Δρύοπες
Είναι Ιστορικός Λαός της Μέσης Ελλάδας
Ετυμολογία[]
 Ελλάδα
|
|---|
| Ιστορική Διαίρεση |
| Μέση Ελλάδα |
|
| Πελοπόννησος |
|
Ενδεχομένως, η ονομασία "Δρύοπες " σχετίζεται ετυμολογικά με τις λέξεις:
Ως προς το όνομα Δρύοπες, είναι ινδοευρωπαϊκό και κατά τον καθηγητή Μιχ. Σακελλαρίου (Ι.Ε.Ε. τομ. Α΄ σελ. 362) «… αναλύεται στο θέμα δρυ- “δένδρο, δρυς” και στο επίθημα – οπ -, γνωστό από πολλά εθνικά και τοπωνύμια στην Ελλάδα, στην Ιλλυρία, στη Θράκη, αλλά και από λέξεις της ελληνικής που δηλώνουν διάφορα είδη πτηνών και εντόμων. Ένα πολύ όμοιο όνομα έφεραν οι Δευρίοπες ή Δουρίοπες στην Ιλλυρία (δρυ-, δευρ-, δουρ-, ανάγονται όλα στο ίδιο ινδοευρωπαϊκό θέμα)…».
Ιστορία[]
Συνοπτική Περιγραφή[]
Οι Δρύοπες ήταν μία Προελληνική φυλή που κατοικούσε στην Μέση Ελλάδα.
Αρχικά κατοικούσαν στην περιοχή μεταξύ των ορέων της Οίτης και Παρνασσού, μία άγονη χώρα που ήταν γνωστή ως Δρυοπίδα.
Είχαν χαρακτηρισθεί ως φυλή ληστών.
Οι οικισμοί των Δρυόπων, όπως και των Λελέγων, διατηρήθηκαν μέχρι και το τέλος της Νεολιθικής Εποχής, όταν άρχισαν να εμφανίζονται στον ελληνικό χώρο τα πρώτα κυρίως Ελληνικά φύλα. Η ακμή του πολιτισμού τους τοποθετείται γύρω στα 1600 π.Χ..
Οι Δρύοπες εκδιώχθηκαν από τη Δρυοπίδα από τον Ηρακλή και τους Μαλιείς, που κατέλαβαν την οχυρωμένη πόλη τους στον Παρνασσό (Ηρόδοτος, 8, 43).
Κατά τον μύθο, στην Τραχίνα, η Διηάνειρα βοήθησε τον Ηρακλή πολεμώντας στο πλευρό του κατά των Δρυόπων και πληγώθηκε στο στήθος.
Στη συνέχεια οι Δρύοπες κατέφυγαν την Ήπειρο, όπου μία περιοχή επίσης ονομαζόταν Δρυοπίδα.
Εκδιώχθηκαν όμως και από εκεί, από τους Δωριείς του Ολύμπου και της Όσσας.
Τελικά, μετανάστευσαν προς τα νότια και εγκαταστάθηκαν στην Εύβοια (Κάρυστος και τις Κυκλάδες (Κύθνος).
Κοντά στο γεωγραφικό κέντρο της νήσου Κύθνου υπήρχε αρχαία πόλη με το όνομα "Δρυοπίς" (καθώς και σημερινή ομώνυμη κώμη) ενώ ο Ηρόδοτος (8, 46) απέδιδε το όνομα σε ολόκληρη την Κύθνο, η οποία αργότερα απέκτησε το σημερινό της όνομα από ομώνυμο αρχηγό των Δρυόπων.
Τελικά, όσοι Δρύοπες κατέφυγαν στην Πελοπόννησο προσέπεσαν ως ικέτες στον βασιλέα Ευρυσθέα, ο οποίος, ως θεωρητικός αντίπαλος του Ηρακλή, τους προσέφερε, προς εγκατάσταση, την Αργολική πόλη Ασίνη.
Οι ίδιοι οι Δρύοπες ίδρυσαν και τη Νεμέα. Ο Παυσανίας στα «Μεσσηνιακά» (τόμος Β, λδ΄, 9) αναφέρει ότι αυτή η μετανάστευση έλαβε χώρα κατά την «τρίτη γενεά», όταν βασιλέας των Δρυόπων ήταν ο Φύλας.
Αντιμετωπίζοντας και εκεί διωγμούς από τους Αργείους, ως σύμμαχοι των Σπαρτιατών, αναγκάσθηκαν να αποχωρήσουν και οι Σπαρτιάτες τους επέτρεψαν να εγκατασταθούν σε μία πόλη της Μεσσηνίας την οποία οι Δρύοπες μετονόμασαν επίσης σε Ασίνη.
Οι Δρύοπες θεωρούσαν ότι ήταν ο μυθικός γενάρχης τους και πρώτος βασιλέας στην Οίτη ήταν ο Δρύοψ . Για να τον τιμήσουν είχαν ιδρύσει ένα ιερό με το άγαλμά του στην Ασίνη της Αργολίδας και ανά δύο έτη τελούσαν προς τιμή του μία μυστικιστική εορτή, ενώ παράλληλα τιμούσαν και τη θυγατέρα του, τη νύμφη Δρυόπη, μία από τις Αμαδρυάδες.
Στους Δρύοπες αποδίδεται (πιθανόν λανθασμένα) η ανέγερση των Δρακόσπιτων, 23 μεγαλιθικών μνημείων που βρίσκονται μόνο στη νοτιοανατολική Εύβοια, το τμήμα δηλαδή της νήσου όπου εγκαταστάθηκαν οι Δρύοπες.
Αναλυτική Περιγραφή[]
Μυκηναϊκή Εποχή[]
Προ-ελληνικό ευρωπαϊκό φύλο, εγκατεστημένο κατά τους Μυκηναϊκούς χρόνους, στην κοιλάδα του Σπερχειού και ειδικότερα γύρω από την Οίτη και τον Παρνασσό. Με την είσοδό τους στον ελλαδικό χώρο, ακολουθώντας τους Θεσπρωτούς, είχαν καταλάβει μια περιοχή της Ηπείρου που έφερε από τότε την ονομασία Δρυοπίς (Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα). Αργότερα μετακινήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στην κοιλάδα του Σπερχειού.
Ο Στράβων τους χαρακτηρίζει ως βαρβαρικό λαό, απηχώντας προφανώς αντιλήψεις των Ελλήνων για το φύλο αυτό που γνώριζαν καλά, αφού τμήματα Δρυόπων είχαν επιζήσει μέχρι την Κλασσική Εποχή.
Σύμφωνα με τις μυθολογικές παραδόσεις (βλ. Robert Graves: Greek Myths, Vol. 2 p.196), ο Ηρακλής εξοργισμένος από την σύληση του Ιερού του Απόλλωνα στους Δελφούς από τους Δρύοπες, τους νίκησε αφού φόνευσε τον βασιλέα τους Φύλα. Στην συνέχεια, τους εξεδίωξε από την πόλη τους στο όρος Παρνασσός και την έδωσε στους Μαλιείς, που τον είχαν βοηθήσει.
Τους αιχμαλωτισθέντες Δρύοπες, τους παραχώρησε ως δούλους στο Ιερό των Δελφών, αλλά το Δελφικό Ιερατείο τους έδιωξε, επειδή δεν τους χρειαζόταν, και τους έστειλε στην Πελοπόννησο, στον βασιλέα Ευρυσθέα.
Με την εντολή του Ευρυσθέα και με την βοήθεια και άλλων φυγάδων συμπατριωτών τους, οι Δρύοπες θα ιδρύσουν τρείς πόλεις στην Ερμιονίδα, την Ασίνη, την Ερμιόνη και την Ηιόνη (;). Από τους υπόλοιπους Δρύοπες, άλλοι κατέφυγαν στην νότια Εύβοια (Στύρα, Κάρυστος), άλλοι στην Κύπρο, άλλοι στην Μ. Ασία και άλλοι στην Κύθνο.
Οι παραπάνω μυθολογικές παραδόσεις απηχούν τις μετακινήσεις και τις συγκρούσεις αυτού του προ-ελληνικού φύλου με τα Ελληνικά φύλα κατά την διάρκεια της Εποχής του Ορειχάλκου.
Αρχαϊκή Εποχή[]
Στους Αρχαϊκούς χρόνους, οι Δρύοπες της Ασίνης θα βοηθήσουν τους Σπαρτιάτες όταν θα εισβάλουν, στα τέλη περίπου του 8ου αιώνα π.Χ., στην Αργολίδα και θα την δηώσουν. Μετά την αποχώρηση των Σπαρτιατών, οι Αργείοι θα εκστρατεύσουν εναντίον της Ασίνης, θα την καταλάβουν και θα την κατεδαφίσουν, εξαναγκάζοντας τους κατοίκους της να αναζητήσουν άλλη περιοχή εγκατάστασης. Θα καταφύγουν στους Σπαρτιάτες και θα τους βοηθήσουν στους Μεσσηνιακούς πολέμους. Για να τους ανταμείψουν θα τους παραχωρήσουν εκτάσεις στην Μεσσηνία όπου οι Δρύοπες θα ιδρύσουν την μεσσηνιακή Ασίνη, στην δυτική πλευρά του Μεσσηνιακού κόλπου.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)