Διακοσμητική
- Είναι μία Τέχνη.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Διακοσμητική" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "διακόσμηση".
Εισαγωγή[]
Η τέχνη της διακόσμησης. Με τον όρο αυτόν η "εφαρμοσμένη τέχνη" εμφανίζεται το 19ο αι. Προηγουμένως ο όρος τέχνη σήμαινε την αναπτυγμένη απλώς ικανότητα εκτέλεσης τόσο για τα έργα έμπνευσης, όσο και για τα έργα που καθορίζονται από εξωτερικές αιτίες (παραγγελία από άλλους). Γινόταν απλή διάκριση ανάμεσα στις ανώτερες τέχνες και στις μηχανικές, εκείνες δηλαδή που πραγματοποιούνταν με τη βοήθεια εργαλείων. Σκοπός τη διακοσμητικής είναι η διακόσμηση χώρων, επιφανειών, αντικειμένων.
χρησιμότητα[]
Η προσπάθεια να κάνει ο άνθρωπος τα χρήσιμα αντικείμενα ευχάριστα με τη διακόσμηση ήταν από τις πρώτες φροντίδες του. Στα πρωτόγονα είδη αγγειοπλαστικής έγινε διακοσμητική αναπαράσταση της ανθρώπινης μορφής. Ακόμα, ο πρωτόγονος άνθρωπος αρκέστηκε σ` ένα κύπελλο για να πίνει νερό. Θέλησε να το διακοσμήσει, να είναι όμορφο. Χάραξε πάνω γραμμές, μαιάνδρους, ρόδακες, ζώα, σκηνές της ανθρώπινης ζωής. Τη σπηλιά που κατοικούσε τη ζωγράφιζε, χάραζε στην οροφή της και στις πλευρές της ζώα. Παντού η βιοτική ανάγκη συμπληρωνόταν και με την καλλιτεχνική ικανοποίηση. Η χαρά της ζωής ήταν συνταιριασμένη και με την ομορφιά.
Αυτή η δίψα για την ομορφιά προχωρούσε παράλληλα με τη βιοτική ανάγκη και μέχρι ένα σημείο σημάδεψε την πρόοδο και τον πολιτισμό, τη διανοητική εξέλιξή του και τη συναισθηματική έκφραση.
Ο άνθρωπος διακρίθηκε και διακρίνεται από τον τρόπο που διακοσμεί το περιβάλλον του. Η χρησιμοποίηση απλών χρωμάτων, η λιτή αρμονία γραμμών, η αποφυγή της ασχήμιας, της παραξενιάς και του παραφορτώματος είναι ενδείξεις καλού γούστου. Το καλόγουστο, την υψηλή καλαισθησία, τα συναντάμε όχι μόνο στους καλλιτεχνικά καλλιεργημένους, αλλά και στον απλό λαό, που η καλλιτεχνική του παράδοση διαπνέεται από αβρότητα, χαρές, απλότητα και ευγένεια. Η ελληνική και λαϊκή τέχνη θαυμάζεται, γιατί η χρησιμοποίηση αρμονικών γραμμών και χρωμάτων, η χάρη και η απλότητα του συνόλου, εναρμονίζεται με τα κύρια χαρακτηριστικά του κλίματος και της ήρεμης φύσης, μέσα στην οποία ζει και καλλιεργείται.
Ιστορία[]
Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι από τη μελέτη των διακοσμητικών θεμάτων, που κατά προτίμηση χρησιμοποιεί ένας λαός, βγάζουμε σίγουρα πορίσματα, όχι μόνο για το χαρακτήρα του, αλλά και για την εθνική του υπόσταση. Τα έργα που σώθηκαν από την Περσία, την Αίγυπτο, την Κρήτη, μας επιτρέπουν να βγάλουμε το συμπέρασμα πως η διακοσμητική διαφέρει από τόπο σε τόπο και είναι ανάλογη με τα υλικά που χρησιμοποιούνται, τα ήθη και τα έθιμα κάθε περιοχής. Η Περσία χρησιμοποιούσε το ξύλο, η Αίγυπτος το γρανίτη, η Κρήτη την οπτή άργιλο. Η Αίγυπτος, που εφοδίαζε τους τάφους με κάθε υλικό απαραίτητο για τη δεύτερη ζωή των νεκρών, μας παρέδωσε έπιπλα, κοσμήματα και σκεύη. Στην Ελλάδα η διακοσμητική φαντασία των καλλιτεχνών της αποτυπώθηκε κυρίως σε προϊόντα αγγειοπλαστικής. Η ατέλειωτη ποικιλία των σχημάτων έδωσε στον καλλιτέχνη πεδίο απεριόριστο. Οι Ρωμαίοι θεωρούσαν τη διακόσμηση των σχημάτων ως πολυτέλεια. Τη μεταχειρίστηκαν απλώς για να προβάλουν τη δύναμή τους. Τα ορειχάλκινα έπιπλά τους, οι κλίνες, οι έδρες, οι τρίποδες ανταποκρίνονταν καλύτερα στην πρακτική τους χρήση. Ο εντυπωσιασμός και η δεξιοτεχνία υποκαθιστούσαν τη δημιουργική πνοή. Σιγά - σιγά η διακοσμητική περιοριζόταν σ` όλους τους τομείς, σε λεπτόλογες εντυπώσεις.
Το Μεσαίωνα, ύστερα από βαρβαρικές επιδρομές, έγινε ένα ανακάτεμα βαρβαρικών, βυζαντινών και ιρλανδοσκανδιναβικών στοιχείων. Από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια και μέχρι το 12ο αι. τα διακοσμητικά έργα εμφανίζουν μια προτίμηση προς το μυστηριακό και φανταστικό. Σιγά - σιγά οι λαϊκές συντεχνίες ξεπερνούν αριθμητικά τα μοναστηριακά εργαστήρια. Οι λαϊκοί τεχνίτες έπαιρναν τα θέματά τους από την πραγματικότητα. Η διακόσμηση υποτάχτηκε στο σκοπό που εξυπηρετούσε και στην οικονομία της εργασίας.
Αναγεννησιακή Εποχή[]
Στην Ιταλία αναπτύχθηκε μια τέχνη διαφορετική από τη γοτθική. Σ` αυτό συντέλεσαν οι ανακαλύψεις που έγιναν στο Λάτιο στο τέλος του 14ου αι. Από τα πλούσια ευρήματα που βρέθηκαν στα ερείπια ρωμαϊκών πόλεων δημιουργήθηκε ολόκληρη σχολή διακοσμητών. (Ούντινε, Ραφαήλ, Ρομέν). Αντικαταστάθηκε το γοτθικό σύστημα, ο διάκοσμος έγινε ανεξάρτητος από το χρησιμοποιούμενο υλικό και το πνεύμα της ελεύθερης έμπνευσης αντικατέστησε το ορθολογιστικό. Η Γαλλία μιμήθηκε την Ιταλία, ο διάκοσμος στην αρχιτεκτονική και την επίπλωση υποτάχτηκε στο ραφαηλισμό.
Μπαρόκ και κλασσικισμός[]
Κάτω από την επίδραση του Μιχαήλ ΄Αγγελου και άλλων, εγκαταλείφτηκαν οι προηγούμενες αντιλήψεις. Αναπτύχθηκε η τέχνη μπαρόκ, δηλ. η κατάρτιση της συμμετρίας και των ισομερών ρυθμικών σχημάτων, ενώ παράλληλα διαδόθηκε ο κινέζικος εξωτισμός. Αντικείμενα διακόσμησης (κηροπήγια, πολύφωτα, κρήνες) άλλαξαν σχήμα βάναυσα, υπακούοντας στο μπαρόκ. Δείγματα αυτού του ρυθμού βρίσκουμε σήμερα στη Δρέσδη, στην Ουγγαρία, στην Πολωνία κ.α. Γρήγορα όμως ξαναγύρισε η τέχνη στο πνεύμα των ελληνορωμαϊκών κανόνων. Ο "ελληνίζων" ρυθμός αντικατέστησε τα ιδιόρρυθμα σχήματα και σε λίγο η τέχνη δεν περιορίζεται πια στην αντιγραφή της αρχαιότητας.
Νεότερη Εποχή[]
Το 19ο αι. υπάρχουν τάσεις της διακοσμητικής που μιμούνται τα αρχαία πρότυπα. Ο ρομαντισμός ξαναφέρνει το γοτθικό ρυθμό. Στην Αγγλία ζητούν σχήματα που να συνδέονται με τη χρήση τους, διακόσμηση σύμφωνη με τη σκοπιμότητα του αντικειμένου και την ιδιότητα των υλικών. Η διακοσμητική όλο και αναγνωρίζεται περισσότερο κοινωνικά.
Το 1925, στη διεθνή έκθεση διακοσμητικών τεχνών, έγιναν δεκτές νέες απόψεις. Παρατηρήθηκε τάση προς τα σταθερά σχήματα με το ξαναγύρισμα στον πραγματισμό. Ουσιαστικό είναι η παραγωγή αντικειμένων που να ανταποκρίνονται στη λειτουργία για την οποία προορίζονται. Θεωρούνται πως έχουν αισθητική αξία, αν συγκεντρώνουν τις ιδιότητες αυτές.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Κατηγορίες |
---|
της Τέχνης |
|
- Τέχνη
- [[ ]]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)