Εκάβη
(αυθαίρετη σύγχρονη αναπαράσταση)
Ηγεμονίδες Μυκηναϊκής Εποχής
13ος Αιώνας π.Χ.
Όνομα: Εκάβη
Ηγεμονικά Ονόματα
Τροία
Ηγεμόνες Τρωάδας
Χετταϊκή Τρωάδα (Wilusa)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Τρωάδας
Χετταϊκή Αυτοκρατορία (Hatti)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Αυτοκρατορίας
Δαρδανία (Arzawa)
= (Χετταϊκή Λυδία)
Ηγεμόνες Ασιατικής Δαρδανίας
Χετταϊκή Μυσία (Sehha Land)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Μυσίας
Χετταϊκή Φρυγία (Mira)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Φρυγίας
Χετταϊκή Κιλικία (Kizzuwatna)
= (Κισσία)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Κιλικίας
Ελυμαΐδα (Elam)
Ηγεμόνες Ελυμαΐδας
Βαβυλωνία
Ηγεμόνες Βαβυλωνίας
Ασσυρία
Ηγεμόνες Ασσυρίας
Χετταϊκή Συρία
Ηγεμόνες Χετταϊκής Συρίας
Μυκηναϊκή Αργολίδα
Ηγεμόνες Μυκηναϊκής Αργολίδας
Μυκηναϊκή Κρήτη (Ahhijawa)
Ηγεμόνες Μυκηναϊκής Κρήτης
Ουραρτία (Urartu)
Ηγεμόνες Ουραρτίας
Μιττανία (Mitanni)
Ηγεμόνες Μιταννίας
Αιγυπτιακή Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Αιγυπτιακής Αυτοκρατορίας
Χατταίοι
Λούβιοι
Αμορραίοι
Αραμαίοι
Χαναναίοι
Νεο-Χετταίοι
- Χρονική Περίοδος Ακμής: Μυκηναϊκή Εποχή, 13ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Γενεαλογία[]
- Οίκος: Δαρδανίδες.
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Τέκνα:
Κρέουσα Λαοδίκη
Έλενος Πάμμων Πολίτης Άντιφος Ιππόνοος Πολύδωρος Τρωίλος Ως δέκατο πέμπτο τέκνο της Εκάβης αναφέρεται ο Πολυδάμας.
Ετυμολογία[]
Το όνομα "Εκάβη" ενδέχεται να συνδέεται ετυμολογικά με την ονομασία "Assuwa".
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια της βασιλείας της, είναι:
η Εκάβη ήταν βασίλισσα της Τροίας, σύζυγος του βασιλέα Πριάμου την εποχή που εξέσπασε ο Τρωικός Πόλεμος.
Ο χρονικογράφος Ιωάννης Μαλάλας περιγράφει την Εκάβη με "σκοτεινό πρόσωπο και οφθαλμούς, γαμψή ρίνα, ευειδή, ήρεμη και γενναιόδωρη".
Ο Δάρις της Φρυγίας την περιγράφει αντίστοιχα "ευειδής, με τέλεια χαρακτηριστικά, ήταν ειρηνική και δίκαιη".
Οι αρχαίες πηγές διαφέρουν σχετικά με τους γονείς της Εκάβης.
Ο Όμηρος στην Ιλιάδα την καταγράφει ως κόρη του βασιλιά της Φρυγίας Δύμαντα.
Ο Ευριπίδης και ο Βιργίλιος (Αινειάδα, VII 320) του οποίου η αξιοπιστία αμφισβητείται σε σχέση με τον Όμηρο την καταγράφουν ως κόρη του βασιλέα της Θράκης Κισσέως και της Τελέκλειας.
Η Βιβλιοθήκη Απολλόδωρου και ο Γάιος Ιούλιος Υγίνος αφήνουν ανοικτό το θέμα της πατρότητας της Εκάβης, η Βιβλιοθήκη Απολλόδωρου προτείνει επιπλέον μια τρίτη εναλλακτική λύση, τον ποτάμιο θεό Σαγγάριο και την Μετόπη.
Οι μετέπειτα εκδόσεις στηρίζονται στα Σχόλια της τραγωδίας του Ευριπίδη "Εκάβη". Σύμφωνα με αυτές η Εκάβη ήταν κόρη του Δύμαντα ή του Σαγγάριου με την Ευαγόρη μία από τις Ναϊάδες ή
της Γλαυκίπης της κόρης του Ξάνθου που ταυτίζεται με τον Σκάμανδρο, η πιθανότητα να ήταν κόρη του Κισσέως αμφισβητείται έντονα.
Ένας σχολιαστής του Ομήρου σχετίζει τους γονείς της Εκάβης με τον Δήμα και την Εύνοη ή τον Κισσέα και την Τηλέκλεια.
Στην περίπτωση που ήταν κόρη του Κισσέως αδελφή της ήταν η Θεανώ που τονίζεται επίσης στα Σχόλια του Ευριπίδη.
Ο Σουητώνιος στο έργο του "Οι Δώδεκα Καίσαρες" έγραψε ότι ο αυτοκράτορας Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος έφερνε συχνά σε δύσκολη θέση τους φιλοσόφους τοποθετώντας τους λογοπαίγνια σχετικά με την πατρότητα της Εκάβης.
Η Εκάβη υπήρξε πιστή σύζυγος και φιλόστοργη μητέρα, διάσημη ως πολύτεκνη:
Εκτός από τον Έκτορα, απέκτησε άλλα 18 παιδιά, όλα με τον Πρίαμο.
Ο Ευριπίδης αναφέρει 50 τέκνα.
Ο Απολλόδωρος απαριθμεί τα εξής 14 (4 θυγατέρες και 10 υιοί): Έκτορας (ήταν ο πρωτότοκος) Πάρις (γνωστός και ως Αλέξανδρος) Κρέουσα Λαοδίκη Κασσάνδρα Πολυξένη Δηίφοβος Έλενος Πάμμων Πολίτης Άντιφος Ιππόνοος Πολύδωρος Τρωίλος Ως δέκατο πέμπτο τέκνο της Εκάβης αναφέρεται ο Πολυδάμας.
Κατά μία παράδοση («Κύπρια έπη»), η Εκάβη είδε ένα παράξενο όνειρο λίγο πριν γεννήσει τον Πάριδα:
ότι από τα στήθη της πετάχθηκε ένας αναμμένος δαυλός που πυρπόλησε σε όλη την Τροία, ακόμα και στα δάση του όρους Ίδη.
Οι μάντεις τους οποίους συμβουλεύθηκε της είπαν ότι το παιδί που θα γεννούσε θα κατέστρεφε την πόλη. Η Εκάβη, παρά την ερμηνεία αυτή και σχετικές συμβουλές, δεν δέχθηκε να σκοτώσει το νεογέννητο, αλλά απλώς να εγκαταλειφθεί στους βοσκούς της Ίδης. Ο Πάρις μεγάλωσε και αργότερα βρήκε ποια ήταν η πατρίδα του και επέστρεψε στην Τροία.
Μια άλλη παραλλαγή του μύθου αναφέρει ότι οι μάντεις, και ιδίως ο Αίσακος (γιος του Πριάμου από την πρώτη του γυναίκα, την Αρίσβη) ειδοποίησαν τον Πρίαμο ότι μια συγκεκριμένη ημέρα θα γεννιόταν ένα παιδί που θα προκαλούσε την καταστροφή της Τροίας.
Την προκαθορισμένη ημέρα γεννήθηκαν δύο τέκνα: ο Πάρις και ο Μούνιππος, υιος της Κίλλας και του Θυμοίτη, αδελφού ή γυναικαδελφού του Πριάμου. Ο Πρίαμος σκότωσε τον Μούνιππο και την Κίλλα.
Στον Όμηρο η Εκάβη δεν διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και είναι μάλλον σκιώδες πρόσωπο. Συμπαρίσταται και συμπάσχει με τα παιδιά και τις νύφες της.
Αλλά από τα Κύκλια έπη και μετά η Εκάβη μεγαλώνει σε σημασία. Ιδιαίτερα στους τραγικούς παριστάνεται ως μια ηρωίδα γεμάτη μεγαλείο, η οποία έχει φθάσει στα έσχατα όρια της δυστυχίας.
Ο μύθος του Πάριδος δημιουργήθηκε για να αποδοθεί στην Εκάβη το κρίμα της καταστροφής της Τροίας, είτε επειδή γέννησε τον Πάριδα, είτε επειδή δεν θέλησε να τον φονεύσει.
Μόνο έτσι δικαιολογούνται οι συμφορές που βρίσκουν την Εκάβη.
Την εποχή που αλώθηκε η Τροία, η Εκάβη είχε ήδη χάσει σχεδόν όλους τους υιούς της. Τον ένα, τον Πολύδωρο, τον είχε εμπιστευθεί ο Πρίαμος στον βασιλέα της Χερσονήσου Πολυμήστορα δίνοντάς του πολύ χρυσό, έτσι ώστε να σωθεί τουλάχιστον ένας απόγονός τους.
Αλλά μετά την άλωση της Τροίας και τον θάνατο του Πριάμου, ο Πολυμήστωρ σκότωσε τον Πολύδωρο για να οικειοποιηθεί τους θησαυρούς του και έριψε το πτώμα του στη θάλασσα.
Μετά την άλωση η Εκάβη δόθηκε αιχμάλωτη του Οδυσσέα.
Μια μέρα, στις ακτές της Τρωάδας ξεβράστηκε το πτώμα του Πολύδωρου. Τότε η τραγική μητέρα αποφάσισε να εκδικηθεί: Προσκάλεσε τον Πολυμήστορα για να τον ρωτήσει δήθεν πού βρίσκεται κρυμμένος κάποιος θησαυρός. Ο Πολυμήστωρ πήγε και η Εκάβη στην κατάλληλη στιγμή τον τύφλωσε. Οι υπηρέτες της τύφλωσαν και τα δύο τέκνα του που συνόδευαν τον πατέρα τους.
Οι Έλληνες για να τιμωρήσουν την Εκάβη αποφάσισαν να την λιθοβολήσουν.
Ως προς τον θάνατό της υπάρχουν παραλλαγές, όλες όμως έχουν ως κοινό στοιχείο τη μεταμόρφωση σε σκύλο.
Ο Ευριπίδης στην ομώνυμη τραγωδία του αναφέρει ότι η Εκάβη, αφού πρώτα είδε όλα τα τέκνα της νεκρά ή αρπαγμένα, μεταμορφώθηκε από τους θεούς, που τη λυπήθηκαν, σε σκύλο.
Μία παραλλαγή λέει ότι η Εκάβη μεταμορφώθηκε σε σκύλο όταν την κατεδίωξαν για εκδίκηση οι σύντροφοι του Πολυμήστορα.
Τρίτη εκδοχή είναι ότι η Εκάβη μεταμορφώθηκε σε σκύλο μέσα στο πλοίο που την οδηγούσε δούλη στην Ελλάδα.
Τέλος, στην εκδοχή του λιθοβολισμού, η Εκάβη λιθοβολήθηκε πράγματι από τους Έλληνες, που όμως όταν πήγαν να την τραβήξουν κάτω από τις πέτρες βρήκαν, αντί για το πτώμα της, ένα σκύλο με πύρινους οφθαλμούς Φαίνεται ότι η Εκάβη λατρεύθηκε σαν θεά με ιερό ζώο το σκύλο.
Στη χερσόνησο της Καλλίπολης, στο ύψος μεταξύ της Αβύδου και Δαρδάνου, πλησίον Ρόδιου Ποταμού βρισκόταν μνημείο που ήταν γνωστό ως «Εκάβης μνημείον», «Κυνός σήμα» ή «Κυνόσημα», και το θεωρούσαν τάφο της Εκάβης.
Επίσης, ο αστεροειδής 108 Εκάβη (108 Hecuba), που ανακαλύφθηκε στις 2 Απριλίου 1869, έλαβε το όνομά του από τη βασίλισσα της Τροίας.
Υστεροφημία[]
Εκτός από την ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδου, η Εκάβη εμφανίζεται ως πρόσωπο και στις "Τρωάδες" του ίδιου ποιητή.
Επίσης, αναφέρεται στην «Κόλαση» του Δάντη (ΧΧΧ 13-20) να παραφρονεί όταν βλέπει τα τέκνα της Πολυξένη και Πολύδωρο νεκρά.
Αναφέρεται επίσης από τον Σαίξπηρ στον Άμλετ (πράξη 2, σκηνή 2) και
από τον Καντ στο «Κριτική του καθαρού λόγου».
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)