Science Wiki
Register
Advertisement

Νιβελύγγοι

Nibelungenlied, Nibelungen, Νιμπελούγκεν, Νιμπελούνγκεν, Νίμπελουγκ, Νίμπελουνγκ


Nibelungen-Brunnhild-03-goog

Ο Ζειγφρείδος (Siegfried) μεταξύ των δύο γυναικών
της Κρειμχίλδης (Kriemhild) και της Βρυγχίλδης (Brünnhild) που τον ερωτεύθηκαν παράφορα
Ωστόσο όχι με την θέλησή τους
Η πρώτη ωθήθηκε από την Μοίρα και
η δεύτερη από τους Θεούς
Αναπαράσταση από κινηματογραφική ταινία
.

Norse-Comology-01-goog

Σκανδιναβική Θρησκεία Σκανδιναβική Χερσόνησος Νιβελύγγειο Έπος (Nibelungenlind)
Οι "Κόσμοι" της Σκανδιναβικής Κοσμογονίας
Αλφία (Álfheimr)
( = Εξωτική Χώρα)
Ασγαρδία (Ásgarðr)
( = Χώρα των Αισήρων Θεών)
Βαναΐς (Vanaheimr)
( = Χώρα των Βανίρων Τιτάνων)
Ιοτυνία (Jötunheimr)
( = Χώρα των Ιοτύνων Γιγάντων)
Μιδιγαρδία (Miðgarðr)
( = Χώρα των Ανθρώπων)
Μυσπελλία (Muspellheim)
( = Χώρα του Πυρός)
Νεφελία (Niflheimr)
( = Χώρα της Ομίχλης)
Νιδαβελλία (Niðavellir)
( = Μέλαινα Χώρα)
Σαβαρτίδα (Svartalfheim)
( = Χώρα των Μελανών Νάνων)

- Το λαμπρότερο έπος της Γερμανικής και Σκανδιναβικής Μυθολογίας.

Ετυμολογία[]

Η ονομασία "Nibelungen" σχετίζεται ετυμολογικά με την γερμανική λέξη "Nebel" (= ομίχλη). Είναι ομόρριζη με την λέξη νεφέλη.

Εισαγωγή[]

Το Nibelungenlind (= άσμα των Νιμπελούνγκεν, των τέκνων της ομίχλης), είναι το επικό ποίημα της Γερμανικής Μυθολογίας.

Ο άγνωστος ποιητής που το συνέγραψε το 12ο αιώνα, διαιρώντας το σε δύο μεγάλα τμήματα, διηγείται τις θαυμαστές περιπέτειες του Ζίγκφριντ.

Αφήγηση[]

Η αναπόληση του Όδινου[]

GodsOdin01-goog

Ο Όδινος στον θρόνο του. Διακρίνονται γύρω του οι ιεροί κόρακες - τηλεμεταδότες διαμέσου των οφθαλμών των οποίων οι Θεοί επέβλεπαν την Ανθρωπότητα.

Gods-Baldur-goog

Βάλδωρ (Valdur), ο θεός του φωτός, ο Απόλλων της Ολυμπιακής Θρησκείας. Ο πρώιμος θάνατός του, συνέπεια της τρωτότητάς εξ' αιτίας μετανάστευσης των Αρίων θεών από την ηλιόλουστη Μεσόγειο στον ομιχλώδη Βορρά συντάραξε τους θεούς, σπείροντας στην ψυχή τους τις πρώτες ανησυχίες για το μέλλον τους

Gods-Zeus-07-goog

Ο Ζεύς, η Ολύμπια υπόσταση του Όδινου

Gods-Jupiter-goog

Ο Ρωμαϊκός Ζεύς (Jupiter) σε πλήρη μεγαλοπρέπεια.

Gods-Odin-05-goog

Ο Όδινος (Odin), πανέτοιμος να ανατρέψει την Κοσμική Νομοτέλεια. Κρατά ανά χείρας το πλοίο που προορίζει για την Βρυγχίλδη (Brünnhild) ενώ στους ώμους του επικάθονται οι ιεροί κόρακες - τηλεμεταδότες

Είναι η εποχή της ύστερης Αρχαιότητας, και συγκεκριμένα το έτος 413 μ.Χ. Στην μεγάλη αίθουσα της Βαλκαλλίας (Valhalla), του λαμπρότερου ανακτόρου της θεϊκής Ασγαρδίας (Asgard), ο Όδινος (Wotan, Odin), ο υπέρτατος Άριος θεός κάθεται, μόνος, στον περίλαμπρο θρόνο του. Φαίνεται απόλυτα γαλήνιος αλλά διακατέχεται από μεγάλη ανυπομονησία.
Αναμένοντας την αυγή της Εαρινής ισημερίας, ρίχνει θλιμμένες ματιές στα δώματα του ανακτόρου του. Παρά την μεγάλη τους πολυτέλεια αναδύουν μία έντονη μελαγχολία. Ο μεγάλος Άριος θεός αναθυμάται ότι δεν ήταν πάντα έτσι. Κάποτε ολόκληρο το ανάκτορο έσβυζε από κίνηση και χαρούμενες φωνές. Οι ευωχίες των Αρίων θεών ήταν αλλεπάλληλες, η διασκέδαση ήταν ατέρμονη και η ευτυχία απλωνόταν παντού. Ωστόσο, εδώ και αρκετούς αιώνες, η χαρά στις θεϊκές συγκεντρώσεις είχε εξαφανισθεί.
Επί τρείς αιώνες και πλέον, οι παλαιές ευωχίες είχαν αντικατασταθεί από άκαρπες συνελεύσεις και συζητήσεις των θεών για το μελανό μέλλον τους. Ο μεγάλος τους πονοκέφαλος ήταν οι συνεχώς εμφανιζόμενες "ανθρωποθρησκείες". Τα πρώτα προβλήματα ανέκυψαν με την εμφάνιση των πρώτων ανθρωποθρησκειών όπως ο Ζωροαστρισμός και ο Βουδισμός. Ο μεγάλος κίνδυνος, όμως, αποδείχθηκε ότι ήταν ο νεοεμφανισθείς Χριστιανισμός, η θρησκεία που συγκινούσε καταλυτικά τις μάζες και γνώριζε ταχεία εξάπλωση. Αυτή η κατάσταση οδήγησε τους θεούς σε πλήρη αμηχανία.
Ο Όδινος (Odin) αφέθηκε να αναπολήσει, για άλλη μία φορά, την παλαιά "καλή εποχή". Ήταν, ένα φθινόπωρο της 3η χιλιετηρίδα π.Χ. όταν η Ειμαρμένη, εκπρόσωπος της Κοσμικής Νομοτέλειας τον επέλεξε ως ηγέτη, μίας από τις πολλές δωδεκάδες θεών, στις οποίες ανατέθηκε η επόπτευση της ανάπτυξης του Ανθρώπινου Πολιτισμού. Έτσι, εκεί μακρυά στο Βορρά, στην Σκυθική στέππα άρχισε την "θεϊκή καριέρα" του ως Δυσπάτειρος (Deus-pater) (= Πατέρας Θεών). Επανέφερε στην μνήμη του, με κάθε λεπτομέρεια, τις πρώτες "ταπεινές" θεϊκές κατοικίες στις κορυφές των Σκυθικών τύμβων και ενθυμήθηκε με νοσταλγία την νεανική ζέση, με την οποία, αυτός και οι άλλοι θεοί που τον περιστοίχιζαν, αναμιγνύονταν στις ανθρώπινες υποθέσεις, εμπλεκόμενοι μεν με φανατισμό στις ανθρώπινες πράξεις αλλά ωθώντας, εν τέλει, τα πράγματα προς την πρόοδο και την καινοτομία.
Στην συνέχεια ο Όδινος (Odin) επανέφερε στην μνήμη του την εποχή που μετέφερε την έδρα του νοτιότερα, στην Άττοσα (Hattusa) της Μικράς Ασίας, ως Τέσυπις (Teshub), όπου αγωνίσθηκε με πάθος για την δημιουργία της Χετταϊκής Αυτοκρατορίας. Ήταν πλέον μεσήλικας όταν μετέφερε την έδρα του στην Ευρώπη και ειδικότερα Ελλάδα, ως Ζεύς (Zeus), και επέτυχε, επιτέλους, να ανεγείρει αξιοπρεπή ανάκτορα στον Όλυμπο.
Η εποχή που ακολούθησε την μετεγκατάσταση στον Όλυμπο ήταν πραγματικά μία χρυσή περίοδος. Οι Έλληνες οργάνωσαν και διέσπειραν την λατρεία του σε όλες τις παραλίες της Μεσογείου. Οι "Άριοι θεοί" που τον περιστοίχιζαν διαχώρισαν, πλέον, τις αρμοδιότητές τους και όλοι εργάσθηκαν δημιουργικά για την απογείωση όλων των τομέων της Ανθρώπινης δραστηριότητας. Στην συνέχεια, η Μακεδονική Αυτοκρατορία διέσπειρε τα πολιτισμικά επιτεύγματα (αλλά και την Ολύμπια λατρεία), σε όλη την Δυτική Ασία.
Αλλά, βαθμιαία, η πίστη των πιστών φθειρόταν. Ο Όδινος (Odin) είχε δει δεκάδες θεούς να εξασθενίζουν και να αποθνήσκουν εξ' αιτίας της λησμοσύνης των ανθρώπων. Αυτό ήταν ένα φαινόμενο που δεν μπορούσε να αντιμετωπισθεί. Όσο και να προσπαθούσαν οι θεοί, όση και ευδαιμονία να σκορπούσαν, η φθορά της πίστης ήταν δεδομένη και αναπόφευκτη. Καθώς, όλο και περισσότεροι Έλληνες εγκατέλειπαν την Ολυμπιακή Θρησκεία, ο Όδινος (Odin) και οι συνθεοί του εγκατέλειψαν τα ανάκτορα του Ολύμπου και εγκαταστάθηκαν στους λόφους της Ρώμης, πριν η εξασθένισή τους φθάσει σε κρίσιμα σημεία.
Το σκυθρωπό πρόσωπο του Όδινου (Odin) έλαμψε καθώς αναπόλησε το μέγιστο επίτευγμά του, την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Διαμέσου αυτής, ως Ρωμαϊκός Ζεύς (Jupiter) πλέον, επεξέτεινε την λατρεία του σε όλη την Οικουμένη της εποχής. Ήταν το απόγειο της δόξας. .
Και πάλι όμως, υπόγεια, η φθορά της ανθρώπινης πίστης συνεχιζόταν. Οι "Άριοι θεοί" είχαν αρχίσει, πλέον, να ανησυχούν σοβαρά για το μέλλον τους και οι ερωτήσεις τους στον Όδινο (Odin) ήταν συνεχείς και επίμονες. Ήταν μακρόβιοι αλλά όχι αθάνατοι. Ήταν δυνατόν να αποκτήσουν πραγματική αθανασία? Υπήρχε τρόπος να μην εξαρτώνται από την ανθρώπινη πίστη και λατρεία, όπως π.χ. συνέβαινε με την Ειμαρμένη?
Το χαλαρό πρόσωπο του Όδινου (Odin) σφίχθηκε, απότομα, καθώς η μνήμη του επανέφερε τις εικόνες από την αναζήτησή του για την μοίρα των θεών. Τα ερωτήματα ήταν επίμονα και ο Όδινος (Odin) αποφάσισε, όσο υπήρχε καιρός, να βρει τις απαντήσεις. Γνώριζε ότι υπήρχε μυστική Γνώση σε μία κρύπτη στις ρίζες του Δένδρου της Ζωής (ή αλλιώς, του Δένδρου Yggdrasill, στον Κάτω Κόσμο. Όμως, η Ειμαρμένη και η Κοσμική Νομοτέλεια απαγόρευαν ρητά την προσέγγισή του από ανθρώπους και θεούς. Από την άλλη πλευρά τι? Να περιμένουν να αποθάνουν όπως τόσοι και τόσοι συνθεοί τους? Έτσι έλαβε την μεγάλη απόφαση. Κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο, βρήκε το περίφημο Δένδρο, άνοιξε την κρύπτη της Απόλυτης Γνώσης... αλλά αμέσως ένοιωσε το μαστίγιο της Ειμαρμένης, να του χαράζει την πλάτη. Η τοποτηρήτρια της Κοσμικής Νομοτέλειας τον κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα. Του είχε προσφέρει μακροβιότητα και του είχε εμπιστευθεί Ανθρωπότητα αλλά αυτός ήταν άπληστος. Ήθελε αθανασία! Χωρίς να προφέρει ούτε λέξη, του εξόρυξε τον έναν οφθαλμό και τον κρέμασε σε έναν κλάδο του Δένδρου. Ωστόσο, στάθηκε τυχερός στην ατυχία του. Οι Νόρνες, που τον είχαν συμπαθήσει για την γενναιότητά του, έπεισαν τελικά την Ειμαρμένη να του δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία, τον κατέβασαν από το Δένδρο και τον επανέφεραν στην Επιφάνεια της Γης.
Στο μεταξύ, η Ειμαρμένη αφού είχε, πλέον, χάσει την εμπιστοσύνη της σε θεούς σκέφθηκε ότι η Ανθρώπινη εξέλιξη θα μπορούσε να συνεχισθεί, εξ ίσου καλά, με την δημιουργία "ανθρωποθρησκειών". Έτσι, οι "ανθρωποθρησκείες" της Ανατολής άρχισαν διαχέονται, ταχύτατα, στην απέραντη αυτοκρατορία.
Οι "Άριοι θεοί" δεν είχαν άλλη επιλογή. Αναγκάσθηκαν να μεταναστεύσουν για άλλη μία και τελευταία φορά. Αυτή την φορά, εγκαταστάθηκαν πολύ βορειότερα, στην Αρκτική, όπου και έκτισαν μία σειρά από υπερπολυτελή κρυστάλλινα ανάκτορα στην Ασγαρδία (Asgard). Ωστόσο, η εποχή της αμεριμνησίας είχε παρέλθει οριστικά.
Υπήρξε μια μικρή περίοδος ανάπαυλας και μετά ο Όδινος (Odin) ενημέρωσε τους συνθέους του για την τιμωρία που τους ανέμενε, το επαχθές Ragnarok. Η Ασγαρδία (Asgard), μετά από την συνεχή αποδυνάμωση των Άριων θεών εξ αιτίας της φθοράς της πίστης των ανθρώπων σε αυτούς, θα υφίστατο την εισβολή των ανέκαθεν καραδοκούντων Γιγάντων (Jotun). Μετά από σκληρές μάχες, οι αντίπαλοι θα αλληλοφονεύονταν και η θεϊκή χώρα θα καταστρεφόταν. Παράλληλα, η Ανθρωπότητα θα εισερχόταν στην σκοτεινή εποχή του Μεσαίωνα. Όταν, οι άλλοι θεοί πληροφορήθηκαν την φρικτή μοίρα τους περιέπεσαν σε απόλυτη απελπισία.
Όμως, το μυαλό του Ύπατου του Θεών δεν αφέθηκε να βυθιστεί στην άπλετη απελπισία των υπολοίπων. Με άκρα μυστικότητα άρχισε να επεξεργάζεται ένα σχέδιο που θα μετέτρεπε τους Άριους θεούς, όχι πλέον σε μέντορες της Ανθρωπότητας αλλά σε απόλυτους κυρίαρχους που θα επέβαλλαν την λατρεία τους με την εξουσία τους και έτσι δεν θα κινδύνευαν πλέον από φθορά ή τις "ανθρωποθρησκείες".

Η γέννηση των ηρώων[]

Valhalla-08-goog

Το φως της αυγής εισέρχεται στην Βαλκαλλία (Valhalla) (το περίλαμπρο ανάκτορο του Όδινου (Odin), στην Ασγαρδία (Asgard)

Valhalla-07-goog

Το "παρατηρητήριο" της Βαλκαλλίας, από όπου ο Όδινος επισκοπεί τις χώρες των ανθρώπων

Η πρώτη ακτίδα της αυγής άστραψε στο πρόσωπο του Όδινου (Odin) αποσπώντας τον από την ανάμνηση του παρελθόντος. Σηκώθηκε από τον θρόνο του, πλησίασε την Πύλη της Παρατήρησης όπου, ήδη, οι δύο ιεροί κόρακές του τηλεμετέφεραν, "καρέ-καρέ", τις εικόνες της γέννησης δύο πριγκήπων.
Ο ένας κόρακας μετέδιδε, από την ομιχλώδη Ισλανδία, την γέννηση της πριγκήπισσας Βρυγχίλδης (Brünnhild), θυγατέρας του βασιλέα της χώρας Βύδλιδος (Budli).
Ο άλλος κόρακας εξέπεμπε, από την Παραρρήνια Γερμανία, την εικόνα της γέννησης του πρίγκηπα Ζειγφρείδου (Siegfried), υιού και διάδοχου του ηγεμόνα της Ξάνθειας (Xanten), μίας μικρής χώρας της Ρηνανικής Βουργουνδίας.
Η ικανοποίηση απλώθηκε στο τραχύ πρόσωπο του ύπατου των θεών. Είχε μεθοδικά οργανώσει, με άκρα μυστικότητα, τα πάντα σχετικά με αυτές τις γεννήσεις. Όλα είχαν ρυθμισθεί μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Το μεγαλεπήβολο και άκρως απόρρητο σχέδιό του έμπαινε σε λειτουργία. Ναι, είχε καταστρώσει ένα σχέδιο που θα έβγαζε τους Άριους θεούς από το αδιέξοδο έστω και αν παραβίαζε την κοσμική νομοτέλεια!

Η Βρυγχίλδη στην Ισλανδία[]

Nibelungen-Brunnhild-05-goog

H Βρυγχίλδη (Brünnhild) έφηβη στο ανάκτορό της στην Ισλανδία

Στην εικοσαετία που επακολούθησε τα δύο νήπια συνέχισαν να αναπτύσσονται παράλληλα, υπό την στενή εποπτεία των κοράκων του υπάτου των θεών Όδινου (Odin).

Σε λίγο όμως η τύχη τους διαφοροποιείται.

Η Βρυγχίλδη (Brünnhild) μεγαλώνει μέσα στο πολυτελές περιβάλλον του ανακτόρου. Από την νεανική της ηλικία δείχνει προτίμηση στους πολεμικούς αγώνες. Εξασκείται συνεχώς στην τοξοβολία, την ξιφομαχία και γενικώς σε αθλήματα που κανονικά μετέχουν μόνον άνδρες.

Όταν γίνεται έφηβη, με την παρέμβαση του Οδίνου (Odin), λαμβάνει πολεμική εκπαίδευση βαλκυρίας.

Το Ταξίδιο του Ζειγφρείδου[]

Maps-Rhenus-wik

Ο Ρήνος και η Ρηνανία. Η "Ξάνθεια" (Xanten), ο τόπος γέννησης του ήρωα Ζειγφρείδου, βρισκόταν στον κάτω ρού, βόρεια της εκβολής του παραπόταμου Lippe. Η "Βορβητόμαγος" (Borbetomagus) (σημ. Βόρμη (Worms)), η πρωτεύουσα της πρώιμης Βουργουνδίας, βρισκόταν στον μέσο ρού, μεταξύ των εκβολών των παραποτάμων Main και Necker.

Αντίθετη είναι η πορεία του Ζειγφρείδου (Siegfried). Οι γονείς του φονεύονται από την επίθεση της Σαξονικής φυλής των "δίδυμων βασιλέων" οι οποίοι και καταλαμβάνουν το κράτος του. Ο Ζειγφρείδος (Siegfried), παιδίο ακόμη, επιζεί της καταστροφής και, υπό την στενή παρακολούθηση του Όδινου (Odin), καταπλέει με σχεδία τον Ρήνο και καταφεύγει σε μία κωμόπολη της Κάτω Ρηνανίας (της μεταγενέστερης Φραγκονίας) όπου και υιοθετείται από έναν σιδηρουργό-οπλοποιό και διάσημο κατασκευστή ξιφών. Εκεί βιώνει μία λιτή και σκληρή ζωή. Όμως, παράλληλα, καθώς μετατρέπεται σε έφηβο, μαθαίνει την τέχνη τόσο της οπλοποιίας όσο και της ξιφασκίας.

Σύσκεψη στην Βαλκαλλία[]

Asgard-03-goog

Το Ουράνιο Τόξο είναι ο δρόμος που συνδέει την Μιδιγαρδία, η χώρα των ανθρώπων με την Ασγαρδία (Asgard), η χώρα των θεών

Valhalla-04-goog

Η Βαλκαλλία (Valhalla), το περίλαμπρο ανάκτορο του Οδίνου (Odin), στην Ασγαρδία (Asgard)

Asgard-01-goog

Μία από τις μεγάλες σάλες της Βαλκαλλίας (Valhalla)

Gods-Frigga-01-goog

Φρίγγεια (Frigga) η Ήρα της Ολυμπιακής Θρησκείας. Η θλίψη της από τον θάνατο του Βάλδωρος (Valdur) δημιούρησε μαύρους κύκλους στα μάτια της. Καλλιτεχνική Αναπαράσταση

Gods-Thor-02-goog

Θωρ (Thor), ο Άρης της Ολυμπιακής Θρησκείας, φέρων την θεϊκή σφύρα

Gods-Freya-03-goog

Φρεία (Freya), η Αφροδίτη της Ολυμπιακής Θρησκείας. Καλλιτεχνική Αναπαράσταση

Nibelungenlied-Eimarmene-01-goog

Ειμαρμένη

Ήταν το έτος 431 π.Χ. Οι δύο πρίγκηπες ολοκληρώνουν την εφηβική τους ηλικία και ο ύπατος θεός Όδινος (Odin) συγκαλεί τους απογοητευμένους Άριους θεούς σε μία ακόμη σύσκεψη στο ανάκτορό του, την Βαλκαλλία (Valhalla), στο κέντρο της θεϊκής Ασγαρδίας (Asgard).
Τους παρατηρεί προσεκτικά καθώς προσέρχονται. Πρώτη εμφανίζεται η σύζυγός του Φρίγγεια (Frigga)Ήρα της Ολυμπιακής Θρησκείας) που έχοντας μαύρους κύκλους στα μάτια βαδίζει σχεδόν ως υπνωτισμένη και κατόπιν ο Θωρ (Thor) (ο Άρης της Ολυμπιακής Θρησκείας) σκιά του παλαιού εαυτού του, μετά βίας σηκώνει την διάσημη σφύρα του. Λίγο αργότερα, προσέρχεται κλαίγοντας η πανέμορφη Φρεία (Freya)Αφροδίτη της Ολυμπιακής Θρησκείας). Λίγες στιγμές πριν, παρατήρησε την πρώτη της ρυτίδα, γεγονός που την βύθισε στην απόλυτη δυστυχία. Ακολουθούν οι άλλοι Άριοι θεοί. Στο βλέμμα του Οδίνου (Odin) αντικατοπτρίζεται η μεγάλη τρυφερότητα που αισθάνεται για όλους τους. Με τους περισσότερους από αυτούς είχε φιλονικήσει πολυάριθμες φορές στο παρελθόν αλλά πλέον δεν τους κρατά καμία κακία. Είναι οι φίλοι του, οι συνεργάτες του επί χιλιετίες, οι "δικοί του άνθρωποι". Είναι όλοι τους εμφανώς καταβεβλημένοι. Παραμένοντας άπρακτοι επί εκατονταετίες, παρακολούθησαν αμήχανοι τις χώρες λατρείας τους (την Μεσοποταμία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Ρώμη κ.α.) να τους εγκαταλείπουν ραγδαία καθώς και την βαθμιαία μετατροπή της τεράστιας Ρωμαϊκή Αυτοκρατορίας, στην οποία στήριξαν τόσες ελπίδες, σε χριστιανική. Αισθάνονται ότι ότι εξαπατήθηκαν και υπέστησαν άγρια εκμετάλλευση καθώς, αφού χρησιμοποιήθηκαν για να οδηγήσουν το Ανθρώπινο είδος στον πολιτισμό, απορρίπτονται, τώρα, ως "στυμμένες λεμονόκουπες".
Η αίσθηση ότι βρίσκονται, ήδη, πολύ κοντά στο απεχθές "Λυκόφως" (δηλ. το τέλος τους) είναι διάχυτη σε όλη την Ασγαρδία (Asgard). Γνωρίζουν, όμως, ότι αυτή είναι η απαρέγκλιτη νομοτέλεια.
Καθώς ο Όδινος (Odin) τους ανακοινώνει το νέο σχέδιο του, αυτοί τον παρακολουθούν σιωπηλοί, σχεδόν αδιάφοροι. Αλλά, αυτή την φορά, ο ευφυής ηγέτης έχει να τους παρουσιάσει κάτι το πολύ διαφορετικό.
"Την παραπλανήση της Μοίρας Ειμαρμένης, της τοποτηρήτριας της Κοσμικής Νομοτέλειας"!
Ένα ρίγος τους διατρέχει. Αυτό είναι ανάρμοστο αλλά και αδύνατο. Όμως, τι έχουν, πλέον, να χάσουν? Αποδέχονται, λοιπόν, την κοσμική παραποίηση και ο Όδινος (Odin) τους εξηγεί αναλυτικά ότι έχει επεξεργασθεί την τελευταία εικοσαετία και τους αποκαλύπτει το επιλεγμένο ζεύγος ηρώων στο οποίο θα στηριχθεί το μέλλον τους και το οποίο πρέπει να προικοδοτήσουν με όσες δυνάμεις διαθέτουν ακόμη.
Καθώς το ένα μέλος του ζεύγους προέρχεται από την αριστοκρατική τάξη και το άλλο διαβιοί μέσα στην εργατική τάξη, οι δύο ήρωες θα αποτελέσουν το ιδανικό "δίδυμο". Θα συζευχθούν και θα γίνουν η κινητήρια δύναμη που θα θέλξει πλούσιους και πτωχούς ανθρώπους, στο ιδεολογικό πεδίο, ενώ παράλληλα θα συντρίψει, στο πεδίο της μάχης, τους στρατούς των πιστών των επερχόμενων "ανθρωπόθεων" από τον Νότο και την Ανατολή (όπως τον Χριστό από την Μεσόγειο). Έτσι, οι Άριοι θεοί θα επιτύχουν να παρατείνουν την βασιλεία τους επ' αόριστον.
Όμως, πολύ μακριά, πέραν από την Ασγαρδία (Asgard), στο Χάος της Εξώσφαιρας, οι τρείς Νόρνες πάγωσαν. Αντιλήφθηκαν την Ειμαρμένη, την τοποτηρήτρια της Κοσμικής Νομοτέλειας που παρακολουθούσε προσεκτικά την όλη συζήτηση. Οι Άριοι θεοί είχαν παρανομήσει. Ένας σπασμός δυσαρέσκειας διαφάνηκε στο "λίθινο" πρόσωπό της.

Η Βρυγχίλδη στην Ρηνανία[]

Valkyrie-07-goog

Η πανέμορφη ξανθή Βρυγχίλδη (Brünnhild), εκπαιδευόμενη ως βαλκυρία, υπό το άγρυπνο βλέμμα του Όδινος (Odin).

Έχοντας την σύμφωνη γνώμη των άλλων Αρίων θεών ο Όδινος (Odin) προχωρά στην επόμενη φάση του σχεδίου του.

Αρχικά, παραδίδει στην έφηβη πριγκήπισσα την "Οδίνεια Ζώνη" που προσδίδει, σε όποιον την φορά, υπερφυσικές δυνάμεις.

Στην συνέχεια της αποκαλύπτει την θαυμάσια μοίρα της. Θα αποτελέσει το θηλυκό μέλος ενός ζεύγους ηρώων που θα έχει ως προορισμό την δημιουργία μίας ενοποιημένης Οικουμένης που θα επαναφέρει την πίστη των ανθρώπων στην θρησκεία των Αρίων θεών. Για το σκοπό αυτό πρέπει να ταξιδεύσει στο Νότο, στην χερσαία Ευρώπη όπου θα συναντήσει τον εκλεκτό μέλλοντα σύζυγο, δηλ. το αρσενικό μέλος του προαναφερόμενου "ηρωικού ζεύγους".

Έτσι, στην Ισλανδία εξοπλίζεται ένα ταχύτατο πλοίο που μεταφέρει την ηρωΐδα κατά μήκος των Βρετανικών ακτών στην εκβολή του Ρήνου. Από εκεί το Ισλανδικό πλοίο αναπλέει τον ποταμό και φθάνει στην Κάτω Ρηνανία.

Η συνάντηση των δύο ηρώων[]

Siegfried-04-goog

Ο Ζειγφρείδος (Siegfried) και η Βρυγχίλδη (Brünnhilde) απολαμβάνουν τις ελάχιστες ευτυχισμένες στιγμές τους. Επιλέχθηκαν από τους θεούς να αποτρέψουν το "Λυκόφως". Οι Μοίρες όμως είχαν αντίθετη άποψη. Η "Οδύσσεια" τους θα είναι ατέρμονη.

Σύμφωνα με το θεϊκό σχέδιο, καθώς η Βρυγχίλδης (Brünnhild) καταφθάνει στην Κάτω Ρηνανία, μία εντυπωσιακή πτώση αστεροειδούς σημειώνεται στην περιοχή του σιδηρουργείου. Ο Ζειγφρείδος (Siegfried) σπεύδει περιδεής να παρατηρήσει το συμβάν και εκεί συναντά την ημίθεη Ισλανδή βαλκυρία Βρυγχίλδη (Brünnhilde). Η δεινή ξοφομάχος πριγκήπισσα είχε έλθει, από την μακρυνή πατρίδα της, στο ίδιο σημείο για να πραγματοποιηθεί η θεόπνευστη συνάντηση.

Ακολουθεί μονομαχία των δύο ηρώων και ο ξανθός Ζειγφρείδος (Siegfried) καταβάλλει την αήττητη Ισλανδή πριγκήπισσα. Η Βρυγχίλδη (Brünnhilde) ερωτεύεται τον νικητή της καθώς, ήδη, είχε πληροφορηθεί, από Ισλανδή μάντιδα, ότι ο νικητής της θα ήταν ο θεοπρόβλητος σύζυγός της. Επακολουθεί ερωτική συνεύρεση και ανταλλαγή όρκων αιώνιας αγάπης. Η πανέμορφη ξανθή βαλκυρία τον καλεί να την συναντήσει στην Ισλανδία, όπου η ίδια σπεύδει για να κληρονομήσει τον θρόνο.

Στην Βαλκαλλία (Valhalla) οι Άριοι θεοί παρακολουθούσαν την όλη διαδικασία, άπνοοι. Βέβαια, η θεά Φρεία (Freya) είχε ενισχύσει υπέρμετρα την γοητεία του Ζειγφρείδου (Siegfried). Ωστόσο, ήταν πιθανό, η αγέρωχη Ισλανδή Βαλκυρία να αδιαφορούσε για τον ταπεινό σιδηρουργό. Τότε, ολόκληρος ο θεϊκός σχεδιασμός θα κατέρρεε. Έτσι, όταν οι Άριοι θεοί είδαν την ερωτική πράξη εξέσπασαν σε επευφημίες. Το δυσκολότερο μέρος του μεγαλόπνοου σχεδίου είχε πραγματοποιηθεί.
Στην Εξώσφαιρα, όμως, οι τρείς Νόρνες ανησύχησαν. Η υπέρμετρη δόση θελκτικότητας του Βουργουνδού ήρωα ήταν η μία "κρίσιμη λεπτομέρεια" που δεν θα άφηνε ανεκμετάλλευτη η Ειμαρμένη. Το δικό της αντι-σχέδιο άρχισε να τίθεται σε λειτουργία.

Η κατασκευή του ιερού ξίφους[]

Nibelungen-Sword-goog

Ο Ζειγφρείδος (Siegfried) κατασκεύζοντας το ξίφος Balmung

Ο Ζειγφρείδος (Siegfried) παραλαμβάνει μεταλλικό υλικό του αστεροειδούς και κατασκευάζει, μετά από μακρές και επίπονες σφυρηλατήσεις, το πανίσχυρο "Βαλμύγγειο" ξίφος (ή ξίφος Balmung)

  • ή ξίφος Nothung
  • ή ξίφος Gram.

Η μετάβαση στην πρωτεύουσα[]

Maps-Nibelungen-01-goog

Ρηνανική Βουργουνδία.

Maps-Nibelungen-02-goog

Ρηνανική Βουργουνδία.

Ακολουθεί η μετάβαση του Ζειγφρείδου (Siegfried), ως συνοδού του πατέρα του, στην Βορβητόμαγο (Borbetomagus) (συγχρ. Βόρμη (Worms), την πρωτεύουσα της Ρηνανικής Βουργουνδίας για την πώληση ξιφών στο ανάκτορο. Κατά την διαδρομή με πλοιάριο στο Ρήνο γίνονται μάρτυρες της καταστροφής των Παραρρήνιων κωμοπόλεων. Αυτές οφείλονται στις επιδρομές του αφυπνισθέντος δράκοντα Φαφνίρου (Fafnir).

Στην πρωτεύουσα ο νεαρός ήρωας μονομαχεί με υπερόπτες πρίγκηπες όπου καταφαίνεται η πολεμική του δεινότητα.

Η σφαγή του δράκοντα Φαφνίρου[]

Nibelungen-Fafnir-goog

O δράκοντας Φαφνίρου (Fafnir)

Nibelungen-Fafnir-03-goog

Ο Ζειγφρείδος (Siegfried) αντιμετωπίζει τον φλογοβόλο δράκοντα.

Nibelungen-Fafnir-02-goog

Ο Ζειγφρείδος (Siegfried) λούζεται στο αίμα του νεκρού δράκοντα και αποκτά την ατρωσία. Ένα φύλλο, όμως, ωθούμενο από την Ειμαρμένη, προσκολλάται στον ώμο του και τον αφήνει τρωτό.

Ακολουθεί οργάνωση έφιππης Βουργουνδικής αποστολής για την αντιμετώπιση του δράκοντα Φαφνίρου (Fafnir) που κατοικεί σε ένα σπήλαιο πλησίον του ποταμού Ρήνου.

Όμως, ο φλογοβόλος δράκοντας κατακαίει τους Βουργουνδούς πρίγκηπες (καθώς τα ξίφη τους αδυνατούν να διατρήσσουν το άτρωτο δέρμα του) και τραυματίζει τον βασιλέα.

Τότε, ο Ζειγφρείδος (Siegfried) αποφασίζει να αντιμετωπίσει τον δράκοντα Φαφνίρο (Fafnir) μόνος του, έχοντας εμπιστοσύνη στο θεϊκό ξίφος του. Στην δρακοντομαχία που ακολουθεί ο Ρηνανός ήρως κινδυνεύει πολλές φορές. Αλλά είναι αρκετά ευκίνητος να αποφύγει τις εκτοξευόμενες φλόγες χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά το πανίσχυρο ξίφος του, διατρυπά το άτρωτο δέρμα και φονεύει τον δράκοντα.

Στην αιθερική Βαλκαλλία (Valhalla) οι Άριοι θεοί, μέσα από τον οφθαλμό των κοράκων τους, παρακολουθούν την μάχη, κάθιδροι. Ένα λάθος, μία αργή κίνηση του Ζειγφρείδου (Siegfried) και όλο το θεϊκό σχέδιο θα καταστρεφόταν. Όταν επιτέλους, ο δράκοντας φονεύεται ξεσπούν σε ιαχές άκρατης ικανοποίησης. Το σχέδιο του Όδινου λειτουργεί με ωρολογιακή ακρίβεια. Όλα γίνονται όπως αυτός τα είχε προσχεδιάσει.
Ενώ στην συνέχεια, ο Ζειγφρείδος (Siegfried) λούζεται στο ρέον αίμα του θύματός του, αποκτώντας έτσι και αυτός άτρωτο δέρμα, οι Άριοι θεοί μεθούν σε ποταμούς από νέκταρ. Έτσι, κανείς τους δεν προσέχει μία μικρή λεπτομέρεια. Ένα φύλλο, ωθούμενο από την Ειμαρμένη, καλύπτει τον ώμο του νικητή ήρωα κατά την διάρκεια του λουτρού και έτσι αποκτά ένα τρωτό σημείο, όπως ο θρυλικός Αχιλλεύς, χίλια πεντακόσια έτη πριν.
Στην Εξώσφαιρα, πολύ πέραν από την Βαλκαλλία (Valhalla), στο "λίθινο" πρόσωπο της Ειμαρμένης σχηματίζεται ένα αδιόρατο χαμόγελο.

Ο θησαυρός του Ρήνου[]

Nibelungen-Ring-01-goog

Ο Δακτύλιος των Νιβελύγγειων

Nibelungen-Treasure-goog

Ο Θησαυρός των Νιβελύγγειων

Εξερευνώντας το σπήλαιο του νεκρού δράκοντα, ο νικητής ήρωας ανακαλύπτει ένα αμύθητο θησαυρό. Είναι ο μεγαλύτερος θησαυρούς της Οικουμένης.

Καθώς τον περιεργάζεται χαρούμενος, εμφανίζονται οι Νιβελύγγοι (Nibelungen), οι μικροί θεοί της ομίχλης, και του ζητούν να τους τον παραδώσει.

Ο ήρως απαντά αρνητικά (καθώς τον κέρδισε με την αξία του) και τότε αυτοί τον ενημερώνουν για την κατάρα με την οποία τον έχουν περιβάλλει, η οποία καταστρέφει κάθε ανθρώπινο κατοχό του.

Ο ήρως αρχικά αιφνιδιάζεται. Αλλά τελικά σκέπτεται, υπροπτικά, ότι αυτός δεν είναι απλός θνητός, είναι ημίθεος. Το ίδιο και η Βρυγχίλδη (Brünnhilde). Επομένως, η κατάρα δεν τους αγγίζει. Παραλαμβάνει το πολυτελέστερο κόσμημά του, τον "Νιβελύγγειο δακτύλιο" ("δακτυλίδιο των Νιμπελούγκεν") που το προορίζει, ως δώρο, για την Ισλανδή βαλκυρία. Το "δακτυλίδιο" αυτό αποτελεί επιπλέον την ταυτότητα του κατόχου του θησαυρού.

Στην Βαλκαλλία (Valkalla), οι Άριοι θεοί παρακολουθούσαν την σκηνή, σχεδόν χωρίς αναπνοή. Αν οι Νιβελύγγοι (Nibelungen) φόβιζαν τον ήρωά τους και έπαιρναν τον θησαυρό τότε το σχέδιο του Όδινου (Odin) έμενε χωρίς οικονομική κάλυψη. Βέβαια, ο Θωρ (Thor) είχε φροντίσει να υπερτονίσει το θάρρος του Ζιγφρείδου αλλά η στιγμιαία συμπεριφορά ενός θνητού ήταν γενικά απρόβλεπτη. Έτσι, όταν, τελικά, ο ήρωας απέρριψε τις απειλές, εξέσπασαν σε επευφημίες προς τον πολεμικό Άριο θεό.
Η ανεύρεση του θησαυρού αποτελούσε την κορυφαία έκλαμψη της εκπληκτικής διάνοιας του Όδινου (Odin). Ο θησαυρός αυτός ήταν απαραίτητος για την δημιουργία ενός πανίσχυρου στρατού που θα αποτελούσε το εργαλείο για την δημιουργία μίας εκτεταμένης αυτοκρατορίας που θα κάλυπτε την Οικουμένη και θα αποκαθιστούσε την λατρεία των Αρίων θεών μεταξύ των ανθρώπων.

Η ήττα του μάγου Άδβαριδος[]

Nibelungen-Advari-goog

Ο μάγος Άδβαρις (Andvari)
(Καλλιτεχνική Αναπαράσταση)

Καθώς ο Ζειγφρείδος (Siegfried) εξέρχεται από το σπήλαιο αντιμετωπίζει την αιφνίδια επίθεση του μάγου Αδβάριδα (Andvari).

Ο μάγος αυτός, αρχικά μέλος των Νιβελύγγων (Nibelungen), ανέμενε υπομονετικά το τέλος του δράκοντα για να αποσπάσει τον θησαυρό προς ίδιο όφελος.

Η επίθεσή του είναι αστραπιαία και, καθώς έχει λάβει, με αλλομορφική μεταμόρφωση, την μορφή του αντιπάλου του. Ο μάγος επωφελούμενος από τον αιφνιδιασμό του ήρωα του καταφέρει πολλά θανάσιμα κτυπήματα.

Ωστόσο, η ατρωσία του ήρωα είναι καταλυτική. Έτσι όταν συνέρχεται από την έκπληξη καταβάλλει εύκολα τον επικίνδυνο μάγο.

Στην Βαλκαλλία (Valkalla), οι Άριοι θεοί πέρασαν και πάλι μία απίστευτη αγωνία. Εάν το αίμα του δράκοντα δεν είχε προλάβει να δράσει, ο εκλεκτός τους θα ήταν νεκρός.
Έτσι, όταν τον είδαν να σηκώνεται από την επίθεση, χωρίς κανένα τραυματισμό, επιδόθηκαν σε άκρατους πανηγυρισμούς. Ήταν φανερό, πλέον, ότι το σχέδιο του Όδινου (Odin) θα υπερφαλάγγιζε την Νομοτέλεια!
Απολύτως πανευτυχείς, αναχώρησαν από την Βαλκαλλία (Valhalla) και μετέβησαν στα δικά τους ανάκτορά για να συνεχίσουν την ευωχία τους. Τα δύσκολα είχαν παρέλθει!
Όμως, στην Εξώσφαιρα, οι Νόρνες, έντρομες, έβλεπαν την συνέχεια. Ο Ζειγφρείδος (Siegfried) δεν φόνευσε τον μάγο, όπως είχε προσχεδιάσει o Όδινος (Odin), αλλά του χάρισε την ζωή, με αντάλλαγμα το Αλλομορφικό Κράνος και τις μυστικές οδηγίες της χρήσης του, που μόνον αυτός κατείχε.
Ήταν μια ακόμη μικρή λεπτομέρεια που οι Άριοι θεοί αγνόησαν αλλά σύντομα θα λάμβανε την θέση της στο puzzle της παγίδας που, αργά αλλά σταθερά, έστηνε η Ειμαρμένη.

Η συνάντηση με την Κρειμχίλδη[]

Nibelungenlied-Kriemhild-01-goog

Κρειμχίλδη (Kriemhild)

Nibelungen-Kriemhild-goog

Η γλυκειά Κρειμχίλδη (Kriemhild). Η μοίρα Ειμαρμένη είχε επιφυλάξει για αυτήν ένα υποχθόνιο ρόλο. Οι πράξεις της συνέτειναν καταλυτικά στο ναυάγιο των σχεδίων των Αρίων θεών.

Maps-Roman-Empire-goog

Χάρτης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η κατάρρευσή της αποτελούσε το πρώτο μέρος του σχεδίου του Όδινου (Odin). Τελικά, κατέρρευσε το 476 μ.Χ. αλλά ο Ζειγφρείδος (Siegfried) δεν ήταν πλέον στην ζωή για να επωφεληθεί. Στην θέση της ανέκυψαν νέα χριστιανικά κράτη.

Maps-Vikings-goog

Χάρτης της Eπέκτασης των Σκανδιναβών Vikings. Αυτή αποτελούσε το δεύτερο μέρος του σχεδίου του Όδινου (Odin). Τελικά, έγινε μερικούς αιώνες αργότερα χωρίς συντονισμό και χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Ο Όδινος (Odin) και οι άλλοι θεοί είχαν πλέον χαθεί και οι "βόρειοι" επιδρομείς ταχέως εκχριστιανίσθηκαν.

Gods-Norns-02-goog

Οι τρείς Νόρνες (Μοίρες). Πιστές εκτελέστριες των σχεδίων της Ειμαρμένης κατέστρεψαν μεθοδικά τα σχέδια των θεών και επισφράγισαν την διατήρηση της Κοσμική Νομοτέλειας.

Gods-Norns-03-goog

Οι τρείς Μοίρες. Η ταχύτατη περιδίνησή τους επιπλέκει και τελικά ματαιώνει τα σχέδια οποιουδήποτε έμβιου όντος, (θεού ή ανθρώπου) τους Καλλιτεχνική Αναπαράσταση

Gods-Norn-goog

Η Ειμαρμένη, άγρια ως άρκτος, σκληρή τοποτηρήτρια της Κοσμικής Νομοτέλειας.

Μετά την επιστροφή του στην Βουργουνδική πρωτεύουσα ο Ζειγφρείδος (Siegfried) μετατρέπεται σε λαϊκό ίνδαλμα.

Ωστόσο, η επέμβαση της μοίρας, ως συνόλου μικρών παρελθουσών λεπτομερειών, αρχίζει να αναδύεται στην σκηνή καταλυτικά. Η πριγκήπισσα Κρειμχίλδη (Kriemhild), αδελφή του Βουργουνδού βασιλέα Γυνθάριου (Guntharius), εντυπωσιασμένη από την υπέρμετρη γοητεία του, τον ερωτεύεται σφοδρότατα.

Όμως, ο ήρωας αφού αντιμετωπίζει την Βουργούνδια πριγκήπισσα με πλήρη αδιαφορία, διακυρήσσει, με απόλυτο τρόπο, ότι θα παραλάβει τον ανευρεθέντα θησαυρό και θα πλεύσει στην Ισλανδία. Προφανώς, θεωρεί ότι κανείς θνητός δεν μπορεί να εμποδίσει την θέλησή του. Ατυχώς, ο Θωρ (Thor) είχε υπερτονίσει υπερβολικά την αυτοπεποίθησή του.

Ήδη, ο Ζειγφρείδος (Siegfried) αισθάνεται ως Ηρακλής, τον Καίσαρας και Αύγουστος, ταυτόχρονα. Το ταπεινό σιδηρουργείο δεν αποτελεί πλέον ούτε μακρυνή ανάμνηση.

Μέσα στον εγκέφαλό του το σχέδιο του θεού μέντορά του έχει πλέον καταγραφεί ως δικό του. Η Ισλανδία θα γίνει η βάση της μεγάλης εξόρμησης. Ενώ η χριστιανική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία θα καταρρέει κάτω από τις επιθέσεις Γερμανικών λαών, Σκανδιναβικός μισθοφορικός στρατός θα εισβάλλει στην Δυτική Ευρώπη υπό την ηγεσία, την δική του και της επικείμενης Ισλανδής συζύγου του, και θα σαρώσει κάθε αντίπαλο. Ταυτόχρονα Σκανδιναβικοί στόλοι θα σαρώσουν τα βόρεια Ευρωπαϊκά παράλια φθάνοντας μέχρι την Μεσόγειο.

Στο μεταξύ, οι Βουργουνδοί, πληροφορούμενοι τις προθέσεις του, πλημμυρίζαν από αγανάκτηση. Ο θησαυρός ανήκει και πρέπει να παραμείνει στην Ρηνανία, επέμεναν.

Ο βασιλέας Γυνθάριος (Guntharius) δέχεται αφόρητες πιέσεις από την λαϊκή επιθυμία. Τελικά αναγκάζεται, μέσα στην απελπισία του, να μεταχειρισθεί υποχθόνια μέσα. Απευθύνεται μαζί με την αδελφή του στον μάγο Αδβάριδα (Advari) ο οποίος, προκειμένου να εκδικηθεί τον ήρωα και τους θεούς προστάτες του, παρασκευάζει το μαγικό ερωτικό φίλτρο με την μυστική συνταγή που μόνον αυτός κατέχει.

Στην Βαλκαλλία (Valkalla), ο αιφνιδιασμός των θεών είναι απόλυτος. Ο Όδινος (Odin), που συνέχιζε να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, ειδοποίησε άμεσα την Φρεία (Freya). Αυτή κατέφθασε άρον-άρον στο μεγάλο ανάκτορο, σχεδόν ημίγυμνη, συνοδευόμενη από άλλους ανήσυχους θεούς. Αμέσως, χρησιμοποίησε όλες τις δυνάμεις της για να πείσει την Κρειμχίλδη (Kriemhild) να μην προχωρήσει στην εξυφαινόμενη εξαπάτηση. Αλλά, τότε, προέκυψε η μεγάλη έκπληξη. Η Φρεία (Freya) δεν μπορούσε να την επηρεάσει καθόλου. Η Κρειμχίλδη (Kriemhild) ήταν, ήδη, χριστιανή!
Η απογοήτευση των θεών ήταν απερίγραπτη. Οι πανυγηρισμοί τους τερματίσθηκαν άμεσα και όλοι παρέμειναν απλοί θεατές να παρατηρούν, αδύναμοι, τις μοιραίες εξελίξεις

Η μοιραία στιγμή που θα αλλάξει δραματικά την ροή των πραγμάτων δεν αργεί να έρθει. Ο Ζειγφρείδος (Siegfried), ελάχιστες στιγμές πριν εγκαταλείψει την Βουργουνδία, στην αποχαιρετιστήρια τελετή, πίνει το μαγικό παρασκεύασμα και ερωτεύεται κεραυνοβόλα την Βουργουνδή πριγκήπισσα, λησμονώντας, ταυτόχρονα, ακαριαία την Ισλανδή βαλκυρία. Έτσι, το "δακτυλίδιο των Νιμπελούγκεν", ομού με την υποβόσκουσα κατάρα καταλήγει στο δάκτυλό της, ενώ ο θησαυρός έγινε κτήμα του Βουργουνδίου θρόνου

Στην Εξώσφαιρα, η Ειμαρμένη παρακολούθησε την κατάσταση με την συνήθη της απόλυτη αταραξία. Ωστόσο, οι Νόρνες νόμισαν ότι εντόπισαν μία αδιόρατη ικανοποίηση στο βάθος των παγερών βαθυκύανων οφθαλμών της.

Τροποποίηση του θεϊκού Σχεδίου[]

Rulers-Burgundy-Gunther-goog

Ο βασιλέας της Βουργουνδίας Γυνθάριος (Guntharius). Οι θεοί στήριξαν σε αυτόν τις τελευταίες ελπίδες τους. Η αλαζονεία του, όμως, έγινε το μεγάλο όπλο των Μοιρών.

Gods-Loki-04-goog

Ο Λόκις (Loki), ο αντίστοιχος Ερμής της Ολυμπιακής Θρησκείας. Είχε κατηγορηθεί για Ηθική Αυτουργία στον θάνατο του Βάλδωρος (Badlur), του Απόλλωνος της Ολυμπιακής Θρησκείας. Ωστόσο, αθωώθηκε καθώς η επιχειρηματολογία του ότι ένας θεός του φωτός ήταν καταδικασμένος σε θάνατο από την ίδια την Φυσική Επιλογή (καθώς δεν μπορούσε να διατηρηθεί ως αθάνατος στις Αρκτικές περιοχές όπου είχαν μεταναστεύσει οι θεοί μετά την εγκατάλειψη της Μεσογειακής ζώνης) κρίθηκε πειστική.

Όταν, οι Άριοι θεοί κλήθηκαν για μία ακόμη σύσκεψη στην Βαλκαλλία (Valhalla) ήταν απόλυτα καταπτοημένοι. Η Νομοτέλεια φαινόταν ανίκητη. Διάφορες προτάσεις διατυπώθηκαν χωρίς αποτέλεσμα. Όμως, ο Λόκις (Loki) είχε μία ρηξικέλευθη πρόταση.
Όδινος (Odin), όπως και άλλοι Άριοι θεοί έτρεφε μία υποβόσκουσα αντιπάθεια για αυτόν το θεό, ειδικά, μετά την συνέργειά του στον θάνατο του Βάλδωρος (Βaldur)).
Ωστόσο, ο ορθολογισμός του ήταν αδιαμφισβήτητος. Η πρότασή του επέτυχε να αναπτερώσει το καταπτοημένο ηθικό των Αρίων θεών. Όχι, δεν είχαν όλα χαθεί. Υπήρχε ελπίδα. Απλά, το αρχικό σχέδιο έπρεπε να τροποποιηθεί.
Ισλανδία, ως βάση εξόρμησης θα αντικαθίστατο από την Παραρρήνια Βουργουνδία και η Βρυγχίλδη (Brünnhild) θα εγκαταλειπόταν στην τύχη της."
Αρχικά, ο Όδινος (Odin) είχε αντιρρήσεις. Είχε δώσει τον "απαραβίαστο" λόγο του στην Βρυγχίλδης (Brünnhild) και ήταν ανέντιμο να τον παραβεί. Όμως, αναγνώρισε ότι δεν γινόταν διαφορετικά. Έτσι, τελικά, οι Άριοι θεοί έδωσαν την συγκατάθεσή τους.
"Ανάγκη γαρ και οι θεοί πείθονται", σοφή παροιμία των ανθρώπων, σκέφθηκε ο Όδινος (Odin), χαμογελώντας ανεπαίσθητα.
Όλοι στράφηκαν στον Λόκιδα (Loki) προτρέποντάς τον να χρησιμοποιήσει όλη την πανουργία του ώστε να μετατρέψει τον νεαρό, αγαθό, καλόκαρδο και απόλεμο Βουργουνδό βασιλέα Γυνθάριο (Guntharius) σε έναν αδίστακτο, ακόρεστο, κατακτητή. Ο Λόκις (Loki) ανέλαβε με ζέση το έργο του. Όμως, στην προσπάθειά του να επιτύχει τη απαιτούμενη ψυχική μετάλλαξη, προσέθεσε στον "μεταλλασσόμενο" ηγέτη υπέρμετρη αλαζονία, μια λεπτομέρεια που θα καθορίσει απόλυτα το μέλλον.

Οι Νικηφόροι Πόλεμοι[]

Siegfried-01-goog

Ο Ζειγφρείδος (Siegfried), ετοιμοπόλεμος

Η φήμη ότι το Βουργουνδικό βασίλειο κατέχει αμύθητο θησαυρό διαχέεται ταχύτατα στο περιβάλλον και έτσι Σάξονες αλλά και φιλόδοξοι γειτονικοί ηγεμόνες εισβάλλουν στην χώρα για να τον αποκτήσουν.

Ακολουθεί σειρά πολέμων κατά τους οποίους ο άτρωτος ήρως Ζειγφρείδος (Siegfried) αναλαμβάνει την ηγεσία του Βουργουνδικού στατού. Οι εχθρικές Γερμανικές φυλές συντρίβονται. Οι Βουργούνδιοι μαχητές του ακολουθούν τον ρού του Ρήνου και υποτάσσοντας τους παρόχθιους λαούς. Όταν φθάνουν στην χώρα των "δίδυμων βασιλέων", ο Ζειγφρείδος (Siegfried) τους φονεύει ιδιοχείρως, μετά από συναφθείσα μονομαχία, εκδικούμενος τον θάνατο των γονέων του.

Κατά τα έτη που ακολουθούν, μετά την υποταγή των γειτονικών Γερμανικών φύλων, ο Ζειγφρείδος (Siegfried) στρέφει τα όπλα κατά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το σχέδιο του Όδινου (Odin) αρχίζει να αποκτά σάρκα και οστά.

Οι Ρωμαίοι, οδυνηρά, διαπιστώνουν το ακαταμάχητο του νέου εχθρού τους. Οι διάσημες Ρωμαϊκές λεγώνες κατακερματίζονται και διαλύονται καθώς ο Βουργουνδικός στρατός εισβάλλει στην Βελγική, την πλησιέστερη Ρωμαϊκή επαρχία.

Τίποτα, πλέον, δεν φαινόταν ικανό να αποτρέψει την δημιουργία μίας "Βουργουνδικής Αυτοκρατορίας", σε υποκατάσταση της φθίνουσας Ρωμαϊκής.

Στην Ασγαρδία (Asgard), οι εξελίξεις αυτές προκαλούν "ντελίριο" ενθουσιασμού. Η παραγωγή της αμβροσίας, που είχε ελαττωθεί επικίνδυνα τους τελευταίους αιώνες, (καθώς η πρώτη ύλη της, η ανθρώπινη πίστη, είχε σημειώσει απότομη κάμψη), σημειώνει κάθετη άνοδο καθώς οι στρατιωτικές επιτυχίες του Ζειγφρείδου (Siegfried) αυξάνουν ταχύτατα τον αριθμό των πιστών στους Άριους θεούς, μειώνοντας, αντίστοιχα, την εξάπλωση του επικίνδυνου Χριστιανισμού.
Από την Βαλκαλλία (Valhalla), ο Όδινος (Odin) παρακολουθεί τα διαδραματιζόμενα γεγονότα με απερίγραπτη ευχαρίστηση. Η ευδαιμονία των Αρίων θεών τροφοδοτεί και την δική του ευτυχία. Με φανερή ικανοποίηση παρατηρηρεί ότι η ρυτίδα και οι μαύροι κύκλοι στα πρόσωπα της Φρείας και της Φρίγγειας, αντίστοιχα, εξαφανίσθηκαν ενώ ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η ενθουσιώδης συμπεριφορά του υιού του Θωρ (Thor). Η απερίγραπτη χαρά του είναι τόση που συμμετείχε ακόμη και σε μάχη, στο πλευρό του Ζειγφρείδου (Siegfried). Ο Όδινος (Odin) ενθυμείται ότι την τελευταία φορά που ο υιός του είχε συμπεριφερθεί ανάλογα, ήταν κατά την εποχή του Τρωικού Πολέμου, όταν, με την υπόσταση του Ολύμπιου Άρεως, συνέτριβε τους Αχαιούς εισβολείς έξω από τα τείχη της Τροίας, στο πλευρό του ήρωα Έκτορος.
Όμως στην Εξώσφαιρα, η φοβερή Ειμαρμένη καραδοκεί. Δείχνοντας απίστευτη υπομονή αναμένει την κρίσιμη στιγμή που το σχέδιο των Αρίων θεών θα μετατρεπόταν σε ένα χάρτινο "τεμάχιο" σε κάδο απορριμάτων.

Η μοιραία Στιγμή[]

Nibelungen-Brunnhild-01-goog

Η Βρυγχίλδη (Brünnhild) σε όλη της την μεγαλοπρέπεια, αναμένει τον ήρωα της, στην Ισλανδία, την χώρα των πάγων, φονεύοντας, ιδιοχείρως, τους επίδοξους μνηστήρες

Ήταν άνοιξη του 435 π.Χ. Ο Ρωμαϊκός στρατός είχε εξουδετερωθεί. Όλοι πλέον περίμεναν την μεγάλη Βουργουνδική εισβολή στην Γαλατία, που θα σήμαινε και την αρχή του τέλους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Αλλά, εντελώς αιφνιδιαστικά, ο Βουργουνδός βασιλέας Γυνθάριος (Guntharius) διέταξε την αναστολή της. Αυτό ήταν, βέβαια, ένα αναπάντεχο γεγονός αλλά η είδηση "που έσκασε ως βόμβα" σε όλη την Δυτική Ευρώπη ήταν η αναγγελία του Γυνθάριου (Guntharius) ότι αποφάσισε να συζευχθεί την διασημότερη ηγεμονίδα της εποχής που ήταν, φυσικά, η Ισλανδή βασίλισσα, Βρυγχίλδη (Brünnhild)!

Καθώς οι στρατιωτικές επιτυχίες διαδέχονταν άλληλες, προσκομίζοντας στον Ζειγφρείδο (Siegfried) τεράστια δόξα, ο Βουργουνδός βασιλέας αναζητούσε έναν τρόπο αναβάθμισης και του δικού του κύρους. Προφανώς, ένας γάμος με την διάσημη Ισλανδή βαλκυρία θα του προσέδιδε τους αναγκαίους "πόντους".

Έτσι, ανέβαλε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και διέταξε την ναυπήγηση στολίσκου που θα μετέφερε αυτόν και την συνοδεία του στην μακρυνή Ισλανδία.

Στο μεταξύ στην Ισλανδία, η Βρυγχίλδη (Brünnhild) αναμένοντας τον θεόσταλτο Ζειγφρείδο (Siegfried) υποβάλλει τους επίδοξους μνηστήρες σε αγώνες πελέκεων εναντίον της. Όσοι ηττώνται φονεύονται.

H συμπεριφορά της θυμίζει τις Αχαιές πριγκίπισσες της Μυκηναϊκής Περιόδου

Ωστόσο, η βασίλισσα αναμένει τον νικητή της. Αυτός, με βάση την ρητή, παλαιά, διαβεβαίωση του Όδινου (Odin), αποκλείεται να είναι άλλος από τον εκλεκτό των θεών, Ρηνανό πρίγκηπα.

Γνωρίζοντας τους θεσμοθετημένους αυτούς αγώνες, ο Βουργουνδός βασιλέας ζητεί από τον Ζειγφρείδο (Siegfried) να τον αντιπροσωπεύσει στην αναμέτρηση. Αυτό απαιτούσε πλαστοπροσωπία η οποία όμως ήταν εφικτή επειδή ο Ζειγφρείδος (Siegfried) κατείχε το Αλλομορφικό Κράνος.

Ο Ζειγφρείδος (Siegfried), αρχικά, αντιδρά αλλά, καθώς ο Γυνθάριος (Guntharius) προβάλλει δεσμούς φιλίας και μελλοντικής συγγένειας, κάμπτεται.

Στην Ασγαρδία (Asgard), οι Άριοι θεοί έμειναν άναυδοι. Επί σειρά ετών, είχαν συνηθίσει στην ιδέα ότι η Ειμαρμένη είχε αποδεχθεί την διαμορφωθείσα πραγματικότητα και αδυνατούσαν να πιστεύσουν ότι τα πράγματα θα έπαιρναν αυτήν την τροπή. Όλοι άρχισαν να κατηγορούν τον Λόκιδα (Loki) για την υπερβολική αλαζονεία που εμφύτευσε στον Γυνθάριου (Guntharius). Η επαναφορά, στην ιστορία, της εγκαταλειφθείσης Βρυγχίλδης (Brünnhild) δεν προμήνυε τίποτα καλό. Τελικά, η Φρίγγεια (Frigga) αναλαμβάνει να χειρισθεί κατάλληλα την Ισλανδή βαλκυρία.
Στην Εξώσφαιρα, οι Νόρνες κοίταξαν με δέος την Ειμαρμένη. Ναι, ο τρόπος της να καταστρέφει το σχέδιο των Αρίων θεών ήταν αριστοτεχνικός. Αλλά, το βαθυκύανο βλέμμα της συνέχιζε να παραμένει απόκοσμο και ανέκφραστο.

Η μετάβαση στην Ισλανδία[]

Nibelungen-Brunnhild-04-goog

Η αγέρωχη βασίλισσα Βρυγχίλδη (Brünnhild) καθήμενη στον θρόνο της, στην Ισλανδία.
Καλλιτεχνική Αναπαράσταση

Έτσι, ο Βουργουνδός βασιλέας με πολυπληθή συνοδεία καταπλέει στην Ισλανδία όπου η βασίλισσα αναγνωρίζει τον Ζειγφρείδο (Siegfried) αλλά μένει άναυδη καθώς αντί για αυτόν δέχεται την γαμήλια πρόσκληση από τον άγνωστο βασιλέα που τον συνοδεύει.

Επακολουθεί η θεσμοθετημένη αναμέτρηση και ο νεαρός ήρως με την μορφή του Γυνθάριου (Guntharius) την καταβάλλει. Η βασίλισσα αναγκάζεται να αποδεχθεί το αποτέλεσμα και να ακολουθήσει τον μέλλοντα σύζυγο στην Παραρρήνια Βουργουνδία.

Από την Βαλκαλλία (Valhalla), οι θεοί παρακολουθούν τα γεγονότα με έκδηλη αγωνία. Ωστόσο, καθώς η Βρυγχίλδη (Brünnhild) βρίσκεται σε απορία και πλήρη σύγχιση, δέχεται τις παραινέσεις της Φρίγγειας (Frigga) να μην προβάλλει αντιρρήσεις και να δεχθεί την εξέλιξη των γεγονότων χωρίς αντίδραση.

Ο διπλός γάμος[]

Nibelungen-Brunnhild-02-goog

Η Κρειμχίλδη (Kriemhild) και η Βρυγχίλδη (Brünnhild), προσερχόμενες στην γαμήλια τελετή

Μετά την επιστροφή στην Βουργουνδία οργανώνεται, με κάθε επισημότητα, ο ταυτόχρονος γάμος

Ήταν το τελευταίο ευτυχές γεγονός για την Βουργουνδία.

Στην συνέχεια η κατάρα αρχίζει το αδυσώπητο έργο της. Ταχύτατα, μεταξύ των δύο ηγεμονίδων αναπτύσσεται έντονη εχθρότητα. Η Βρυγχίλδη (Brünnhild) δείχνει απροκάλυπτη εύνοια πρός τον ήρωα και η Κρειμχίλδη (Kriemhild) αρχίζει να την υποπτεύεται.

Το πρώτο αλλά καίριο πρόβλημα εμφανίζεται την πρώτη νύκτα του γάμου. Η Βρυγχίλδη (Brünnhild) έχει καταληφθεί, ήδη, από απόλυτη απελπισία. Έχοντας πιστεύσει, απόλυτα, την ρητή διαβεβαίωση του Όδινου (Odin) για το λαμπρό μέλλον της, συναισθάνεται, τώρα, ότι ο ρόλος που προορίζεται για αυτήν είναι απλά να αποτελέσει την "υποτακτική σύζυγο" ενός αδύναμου σωματικά και αλαζόνα πνευματικά, Μεσευρωπαίου ηγεμόνα.

Έτσι, προ της επικείμενης συνεύρεσης, αντιδρά βίαια. Επιτίθεται στον βασιλέα σύζυγό της και διαπιστώνει έμπρακτα την μυική του αδυναμία. Υποψιαζόμενη, αμέσως, κάποια απάτη δεν δέχεται την συνουσία και τον δένει στην βασιλική κλίνη.

Από την Βαλκαλλία (Valhalla), οι θεοί παρακολουθούν την όλη εξέλιξη αμήχανοι. Η ηρέμηση της Βρυγχίλδης (Brünnhild) αποτελεί βασική προϋπόθεση ώστε να επανεκκινήσει ο πόλεμος και να ενεργοποιηθεί το θεϊκό σχέδιο. Και αυτό πρέπει να γίνει με κάθε τρόπο.

Η μεγάλη αποπλάνηση[]

Nibelungen-Brunnhild-09-goog

O βασιλέας Γυνθάριος (Guntharius) αποπλανεί την σύζυγό του, Βρυγχίλδη (Brünnhild), μετά την αφαίρεση της ζώνης της από τον Ζειγφρείδο (Siegfried).

Την επόμενη ημέρα, μετά την απροσδόκητη αυτή εξέλιξη ο Γυνθάριος (Guntharius) ζητά και πάλι την βοήθεια του Ζειγφρείδου (Siegfried). Συγκεριμένα, του ζητά να τον αντικαταστήσει για το επόμενο βράδυ στο συζυγικό δωμάτιο, φορώντας το Αλλομορφικό Κράνος, να αποσπάσει με την δυναμή του, την ζώνη από την Βρυγχίλδη (Brünnhild), ώστε να μπορέσει μετά αυτός να επιτύχει την πολυπόθητη συνεύρεση. Παρά τις αντιρρήσεις του, ο Ζειγφρείδος (Siegfried) αναγκάζεται να υποχωρήσει.

Το σχέδιο εκτελείται με επιτυχία. Η ζώνη της Βρυγχίλδης (Brünnhild) αφαιρείται από τον μεταμορφωμένο ήρωα, ο οποίος στην συνέχεια αποχωρεί, προσωρινά, και ο εισερχόμενος, αμέσως μετά, βασιλέας επιτυγχάνει επιτέλους τον πολυπόθητο σκοπό του.

Στην Βαλκαλλία (Valhalla), οι Άριοι θεοί ανάσαναν, ανακουφισμένοι, με την νέα παραπλάνηση της Βρυγχίλδης (Brünnhild). Επιτέλους, το θέμα διευθετήθηκε και οι πόλεμοι θα επαναρχίσουν.

Όμως, και πάλι συνέβη μία μικρή απρόβλεπτη λεπτομέρεια. Εντελώς, τυχαία, μία υπηρέτρια της Κρειμχίλδης (Kriemhild) γίνεται αυτόπτης μάρτυς της μοιραίας σκηνής. Βλέπει τον Ζειγφρείδο (Siegfried) να εγκαταλείπει, μέσα στο μεσονύκτιο, το δικό του δωμάτιο και να εισέρχεται στο βασιλικό, το οποίο είχε λίγο ενωρίτερα εγκαταλείψει ο βασιλέας. Την πρωία αναφέρει το περιστατικό στην κυρία της.

Στην απώτατη Εξώσφαιρα, οι υποψιασμένες Νόρνες κοίταξαν και πάλι την ξανθή Ειμαρμένη. Στο πρόσωπό της δεν υπήρχε κανένας μορφασμός. Ωστόσο, οι γλαυκοί οφθαλμοί της είχαν μία περίεργη λάμψη που υποδήλωνε υπολανθάνοντα θρίαμβο.

Η διπλή οργή[]

Nibelungen-Brunnhild-07-goog

Οι συναισθηματικές αλλαγές της Κρειμχίλδης (Kriemhild):πόνος, θυμός, οργή, ανακούφιση, αμηχανία, μετάνοια, δίλημμα.

Nibelungen-Brunnhild-08-goog

H βαλκυρία Βρυγχίλδη (Brünnhild) θανάσιμα εξοργισμένη, μετά την αποκάλυψη της μεγάλης απάτης, απειλεί ανθρώπους και θεούς

Nibelungen-Brunnhild-10-goog

H βαλκυρία Βρυγχίλδη (Brünnhild)

Η επόμενη ημέρα ήταν εκρηκτική.

Πεπεισμένη για την επιτελεσθείσα απάτη, η πριγκήπισσα Κρειμχίλδη (Kriemhild) καταλαμβάνεται από υστερία. Αναζητεί την βασίλισσα Βρυγχίλδη (Brünnhild), της επιτίθεται φραστικά και την κατηγορεί για μοιχεία, αναφέροντας τα συμβάντα. Η Ισλανδή βαλκυρία την αντιμετωπίζει σκαιότατα, όμως ταυτόχρονα, αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει κάτι περίεργο έχει συμβεί και οι παλαιές υποψίες της, για ενδεχόμενη πλεκτάνη, επανέρχονται.

Στην συνέχεια, η πριγκήπισσα Κρειμχίλδη (Kriemhild) ζητά έξαλλη από τον σύζυγό της εξηγήσεις. Ο Ζειγφρείδος (Siegfried) δεν έχει άλλες επιλογές. Αναγκάζεται να αποκαλύψει το σχέδιο παραπλάνησης της βασίλισσας Βρυγχίλδης (Brünnhild), στο οποίο τον ενέπλεξε ο βασιλέας αδελφός της.

Η συνέχεια είναι καταλυτική.

Ο θυμός της πληγωμένης πριγκίπισσας εξανεμίζεται και την θέση του καταλαμβάνει η ενοχή. Η χριστιανική της συνείδηση αφυπνίζεται και οι τύψεις για τις συνεχόμενες απάτες σε βάρος της ανταγωνίστριάς της αρχίζουν να την κατακλύζουν.

Καθώς, οι δραματικές εναλλαγές στην ψυχή της κορυφώνονται, η Κρειμχίλδη (Kriemhild) αποφασίζει να συναντήσει την Ισλανδή βαλκυρία και να της ζητήσει συγγνώμη, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την πλαστοπροσωπία που έγινε σε βάρος της.

Στην Βαλκαλλία (Valhalla), οι Άριοι θεοί που παρακαλουθούν την όλη εξέλιξη, βρίσκονται σε κατάσταση αλλοφροσύνης. Σε μία ύστατη προσπάθεια αποστέλλονται οι δύο Άριες θεές Φρίγγεια (Frigga) και Φρεία (Freya) να αποτρέψουν την συναισθηματική φόρτιση των δύο γυναικών. Όμως, όπως είναι αναμενόμενο, οι προσπάθειές τους συναντούν τοίχο. Οι χριστιανοί και οι άθεοι δεν επηρεάζονται.

Η βασίλισσα Βρυγχίλδη (Brünnhild) έχει γίνει έξαλλη. Ζητά ηθική ικανοποίηση με τίμημα τον θάνατο του Ζειγφρείδου (Siegfried).

Αναπολώντας την αγέρωχη ζωή της στην Ισλανδία, συνειδητοποιεί ότι αδυνατεί να υποστεί αυτήν την υποβάθμιση. Επιπλέον, αντιλαμβάνεται την ματαιότητα της απίστευτης καταπόνησής της στις παγωμένες Ισλανδικές κοιλάδες για την απόκτηση της εντυπωσιακής μυικής και πολεμικής δύναμής της. Όλα τα γεγονότα συντείνουν, πλέον, σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα:.

"Ο θεός Όδινος (Odin), στον οποίο πίστευε απόλυτα, την πρόδωσε!". Η οργή της γίνεται καταρρακτώδης.

Η δολοφονία του Ζειγφρείδου[]

Siegfried-03-goog

Η δολοφονία του Ζειγφρείδου (Siegfried)

Μετά την φοβερή αποκάλυψη η θέση του Βουργούνδιου βασιλέα γίνεται απελπιστική.

Σε σύσκεψη των στενών συμβούλων του αναζητά την λύση που θα ηρεμήσει την υστερική πλέον Βρυγχίλδη (Brünnhild) και θα τον λυτρώσει από την χλευασμό των υπηκόων του.

Όμως, η λύση είναι μία. Ο θάνατος του ανταγωνιστή ήρωα.

Ο βασιλέας έχει γίνει ψυχικό ράκος. Ωστόσο, αποδέχεται ως μόνη λύση την δολοφονία, που του προτείνουν η οργισμένη Ισλανδή βασίλισσα και ο σύμβουλός του. Έτσι σκηνοθετείται κυνηγετική εξόρμηση στην διάρκεια της οποίας ο Ζειγφρείδος (Siegfried) πλήττεται, ως άλλος Αχιλλεύς, με βέλος στο τρωτό του ώμο.

Στην Βαλκαλλία (Valhalla), οι κλαίοντες, γοερά, θεοί δεν μπορούν πλέον ούτε να παρατηρούν τις εξελίξεις. Η οδύνη τους είναι ανυπέρβλητη.

Η αυτοκτονία της Βρυγχίλδης[]

Nibelungen-Funeral-goog

Το νεκρικό πλοίο με τα πτώματα του θεϊκού ζεύγους, του Ζειγφρείδου (Siegfried) και της Βρυγχίλδης (Brünnhild) χάνεται φλεγόμενο στο πέλαγος. Με τον θάνατό τους, χάνονται οριστικά και οι ύστατες ελπίδες του Όδινου (Odin) και των άλλων θεών για παραπλάνηση της Ειμαρμένης και παράταση της ζωής τους.

Ο φόνος του Ζειγφρείδου (Siegfried) συγκλονίζει την Κρειμχίλδη (Kriemhild). Απόλυτα καταβεβλημένη, αναζητά την πρώην αντιζηλό της και της αποκαλύπτει και το τελευταίο θανάσιμο μυστικό της.

"Ότι χρησιμοποίησε μαγεία για να εμφυσήσει έρωτα στον ήρωα".

Όταν, η απόλυτα δυστυχής, πλέον, ημίθεη βαλκυρία μαθαίνει την πλήρη αλήθεια αισθάνεται ότι αδυνατεί να συνεχίσει την ζωή της.

Πλήρης αηδίας, για οτιδήποτε έμβιο την περιβάλλει, αποφασίζει να αυτοκτονήσει.

Έτσι, κρύβεται στην "ταφική λέμβο" του νεκρού και, όταν οι τοξότες, κατά την νεκρική τελετή του ήρωα, εκτοξεύουν τα φλεγόμενα βέλη τους, αυτοκτονεί με το μυθικό ξίφος του νεκρού Ζειγφρείδου (Siegfried).

Η πυρά βρίσκει τα νεκρά πτώματα του ημιθεΐκού ζεύγους να κείτονται σε έναν ύστατο εναγκαλισμό στο πάτωμα του τιμητικού πλοίου και τα αποτεφρώνει ανελέητα.

Στην Βαλκαλλία (Valhalla) ο οδυρμός γίνεται ανεξέλεγκτος. Οι κραυγές οδύνης και πόνου των Αρίων θεών είναι ουρανομήκεις.

Η κατάρα οδηγεί την κατάσταση στα άκρα. Καθώς, η φλεγόμενη ταφική λέμφος χάνεται στην θάλασσα, η οργή της Κρειμχίλδης (Kriemhild) κατά του βασιλέα αδελφού της εκτοξεύεται ασυγκράτητη. Τον κατηγορεί δημοσίως για δολοφονία. Οι ευγενείς διχάζονται.

Η εμφύλια σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Η δυστυχής Βουργουνδία χάνει τους καλύτερους μαχητές της στις αιματηρές διαμάχες που επακολουθούν μεταξύ των ευγενών της.

Η καταστροφή της Βουργουνδίας[]

Valhalla-Destruction-goog

Ο Όδινος (Odin) και οι άλλοι θεοί βλέπουν την καταστροφή της Βουργουνδίας αναλογιζόμενοι την επικείμενη "Καταστροφή της Βαλκαλλίας".

Τα γεγονότα της εμφύλιας διαμάχης στο Βουργουνδικό κράτος διαδίδονται ταχύτατα στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που είχε αρχίσει να ανησυχεί έντονα από την ισχυροποίηση του πλούσιου γείτονα. Ο Αέτιος έρχεται σε συμφωνία με τον Αττίλα, τον φιλόδοξο βασιλέα των Ούννων. Η ευκαιρία είναι ιστορική. Η φημολογία του αμύθητου θησαυρού σε ένα ανίσχυρο βασίλειο αποτελεί το απόλυτο κίνητρο.

Οι Ούννοι επιτίθoνται (436), ακάθεκτοι. Ο ταπεινωμένος βασιλέας με τον ανίσχυρο στρατό του προσπαθεί μάταια να τους ανακόψει. Αυτός και οι στενοί συνεργάτες του βάφουν πρώτοι με το αίμα τους το πεδίο της μάχης. Αλλά, αυτή είναι μόνον η αρχή. Οι άγριοι Ούννοι ιππείς εξορμούν, λάβροι, για τον περιώνυμο θησαυρό. Η σφαγή του Βουργουνδικού πληθυσμού είναι ανελέητη. 20.000 άνδρες και γυναίκες σφαγιάζονται χωρίς οίκτο. Το άφθονο αίμα του δράκοντα Fafnir είναι απλά ένας μικρός ρύακας συγκρινόμενος με τους βαθυέρυθρους ποταμούς που αναβλύζουν από τις λόγχες των ανελέητων Ούννων. Το τέλος της Ρηνανικής Βουργουνδίας είναι ανατριχιαστικό (436).

Μέσα στους καπνούς της λεηλασίας οι ομιχλώδεις Νιβελύγγοι (Nibelungen) κινούνται αθόρυβα. Συγκεντρώνουν τον μυθικό θησαυρό και βυθίζονται στο Ρήνο. Είχαν προειδοποιήσει. Δεν είναι για τους ανθρώπους ...
Στην Βαλκαλλία (Valhalla), η θλίψη των θεών είναι απερίγραπτη. Τραγικές φιγούρες του παλαιού εαυτού τους θρηνούν, απεριόριστα. Το τέλος της Βουργουνδίας είναι και το δικό τους.
Η περιώνυμη φράση των ανθρώπων ήχησε και πάλι στα ώτα του Όδινου (Odin):
Είπατε τω βασιλεί,
χαμαί πέσε Δαίδαλος αυλά,
ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην,
ού μάντιδα δάφνην,
ού παγάν λαλαίουσαν,
αποσβέτω και λάλον ύδωρ...
Και εις την σκοτιάν βαθείαν,
εις το απέραντον διάστημα,
τα φώτα σιγαλέα
κινώνται των αστέρων λελυπημένα.

Τελευταία Σύσκεψη στην Βαλκαλλία[]

Nibelungen-Ring-02-goog

O Όδινος (Odin), επιτέλους, αντιλαμβάνεται την πικρή αλήθεια: «Dukunt volentem fanta, volentm trahunt» (δηλ. «Εκείνον που θέλει, οι Μοίρες τον οδηγούν, εκείνον που δεν θέλει, τον σύρουν»)

Gods-Eimermene-07-goog

H ξανθή Ειμαρμένη, φέρουσα ανά χείρας το διαβόητο "Ξίφος της Μοίρας", θριαμβεύτρια στον αγώνα της κατά των παρανομησάντων Αρίων θεών

Eye-God-goog

Ο βαθυκύανος πανόπτης οφθαλμός της Ειμαρμένης (που παρακολουθεί ακατάπαυστα τα πάντα στον Γαλάζιο Πλανήτη δηλ. την Γη), απαρέγκλιτος επιτηρητής των Νόμων της Κοσμικής Νομοτέλειας.

Στην Βαλκαλλία (Valhalla), όταν οι Άριοι θεοί καλούνται σε μία ακόμη σύσκεψη είναι απόλυτα εξουθενωμένοι. Δεν θέλουν, πλέον, να ακούσουν σχέδια. Αλλά και ο Όδινος (Odin) δεν έχει κάποιο άλλο να τους ανακοινώσει. Όλα πλέον έχουν κριθεί. Απλά, τους ζητά να δείξουν αξιοπρέπεια στον θάνατο. Να αποθάνουν πολεμώντας αλληλοφονευόμενοι με τους Γίγαντες. Έτσι, θα σώσουν τουλάχιστον τους ανθρώπους. Όλοι αναχωρούν κατηφείς για τα ανάκτορά τους. Να προετοιμασθούν για την ύστατη μάχη του βίου τους.
Ο Όδινος παραμένει μόνος. Αιφνίδια, ένας τριγμός ακούγεται σε όλη την Ασγαρδία. Η υπερθέρμανση του περιβάλλοντος μόλις αρχίζει. Ο Όδινος (Odin) το γνωρίζει. Το πρώτο θύμα της περιβαλλοντικής αλλαγής θα είναι τα κρυστάλλινα θεϊκά ανάκτορα. Αλλά, πλέον, ούτε αυτό δεν έχει σημασία. Το τέλος των Αρίων θεών πλησιάζει, τάχιστα.
Καθώς, ο τριγμός επαναλαμβάνεται ένα κάδρο, από τον κρυστάλλινο τοίχο, πίπτει στο πάτωμα. Είναι το "Ιερό Χρυσόβουλλο" με το οποίο η Κοσμική Νομοτέλεια, πριν 5000 έτη, του παρέδιδε την ευθύνη της ανάπτυξης του Ανθρώπινου Πολιτισμού της Οικουμένης. Ο Όδινος (Odin) σπεύδει να το σηκώσει και τότε βλέπει στο οπίσθιο μέρος το χειρόγραφο μήνυμα των Νορνών:
Ματαιότης Ματαιοτήτων, τα πάντα Ματαιότης.
Ώστε, οι Νόρνες τον είχαν μυστικά προειδοποιήσει, από τότε, για το επερχόμενο τέλος! Αλλά, τότε, αυτός είχε προσέξει μόνον την απαστράπτουσα εμπρόσθια πλευρά. Με αργές κινήσεις τοποθέτησε και πάλι το χρυσόβουλλο στον τοίχο.
Στην Εξώσφαιρα, οι τρείς Νόρνες παρακολουθούσαν θλιμμένες τον πόνο των Αρίων θεών. Η Ειμαρμένη είχε νικήσει κατά κράτος. Ένα δάκρυ σχηματίσθηκε στα βλέφαρά τους. Το εξαφάνισαν, αστραπιαία. Όμως, η πανόπτιδα Ειμαρμένη ήταν ταχύτερη και από το φως. Πρόλαβε! Οι Νόρνες πάγωσαν. Η συμπάθεια και ο έρωτας για τις Μοίρες, όπως και κάθε άλλο συναίσθημα, ήταν απόλυτα απαγορευμένος. Αμέσως, κατάλαβαν. Το τέλος των Αρίων θεών θα ήταν και δικό τους!

Τέχνη[]

Παίρνοντας ως βάση το έπος των Νιμπελούνγκ, ο μεγάλος μουσουργός Richard Wagner, σύνθεσε τη θαυμαστή τριλογία του, to "Δακτυλίδιο των Νιμπελούνγκεν".

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement