Ελλάς
Greece, Hellas, Ελλάδα
Κράτος και ιστορική χώρα της Βαλκανικής Χερσονήσου.
Οι κάτοικοι καλούνται Έλληνες.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Ελλάς" σχετίζεται ενδεχομένως, ετυμολογικά με την λέξη "Αιολία ".
Ονομασία[]
Αν είναι σωστή η προέλευση της ονομασίας "Ελλάς" (όνομα που εμφανίζεται για πρώτη φορά στον Όμηρο) από τους Αιολείς
τότε λογικά, η λέξη "Ελλάς" αφορούσε την σύγχρονη Μέση Ελλάδα ( = Στερεά) και την Θεσσαλία,
χώρες που εξαπλώθηκαν οι Αιολείς
(2ο ήμισυ 2ης χιλιετίας π.Χ.)
Τότε στην σύγχρονη Πελοπόννησο πρέπει να περιορίσθηκαν οι Πελασγοί οπότε αυτήν την αποκαλούσαν "Πελάς" (ή Πελών Νήσος") εκδιωχθέντες από την κυρίως χερσαία χώρα.
Η λέξη "Ελλάς", μόλις κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. και εξής αρχίζει να επεκτείνεται, ως γενικότερη ονομασία, συμπεριλαμβάνοντας και την Πελοπόννησο και τις νήσους Αιγαίου και Ιονίου αλλά και τις ζώνες του Ελληνικού αποικισμού (Μικρασιατική Αιγαιακή ακτή, Σικελία- Ιταλία, παράκτια Θράκη, και Νότια Ποντιακή ακτή κ.α.
Αναφορές υπάρχουν στο ψευδο-Ησιόδειο έργο «Κατάλογος των Γυναικών», να συμπεριλαμβάνει διάφορες φυλές της Μεσογείου (όπως τους Αιολείς, τους Αχαιούς και τους Ίωνες) ως τέκνα του Έλληνος που θεωρούταν υιός του Δευκαλίωνος και της Πύρρας.
Επίσης αναφορά υπάρχει σε μια επιγραφή του Αρκάδα λυρικού ποιητή Εχέμβροτου, αφιερωμένη στον Ηρακλή, η οποία χρησιμοποιεί την ονομασία «Έλληνες» για να δηλώσει, γενικότερα, τις φυλές που κατοικούν στον κυρίως Ελλαδικό χώρο.
Η ονομασία «Γραικοί», εμφανίζεται για πρώτη φορά επίσης στο ψευδο-Ησιόδειο έργο όπου ο Γραικός ως κύριο όνομα δήλωνε έναν υιό της Πανδώρας και του Δία και αδελφό του Λατίνου και φαίνεται να αποτελούσε όνομα διακριτού λαού συγγενούς με τους λαούς που απάρτιζαν τους Έλληνες αλλά και με τους Λατίνους και προφανώς αναφέρεται στους Κρήτες (και μάλλον αποτελεί μεταγενέστερη παραφθορά της ονομασίας αυτής).
Στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. εμφανίζονται Γραικοί να κατοικούν σε περιοχές της Βοιωτίας.
Ήταν προφανώς οι "Μινωίτες" Κρήτες, οι πρώτοι έμποροι ναυτικοί που εμφανίσθηκαν στην Ιταλική ακτή της Λατίνης, (την 2η χιλιετία) οπότε έτσι εξηγείται η Ρωμαϊκή ονομασία "Γραικοί" σε όλους τους μεταγενέστερους αποίκους του Ελλαδικού χώρου που αποίκισαν την Ιταλία αλλά και της πηγής της προέλευσής τους.
Λόγω αυτού του λατινικού ονόματος, η ονομασία αυτή επικράτησε κατόπιν σε όλους τους λαούς της Ευρώπης στα οποία εξαπλώθηκε ο Ρωμαϊκός πολιτισμός οπότε στις μεταγενέστερες εποχές, οι λαοί της Ευρώπης και της Αμερικής (λόγω του αποικισμού της από Ευρωπαίους) διατήρησαν την ονομασία "Γραικία (Greece)" αν και η ονομασία «Ελλάς» (Hellas) είναι αρχαιότερη, ιστορικά.
Αντίθετα οι λαοί της Ασίας ήρθαν σε πρώτη επαφή με τους Ίωνες της Μ. Ασίας και
έτσι η ονομασία τους αποδόθηκε σε όλο τον Ελλαδικό Χώρο.
Η πρώτη εμφάνιση αυτού του ονόματος (δηλ. Ίωνες) σε ανατολικά κείμενα συναντάται στα μέσα του 8ου αιώνα π.Χ. στην περίφημη επιστολή 69 του Nimrud, η οποία ανακαλύφθηκε το 1952 από Βρετανούς αρχαιολόγους που έκαναν ανασκαφές στο σύγχρονο Τελ-Νιμρούντ του βορείου Ιράκ, την αρχαία πόλη Kalhu (βιβλική Kalach). Ο Ασσύριος ηγεμόνας της εποχής, ο Tulkuti Palassar, ονομάζει τους κατοίκους της Μεσογείου ως Yaunā (𒅀 𒌑 𒈾 𒀀 𒀀).
Το ίδιο όνομα εμφανίζεται αργότερα σε Ασσυριακές επιγραφές ως Yamnā (𒅀 𒄠 𒈾 𒀀 𒀀), με μια πολύ συνηθισμένη μετατροπή του «u/w» σε «m».
Την ίδια ονομασία ότι ακολούθησαν και οι Πέρσες αλλά και οι Ινδοί.
Τον 6ο αιώνα π.Χ. στην αρχαία Περσία της δυναστείας των Αχαιμενιδών, συναντάται το όνομα Yauna (𐎹𐎢𐎴) για να δηλώσει τους κατοίκους της Μ. Ασίας που ανήκαν στην ευρύτερη σατραπεία της Λυδίας ενώ
τον ίδιο αιώνα Σανσκριτικές πηγές αναφέρουν για τους Yavana (यवन) που κατοικούσαν στη βορειοδυτική Ινδία. Αυτό είναι και το όνομα που επικράτησε στη μεταγενέστερη ινδική φιλολογία. Ο διάσημος γραμματικός της Σανσκριτικής γλώσσας Panini που έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ., χρησιμοποιεί την ονομασία «Γιαβανάνι» (यवनानी),
για να δηλώσει την Ελληνική Γραφή.
Οπότε την ονομασία παρέλαβαν οι Άραβες αποκαλούν την Ελλάδα «Γιουνάν», οι Ισραηλινοί «Γιαβάν», οι Τούρκοι «Γιουνανιστάν» κ.ο.κ.
Εντυπωσιακή εξαίρεση στον Ασιατικό κανόνα φαίνεται να είναι η Κίνα (και μέσω αυτής το Βιετνάμ), τα οποία από την ύστερη αρχαιότητα μέχρι σήμερα καλούν την Ελλάδα με την ονομασία «Ελλάς».
Στα μανδαρινικά κινεζικά, η Ελλάδα αποκαλείται xi la (希臘) όνομα που προφέρεται περίπου ως «Σι Λα» ενώ
στα Καντονεζικά προφέρεται Hei laap (Χέϊ Λα). Η καντονεζική προφορά, λόγω του ότι ήταν η γλώσσα που ομιλούσαν οι λαϊκοί πληθυσμοί της Κίνας, οι οποίοι είχαν αμεσότερες διαπολιτισμικές επαφές με περιοχές δυτικότερα, είναι πλησιέστερη στο όνομα Ελλάς (χωρίς την κατάληξη -ς).
Το τελικό p του Hei laap είναι άφωνο και δεν γνωρίζουμε την ακριβή του λειτουργία.
Σε πολλές κινεζικές ονομασίες περιοχών εμφανίζονται οι καταλήξεις -p, -t, -k, όλες άφωνες, οι οποίες δεν ομοιάζουν με επιθήματα
αλλά ούτε με μέρη της αρχικής ρίζας των ονομάτων.
Το ερώτημα του μη-επηρεασμού της Κίνας από τον τρόπο που ονόμαζαν την Ελλάδα οι δυστικότερροί της Ασιατικοί λαοί (και επέλεξε την ονομασία «Ελλάς») δεν είναι εύκολο να απαντηθεί.
Γενικότερα, οι Κινέζοι δεν φαίνεται να ακολουθούν την ονομασία που δίνει ο κάθε λαός στον εαυτό του και επινοούν δικές τους για τον κάθε λαό.
Ωστόσο, στην περίπτωση της Ελλάδας, το Χεϊ λα είναι σίγουρα μια φωνητική μίμηση του «Ελλάς». Παρόμοια παραδείγματα υπάρχουν και αλλού, π.χ. οι Κινέζοι ονόμαζαν τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αντωνίνο τον Ευσεβή, ως An Dun/On Deon (安敦).
Οι Αιγύπτιοι ως πανάρχαιος λαός της Μεσογείου είχαν πολλές επαφές με τον χώρο του Αιγαίου. Οι κυριότερες επαφές τους ήταν με τους Κρήτες, τους οποίους ονόμαζαν Kftiw, ένα όνομα που το βρίσκουμε και σε αρκετά αρχαίες Ακκαδικές και Ασσυριακές επιγραφές ως Kaptara (𒆏 𒋫 𒊏) και στη Βίβλο ως Kaphthor (כַּפְתּוֹר).
Τα αρχαία αιγυπτιακά κείμενα αποκαλούν το Αιγαίο πέλαγος wAD-wr, δηλαδή Μεγάλη Πράσινη (ενν. θάλασσα) και προφανώς δεν το διακρίνουν από την υπόλοιπη Μεσόγειο
Ορισμένες φορές, από τον 15ο αιώνα π.Χ. και εξής, εμφανίζεται και η ονομασία tinAyw για να δηλώσει περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδος που μάλλον παραπέμπει στην ονομασία «Δαναοί». Αξίζει να παρατηρηθεί ότι σε αντίθεση με τους άλλους ανατολικούς λαούς, στους Αιγύπτιους δεν συνατάται η ονομασία «Ίωνες».
Τέλος, στον Καύκασο, οι Γεωργιανοί συγγραφείς του Μεσαίωνα αποκαλούσαν όλη την περιοχή του τότε Ελλαδικού χώρου αλλά και της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (συμπεριλαμβανομένου του Βυζαντίου) ως Saberdzneti. H ονομασία αυτή ενδεχομένως παραμπέμπει στην ονομασία "Βυζαντινοί" καθώς ίσως τα πλοία του Βυζαντίου ήταν τα πρώτα Ευρωπαϊκά που προσέγγισαν και εμπορεύθηκαν με την Καυκασιανή χώρα.
Γεωγραφία[]
Τα σύνορά της είναι:
- Β: Αλβανία, Σκόπια (Μακεδονία ΠΓΔ), Βουλγαρία
- Ν: Μεσόγειος Θάλασσα (Λιβυκό Πέλαγος)
- Α: Μεσόγειος Θάλασσα (Αιγαίο Πέλαγος), Τουρκία.
- Δ: Μεσόγειος Θάλασσα (Ιόνιο Πέλαγος).
Μορφολογία[]
Ευρώπη |
---|
Κράτη |
Βόρεια Ευρώπη |
|
Δυτική Ευρώπη |
|
Κεντρική Ευρώπη |
|
Ανατολική Ευρώπη |
|
Ιβηρική Χερσ/σος |
|
Ιταλική Χερσ/σος |
|
Βαλκανική Χερσ/σος |
|
Δημογραφία[]
Οικονομία[]
Ιστορία[]
Greek Timeline
8300-7000 BC Μεσολιθική Εποχή (Mesolithic Period)
7000-3000 BC Νεολιθική Εποχή (Neolithic Period)
3000-2000 BC Πρώιμη Χαλκοκρατία (Early Bronze Age)
2000 - 1500 BC Μέση Χαλκοκρατία (Middle Bronze Age)
1550 - 1100 BC Ύστερη Χαλκοκρατία (Late Bronze Age)
1100 - 900 BC Σκοτεινή Εποχή (Dark Age)
900 - 700 BC Γεωμετρική Εποχή (Geometric Period)
700 - 600 BC Orientalizing Period (υποδιαίρεση)
700 - 500 BC Αρχαϊκή Εποχή ([[Archaic Greece
500 - 300 BC Κλασσική Εποχή (Classical Period)
300 - 0 BC Ελληνιστική Εποχή (Hellenistic Period)
Crete, Minoan Timeline
3000-2500 EMI
2500-2200 EMII
2200-2000 EMIII
2000-1700 MMI
1900-1700 MMII*
1700-1550 MMIII
1550-1500 LMIA
1500-1450 LMIB
1450-1400 LMII*
1400-1300 LMIIIA
1300-1200 LMIIIB
1200-1100 LMIIIC
Note: MMII was only at Knossos and Phaistos; LMII was only at Knossos
Cyclades, Cycladic Timeline
3000-2500 ECI
2500-2200 ECII
2200-2000 ECIII
2000-1850 MCI
1850-1700 MCII
1700-1550 MCIII
1550-1100 LC
Greece, Helladic Timeline
3000-2500 EHI
2500-2200 EHII
2200-2000 EHIII
2000-1550 MH
1550-1500 LHI
1500-1400 LHII
1400-1300 LHIIIA
1300-1200 LHIIIB
1200-1100 LHIIIC
Period | Approximate Date |
---|---|
Early Helladic I | 2800-2500 |
Early Helladic II | 2500-2300 |
Early Helladic III | 2300-2100 |
Middle Helladic | 2100-1550 |
Late Helladic I | 1550-1500 |
Late Helladic II | 1500-1400 |
Late Helladic III | 1400-1060 |
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Ηγεμόνες Ελλάδας
- Ιστορικές Πόλεις Ελλάδας
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)