Διακόσμησις
- Μία δραστηριότητα.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "διακόσμηση" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "κόσμος".
Εισαγωγή[]
Η διακόσμηση είναι τόσο περίπλοκη ως έννοια και επάγγελμα όσο και η ταυτότητα και οι ανάγκες του ανθρώπου.
Θα μπορούσε κανείς να περιγράψει την διακόσμηση ως ζωντανό οργανισμό. Ανανεώνεται και εξελίσσεται μαζί μας. Επηρεάζει και επηρεάζεται από την εποχή και τις ανάγκες του ανθρώπινου είδους από το ξεκίνημα του μέχρι και σήμερα.
Για αυτό και τα πρώτα δείγματα είναι γνωστά από την παλαιολιθική εποχή. Από τις πρώτες δηλαδή κατοικίες του ανθρώπινου είδους, τις σπηλιές με τις σπηλαιογραφίες και τα γλυπτά, ανάγλυφα σε οστά και κέρατα ζώων, που πιθανότατα εξυπηρετούσαν την ανάγκη τους να αφηγηθούν και να μεταβιβάσουν τις γνώσεις τους. Σίγουρα όμως θα υπήρχε και μία υποτυπώδης διαρρύθμιση. Σε άλλο μέρος κοιμόντουσαν και σε άλλο μέρος μαγείρευαν. Πάντα και πάνω απ’ όλα οι ανάγκες και η προσωπικότητα μας είναι αυτές που καθορίζουν την διακόσμηση του χώρου μας.
Αυτό έγινε πολύ πιο αισθητό και πιο συνειδητό μετά το 4000 π.Χ με δείγματά από την Μεσοποταμία, την Αίγυπτο, την Μινωική Κρήτη και τις Μυκήνες.
Με το πέρασμα των αιώνων η διακόσμηση ορίστηκε ως τέχνη. Στην κλασσική Ελλάδα η διακόσμηση ήταν μία από τις μεγάλες καλές τέχνες.
Τον 18ο αιώνα η εμφάνιση της Αισθητικής ως κλάδος φιλοσοφίας, ενέσκηψε κυρίως στην τέχνη και έτσι επιχειρήθηκε και ο διαχωρισμός των τεχνών σε άμεσης και έμμεσης παράστασης αλλά και σε μουσικές ή εικαστικές. Την διακόσμηση την κατέταξαν στις έμμεσες και εικαστικές.
Η διακοσμητική (εσωτερική αρχιτεκτονική) όπως την γνωρίζουμε σήμερα, είναι η «ψυχή» ή το έσω της αρχιτεκτονικής (interior design) και την κατατάσσουμε στις εφαρμοσμένες τέχνες. Διέπεται από αρχές και κανόνες και απαιτούνται ειδικές γνώσεις πάνω σε πολλά τεχνικά θέματα, πέραν βέβαια της αισθητικής που είναι απαραίτητη.
Σύμφωνα με τον E.H. Gombrich, στην πραγματικότητα, η τέχνη δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο οι καλλιτέχνες.
Το διακοσμητικό αποτέλεσμα μιας δουλειάς μπορεί να θεωρηθεί καλλιτέχνημα, η δουλειά του διακοσμητή όμως δεν είναι τέχνη. Ποτέ δεν μιλάμε για «καλή» και «κακή» τέχνη, μιλάμε όμως και εντοπίζουμε καθημερινά «καλή» και «κακή» διακόσμηση.
Οι επαγγελματίες διακοσμητές γνωρίζουν ότι η διακόσμηση αυτή καθ’ αυτή εκφράζει και ανταποκρίνεται στις ανάγκες και την προσωπικότητα του πελάτη. Η επιτυχία λοιπόν μιας διακόσμησης εξαρτάται από το πόσο καλά κατάλαβε ο διακοσμητής τον πελάτη του προκειμένου να εφαρμόσει τις τεχνικές γνώσεις με τέτοιο τρόπο, ώστε ο χώρος του να είναι πρακτικός και λειτουργικός πέρα από καλαίσθητος.
Η διακόσμηση είναι στην ουσία, η διαμόρφωση του περιβάλλοντος διαβίωσης ενός ή περισσότερων ανθρώπων προσπαθώντας να εξυπηρετηθούν όσο το δυνατόν καλύτερα οι ανάγκες τους μέσα από τους κανόνες της λειτουργικότητας αλλά και της αισθητικής που πάντα πρέπει να συμβαδίζουν αρμονικά.
Η λέξη «κόσμος» από τον καιρό του Ομήρου ήδη, σημαίνει «τάξη», σημαίνει «σωστή κατάταξη» και «διαρρύθμιση» και «οργάνωση». Αυτός που «κοσμεί», ο «κοσμητής / κοσμήτωρ», είναι ο οργανωτής και συντηρητής της τάξης. Η λέξη «διακοσμώ» στην Ιλιάδα (Β’ 476) σημαίνει τακτοποιώ, παρατάσσω, συντάσσω, ρυθμίζω, δημιουργώ τάξη. Υπάρχουν πολλές αναφορές στα αρχαία κείμενα με την ίδια ακριβώς ερμηνεία. Ενδεικτικά αναφέρω Οδύσσεια (Χ 457) «παν μέγαρον διεκοσμήσαντο»: τακτοποίησαν όλο το παλάτι. Πλάτων, Συμπόσιο (209Α) «διακόσμησιν οικήσως», Νόμους (853Α) «διακόσμησιν νόμων». Θουκυδίδης «διάκοσμος» εννοώντας την τάξη στην μάχη. Δημόκριτος: «Μέγας και Μικρός διάκοσμος» και οι Πυθαγόρειοι που χρησιμοποίησαν την λέξη «διάκοσμο» ως φιλοσοφικό όρο για την εύρυθμη και αρμονική διάταξη του σύμπαντος.
Τη σημασία «στολίδι» την πήρε η λέξη «διάκοσμος» πολύ αργότερα, στους Αλεξανδρινούς χρόνους. Όταν ο Σοφοκλής λέει στον «Αίαντα» (293): «Γύναι, γύναιξί κόσμον η σιγή φέρει» εννοεί «Γυναίκα, η σιωπή φέρνει τιμή στις γυναίκες». Σχετική είναι και η σημασία του «κόσμιος» και «κοσμία διαγωγή» που σημαίνει την οργανωμένη και συνεπή συμπεριφορά που εκτιμάται. Οι Αλεξανδρινοί ονόμασαν «κόσμο» την «οικουμένη» δηλαδή την κατοικημένη γη, ενώ στα Ευαγγέλια χρησιμοποιείται η λέξη κόσμος με τη σημασία του συνόλου των κατοίκων της γης, της ανθρωπότητας, του «κοσμάκη», όπως λέμε σήμερα.
Τον ίδιο καιρό λόγω του ότι η γυναίκα εξελίχθηκε σε κύριο ρυθμιστή και συντηρητή του κόσμου, της τάξης στο σπίτι και την κοινωνία της πόλης, το κάθε τι που προσθέτει στο κύρος και στην ομορφιά της, ονομάστηκε «κόσμος» και τα αντικείμενα που την στόλιζαν ονομάστηκαν «κοσμήματα».
Αργότερα, τον καιρό του Βυζαντίου και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, δημιουργήθηκε το επάγγελμα του «κοσμηματογράφου». Έτσι λεγόταν ο μάστορας που διαρρύθμιζε τους εσωτερικούς χώρους και τους ευπρέπιζε με χρηστικά και διακοσμητικά στοιχεία. Ήταν ο άνθρωπος που συμβούλευε τον νοικοκύρη του σπιτιού, σκεφτόταν μαζί του, προσπαθούσε να τον κάνει να εκφράσει ξεκάθαρα το τι ακριβώς ήθελε, τι χρειαζόταν και τι του άρεσε για να ζει άνετα και να αισθάνεται καλά στο σπίτι του ή στο μαγαζί του. Ταυτόχρονα τον πληροφορούσε για τα τεχνικά προβλήματα που δημιουργούσαν όλα αυτά που ήθελε να γίνουν στον χώρο του καθώς και για το κόστος τους.
Οι κοσμηματογράφοι είναι αυτοί που δημιούργησαν όλα τα αριστουργήματα της λαϊκής διακοσμητικής που κληροδοτήθηκαν από το 17ο, 18ο και 19ο αιώνα, αρχοντικά και οικίες απλών ανθρώπων και καταστήματα, σε όλες τις ελληνικές πόλεις που άνθισαν με την άνοδο του νέου ελληνισμού. Κοσμηματογράφος ήταν και ο Θεόφιλος, ένας από τους πιο μεγάλους τις ελληνικής ζωγραφικής. Ήταν επαγγελματίας και από οικογενειακή παράδοση κοσμηματογράφος, δηλαδή διακοσμητής εσωτερικών χώρων.
Το τέλος των κοσμηματογράφων και της παράδοσης του ντόπιου γούστου ήρθε μετά τον 19ο αιώνα με την κυριαρχία της προχειρότητας και τον μιμητισμό της ξενομανίας που εμφανίστηκε πρώτα στο Μεσοπόλεμο και σε περιορισμένο κύκλο με ξενόφερτες συνταγές από το Παρίσι και το Λονδίνο και την εμφάνιση του «decorateur» από το ρήμα «decorer» που σημαίνει στολίζω. Ο «decorateur» έπαιρνε τόσο κύρος από τις ευρωπαϊκές συνταγές του που δε σήκωνε κουβέντα από την μεριά του νοικοκύρη.
Τη δεκαετία του ’60 με το μεγάλο κύμα των ανθρώπων από την περιφέρεια που αναζητώντας εργασία άπλωσε τη μικρή Αθήνα σε ολόκληρο το λεκανοπέδιο και αφού λύθηκε το οικιστικό πρόβλημα, δημιουργήθηκε και πάλι η ανάγκη των ανθρώπων για οργάνωση του χώρου τους και καλύτερη ποιότητα ζωής.
Μαζί με αυτή τους την ανάγκη ήρθε και η γενιά των διακοσμητών. Χρυσός κανόνας της: η ανάλυση των εξειδικευμένων αναγκών του χρήστη και η διαμόρφωση του χώρου του (κατοικία, γραφείο, κατάστημα) ώστε να εξυπηρετεί την χρήση για την οποία προορίζεται με λειτουργικότητα, ποιότητα και αισθητική.
Τα τελευταία χρόνια, η διακόσμηση έχει εξελιχθεί σε μία από τις πιο αγαπημένες ασχολίες όλων μας. Τα μηνιαία περιοδικά που ασχολούνται με τη διακόσμηση έχουν αυξηθεί δραματικά, εκπομπές στην τηλεόραση, ένθετα σε εφημερίδες αλλά και η επισκεψιμότητα σε site και blogs σχετικά με την διακόσμηση είναι εντυπωσιακά μεγάλη.
Η έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να οργανώνει τον χώρο του, να τον κάνει πιο λειτουργικό και πιο όμορφο είναι κάτι που σίγουρα «πουλάει» και αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται όλα αυτά τα μέσα επικοινωνίας για την επιβίωση τους με τον καταναλωτή τελικά να κατακλύζεται από διαφημίσεις, προϊόντα και λύσεις που δεν ανταποκρίνονται στις δικές του πραγματικές ανάγκες αλλά στις ανάγκες που ορίζει το κάθε «Lifestyle» που ανά περιόδους προβάλλεται από όλα αυτά τα μέσα επικοινωνίας.
Διακόσμηση είναι η τεχνική που αναβαθμίζει το περιβάλλον διαβίωσης ή εργασίας και εξυπηρετώντας τις ανάγκες μας, μας προσφέρει μια καλύτερη ποιότητα ζωής και η ποιότητα στη ζωή μας δε μπορεί σε καμία περίπτωση να σημαίνει μόδα ή στόλισμα. Διακόσμηση είναι η παρατήρηση και η κατανόηση των αναγκών όπου μέσα από την καταγραφή τους ξεκινάει η έρευνα και η σωστή σχεδίαση ώστε να βρεθεί η εξειδικευμένη λύση που να συνδυάζει την αισθητική με τη λειτουργικότητα.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- designrevolution.gr
- Διακόσμηση - Κατάλογος Ελλάδας
- Αυτοκόλλητα Τοίχου - Κατάλογος Ελλάδας
- Αφίσα – Καμβάς - Κατάλογος Ελλάδας
- Βιτρώ - Κατάλογος Ελλάδας
- Γύψινες Διακοσμήσεις – Γυψοσανίδες - Κατάλογος Ελλάδας
- Δάπεδα - Κατάλογος Ελλάδας
- Έπιπλα - Κατάλογος Ελλάδας
- Έπιπλα Βεράντας – Κήπου - Κατάλογος Ελλάδας
- Έπιπλα Γραφείου - Κατάλογος Ελλάδας
- Έπιπλα Κουζίνας - Κατάλογος Ελλάδας
- Έπιπλα Μπαμπού - Κατάλογος Ελλάδας
- Έπιπλα Μπάνιου - Κατάλογος Ελλάδας
- Καρέκλες - Κατάλογος Ελλάδας
- Κορνίζες - Κατάλογος Ελλάδας
- Κουρτίνες – Κουρτινόξυλα - Κατάλογος Ελλάδας
- Κρύσταλλα - Κρυστάλλινα Είδη - Κατάλογος Ελλάδας
- Μεταλλικά Έπιπλα - Κατάλογος Ελλάδας
- Παιδικά Έπιπλα - Κατάλογος Ελλάδας
- Περσίδες – Στόρια - Κατάλογος Ελλάδας
- Πόμολα - Κατάλογος Ελλάδας
- Ταπετσαρίες Επίπλων - Κατάλογος Ελλάδας
- Ταπετσαρίες Τοίχων - Κατάλογος Ελλάδας
- Τεχνοτροπίες - Κατάλογος Ελλάδας
- Υαλικά – Κρύσταλλα - Κατάλογος Ελλάδας
- Φωτιστικά Είδη - Κατάλογος Ελλάδας
- Χαλιά – Μοκέτες - Κατάλογος Ελλάδας
- Χειροποίητα Έπιπλα - Κατάλογος Ελλάδας
- Πέτρινες Κατασκευές - Διακοσμήσεις Κατάλογος Ελλάδας
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)