Εύβοια
Ελλάδα |
---|
Ιστορική Διαίρεση |
Μέση Ελλάδα |
|
Πελοπόννησος |
|
- Μία Ιστορική χώρα της Μέσης Ελλάδας και νήσος του Ανατολικού Αιγαίου Πελάγους.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Εύβοια" σχετίζεται ενδεχομένως, ετυμολογικά, με την λέξη "Άβαντες".
Γεωγραφία[]
Συνορεύει με τις εξής χώρες:
- Β:
- Ν:
- Δ:
- Α:
Μορφολογία[]
- Οι σημαντικότερες οροσειρές της είναι:
- Οι σημαντικότεροι ποταμοί της είναι:
- Οι σημαντικότερες λίμνες της είναι:
Δημογραφία[]
Οι λαοί που την κατοίκησαν σε διάφορες ιστορικές περιόδους ήταν:
- οι Ευβοείς
Οι σημαντικότερες ιστορικές πόλεις της ήταν:
Ιστορία[]
Χαλκοκρατία[]
Την εποχή του χαλκού η Εύβοια κατοικείτο από το αρχαιοελληνικό φύλο των Αβάντων. Ο Όμηρος αναφέρει ότι οι Άβαντες συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο στο πλευρό των Αχαιών. Αναφέρει επίσης είχαν ιδρύσει ήδη τις πόλεις Χαλκίδα, Ερέτρεια, Ιστιαία, Κήρινθος, Δίον, Κάρυστο, και Στύρα[1].
Σκοτεινή Εποχή[]
Την περίοδο των μεγάλων μετακινήσεων στον Eλλαδικό χώρο οι Άβαντες εκτοπίσθηκαν από τους Ίωνες.
Οι Ίωνες της Εύβοιας ίδρυσαν σταδιακά δύο ισχυρά κράτη, την Χαλκίδα και την Ερέτρεια στο κεντρικό τμήμα της νήσου.
Νοτιότερα, στην περιοχή της Όχης είχαν εγκατασταθεί Δρύοπες προερχόμενοι από την περιοχή που αποτέλεσε κατά την μεταγενέστερη εποχή, την Δωρίδα. Κυριότερη πόλη των Δρυόπων ήταν η Κάρυστος.
Αρχαϊκή Εποχή[]
Οι πόλεις της Εύβοιας κατά τον 8ο αιώνα π.Χ. είχαν εξελιχθεί σε μεγάλες εμπορικές δυνάμεις της περιοχής.
Φημίζονταν επίσης για την κεραμική τους.
Κατά τον αιώνα αυτόν οι Ευβοείς άρχισαν να δημιουργούν αποικίες, αρχικά στη Χαλκιδική και στη συνέχεια στην Κάτω Ιταλία.
Πρώτη αποικία των Ευβοέων στην Ιταλία ήταν οι Πιθηκούσσαι σε μία νήσο ανοικτά της Νεαπόλεως, ενώ λίγο αργότερα μετά ίδρυσαν στην απέναντι ακτή την Κύμη.
Η Κύμη έγινε βάση για την ίδρυση νέων αποικιών, όπως ήταν η Ζάγκλη, το Ρήγιο και η Νάξος.
Σύμφωνα με μία διαδεδομένη άποψη, οι Ευβοϊκές πόλεις της Κάτω Ιταλίας διέδωσαν το δικό τους αλφάβητο στην περιοχή, το οποίο εξελίχθηκε στη συνέχεια στο Λατινικό Αλφάβητο.
Σύμφωνα με την ίδια άποψη, οι Ευβοϊκές πόλεις χρησιμοποιούσαν μία παραλλαγή του Ελληνικού Αλφαβήτου, που αποκαλείται Ευβοϊκό ή Χαλκιδικό αλφάβητο, το οποίο είχε παρόμοια μορφή με το σημερινό Λατινικό[2].
Γενετική μελέτη που συνέκρινε δείγμα ατόμων από διάφορες περιοχές της σύγχρονης Ελλάδας με άτομα από τη Σικελία, διαπίστωσε καθαρά την ύπαρξη ελληνικής γενετικής υπογραφής στην Ανατολική Σικελία, συμβατή με την αρχαία προέλευση από την Εύβοια.[3]
Ο όγδοος αιώνας π.Χ. ήταν ο αιώνας κατά τον οποίο η Εύβοια έφθασε στο απόγειο της ακμής της.
Η περίοδος ακμής τερματίστηκε στο τέλος του 8ου αιώνα, όταν ο ανταγωνισμός των δύο ισχυρών κρατών του νησιού οδήγησε στην έκρηξη του Ληλάντιου πολέμου. Ο πόλεμος αυτός ήταν ένας από τους πρώτους μεγάλους πολέμους μεταξύ των αρχαιοελληνικών πόλεων και έλαβε Πανελλήνιες διαστάσεις. Οι αντιμαχόμενοι Χαλκιδείς και Ερετριείς συμμάχησαν και με άλλες ελληνικές πόλεις.
Με την Χαλκίδα συμμάχησαν η Θεσσαλική Ομοσπονδία καιη Σάμος, ενώ με την Ερέτρεια, η Μίλητος.
Η χρονολογία αυτού του πολέμου δεν είναι γνωστή. Τοποθετείται στα τέλη του 8ου αιώνα και στις αρχές του 7ου.
Ο πόλεμος ήταν αμφίρροπος και προκάλεσε τεράστιες καταστροφές στις δύο πόλεις. Το αποτέλεσμα του πολέμου ήταν να εξασθενήσουν και οι δύο πόλεις και να περιέλθουν σε περίοδο παρακμής.
Την θέση τους ως εμπορικών δυνάμεων του Αρχαίου κόσμου πήραν η Κόρινθος, τα Μέγαρα, οι πόλεις της Ιωνίας.
Κλασσική Εποχή[]
Στους αιώνες που ακολούθησαν οι Ευβοϊκές πόλεις είχαν εξασθενήσει σε μεγάλο βαθμό, γεγονός που ήταν αποτέλεσμα του Ληλάντιου πολέμου, αλλά και της ανάδειξης νέων εμπορικών δυνάμεων στον ελλαδικό χώρο. Το 490 π.Χ. μάλιστα ο Περσικός στόλος κατέστρεψε την Ερέτρια, η οποία κατά τη διάρκεια της Ιωνικής επανάστασης είχε βοηθήσει τις Ιωνικές πόλεις και την παλαιά της σύμμαχο Μίλητο.
Την εποχή του Περικλή οι Αθηναίοι απέσπασαν, από την Χαλκίδα, την Ιστιαία και εγκατέστησαν στην πόλη Αθηναϊκή φρουρά.
Την περίοδο αυτή η Εύβοια ήταν κάτω από τον έλεγχο των Αθηναίων, υπό τους οποίους συμμετείχε στον Πελοποννησιακό Πόλεμο.
Στα μέσα του 4ου αιώνα, μετά την μάχη της Χαιρώνειας, η Εύβοια περιήλθε στον έλεγχο των Μακεδόνων, όπου παρέμεινε μέχρι την Ρωμαϊκή κατάκτηση της Ελλάδας το 146 π.Χ.
Ρωμαϊκή Εποχή[]
Η περιοχή της Εύβοιας κατά τη Ρωμαϊκή Εποχή βρισκόταν σε παρακμή
Μεσαιωνική Εποχή[]
Την περίοδο της Φραγκοκρατίας η Εύβοια δόθηκε ως τιμάριο στον Φλαμανδό ιππότη Jacques d’ Avesnes, ενώ στη συνέχεια διαιρέθηκε σε τρεις βαρωνίες (υπό τους "Τριτημόριους" της Εύβοιας]]) και σταδιακά περιήλθε στους Βενετούς, που διατήρησαν την κυριαρχία τους μέχρι το 1470.
Το έτος αυτό (1470) η Εύβοια κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς,οι οποίοι τη διατήρησαν υπό από τον έλεγχό τους μέχρι την δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους (1830) ελέγχοντας ταυτόχρονα την πλειοψηφια των ευφορότερων πεδινών εκτάσεων, αν και μειοψηφία του πληθυσμού συγκριτικά με τους χριστιανούς[4]
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Οἳ δ' Εὔβοιαν ἔχον μένεα πνείοντες Ἄβαντες
Χαλκίδα τ' Εἰρέτριάν τε πολυστάφυλόν θ' Ἱστίαιαν
Κήρινθόν τ' ἔφαλον Δίου τ' αἰπὺ πτολίεθρον,
οἵ τε Κάρυστον ἔχον ἠδ' οἳ Στύρα ναιετάασκον ,
~ Ομήρου Ιλιάδα, Ραψωδία Β' - ↑ Αρχαία ελληνικά αλφάβητα Πρότυπο:Webarchive (Αγγλικά)
- ↑ Tofanelli,Sergio et. al., The Greeks in the West: genetic signatures of the Hellenic colonisation in southern Italy and Sicily, Eur J Hum Genet (2016) 24, 429–436.
- ↑ Μπουρνόβα, Ευγενία (1999). Εισαγωγή στη Νεοελληνική Οικονομική Ιστορία (18ος-20ος αιώνας). ΑΘΗΝΑ: τυπωθήτω ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΔΑΝΟΣ. σελ. 47.
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)