Μακεδονίας
Περσική Μαργιανή ‎Έπαρχοι Περσικής Μαργιανής‎
Περσική Μηδία ‎Έπαρχοι Περσικής Μηδίας
Περσική Μυσία ‎Έπαρχοι Περσικής Μυσίας‎
Περσική Παρθία ‎Έπαρχοι Περσικής Παρθίας
Περσική Συρία ‎Έπαρχοι Περσικής Συρίας‎
Περσική Υρκανία ‎Έπαρχοι Περσικής Υρκανίας‎
Περσική Φρυγία ‎Έπαρχοι Περσικής Φρυγίας‎
Περσική Χορασμία ‎Έπαρχοι Περσικής Χορασμίας‎
Μηδική Αυτοκρατορία Ηγεμόνες Μηδικής Αυτοκρατορίας
Νεο-Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία Ηγεμόνες Νεο-Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας
Νεο-Ασσυριακή Αυτοκρατορία Ηγεμόνες Νεο-Ασσυριακής Αυτοκρατορίας
Λυδία Ηγεμόνες Λυδίας
Μακεδονία Ηγεμόνες Μακεδονίας Στρατιωτικοί Μακεδονίας
Σπάρτη Ηγεμόνες Σπάρτης Στρατιωτικοί Σπάρτης
Αθήνα Στρατιωτικοί Αθήνας
Θήβα Στρατιωτικοί Θήβας

- Έπαρχος της Περσικής Αυτοκρατορίας

- Έπαρχος της Περσικής Καππαδοκίας.

- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Κλασσική Εποχή, 4ος Αιώνας π.Χ.

- Γέννηση:

- Θάνατος:

Ετυμολογία[]

Ikl Περσική Αυτοκρατορία Ikl
Persia-Militaries-goog
Στρατιωτικοί Περσίας

  • Αμόργης
  • Μαρδόνιος


Το όνομα "Δατάμης" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".

Γενεαλογία[]

- Οίκος:

- Πατέρας: Καμισσάρης

- Μητέρα:

- Σύζυγος:

- Τέκνα:

Βιογραφία[]

Υπέρ της Περσικής Αυτοκρατορίας[]

Διακρίθηκε επί Αρταξέρξου Β' (405-359 π.Χ.). Ο πατέρας του Καμισάρης ήταν διοικητής της Κιλικίας προς την Καππαδοκία, γνωστής ως Καταονίας.

Μητέρα του ήταν η Σκύθισσα, θεία του δυνάστη της Παφλαγονίας Θύος. Αν και ο Καμισσάρης αναφέρεται ως Κάρας, πιθανώς να είχε Περσική καταγωγή, όπως υποδεικνύουν τα Ιρανικά ονόματα.

Οι πληροφορίες για τη δράση του Δατάμου προέρχονται κυρίως από τη βιογραφία του από το Ρωμαίο ιστορικό Κορνήλιο Νέπωτα, βασισμένη στα Περσικά του Δείνωνος.

Ο Δατάμης διετέλεσε αρχικά σωματοφύλακας του Αρταξέρξου Β'. Διακρίθηκε σε εκστρατεία κατά των Καδουσίων (385 - 384 π.Χ.), όπου φονεύθηκε ο πατέρας του, τον οποίο διαδέχθηκε.

Το 384 π.Χ. συμμετείχε υπό τον σατράπη της Λυδίας Αυταφραδάτη σε εκστρατεία στην Πισιδία και στην Άσπενδο, περιοχές συμμαχικές του φαραώ Ακόριος, που επιχειρούσε αντιπερισπασμό στις Περσικές επιθέσεις στην Αίγυπτο. Με αυτή την εκστρατεία σχετίζεται η απόπειρα δολοφονίας του Δατάμου, στην Άσπενδο.

Περί το 380 π.Χ. με τη βοήθεια του Αριοβαρζάνου, επάρχου της Ελλησποντιακής Φρυγίας, ο Δατάμης συνέλαβε τον εξάδελφό του Θυ, ο οποίος αποτίναξε την Περσική κυριαρχία, και τον οδήγησε δέσμιο στον Αρταξέρξη Β'.

Λόγω των ικανοτήτων του ανταμείφθηκε με την προαγωγή του ως υποδιοικητή της Αιγυπτιακής εκστρατείας (380 π.Χ.).

Η εκστρατεία όμως αυτή (λόγω τεχνικών δυσχερειών) διαρκώς αναβαλλόταν και πιθανότατα πριν την πραγματοποίησή της (373) ο Δατάμης είχε ήδη αποσυρθεί (προφανώς θα είχαν αναπτυχθεί, στο ενδιάμεσο διάστημα, και διαφωνίες με τον γηραιό αρχιστράτηγο Φαρνάβαζο)

Παλαιότεροι μελετητές υποστήριζαν ότι η παρουσία του Δατάμου στην Κιλικία για την προετοιμασία της εκστρατείας πιστοποιείται από νομισματικές εκδόσεις στατήρων όπου υπάρχει το Λουβιακό όνομα Tarkumuwa (trkmw στα αραμαϊκά), άποψη που δεν γίνεται πλέον αποδεκτή. Εσφαλμένη είναι επίσης η άποψη που θέλει τον Δατάμη σατράπη της Κιλικίας.

Η ικανότητά του αλλά και η ταχεία ανάδειξή του προκάλεσε εχθρότητα σε ωρισμένους αυλικούς κύκλους.

Περί το 375 π.Χ., η δύναμη της Σινώπης είχε εξασθενήσει. Ο σατράπης της Καππαδοκίας Δατάμης επιτέθηκε εναντίον της και θα την είχε καταλάβει, αλλά διατάχθηκε να σταματήσει την επίθεση από τον Πέρση βασιλέα Αρταξέρξη Β'. Τελικά, ο Δατάμης μάλλον συνήψε συμμαχία με τους Σινωπείς, γεγονός που αποτυπώθηκε σε μια σειρά από νομίσματα εκείνης της περιόδου, τα οποία φέρουν την επιγραφή ΔΑΤΑΜ.

Μετά την ανάκληση του αποτυχόντος Φαρνάβαζου (373 π.Χ.) ο Δατάμης ανέλαβε από τον Αρταξέρξη Β' την ανώτερη διοίκηση της στρατιάς της Αιγύπτου.

Αμέσως, κατέφθασε στην Άκη και άρχισε να οργανώνει το εκστρατευτικό σώμα. Όμως, αιφνιδίως, έλαβε βασιλική εντολή να εγκαταλείψει την Φοινίκη και να καταστείλει την αποστασία του διοικητή Άσπιδος στην Καταονία.

Η εντολή είχε, πιθανότατα, και την έννοια της υποβάθμισής του, καθώς είχε πολλούς εχθούς στην βασιλική αυλή.

Ο Δατάμης μετέβη στην Κιλικία (η οποία μάλλον είχε ενταχθεί στην σατραπία του) από όπου με την στρατιωτική δύναμη που διέθετε, εισέβαλε, αστραπιαία, στην Καταονία και αιφνιδιάζοντας τον αποστάτη τον συνέλαβε και τον απέστειλε, με συνοδεία φρουράς, στα Σούσα (έαρ 372).

Στο μεταξύ, στην βασιλική Αυλή, οι υποστηρικτές του επέτυχαν να του επαναδοθεί η διοίκηση της Αιγυπτιακής στρατιάς. Οι αγγελιαφόροι της νέας εντολής συνάντησαν την αποσταλείσα φρουρά με τον αποστάτη Άσπιδα στην διαδρομή, γεγονός που προξένησε κατάπληξη στην Περσική βασιλική αυλή για την ικανότητά του, αλλά αύξησε όμως και το μένος των αντιπάλων του.

Φαίνεται ότι η αυλή εξύφαινε σχέδιο χαρακτηρισμού του ως ύποπτου για αποστασία και κατόπιν υπόδειξης του φίλου του Πανδάντου, του βασιλικού θησαυροφύλακα, ο Δατάμης (πληροφορούμενος, ίσως, για πιθανή σύλληψη και φυλάκισή του) εγκατέλειψε (για δεύτερη φορά) το εκστρατευτικό σώμα στην Άκη της Φοινίκης και επέστρεψε στην επαρχία του, την Καππαδοκία ενώ η ηγεσία της στρατιάς ανατέθηκε στον Ίωνα μισθηγέτη Μανδροκλέα (372).

Κατά της Περσικής Αυτοκρατορίας[]

Στη συνέχεια ήρθε σε μυστική συμφωνία με τον Αριοβαρζάνη και προσπάθησε να επεκτείνει την κυριαρχία του. Ανέθεσε τη φρούρηση των οχυρών της σατραπείας του σε έμπιστους συνεργάτες και προσπάθησε να υποτάξει τους Πισίδες, αλλά απέτυχε. Ο Δατάμης έστειλε εναντίον τους το υιο του Αρσιδάμη, ο οποίος φονεύθηκε. Τότε επιτέθηκε με μικρή δύναμη και κέρδισε μια νίκη, χωρίς, όμως, να υποτάξει τους αντιπάλους του.

Προσάρτησε τμήμα της Παφλαγονίας, ενώ πολιόρκησε και κατέλαβε τις σημαντικές ελληνικές πόλεις Σινώπη (με τέχνασμα) και Αμισό, όπου πιθανώς εγκατέστησε τα νομισματοκοπεία του.

Περί το 370 π.Χ. ο φιλόδοξος υιός του Σισίνης διέφυγε στην αυλή του βασιλέα Αρταξέρξη Β' και κατηγόρησε τον πατέρα του για αποστασία από το Περσικό στέμμα.

Η υποταγή του ανατέθηκε στον Αυταφραδάτη, ο οποίος εισέβαλε στην Καππαδοκία (368 (?)), αλλά απέτυχε να επιτύχει αποφασιστική νίκη. Έγινε ανακωχή, η οποία επικυρώθηκε από τον Αρταξέρξου Β'. Ο βασιλέας, ωστόσο, συνέχισε να συγκαταλέγει το Δατάμη μεταξύ των εχθρών του και να απεργάζεται τη δολοφονία του.

Ίσως περί το 365 π.Χ. πρέπει να τοποθετηθεί χρονικά, η επέμβασή του στην Παμφυλία

Από το 363 έως το φθιν. του 362 π.Χ. ο Δατάμης υποστηρίζει τον Μιθριδάτη τον Απεχθή, υιο του Αριοβαρζάνου, ο οποίος μάχεται εναντίον του νέου επάρχου της Μικράς Φρυγίας Αρτάβαζου Β', εκλεκτού του Πέρση μονάρχη. Τελικά, ο Αρτάβαζος Β' επικράτησε και εξεδίωξε από την Μικρά Φρυγία τον Μιθριδάτη, ο οποίος φαίνεται ότι κατέφυγε στην αυλή του Δατάμου.

Στην συνέχεια (ίσως φθιν. 362 π.Χ) ο Δατάμης αντιμετώπισε επιτυχώς μία εισβολή του Αρτάβαζο Β' μέσα στην Καππαδοκία.

Η συνθήκη της Κοινής Ειρήνης (ίσως φθινόπωρο 362 π.Χ.) που ακολούθησε την περιώνυμη Μάχη της Μαντίνειας οδήγησε δεκάδες χιλιάδες έμπειρους Έλληνες πολεμιστές να αναζητήσουν μισθοφορία στην Ανατολή.

Ο Δατάμης, όπως και αρκετοί άλλοι, είδαν ότι αυτή ήταν η μοναδική ευκαιρία για την οριστική απαλλαγή του από την Περσικής επικυριαρχία.

Στα τέλη του 361 π.Χ. έχοντας οργανώσει ισχυρό στρατό έκλεισε συμμαχία με

  • τον Ορόντη, επίσης αποστάτη έπαρχο της Συρίας και
  • τον φαραώ Ταχώ της Αιγύπτου

με σκοπό την διάλυση της Περσικής Αυτοκρατορίας

Το 360 π.Χ. ένας πολυάριθμος Αιγυπτιακός στρατός εισβάλλει θριαμβευτικά στην Φοινίκη με πολλές χιλιάδες Έλληνες μισθοφόρους υπό τους διάσημους στρατηγούς

Ταυτόχρονα ο Δατάμης με τον δικό του στρατό διαβαίνει τον Ευφράτη και εισβάλλει στην Μεσοποταμία με προφανή σκοπό να ενωθεί εκεί με το στρατό του Ορόντου από την Συρία και μετά ομού με τους Αιγύπτιους του Ταχώ να εισβάλλουν όλοι μαζί στην καρδιά της Περσίας

Αλλά ο κακός συντονισμός οδήγησε στην αποτυχία.

Η Αιγυπτιακή στρατιά διαλύθηκε, εξ ιδίων, μετά από προδοσία (άνοιξη του 360 π.Χ).

Τότε, ο διάδοχος του Περσικού θρόνου Ώχος που είχε οργανώσει την Περσική αντίδραση ίσως στην Νότια Μεσοποταμία, κινήθηκε ταχύτατα εισέβαλε στην Συρία και συνέτριψε τον Ορόντη πριν να προλάβει να ενωθεί με τον Δατάμη (ίσως στα μέσα του 360 π.Χ.)

Ο Δατάμης αφού απέμεινε μόνος στην Βόρεια Μεσοποταμία, περιμένοντας μάταια να εμφανισθούν οι σύμμαχοί του, αναγκάσθηκε να επιστρέψει άπραγος στην Καππαδοκία (ίσως φθινόπωρο του 360 π.Χ).

Ωστόσο, δεν αποθαρρύνθηκε και προσπάθησε να συμμαχήσει τον Μιθριδάτη, αποστάτη σατράπη στην Δυτική Μ. Ασία (359 π.Χ.)

Όμως, η τύχη τον είχε εγκαταλείψει και Πέρσες πράκτορες επέτυχαν την δολοφονία του (χειμώνας 359/58 π.Χ.) ενώ η Περσική προπαγάνδα απέδωσε την δολοφονία του στον ίδιο τον Μιθριδάτη.

Παρά τον θάνατό του, η μεγάλη φήμη του δεν έσβησε μαζί του

Αιώνες μετά οι Καππαδόκες συνέχισαν να τον θυμούνται και να τον τιμούν, σε αρκετές πόλεις, με διάφορες τελετές.

Τον διαδέχθηκε ο υιός του Σισίνης.

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

  • Burn, A.R. (1984). Persia and the Greeks : the defence of the West, c. 546-478 B.C. (2nd ed.). Stanford, Calif.: Stanford University Press. ISBN 0804712352.
  • Wiesehöfer, Josef (1996). Ancient Persia : from 550 BC to 650 AD. Azizeh Azodi, trans. London: I.B. Tauris. ISBN 1850439990.
  • "Ιστορία Ελληνικού Έθνους". Εκδοτική Αθηνών, 1974.
  • "Ιστορία της Aρχαίας Ελλάδας". Russell Meiggs & John Bury. Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1998.

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement