Ερειστικόν Σύστημα
Καλυπτήριο Σύστημα (Integumentary System) Μυικό Σύστημα (Muscular System) Ερειστικό Σύστημα (Skeletal System)
Αισθητήριο Σύστημα (Sensory System) Νευρικό Σύστημα (Nervous System) Ενδοκρινικό Σύστημα (Endocrine System)
Αναπνευστικό Σύστημα (Respiratory System) Πεπτικό Σύστημα (Digestive System) Κυκλοφορικό Σύστημα (Circulatory System)
Απεκκριτικό Σύστημα (Urinary System) Ανοσοποιητικό Σύστημα (Immune System) Αναπαραγωγικό Σύστημα (Reproductive System)
Οργανική Λειτουργία Βιολογικό Όργανο Βιολογικός Ιστός Βιολογικό Μέλος Βιολογική Κοιλότητα Ασθένεια Κύτταρο
- Ένα Οργανικό Σύστημα.
Εισαγωγή[]
 Οργανισμοί
|
|---|
| Συστήματα
|
| Ομάδα Α |
|
| Ομάδα Β |
|
| Ομάδα Γ |
|
| Ομάδα Δ |
|
Το ερειστικό σύστημα του ανθρώπου περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο το σκελετό. Αυτός είναι μια κατασκευή, που αποτελείται από σκληρά, λευκωπά όργανα, περισσότερο ή λιγότερο άκαμπτα, τα οστά.
Μορφολογία[]
Τα οστά διακρίνονται κύρια σε:
- επιμήκη, όπως π.χ. το Βραχιόνιο Οστό, Μηριαίο Οστό κ.ά.. Αυτά έχουν δύο άκρα που τα ονομάζουμε επιφύσεις. Το τμήμα που περιέχεται ανάμεσα στις δύο επιφύσεις, λέγεται διάφυση. Η διάφυση ενώνεται με κάθε επίφυση με το συζευκτικό χόνδρο.
- Βραχέα, όπως π.χ. οι σπόνδυλοι και
- πλατέα, όπως π.χ. τα οστά του κρανίου.
Ο σκελετός του ανθρώπου αποτελείται από διάφορα οστά, συνολικά 208
Διακρίνουμε:
Σκελετός Κεφαλής[]
Αυτός ονομάζεται κρανίο. Χωρίζεται στο εγκεφαλικό και το προσωπικό κρανίο.
Εγκεφαλικό Κρανίο[]
Αυτό περιλαμβάνει:
- α) το θόλο, που αποτελείται από
- το μετωπιαίο και
- τα δυο βρεγματικά οστά
- β) τη βάση του εγκεφαλικού κρανίου, που αποτελείται από
- το ινιακό,
- τα δύο κροταφικά,
- το ηθμοειδές και
- το σφηνοειδές.
Τα μέρη όπου συνδέονται τα οστά μεταξύ τους λέγονται ραφές.
Εκεί όπου διασταυρώνονται οι ραφές, σχηματίζονται οι πηγές.
Κατά την εμβρυακή και την παιδική ηλικία, οι ραφές και οι πηγές είναι μεμβρανώδεις, επιτρέποντας έτσι την αύξηση του όγκου του κεφαλιού. Αργότερα όμως σκληραίνουν και η κεφαλή παίρνει το οριστικό της σχήμα και μέγεθος.
Προσωπικό Κρανίο[]
Το προσωπικό κρανίο αποτελείται:
- από τις 2 άνω γνάθους,
- την κάτω γνάθο,
- τα 2 ζυγωματικά,
- τα 2 υπερώια,
- τα 2 δακρυϊκά,
- τις 2 κάτω ρινικές κόγχες,
- την ύνιδα και
- το υοειδές.
Σκελετός Κορμού[]
Αυτός περιλαμβάνει:
Σπονδυλική Στήλη[]
Αυτή αποτελείται από τους σπόνδυλους. Σε κάθε σπόνδυλο διακρίνουμε
- το Σπονδυλικό Σώμα, που είναι κυλινδρικό και
- το Σπονδυλικό Τόξο.
- Ανάμεσα στο σώμα και το τόξο παραμένει ένα διάκενο, που το ονομάζουμε Σπονδυλικό Τρήμα.
Με τη συνένωση των σπονδύλων, όλα τα τρήματα μαζί σχηματίζουν το σπονδυλικό σωλήνα, μέσα στον οποίο βρίσκεται ο Νωτιαίος Μυελός. Η σπονδυλική στήλη αρχίζει από τη βάση της κεφαλής και καταλήγει στη λεκάνη.
Οι σπόνδυλοι είναι 33:
- 7 αυχενικοί,
- 12 θωρακικοί,
- 5 οσφυικοί,
- 5 ιεροί και
- 4-5 κοκκυγικοί.
Ο πρώτος αυχενικός ονομάζεται άτλας (επειδή πάνω του στηρίζεται η κεφαλή) και ο δεύτερος άξονας. Οι 5 ιεροί συνενώνονται σ' ένα οστό, το ιερό, και οι κοκκυγικοί επίσης στον κόκκυγα. Ο κόκκυγας είναι λείψανο της ουράς των θηλαστικών.
Ο ανθρώπινος σκελετός εξασφαλίζει την όρθια στάση, διαφορετικά από ό,τι συμβαίνει σ' όλα σχεδόν τα άλλα ζώα. Η σπονδυλική στήλη δεν είναι ευθεία.
Εξ' αιτίας της όρθιας στάσης του σώματος, έχει δύο κυρτώματα μπροστά και δύο πίσω. Σπουδαιότερα είναι
- το θωρακικό και
- το οσφυϊκό.
Θωρακικός Σκελετός[]
Αποτελείται:
- Από το στέρνο. Αυτό βρίσκεται στο εμπρόσθιο μέρος του θώρακα. Είναι πλατύ και μακρύ κι αποτελείται από
- τη Θωρακική Λαβή
- το Θωρακικό Σώμα και
- την ξιφοειδή απόφυση.
- Από τις πλευρές. Αυτές είναι 12 ζεύγη οστέινων τόξων. Από αυτά,
- τα 7 πρώτα ζεύγη ενώνονται άμεσα με το στέρνο κι ονομάζονται γνήσιες πλευρές.
- Τα επόμενα 3 δεν ενώνονται απευθείας με το στέρνο, αλλά με χόνδρο κι ονομάζονται νόθες πλευρές.
- Τα 2 τελευταία ζεύγη δεν ενώνονται καθόλου με το στέρνο, αλλά είναι ελεύθερα κι ονομάζονται νόθες ασύντακτες πλευρές.
- από τους θωρακικούς σπονδύλους. Αυτοί βρίσκονται στο πίσω μέρος του θώρακα και χρειάζονται για το σχηματισμό του.
Μέσα στην κοιλότητα που δημιουργεί ο θώρακας, βρίσκονται πολύτιμα όργανα (πνεύμονες, καρδιά κ.ά.).
Σκελετός Άκρων[]
Σκελετός Άνω Άκρων[]
Συνδέεται με τον κορμό με δύο οστά:
Κάθε άκρο αποτελείται από
- το Βραχιόνιο Οστό (ή βραχίονας),
- τον πήχυ (ή αντιβράχιο) που περιλαμβάνει κερκίδα και ωλένη) και
- την άκρα χείρα. Αυτή περιλαμβάνει:
- οστά καρπού: 8 μικρά οστά, διαταγμένα σε δυο σειρές, ανά τέσσερα,
- οστά μετακαρπίου: 5 μικρά παράλληλα οστά, που σχηματίζουν
- την παλάμη, και
- τα οστά των δακτύλων)
Σκελετός Κάτω Άκρων[]
Συνδέεται με τον κορμό με τη λεκάνη. Αυτή αποτελείται από δύο πλατέα οστά, τα ανώνυμα. Όπισθεν ενώνονται με το ιερό και έμπροσθεν σχηματίζουν την Ηβική Σύμφυση.
Ο σκελετός κάθε κάτω άκρου περιλαμβάνει:
- το μηριαίο (ή μηρός),
- τον πήχυ (ή αντιμήριο) που περιλαμβάνει
- την (κνήμη και
- την περόνη). Συνδέεται με το μηριαίο με την επιγονατίδα και
- τον άκρο πόδα: Αυτός πειλαμβάνει ταρσός (7 μικρά οστά 3 σειρές).
Η 3η σειρά περιλαμβάνει
- τον αστράγαλο και
- τη πτέρνα, μετατάρσιο: 5 οστά (τα μετατάρσια) και τα οστά των δακτύλων.
- Η κάτω επιφάνεια του ποδιού λέγεται πέλμα.
Ο άνθρωπος δεν βαδίζει με ολόκληρη την επιφάνεια του πέλματος, αλλά σχηματίζει την καμάρα.
Ανατομία[]
Τα οστά αποτελούνται:
- α) από μια εύκαμπτη κι ελαστική οργανική ουσία την οστεΐνη και
- β) από άλατα, κύρια Ca (ασβέστιου 31 %), Ρ (φωσφόρου 17%), και Mg (μαγνησίου Ο,5%).
Για να αποδείξουμε ότι πραγματικά τα οστά έχουν αυτή τη σύσταση, παίρνουμε ένα και το καίμε. Εκείνο που καίγεται είναι η οργανική ουσία. Το μόνο που μένει είναι η τέφρα (τα διάφορα άλατα που αναφέραμε παραπάνω).
Αν τώρα τοποθετήσουμε ένα άλλο οστό μέσα σε αραιό διάλυμα υδροχλωρικού οξέος (HCl), τα άλατα που υπάρχουν θα διαλυθούν στο οξύ. Η οργανική όμως ύλη παραμένει απρόσβλητη και για αυτό το οστό εξακολουθεί να διατηρεί το αρχικό του σχήμα, αλλά τώρα είναι εύκαμπτο κι ελαστικό.
Τα οστά των παίδων έχουν πολλή οστεΐνη, για αυτό και είναι μαλακά. Έτσι τα παιδιά δεν παθαίνουν κατάγματα. Αντίθετα, στη γεροντική ηλικία, η οστεΐνη έχει ελαττωθεί σημαντικά, ενώ έχει αυξηθεί το ποσό των αλάτων.
Φυσιολογία[]
Οι σημαντικότερες διεργασίες που επιτελεί είναι:
Ο σκελετός έχει ως σκοπό να δίνει μορφή στο σώμα, να το στηρίζει και να προστατεύει τα διάφορα όργανα.
Παθολογία[]
Οι σημαντικότερες παθήσεις του συστήματος αυτού είναι:
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)