Ειρήνη
Εκεχειρία
Εκεχειρία
Ειρήνη
Διχόνοια
μάχαιρα
διχασμός
«Μη νομίσητε ότι
ήλθον βαλείν ειρήνην επί την Γην
Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν
Ήλθον γαρ διχάσαι
άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και
θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και
νύμφην κατά της πενθεράς αυτής»
(Ματθ. 10, 35)
Η Pax Romana, ή «Ρωμαϊκή Ειρήνη»,
ήταν μια εποχή μεγάλης σταθερότητας και ευημερίας
στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
από το 27 π.Χ. έως το 180 μ.Χ.
Με πρωτοβουλία του αυτοκράτορα Αυγούστου,
αυτή η εποχή σηματοδότησε μια σημαντική περίοδο
ειρήνης, άνθησης του εμπορίου και πολιτιστικής ανάπτυξης.
Η Pax Romana διευκόλυνε τη διάδοση
του Ρωμαϊκού πολιτισμού, του νόμου και των υποδομών
σε όλη την Ευρώπη, την Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική,
αφήνοντας μόνιμο αντίκτυπο σε αυτές τις περιοχές.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου,
η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επικεντρώθηκε περισσότερο
στην εδραίωση και την διατήρηση των εδαφών της.
Βελτιωμένες υποδομές, όπως δρόμοι και υδραγωγεία,
ενίσχυση του εμπορίου και της επικοινωνίας.
Επιπλέον, αυτή η περίοδος είδε μια άνθηση των τεχνών, της λογοτεχνίας και της επιστήμης
- Μία κατάσταση που εκφράζει:
- γαλήνη, ησυχία
- απουσία πολέμου,
- ένα μη βίαιο τρόπο ζωής,
- τον τερματισμό μιας βίαιης σύγκρουσης, όπως πολέμου.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Ειρήνη" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".
Εισαγωγή[]
Ειρήνη σημαίνει γαλήνη, ησυχία και τάξη, αρμονική και φιλική σχέση μεταξύ των λαών του Κόσμου. Είναι η αντίθετη έννοια της διαμάχης, του πολέμου. Ειρήνη λέγεται και η αποκατάσταση φιλικών σχέσεων μετά από εμπόλεμη κατάσταση. Στη ζωή των ανθρώπων η ειρήνη αντιπροσωπεύει τη φυσική κατάσταση, ενώ ο πόλεμος την ανωμαλία. Όλοι οι λαοί του Κόσμου αγαπούν το ιδανικό της ειρήνης.
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν την ειρήνη κόρη του Δία και της Θέμιδας και αδελφή της Ευνομίας και της Δίκης. Η θεά αυτή αγαπήθηκε πολύ και αποθανατίστηκε στην τέχνη των αρχαίων Ελλήνων.
Οι λαοί ανέκαθεν προσπάθησαν να βρουν τρόπους που να εξασφαλίζουν την ειρήνη. Ως πρώτη προσπάθεια θεωρούνταν οι Αμφικτιονίες που είχαν σκοπό τη διατήρηση της ειρήνης.
Απόπειρες δημιουργίας διεθνών οργανισμών για τη διασφάλιση της ειρήνης έγιναν πολλές φορές, αλλά τους τελευταίους αιώνες πήραν συγκεκριμένη μορφή.
Τα δεινά που προκάλεσαν οι δύο τελευταίοι παγκόσμιοι πόλεμοι έκαναν επιτακτικότερη την ανάγκη για κατοχύρωση της ειρήνης.
Μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.) καθώς και πολλές διεθνείς κινήσεις, όπως το Κίνημα της Ειρήνης, οι Μαχητές της Ειρήνης, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης και άλλα προοδευτικά κινήματα ειρήνης.
Σημαντικές για το ζήτημα της παγκόσμιας ειρήνης ήταν οι συναντήσεις των ηγετών των δύο υπερδυνάμεων Ρέιγκαν και Γκορμπατσώφ στη Γενεύη στις 19 και 20 Νοεμβρίου 1985, στο Ρέικιαβικ στις 11 και 12 Οκτωβρίου 1986, στην Ουάσιγκτον στις 7 και 8 Δεκεμβρίου 1987 και στη Μόσχα στις 29 Μαΐου έως 2 Ιουνίου 1988.
Οι δύο πρώτες συναντήσεις δεν απέφεραν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, στις επόμενες όμως κατάφεραν να έρθουν σε συνεννόηση και να δώσουν τα χέρια για την παγκόσμια ειρήνη.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)