Ενδοσυμπαντικόν Κενόν
Cosmic Void, Ενδοσυμπαντικό Κενό
- Μία τεράστια κενή (δηλ. χωρίς Γαλαξίες) Συμπαντική περιοχή.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Ενδοσυμπαντικό" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Σύμπαν".
Εισαγωγή[]
Τον Αύγουστο του 2007 οι ραδιοαστρονόμοι ανήγγειλαν ότι είχαν ανακαλύψει μια τεράστια κενή περιοχή στο Σύμπαν.
Με μήκος σχεδόν ένα δισεκατομμύριο έτη φωτός, το κενό αυτό βρίσκεται στον αστερισμό του Ηριδανού και έχει πολύ λιγότερους Αστέρες, Διαγαλαξιακό Αέριο και Γαλαξίες από τις συνηθισμένες περιοχές του Σύμπαντος.
Είναι μεγαλύτερο από όσο ο καθένας πιθανώς φαντάζεται και δεν μπορεί να εξηγηθεί από την υπάρχοντα πρότυπα της Κοσμολογίας.
Πιθανή Εξήγηση[]
Τι όμως θα μπορούσε να προκαλέσει ένα τέτοιο χάσμα;
Μια ομάδα φυσικών έχει μια συναρπαστική εξήγηση: "Είναι το καταφανές αποτύπωμα ενός άλλου Κόσμου πέρα από τα δικά μας σύνορα," λέει η Αλβανίδα Laura Mersini-Houghton βοηθός καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Chapel Hill.
Είναι όμως ένας εκπληκτικός και ταυτόχρονα υπερβολικός ισχυρισμός. Εάν ο ισχυρισμός της ομάδας της Mersini-Houghton είναι σωστός, τότε το γιγάντιο κενό είναι οι πρώτες πειραματικές αποδείξεις για έναν άλλο Κόσμο.
Θα υπερασπιζόταν, επίσης, τη Χορδοθεωρία, την πιο ελπιδοφόρα Φυσική Θεωρία για το πως λειτουργεί το Σύμπαν στο πιο θεμελιώδες επίπεδό του.
Επίσης θα απομάκρυνε τα ανθρωπικά επιχειρήματα που έχουν βασανίσει τους θεωρητικούς της Χορδοθεωρίας τα τελευταία έτη, επειδή οι υπερασπιστές της ανθρωπικής αρχής ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι είναι η αιτία που το Σύμπαν είναι αυτό που είναι. Η ενδοσυμπαντική αυτή κενή περιοχή στο Σύμπαν είναι μια μεγάλη υπόθεση.
Το γιγάντιο αυτό συμπαντικό κενό παρουσιάστηκε αρχικά στους χάρτες της Μικροκυματικής Ακτινοβολίας Υποβάθρου, της μεταλαμπής της Μεγάλης Έκρηξης.
Το 2004, ο δορυφόρος WMAP της NASA έκανε τις πιο λεπτομερείς μετρήσεις μέχρι τότε της θερμοκρασίας της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου.
Αυτή η ακτινοβολία μικροκυμάτων αποκτούσε λίγη περισσότερη ενέργεια όταν διαπερνούσε μια περιοχή του διαστήματος που υπήρχε Ύλη, αναγκάζοντάς την να φαίνεται ελαφρώς θερμότερη σε εκείνη την κατεύθυνση.
Αντίθετα, στην ακτινοβολία που διαπερνούσε μια κενή περιοχή - δηλαδή κενή ύλης - μειωνόταν η ενέργεια της, και έτσι εμφανίζεται πιο ψυχρή.
Η ομάδα του WMAP παρατήρησε ένα μη κανονικό μεγάλο ψυχρό σημείο όπου η θερμοκρασία ήταν μεταξύ 20 και 45 τοις εκατό χαμηλότερη από το μέσο όρο για το υπόλοιπο του Ουρανού, δηλωτικό ενός κενού χώρου. Το σημείο αυτό καλύπτει μια έκταση λίγων μοιρών του ουρανού - πολλές φορές πάνω από της πλήρους Σελήνης. Ωστόσο, λόγω της άγνοιας της απόστασης του κενού αυτού διαστήματος, ήταν δύσκολο να εκτιμηθεί το μέγεθός του.
Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν όταν οι ερευνητές ανέλυσαν τα αποτελέσματα της "Ψηφιακής Έρευνας του Ουρανού" (Sloan), τον μεγαλύτερο τρισδιάστατο χάρτη των Γαλαξιών που έγινε μέχρι τώρα.
Μόλις έμαθαν πόσο μακριά ήταν διάφοροι Γαλαξίες, ήταν σε θέση να υπολογίσουν ότι το ψυχρό σημείο της WMAP συμπίπτει με ένα τεράστιο κενό χώρο διαμέτρου περίπου σε 900 εκατομμύρια έτη φωτός. Ευρίσκεται δε περίπου 8 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά, και περιέχει περίπου 20 έως 45 τοις εκατό λιγότερους Γαλαξίες από αυτό που αναμενόταν να υπάρχουν.
Αυτό επιβεβαιώθηκε τον Αύγουστο του 2007 από τους Lawrence Rudnick, Shea Brown και Liliya Williams, μια ομάδα του Πανεπιστημίου της Μινεσότας στη Μινεάπολη, που ανέλυσαν μια έρευνα για την ραδιο-εκπομπή των γαλαξιών που πραγματοποιήθηκε από την "Πολύ Μεγάλη Σειρά τηλεσκοπίων" στο Νέο Μεξικό.
Μόνο το 5% του χώρου του Σύμπαντος είναι πλήρες από Γαλαξιακά Σμήνη. Ο υπόλοιπος Συμπαντικός Χώρος (δηλ. το άλλο 95%) είναι ανεξήγητα κενός. Υπάρχουν πολλά μικρά κενά, αλλά όσο μεγαλύτερα είναι τόσο σπανιότερα γίνονται. Ωπωσδήποτε δεν αναμενόταν να υπάρχη μία κενή περιοχή πλάτους 900 εκατομμύρια έτη φωτός.
Ένα τόσο μεγάλο κενό είναι ουσιαστικά αδύνατο να εξηγηθεί από την Κοσμολογικό Καθιερωμένο Πρότυπο. Σύμφωνα με τις συνήθεις κοσμολογικές θεωρίες, οι "σπόροι" των Γαλαξιακό Σμήνος|Γαλαξιακών Σμηνών]] και τα κενά "σπάρθηκαν" αμέσως μετά από την Μεγάλη Έκρηξη, όταν το Σύμπαν ήταν ένας θολός κενός χώρος με μόνο συστατικό τις κβαντικές διακυμάνσεις, που στην συνέχεια μεγεθύνθηκαν στην περίοδο της φάσης του Πληθωρισμού.
Οι διακυμάνσεις μικρών και μεγάλων μεγεθών είναι δυνατές, αν και οι διακυμάνσεις των μεγάλων είναι σπάνιες. "Οποιαδήποτε διακύμανση που να οδηγεί σε μία κενή περιοχή τόσο μεγάλη όπως το ψυχρό σημείο του WMAP είναι υπερβολικά απίθανη, σύμφωνα με την καθιερωμένη Κοσμολογία" ισχυρίζεται η Mersini-Houghton ( που τελείωσε φυσικός στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων και αργότερα έκανε το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin στο Milwaukee).
Υπάρχουν κι άλλες εξηγήσεις για το ψυχρό σημείο της WMAP. Παραδείγματος χάριν, μερικοί ερευνητές νομίζουν ότι οφείλεται σε έναν γιγάντιο κόμβο στο διάστημα, που λέγεται Τοπολογική Ατέλεια, που προβλέπεται από ορισμένα θεωρητικά μοντέλα. Εν τούτοις, η εξήγηση της Mersini-Houghton θα μπορούσε να έχει την μεγαλύτερη σημασία.
Πεπλεγμένοι Κόσμοι[]
Η Mersini-Houghton και οι συνάδελφοί της αναζήτησαν για μια εξήγηση πέρα από την καθιερωμένη Κοσμολογία. Στράφηκαν στη Χορδοθεωρία, την κυριότερη υποψήφια θεωρία για μια "θεωρία των πάντων", που ενώνει τους Φυσικοί Νόμοι για να εξηγήσουν πώς συμπεριφέρεται η ύλη και η ενέργεια μαζί. Η θεωρία αυτή υποστηρίζει, εν συντομία, ότι οι έσχατες δομικές μονάδες της Ύλης, όπως τα κυρκόνια (quarks) και τα λεπτόνια, είναι μικροσκοπικές χορδές που πάλλονται σε ένα Χωρόχρονο 10 τουλάχιστον διαστάσεων.
Το προσόν της Χορδοθεωρίας πάντοτε ήταν ότι θα μπορούσε να κάνει μοναδικές προβλέψεις για τις ιδιότητες του Σύμπαντος. Αυτό το έκανε με πιο αισθητικά ευχάριστο τρόπο από τα ανθρωπικά επιχειρήματα, που λένε ότι ορισμένες πτυχές του Σύμπαντος. - όπως οι σταθερές που υπεισέρχονται στους νόμους της Φυσικής - παρουσιάζονται έτσι, επειδή διαφορετικά δεν επρόκειτο να είμαστε εδώ για να αναρωτηθούμε για αυτούς.
Ακόμα η θεωρία των χορδών δεν περιγράφει μόνο ένα Σύμπαν. Περιγράφει 10500 Πολλαπλά Σύμπαντα, που το καθένα τους είναι ένα κβαντικό κενό με διαφορετικές φυσικές ιδιότητες.
Τότε γιατί ο δικός μας κόσμος έγινε τόσο μεγάλος; "Οι θεωρητικοί των χορδών, που ήλπιζαν τόσο πολύ να αποφύγουν την ανθρωπική αρχή, έχουν αναγκαστεί τώρα να την επικαλεσθούν για να εξηγήσουν γιατί το δικό μας κενό επιλέχθηκε από τα υπόλοιπα 10500 άλλα κενά των χορδών," αναφέρει η Mersini-Houghton.
Τα ανθρωπικά επιχειρήματα ενοχλούν πολλούς φυσικούς. Θα προτιμούσαν μια εξήγηση για τις ιδιότητες του Κόσμου που να μην έχουν καμία σχέση με την ανθρώπινη παρουσία. Εν τούτοις, η Mersini-Houghton είναι πεπεισμένη ότι αντί να εγκαταλειφθεί η θεωρία των χορδών εντελώς, πρέπει να υπάρξει ένας τρόπος ώστε να μη χρησιμοποιηθεί η Ανθρωπική Αρχή για να δικαιολογήσει την παρουσία του Σύμπαντος, μέσα από το δάσος των κενών κόσμων. Αυτή και ο συνεργάτης της Richard Holman του πανεπιστημίου Carnegie Mellon στο Πίτσμπουργκ, είχαν ένα ισχυρό προαίσθημα ότι η Ύλη και η Βαρύτητα μπορεί να έχουν κάποιο είδος δυναμική επίδρασης που να περιορίζει βαθμιαία τον αριθμό των κενών σε ένα μικρό σύνολο, που τελικά να αυξάνεται στο σημερινό Σύμπαν μας και τους γείτονές του.
Σύμφωνα με τη θεωρία των χορδών, κάθε πιθανός Κόσμος έχει διαφορετικές συνθήκες. Εάν ένα μικροσκοπικό τμήμα κενού πρόκειται να μετατραπεί σε έναν Κόσμο σαν τον δικό μας, το πιο σημαντικό πράγμα είναι ότι πρέπει να γίνει μεγάλος. Αυτό σημαίνει ότι κάτι πρέπει να αντιταχθεί στη βαρύτητα, που να τείνει να απορροφήσει μαζί την ύλη και την ενέργεια του κενού και να την περιορίσει.
Αυτό το κάτι μπορεί να είναι μόνο το ίδιο το κενό. Εάν το κενό έχει μια τεράστια αρνητική πίεση, η θεωρία της βαρύτητας του Αϊνστάιν λέει ότι θα δημιουργήσει απωστική βαρύτητα που 'σπρώχνει' παρά απορροφά. "Ένα τμήμα της απωστικής βαρύτητας του κενού επομένως υπερνικά την ελκυστική βαρύτητα της ύλης του," διευκρινίζει η Mersini-Houghton. "Για το τμήμα του κενού που μετατράπηκε προς το δικό μας σύμπαν, αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια των πρώτων στιγμών της ύπαρξής του, στην περίοδο που ονομάζουμε πληθωρισμός."
Σύμφωνα με τους Mersini-Houghton και Holman, η δυναμική επίδραση της ύλης και της βαρύτητας θα είχε ξεφορτωθεί την πλειοψηφία των κενών των χορδών, αφήνοντας μόνο ένα τμήμα και τους στενούς γείτονές μας στο τοπίο των χορδών. "Είναι ένας επιστημονικότερος και νόμιμος τρόπος να διαχωρίσεις έναν Κόσμο σαν τον δικό μας, από όσο κάνει η ανθρωπικά αρχή," λένε. "Αλλά αυτό το ξεκαθάρισμα έχει και εξαιρετικές συνέπειες."
Οι υπολογισμοί των Mersini-Houghton και Holman δείχνουν ότι το τμήμα του κενού που μετατράπηκε στον Κόσμο μας πρέπει να έχει αλληλεπιδράσει με τα γειτονικά τμήματα πάρα πολύ νωρίς στην ιστορία του Κόσμου. Επειδή αυτές οι αλληλεπιδράσεις γίνονται μεταξύ μικροσκοπικών τμημάτων του κβαντικού κενού, αυτές θα άφηναν τα σύμπαντα σε μια πεπλεγμένη κατάσταση με μια 'στοιχειωμένη' σύνδεση ανάμεσα τους, επιτρέποντας έτσι στα μίνι σύμπαντα να αισθάνονται και να επιδρούν το ένα στο άλλο από μακριά. "Μια τέτοια πεπλεγμένη κατάσταση διατηρείται έτσι συνεχώς," λέει η Mersini-Houghton. "Έτσι αν και ο πληθωρισμός πολύ γρήγορα έσπρωξε την περιοχή μας πέρα από τα όρια των γειτονικών μας περιοχών, θα πρέπει ακόμα το σύμπαν μας να διατηρεί τη σφραγίδα της κβαντικής διεμπλοκής του με τους γείτονές του."
Το ζήτημα λοιπόν είναι: πού θα έπρεπε να ψάξουμε για το αποτύπωμα και ποιά μορφή μπορεί να έχει αυτό το αποτύπωμα; Λόγω της διαστολής του σύμπαντος, κανένα φως ή σήμα δεν μπορεί να φθάσει σε μας πέρα από τον κοσμικό ορίζοντα, περίπου 42 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας. Σε μια πολύ μικρότερη κλίμακα, η μπερδεμένη διαδικασία του σχηματισμού των γαλαξιών έχει σβήσει δραστικά οποιοδήποτε ίχνος της πρώιμης αλληλεπίδρασης μεταξύ του Κόσμου μας και των γειτονικών Κόσμων. Εντούτοις, σε κλίμακες συγκρίσιμες με τον ίδιο τον κοσμικό ορίζοντα, οφείλει να παραμένει μια σφραγίδα από την εποχή που ήταν κοντά στην αρχή του πληθωρισμού, όταν δηλαδή έγινε η αλληλεπίδραση μεταξύ των διαφόρων μικροσκοπικών κόσμων. "Στο σημερινό κόσμο, πρέπει να φανερωθεί με μια μετατόπιση προς το ερυθρό λιγότερο από 1, που αντιστοιχεί σε μια εποχή που η ηλικία του Κόσμου ήταν η μισή της σημερινής ηλικία του," λέει η Mersini-Houghton.
Αποδεικτικά στοιχεία[]
Οι Mersini-Houghton και Holton λένε ότι η δυναμική θεωρία τους μπορεί να περιγράψει, επίσης, και τη μορφή του αποτυπώματος. Τα κενά των γειτονικών τμημάτων πιέζουν αποτελεσματικά πάνω στον Κόσμο μας, λένε. Σύμφωνα με τη σχετικότητα, τέτοια συμπίεση παράγει την απωστική βαρύτητα. Όπου μπορούμε να δούμε την πράξη της συμπίεσης - σε κλίμακες συγκρίσιμες με το μέγεθος του σύμπαντος - η απωστική βαρύτητα θα πρέπει δραματικά να αραιώνει την ύλη (λόγω διαστολής) και έτσι να είναι πιο δύσκολο να σχηματιστούν νέοι γαλαξίες. "Προβλέπουμε την ύπαρξη γιγαντιαίων κενών διαμέτρου, περίπου, 500 εκατομμυρίων ετών φωτός," συμπληρώνει η Mersini-Houghton. Με τα κοσμολογικά στάνταρτ αυτή η πρόβλεψη ταιριάζει αρκετά καλά με τις παρατηρήσεις των αστρονόμων για κενά διαμέτρου 900 εκατομμυρίων ετών φωτός με μια ερυθρή. "Μείναμε κατάπληκτοι που το κενό είναι ακριβώς εκεί όπως το προβλέψαμε," λέει.
Δουλεύοντας με τον Tomo Takahashi του πανεπιστημίου Saga στην Ιαπωνία, οι Mersini-Houghton και Holman πάνε πιο μακριά. Προβλέπουν ότι πρέπει να υπάρχει όχι ένα τέτοιο γιγάντιο κενό αλλά δύο: ένα στο βόρειο ημισφαίριο που αντιστοιχεί στο ψυχρό σημείο της μικροκυματικής ακτινοβολίας WMAP και ένα στο νότιο ημισφαίριο. "Ελπίζουμε ότι θα εμφανιστεί ένα κενό νότια στα δεδομένα της έρευνας σύντομα," τονίζει.
Μέχρι τώρα η εργασία τους είχε μια μικτή υποδοχή. "Είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες τρόπους για να συσχετιστούν παρατηρήσεις στον Κόσμο μας με το τεράστια μεγαλύτερο τοπίο των χορδών," λέει ο φυσικός Leonard Parker του πανεπιστημίου του Wisconsin στο Μιλγουώκι. Άλλοι όμως είναι πιο προσεκτικοί. "Είναι ενδιαφέρουσα άποψη," λέει ο David Spergel του πανεπιστημίου του Princeton. "Εντούτοις, είναι πολύ θεωρητικό."
Η Mersini-Houghton και η ομάδα της κάνει μια περαιτέρω πρόβλεψη που θα μπορούσε σύντομα να δοκιμαστεί - αυτό που λέμε τα "αποδεικτικά στοιχεία" της ιδέας τους. Στην Καθιερωμένη Κοσμολογία, οι μεταβολές της θερμοκρασίας της ακτινοβολίας του big bang είναι το άμεσο αποτέλεσμα της κατανομής της Ύλης στο Σύμπαν. Αυτό σημαίνει ότι το μοτίβο των Γαλαξιών πρέπει ακριβώς να ταιριάζει με τα χαρακτηριστικά της θερμοκρασίας στην ακτινοβολία του Big Bang.
Αυτό όμως δεν θα συμβεί, συνεχίζει η Mersini-Houghton. Η εργασία της ομάδας της δείχνει ότι η διεμπλοκή μεταξύ του Κόσμου μας και των γειτονικών κόσμων αλλάζει την πυκνότητα της ύλης στις μεγαλύτερες κλίμακες. Εάν αυτοί έχουν δίκιο, τότε η αλληλεπίδραση θα αφήσει ένα λεπτό σημάδι στις παρατηρήσεις. "Προβλέπουμε ότι ο συσχετισμός μεταξύ της ύλης και της θερμοκρασίας θα βρεθεί να είναι πολύ λιγότερο από το 100 τοις εκατό."
Η πειραματική δοκιμή θα μπορούσε να έρθει το προσεχές έτος, όταν πετάξει η διαστημοσυσκευή Planck της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, που θα παρατηρήσει τη Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου με μεγάλη λεπτομέρεια. Η διαστημοσυσκευή Planck θα πρέπει να είναι σε θέση και να επιβεβαιώσει την ύπαρξη του ψυχρού σημείου και να βελτιώσει την ακρίβεια του χάρτη του ουρανού από το WMAP.
Η διαστημοσυσκευή Planck δεν θα κάνει τη μόνη πειραματική δοκιμή. Η Mersini-Houghton επίσης κάνει μια πρόβλεψη για αυτό που θα φανεί - ή μάλλον που δεν θα φανεί - στο Μεγάλο Αδρονικό Συγκρουστή (LHC) κοντά στη Γενεύη το προσεχές έτος. Πολλοί φυσικοί σωματιδίων θεωρούν ότι ο LHC θα αποκαλύψει τα πρώτα πειραματικά στοιχεία για την υπερσυμμετρία, μια δημοφιλής θεωρία που προϋποθέτει ότι κάθε σωματίδιο έχει ένα βαρύτερο υπερσυνεταίρο. Κανένας από τους επιταχυντές σωματιδίων που κτίστηκαν μέχρι τώρα δεν είχε αρκετή ενέργεια για να δημιουργήσει αυτά υπερσυμμετρικά σωματίδια, αλλά οι φυσικοί θεωρούν ότι η ενέργεια σύγκρουσης στο LHC θα παραγάγει πύρινες βολίδες με ικανοποιητική ενέργεια για να αναδημιουργήσει τις συνθήκες στον πρώιμο Κόσμο.
Ελπίζουν να εξετάσουν τι συνέβη όταν ψύχθηκε ο Κόσμος κάτω από μια ορισμένη θερμοκρασία και υποβλήθηκε σε μια μεταβολή φάσης, η οποία έσπασε την υπερσυμμετρία. Σύμφωνα με τα μοντέλα των χορδών, η ενέργεια που ελευθερώθηκε κατά τη διάρκεια της μετάβασης από τη μια φάση στην άλλη, οδήγησε τον πληθωρισμό, και δημιουργήθηκαν τα υπερσυμμετρικά σωματίδια. Δεδομένου ότι η ενέργεια έπρεπε να είναι επαρκής για να εξασφαλίσει την αύξηση του δικού μας τμήματος του κενού, η Mersini-Houghton και οι συνάδελφοί της μπορούν να κάνουν μια εκτίμηση της ενεργειακής κλίμακας της υπερσυμμετρικής ανάδυσης. "Βρίσκουμε ότι είναι περίπου 100.000 φορές μεγαλύτερη από αυτή που γενικά θεωρούσαμε," λέει. "Επομένως προβλέπουμε ότι ο LHC δεν θα ανιχνεύσει την υπερσυμμετρία."
Λυτρωτής της θεωρίας χορδών
Είναι ένα αμφισβητούμενο αποτέλεσμα και πολλοί φυσικοί διαφωνούν μαζί της. "Το τοπίο χορδών είναι αρκετά πυκνό και το πλέον πιθανό είναι ότι ένας τεράστιος αριθμός διαφορετικών φυσικών παραμέτρων μπορούν να προκαλέσουν αρκετά παρόμοιους Κόσμους," τονίζει ο Orfeu Bertolami του Ανώτερου Τεχνικού Ινστιτούτου στη Λισσαβόνα. "Εντούτοις, βρίσκω την εργασία τους πολύ ενδιαφέρουσα."
Παρά τη διαφωνία, η πρόσφατη εργασία τους είναι μιας συμβολική μιας πρόσφατης στροφής στη θεωρητική φυσική. Όταν τα πρώτα αποτελέσματα της αποστολής WMAP δημοσιοποιήθηκαν το 2002, οι κοσμολόγοι υποστήριξαν ότι τα συμπεράσματα επιβεβαίωσαν το καθιερωμένο μοντέλο του σύμπαντος. Κανένας δεν ανέμεινε να προκύψουν ανωμαλίες και, εάν αυτές αναδύθηκαν, κανένας δεν περίμενε ότι θα απειλούσαν να αλλάξουν την καθιερωμένη εικόνα της κοσμολογίας στο κεφάλι τους.
Και το χειρότερα, μερικοί φυσικοί έχουν αρχίσει να γυρίζουν τις πλάτες τους στη θεωρία χορδών τα τελευταία έτη, φοβούμενοι ότι είναι μια αποτυχημένη θεωρία, ανίκανη να κάνει οποιεσδήποτε ελέγξιμες προβλέψεις. Μερικοί έχουν πάει ακόμη παραπέρα, κηρύσσοντας τη θεωρία των χορδών νεκρή. "Σκέφτομαι τα σημεία των στοιχείων μας στη θεωρία χορδών που είναι στο σωστό δρόμο," συμπληρώνει η Mersini-Houghton. Τώρα, με την ανακάλυψη της οπής στο Σύμπαν, φαίνεται ότι αυτή θα μπορούσε να είναι ένα παράδειγμα από μια ρεαλιστική θεωρία των χορδών.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- Ομώνυμο άρθρο στην Astronomia
- physics4u.gr
- [ ]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)