Είδωλον
Σημαίνει αυτό που φαίνεται, και σημαίνει κάτι που μπορεί να γίνει αισθητό με τις αισθήσεις ενός οργανισμού.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Είδωλο" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "είδος".
Εισαγωγή[]
Στην καθημερινή ζωή, "είδωλο" ονομάζουμε την αντανάκλαση ενός αντικειμένου.
Ειδωλολατρεία[]
Όσον αφορά τη θρησκευτική της έννοια, η λέξη αναφέρεται σε ένα αντικείμενο λατρείας, που υποτίθεται ότι απεικονίζει τον Θεό ή κάποιον θεό.
Για τους μεν αρχαίους (αλλά και σύγχρονους) ειδωλολατρικούς λαούς, το να λατρεύει κάποιος ένα είδωλο, όχι μόνο δεν θεωρείται κακό, αλλά και τιμή και υποχρέωση, καθώς η φιλοσοφία τους αποδέχεται ενδοκοσμικές θεότητες αφ' ενός, αφ' ετέρου θεωρεί την ύλη ως απόρροια ή ομοούσια των θεοτήτων αυτών, συνεπώς κάθε τι υλικό αποτελεί μέρος της θεότητας που λατρεύουν.
Καθολικισμός και Ορθοδοξία[]
Σε αντίθεση με τους λαούς που θεωρούν τον Θεό ενδοσυμπαντικό, ο Εβραϊσμός, αλλά και ο Χριστιανισμός που κληρονόμησαν την ίδια αντίληψη για τον Θεό, (ότι δηλαδή ο Θεός ως άκτιστος, είναι και εξωσυμπαντικός, άρα ανόμοιος με οτιδήποτε κτιστό ), γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, απαγορεύουν στη λατρεία τους ομοιώματα του Θεού, καθώς είναι εντελώς ανόμοια, τόσο στην όψη, (στο είδος), όσο και στην ουσία.
Η δε Βίβλος, (κοινή κατά το μεγαλύτερο μέρος της τόσο στον Ιουδαϊσμό όσο και στον Χριστιανισμό), χρησιμοποιεί τη λέξη: "είδωλο", και την απαγόρευση γι' αυτό, αυστηρά με αυτή την έννοια, του αντικειμένου απεικόνισης θεού, ή του Θεού. Για απεικονίσεις άλλων αντικειμένων ή προσώπων, δεν υπάρχει απαγόρευση.
Προτεσταντισμός[]
Ο Προτεσταντισμός θεωρεί είδωλα ακόμα και απεικονίσεις αγίων, γι' αυτό και απαγορεύει τη χρήση τους στη λατρευτική ζωή των πιστών τους.
Αυτό εν μέρει οφείλεται σε Μανιχαϊστικές δογματικές καταβολές, δεδομένου ότι ο Μανιχαϊσμός θεωρεί την ύλη ως κάτι κακό, ως δημιούργημα ενός κατώτερου θεού, ενώ το πνεύμα κάτι καλό, ως δημιούργημα ενός καλού Θεού.
Από τη στιγμή λοιπόν που κάποιος θεωρεί την ύλη ως κάτι κακό, είναι επόμενο να θεωρεί και τη λατρεία μέσω υλικών αντικειμένων απαγορευμένη. Γι' αυτό και η λατρεία του Προτεσταντισμού είναι κυρίως εστιασμένη στη γνώση και τη διδασκαλία, και λιγότερο σε υλικά στοιχεία, όπως στις παραδοσιακές Χριστιανικές θρησκείες, που χρησιμοποιούν κηρία, θυμίαμα, εικόνες, άμφια, κλπ).
Κουακερισμός[]
Συνεπέστερη προς αυτή τη θέση, εμφανίζεται η λατρεία θρησκειών όπως ο Κουακερισμός, ο οποίος προχωρεί ένα βήμα ακόμα, απορρίπτοντας κυριολεκτικά οτιδήποτε υλικό στη λατρεία, ακόμη και το εν ύδατι βάπτισμα και η Θεία Κοινωνία, ως κάτι που δεν έχει θέση σε μια καθαρά πνευματική λατρεία, στην οποία η ύλη είναι κάτι αποφευκτέο.
Ισλαμισμός[]
Ο Ισλαμισμός, επίσης, για τους ίδιους λόγους, έχει διαφορετική αντίληψη για την έννοια του ειδώλου. Θεωρεί είδωλα ακόμα και απεικονίσεις αγίων, γι' αυτό και απαγορεύουν τη χρήση τους στη λατρευτική ζωή των πιστών τους.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)