- Για τον Κατακλυσμό της Μεσοποταμίας βλέπε εδώ.
Κατακλυσμός
Deluge, Flood
- Ένα μυθικό αλλά πιθανότατα και ιστορικό γεγονός που συνέβη στην Βοιωτία και Φθία, (ίσως 1300 π.Χ.)
Ετυμολογία[]
Η λέξη "Κατακλυσμός " σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη " ".
Εισαγωγή[]
Ανθρωπογονία[]
Μετά το τέλος της Τιτανομαχίας ο κυρίαρχος Ζεύς αποφάσισε να αντικαταστήσει την Αργυρή Γενεά των ανθρώπων (και ζώων), που ήταν πιστοί στον Κρόνο (τους οποίους πιθανά εξόντωσε μέ έναν κατακλυσμό), με ένα νέο είδος την Χαλκεία Γενεά.
Το έργο αυτό ο Ζεύς δεν το ανέθεσε σε κάποιο Ολύμπιο θεό (πιθανόν για να μην δημιουργήσει και αυτός ανθρώπους-ήρωες όπως είχε πράξει ο Κρόνος που πιθανώς ανέθεσε την Χαλκεία Γενεά στον Τιτάνα θεό Ιαπετό) αλλά σε ημιθέους, τους νεαρούς Ιαπετίδες αδελφούς Επιμηθέα και Προμηθέα, επιδιώκοντας έτσι ανθρώπους κατώτερης στάθμης από την προηγούμενη γενεά.
- Ο Επιμηθέας, αρχικά, ανέλαβε την δημιουργία των ζώων και απέδωσε στο κάθε είδος χαρακτηριστικά και όπλα ("θεία δώρα") που ήθελε ο ίδιος, χωρίς όμως σοφία και σύνεση (κάτι που δεν διέθετε άλλωστε και ο ίδιος).
- Ο Προμηθεύς, στην συνέχεια, ανέλαβε την δημιουργία των ανθρώπων αλλά δεν δυστυχώς δεν είχαν περισσεύσει από τα "θεϊκά δώρα" παρά λίγες τρίχες και μερικοί μικροί όνυχες. Η δημιουργία των ανθρώπων έγινε από πηλό και πυρ (δηλ. με την σύγχρονη ορολογία από Ύλη και Ενέργεια) ή κατά άλλους με το ύδωρ του Πανοπέα της Φωκίδας, και προσέδωσε σε αυτούς μορφή όμοια με αυτή των θεών ("κατ εικόνα και ομοίωσιν").
Η προσφορά του Λογισμού[]
Αλλά ο Προμηθέας παρατήρησε ότι η αδυναμία των δημιουργημάτων του σε σύγκριση με την ισχύ των μεγάλων ζώων ήταν μεγάλη. Θέλοντας να διασφαλίσει την επιβίωσή τους ζήτησε να τους εφοδιάσει με την Επιστήμη (που θα τους προσέφερε ευφυία) και την Τέχνη (με τον όρο αυτό εννοούνται η Μουσική, ο Χορός κ.α.) (που θα τους προσέφερε ευτυχία). Αλλά, η μεν πρώτη ήταν στην αρμοδιότητα της Αθηνάς ενώ η δεύτερη ήταν στην αρμοδιότητα του Απόλλωνα. Αδυνατώντας φυσικά να τους προσδώσει αυτές τις "κλειδωμένες" θεϊκές ιδιότητες αποφάσισε να τους προσφέρει τον Λογισμό ( = ικανότητα του σκέπετεσθαι) (με τον οποίον θα μπορούσαν εξελικτικά να παράγουν μόνοι τους και την Επιστήμη και την Τέχνη).
Η προσφορά αυτή, βέβαια, προφανώς δυσαρέστησε τον ηγήτορα Δία και τους άλλους Ολύμπιους που επιζητούσαν μη-ευφυή δημιουργήματα. Αλλά επειδή όλα έγιναν με νόμιμο τρόπο δεν μπορούσαν να κατηγορήσουν τον Προμηθέα άμεσα.
Η Εμφάνιση της Πανδώρας[]
Η ανησυχία όμως στον Όλυμπο εντεινόταν καθώς οι Ολύμπιοι παρατηρούσαν με φόβο την ταχεία εξέλιξη των δημιουργηθέντων ανθρώπων. Με τους ρυθμούς που ανέπτυσσαν αυτοί γρήγορα θα γινόταν αυτοδύναμοι και θα έπαυαν να είναι υποχείριά τους. Έτσι αποφάσισαν να επέμβουν. Αλλά επειδή η ανθρωπογονία είχε αποδωθεί εξ ολοκλήρου στον Προμηθέα, με πλήρη "θεία" αρμοδιότητα, δεν μπορούσαν να αναμιχθούν άμεσα. Έτσι αποφάσισαν να καταφύγουν στην πλάνη.
Το σχέδιο ήταν αρκετά ύπουλο. Δημιούργησαν, από έδαφος και θαλασσινό ύδωρ, την Πανδώρα, μία πανέμορφη γυναίκα στην οποία όλοι οι θεοί συνέβαλλαν ώστε να διαθέτει όλα τα υπάρχοντα ελαττώματα (και ιδιαίτερα, απερισκεψία ) και στην συνέχεια ο Ερμής την οδήγησε στη Γη. Επιπλέον, την εφοδίασαν με μία "πυξίδα" (δηλ. μία λάρνακα (= κουτί)) που περιείχε τα υποτιθέμενα δώρα που οι θεοί, από "φιλευσπλαχνία", αποφάσισαν να δωρίσουν στους ανθρώπους. Βέβαια, στην πραγματικότητα, είχαν εσωκλείσει όλα τα διαθέσιμα δεινά.
Ο ερωτύλος Επιμηθέας, μόλις την αντίκρυσε, θαμπώθηκε αμέσως από την ευμορφία της και την ερωτεύθηκε παράφορα. Έτσι, παρά την συμβουλή Προμηθέα, που υποψιαζόμενος την απατηλή ανάμιξη των Ολυμπίων, είχε προειδοποιήσει τον αδελφό του να μην αποδεχθεί ποτέ δώρο από τον Δία και τους άλλους θεούς, αυτός την έλαβε ως σύζυγό του. Όταν η Πανδώρα έδειξε την λάρνακα που είχε μεταφέρει μαζί της στους δύο αδελφούς Ιαπετίδες, ο μεν Επιμηθεύς ζήτησε να ανοιχθεί αμέσως, αλλά ο Προμηθεύς που υποψιαζόταν "Ολύμπια δολοπλοκία" διέταξε να παραμείνει για πάντοτε σφραγισμένη.
Όμως η Πανδώρα ήταν απίστευτα περίεργη. Σίγουρη ότι περιείχε δώρα και ενδεχομένως μερικά που αφορούσαν την εμφάνισή της, έλαβε την απόφαση και άνοιξε το θεϊκό πακέτο. Τότε, όλες οι ανθρώπινες ατέλειες διαχύθηκαν στην ατμόσφαιρα και διαπότισαν τους άμοιρους ανθρώπους.
Η κλοπή του Πυρός[]
Ο Προμηθέας βλέποντας την ανθρώπινη πρόοδο να φθίνει διαρκώς και τους ανθρώπους να αδυνατούν να συνενοηθούν μεταξύ τους προβάλλοντας ιδιοτελή συμφέροντα αποφασίζει να τους προσφέρει το αγαθό που θα άλλαζε ολοκληρωτικά την ζωή τους, το Πυρ, που μέχρι τότε ανήκε αποκλειστικά στους θεούς και μεταφράζεται ως αρχή της Τεχνολογίας.
Έτσι, αφού επισκέφθηκε, δήθεν ως επισκέπτης, το εργαστήριο του Ήφαιστου, κλέβει στην συνέχεια, την ιερή φλόγα από το θεϊκό μηχανουργείο (βάζοντάς την σε ένα κάλαμο) και την παραδίδει στους ανθρώπους. Ως τόπος παράδοσης της πυράς αναφέρεται και πάλι η πόλη Σικυώνα της Πελοποννήσου.
Έτσι, όταν την επόμενη πρωία ξύπνησαν ο Ζεύς και οι λοιποί θεοί στον Όλυμπο, χαρούμενοι που το τέχνασμά τους είχε επιτυχία, έκπληκτοι παρατήρησαν τις πρώτες ανθρωπο-δημιούργητες φλόγες να ανέρχονται στον ουρανό, προερχόμενες από τους συνοικισμούς των ανθρώπων.
Όλοι συνειδητοποίησαν την μεγάλη απειλή. Η πυρά ήταν μόνον η αρχή. Η ανθρωπότητα γρήγορα θα αποκτούσε βαθμιαία όλα εκείνα τα τεχνολογικά εφόδια που θα της επέτρεπαν, σε κάποια εποχή, να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία της, να αποτινάξει την κηδεμονία των Ολυμπίων και να τους αποκηρύξει από το θεϊκό αξίωμά τους.
Ο Ζεύς εξοργίσθηκε υπέρμετρα αλλά και η οργή άλλων Ολυμπίων κατά του δολοπλόκου Προμηθέα είχε φθάσει στο ζενίθ.
Αλλά, ο Προμηθεύς ισχυρίσθηκε ότι, χωρίς την πυρά, οι αδύναμοι άνθρωποι γρήγορα θα γίνονταν βορά των ισχυρών ζώων και επομένως θα εξαφανίζονταν ενώ παράλληλα υποσχέθηκε να διορθώσει τα πράγματα.
Η καθιέρωση της θυσίας[]
Έτσι προσπαθώντας να κατευνάσει την θεϊκή οργή ο πανούργος Προμηθεύς, θεσμοθέτησε την "θυσία" (δηλ. με ευρύτερο συμβολισμό την Θρησκεία) με την οποία οι άνθρωποι θα προσέφεραν το καλύτερο τμήμα της τροφής τους στους θεούς και έτσι αφ΄ενός θα αναγκάζονταν να θυμώνται, για πάντα, την θεϊκή υπεροχή ενώ αφ' ετέρου θα εξευμένιζαν τους οργισθέντες κυρίους τους για την απώλεια του θεϊκού μονοπωλίου του πυρός. Κάλεσε, μάλιστα, τον Δία να παρίσταται αυτοπροσώπως στην πρώτη θυσία, ώστε να κάνει ο ίδιος την επιλογή του "καλύτερου μέρους" του θυσιαζόμενου ζώου, ώστε να εξασφαλίσουν οι θεοί την αιώνια αναγνώριση της ανθρώπινης υποταγής.
Αλλά ο Προμηθεύς είχε αγαπήσει πλέον πολύ τα ανθρώπινα δημιουργήματά του και είχε αποφασίσει να εξαπατήσει, για δεύτερη φορά, τους Ολύμπιους. Έτσι, αφού πρότεινε στον Δία να λάβει τον υπέρτατο θεικό όρκο της Στυγός για την αιώνια αποδοχή της όποιας επιλογής του, στην συνέχεια τον προσεκάλεσε στην πρώτη θυσία που επιτέλεσαν οι άνθρωποι (που τοποθετείται επίσης στη Σικυώνα). Ο Ζεύς άφησε στον Προμηθέα να διαχωρίσει τα σφάγια του πρώτου θυσιαζόμενου ζώου σε δύο μερίδια ώστε να επιλέξει το καλύτερο. Όμως ο Προμηθεύς, εκμεταλλευθείς στο έπακρο την θεϊκή εμπιστοσύνη, τοποθέτησε στο ένα δείγμα τα οστά, σκεπάζοντάς τα με το ορεκτικό λίπος ενώ στο άλλο τοποθέτησε το επίδικο κρέας, σκεπάζοντάς το με δέρμα. Ο Ζεύς, ανυποψίαστος για την παγίδα, επέλεξε το ωραιότερο στην εμφάνιση (δηλ. τα οστά) χάνοντας έτσι το καλύτερο (δηλ. το κρέας) που έλαβαν οι άνθρωποι. Όταν αποκαλύφθηκε η απάτη ήταν πολύ αργά και ο κοσμοκράτορας Ζεύς, δεμένος με τον δοθέντα όρκο του, αναγκάσθηκε να αποδεχθεί το τετελεσμένο γεγονός.
Η τιμωρία του Προμηθέα[]
Οι Ολύμπιοι, μετά και την δεύτερη αυτή εξαπάτησή τους, αποφάσισαν να τιμωρήσουν παραδειγματικά τον ημίθεο Προμηθέα. Η ποινή που θα ήθελαν να του επιβάλλουν, βέβαια, ήταν ο θάνατος αλλά αυτό δεν ήταν δυνατόν γιατί ο Προμηθεύς ήταν Τιτανίδης και επομένως αθάνατος. Ο Ζεύς οργάνωσε αμέσως την τιμωρία του. Έδωσε εντολή σε δύο άγριες, ανηλεείς και πανίσχυρες θεότητητες, το Κράτος και την Βία, να καρφώσουν τον Ιαπετίδη σε έναν απόκρημνο βράχο, στο υψηλότερο όρος του γνωστού Κόσμου, τον Καύκασο. Για μεγαλύτερη εξασφάλιση (ότι δεν θα δραπετεύσει) τον έδεσαν με πανίσχυρες αλυσσίδες που είχε κατασκευάσει ο περιχαρής Ήφαιστος (που προφανώς, δεν είχε ακόμη λησμμονήσει την κλοπή του πυρός από το εργαστήριό του). Εκεί θα έμενε για πάντα, για να εκπληρώσει έτσι το κακό που είχε προξενήσει στην θεϊκή κοινότητα των Ολυμπίων.
O Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα[]
Συνέδριο Θεών[]
Οι Ολύμπιοι μετά την τιμωρία του Προμηθέα άρχισαν να συσκέπτονται για το πως θα αντιμετωπίσουν την ραγδαία τεχνολογική πρόοδο των ανθρώπων. Ο φόβοι για τον ερχομό της ημέρας που οι άνθρωποι θα εξασφάλιζαν την αυτάρκειά τους τους είχε κατακλύσει όλους. Οι Ολύμπιοι θρόνοι τους έτριζαν.
Ενώ βρισκόνταν σε αδιέξοδο ήλθε το γεγονός που τους συντάραξε όλους. Καθώς ο Ζεύς, μεταμφιεσμένος σε ταξιδιώτη, έκανε μία επίσκεψη "ρουτίνας" στον Κόσμο, επισκέφθηκε την Αρκαδία, την πλέον εξελιγμένη χώρα της εποχής εκείνης και ειδικότερα τα ανάκτορα του θεοσεβούς, μέχρι τότε, βασιλέα Λυκάονα, απόγονο του περίφημου Πελασγού. Αλλά οι πενήντα υιοί του, που είχαν δημιουργήσει ήδη ανεπτυγμένες πόλεις-κράτη μέσα στην Αρκαδία (που απείχαν εκπληκτικά από τους απλούς συνοικισμούς του παρεθόντος) και είχαν αποκτήσει δύναμη, πλούτο και γνώση, ανεγνώρισαν τον πανίσχυρο θεό. Αυτό τους αύξησε κατακόρυφα την υπερηφάνειά τους και αποφάσισαν να δοκιμάσουν με την σειρά τους, την αντίληψη και την ευφυία του. Έτσι, πρόσφεραν στο Δία γεύμα, στο οποίο ανέμιξαν το κρέας με μέλη ενός βρέφους (ή κατ' άλλους του δολοφονηθέντος αδελφού τους, του Νύκτιμου). Εξοργισμένος, ο Κοσμοκράτορας, που αντιλήφθηκε βέβαια την ιεροσυλία, τους μετατρέπει σε λύκους και ανασταίνει τον Νύκτιμο.
Ο Κατακλυσμός[]
Το περιστατικό αυτό ήταν ασήμαντο για τον Όλυμπο, αυτό καθ' αυτό. Αλλά το μήνυμα που εξέπεμπε ήταν ηχηρό. Ήταν η πρώτη φορά που οι άνθρωποι ένοιωσαν αρκετά ισχυροί ώστε να αμφισβητήσουν την θεϊκή παντογνωσία. Το μέλλον για τους Ολύμπιους φάνταζε ζοφερό.
Οι Ολύμπιοι αλλόφρονες, απεφάσισαν να παίξουν το τελευταίο τους "χαρτί". Θα χρησιμοποιούσαν το ύστατο τους όπλο τον Κατακλυσμό. Ο κατακλυσμός είχε ήδη χρησιμοποιηθεί δύο φορές.
- Την πρώτη φορά από τον πατέρα του Δία, τον Κρόνο που κατέστρεψε την Χρυσή Γενεά του πατέρα του, θεού Ουρανού αντικαθιστώντας την με την δική του την Αργυρή Γενεά.
- Την δεύτερη φορά από τον ίδιο τον Δία που κατέστρεψε την Αργυρή Γενεά του πατέρα του, θεού Κρόνου αντικαθιστώντας την με την δική του την Χαλκεία Γενεά.
Τώρα, θα χρησιμοποιούσαν το μεγάλο όπλο για τρίτη και τελευταία φορά (καθώς δικαιούνταν προφανώς από τις Μοίρες να κάνουν χρήση άλλη μία φορά, καθώς ο Ουρανός δεν το είχε χρησιμοποιήσει ποτέ).
Έτσι, θα αναγκάζονταν οι Μοίρες να επιτρέψουν την Ανθρωπογονία για τέταρτη φορά και αυτή την φορά, πλέον, ο Ζεύς και οι Ολύμπιοι θα ήταν αρκετά προσεκτικοί ώστε να μην διαρρεύσουν Πυρ (δηλ. Τεχνολογία), Επιστήμη και Τέχνη στους ανθρώπους ώστε αυτοί να τους έχουν παντοτινή ανάγκη και έτσι να διαιωνισθεί η κυριαρχία τους στους αιώνες των αιώνων.
Το σχέδιο μπαίνει σε εφαρμογή, ο Ήλιος παίρνει εντολή να αποχωρήσει στα Τάρταρα και οι Άνεμοι να φέρουν την κατακλυσμιαία βροχή που θα καταστρέψει τα πάντα στην Γήινη επιφάνεια.
Περιχαρείς οι Ολύμπιοι παρακολουθούν από τα θεϊκά Ολύμπια δώματα την πλήρη καταστροφή στην Φθία, την Βοιωτία, την Αρκαδία και τις άλλες αναπτυγμένες περιοχές της Οικουμένης. Καθώς η καταστροφή συνεχιζόταν για αρκετό καιρό έπεσαν για ύπνο πανευτυχείς. Όταν ξύπνησαν όλα ήταν πνιγμένα από τα απανταχού ύδατα. Θάλασσα και ξηρά δεν ξεχώριζαν. Καθώς, οι Θεοί εόρταζαν πανευτυχείς την καταστροφή της "Χαλκείας Γενεάς" και προετοίμαζαν την δημιουργία της τέταρτης Σιδηράς Γενεάς, της αιωνίως κσι απόλυτα υποτεταγμένης, ο πανόπτης Ζεύς διακρίνει μία κίνηση ενός αντικειμένου στην κορυφή του Παρνασσού. Ήταν το σκάφος-κιβωτός του Δευκαλίωνα, βασιλέα της Φθίας και της Βοιωτίας, γιού του Προμηθέα. Ο Προμηθεύς, ως μάντης, πριν συλληφθεί είχε προμαντεύσει τα Ολύμπια σχέδια και είχε προειδοποιήσει σχετικά τον γιό του για το πως θα αποφύγει την επερχόμενη καταστροφή.
Τον είχε προτρέψει να κατασκευάσει κρυφά από τους πάντες, μια κιβωτό (λάρνακα), να την γεμίσει με ζώα και εφόδια και να μείνει εκεί μέσα μαζί με την σύζυγό του Πύρρα, κόρη του Επιμηθέα. Πράγματι όταν έγινε ο Κατακλυσμός, σώθηκε ο Δευκαλίων με την Πύρρα και ήταν αυτοί που δημιούργησαν το Τέταρτο Γένος, την Σιδηρά Γενεά των Ανθρώπων.
Έτσι, η "χάλκινη γενεά" δεν εξαλείφθηκε. Απλά μετεξελίχθηκε στην νέα "Σιδηρά Γενεά" μεταδίδοντάς της όλες τις γνώσεις, με τις οποίες την είχε εφοδιάσει, ο πανούργος τιμωρημένος Τιτάνας.
Στον Όλυμπο επικράτησε απίστευτη κατήφεια. Τα σχέδια της αιώνιας κυριαρχίας είχαν καταρρεύσει οριστικά, ή ύστατη ευκαιρία είχε χαθεί και δεν είχαν το δικαίωμα από τις απόκοσμες παντοδύναμες Μοίρες να εξολοθρεύσουν τους σωθέντες.
Ο Ζεύς, έξαλλος, διατάσσει τον προσωπικό αετό του να εγκατασταθεί στον Καύκασο και να κατατρώει καθημερινά το ήπαρ ( = συκώτι) του τιμωρημένου Τιτάνα (που φυσικά αναγεννάτο κάθε νύκτα) επιτείνοντας έτσι το μαρτύριό του. Ήταν το μόνο που μπορούσε να κάνει πλέον. Το όνειρο της αιώνιας διακυβέρνησης είχε οριστικά χαθεί.
Η δημιουργία της Σιδηράς Γενεάς[]
Στην συνέχεια και αφού το "μοιραίο" είχε επέλθει οι Θεοί απεφάσισαν την σύντομη παραγωγή της Σιδηράς Γενεάς. Έτσι δόθηκε εντολή στον Δευκαλίωνα να εφαρμόσει το σύστημα της "εκσφενδόνησης λίθων" (ένα ταχύ, πρακτικό και αποτελεσματικό σύστημα ανθρωπογένεσης). Κάθε λίθος που έπεφτε στην Γη μεταλλάσοταν ακαριαία σε άνθρωπο.
Η απελευθέρωση του Προμηθέα[]
Καθώς ο καιρός περνούσε, ο Ζεύς και οι υπόλοιποι θεοί προσπαθούσαν να διασκεδάσουν την ηγεμονία τους, για όσο διάστημα αυτή επρόκειτο να κρατήσει, παρασύροντας ερωτικά θεές και θνητές.
Αλλά ο Προμηθεύς δεν είχε πει ακόμη την τελευταία του λέξη ("διέθετε έναν άσσο στο μανίκι του").
Το μεγάλο μυστικό ήταν ότι κάποτε θα ερχόταν στο φως μία θεά (ή θνητή) που θα ήταν, γονιδιακά, φορέας μίας άκρως επικίνδυνης ιδιότητας για τον σύντροφό της. "Ο μελλοντικός γιός της θα υπερίσχυε σε ισχύ του οποιουδήποτε πατέρα του". Την ίδια θανάσιμη ιδιότητα έφεραν, άλλωστε, τόσο η Γαία όσο και η Ρέα. (Ο Ζεύς, πριν συζευχθεί την Ήρα, φρόντισε να βεβαιωθεί, από τις Μοίρες, ότι αυτή δεν έφερε αυτό το θανάσιμο φορέα-γονίδιο στο DNA της. Ενδεχομένως, κάποια άλλη γυναίκα θα έφερε τον επικίνδυνο "ιό" αλλά δεν γνώριζε ποιά ήταν.)
Η επικίνδυνη γυναίκα-φορέας ήταν η Θέτις, μία Νηρηίδα, απόγονος του, έγκλειστου πλέον, Τιτάνα Ωκεανού.
Ουσιαστικά, ο ανέμελος Ζεύς αντιμετώπιζε μία παγίδα που θα του στερούσε την κυριαρχία πολύ γρηγορότερα από όσο υπολόγιζε. Ήδη, καθώς η Θέτις ενηλικιωνόταν επέπλεξε στην γοητεία της τόσο τον Δία όσο και τον Ποσειδώνα. Η Ήρα που αντιλήφθηκε, το ενδιαφέρον του συζύγου της, έξαλλη από ζήλεια, άρχισε τις μηχανορραφίες για την εξόντωση του μελλοντικού τέκνου της Θέτιδας.
Ο μόνος που γνώριζε το υποχθόνιο παιγνίδι της Μοίρας ήταν ο Προμηθεύς. Ωστόσο, αν και μισούσε υπερβολικά τον Δία, αποφάσισε να ανταλλάξει την ελευθερία του με την αποκάλυψη του τρομερού κινδύνου. Ο Ζεύς δέχθηκε την ανταλλαγή και ρύθμισε το θέμα ώστε ο υιός του Ηρακλής, καθώς αναζητούσε την Χώρα των Εσπερίδων, να μεταβεί στον Καύκασο, να σκοτώσει τον αετό, να σπάσει τις πανίσχυρες Ηφαίστειες αλυσσίδες του και να απελευθερώσει τον Προμηθέα.
Όμως, ο Προμηθέας ως Τιτάνας και δεν μπορούσε να εισέλθει στα δώματα του Ολύμπου. Η λύση δόθηκε από τον κένταυρο Χείρωνα. Ο Χείρων τραυματισμένος κατά λάθος από δηλητηριώδες βέλος του Ηρακλή, το οποίο είχε ποτιστεί με το δηλητηριώδες αίμα της Λερναίας Ύδρας, βασανιζόταν φρικτά από την πληγή του. Έτσι ζήτησε από τον Δία να δώσει την αθανασία του σε κάποιον άλλον, ώστε να πεθάνει και να λυτρωθεί από τους πόνους. Με αυτήν την αφορμή, η αθανασία του Κένταυρου Χείρωνα δόθηκε στον Προμηθέα που εφοδιασμένος πλέον με αυτόν τον "τύπο αθανασίας" έγινε δεκτός στον Όλυμπο.
Εκεί, δεν αντιμετωπίσθηκε με μίσος, όπως πιθανώς ανέμενε. Οι θεοί είχαν πλέον ενηλικιωθεί, είχαν αρχίσει να κουράζονται από την επιτήρηση της ανθρώπινης κοινωνίας και είχαν αποδεχθεί το πεπρωμένο τους. Απλά ανέμεναν, με υπομονή, την εκβολή τους από τους θρόνους τους και την απεμπολή της Ολύμπιας πίστης, από τους ολοένα και περισσότερο απείθαρχους ανθρώπους. Δεν αποτελούσαν πλέον ομάδα. Ο καθένας σπαταλούσε τον εναπομένοντα χρόνο του, με όποιον τρόπο θεωρούσε καλύτερο. Έτσι κι αλλιώς, το τέλος όλων (το περίφημο "λυκόφως των Θεών") πλησίαζε ...
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)