Ηγεμόνες Ινδίας
Δυναστεία 1η[]
Euthydemids (Ευθυδημίδες)
Kings (Βασιλείς) (170 - c.120)
- Agathocles, son of Demetrius I of Bactria, Αγαθοκλής, 170 - c. 156
Επωφελούμενοι από τον θάνατο του Διοδοτίδη Αντιμάχου Α΄ της Βακτριανής οι Ευθυδημίδες βασιλείς της Αραχωσίας Πανταλέων και Αγαθοκλής επεχείρησαν να καταλάβουν τμήμα των Βακτριανών κτήσεων στην Ινδία (Παροπαμισάτιδα, κοιλάδα του Κωφήνα, Γανδαρίδα) αλλά απωθήθηκαν (ίσως c. 175) από τον υιό του Δημήτριο Β΄.
Μετά όμως την εμφάνιση του Ευκρατίδη στην Βακτρία και την μεγάλη αναστάτωση που επικράτησε εκεί οι δύο Ευθυμηδίδες επανέλαβαν το εγχείρημα τους που αυτή την φορά στέφθηκε από επιτυχία.
(Αρχικά καταλήφθηκε η Παροπαμισάδεια Αλεξάνδρεια και στην συνέχεια η κοιλάδα του Κωφήνα και η Γανδαρίδα).
Ο Αγαθοκλής (ο Πανταλέων είχε πεθάνει στο μεταξύ) μετέφερε στα Τάξιλα (πρωτεύουσα της Γανδαρίδας) την έδρα του από την Αραχωσία και έγινε έτσι ο ιδρυτής του Ελληνοϊνδικού κράτους.
Επωφελούμενος ο Αγαθοκλής από την συνεχιζόμενη εξασθένηση και την υποχώρηση της αυτοκρατορίας της Μαγαδίας προέλασε στην κεντρική και ανατολική Πενταποταμία
(όπου και κατέλαβε τα Σάγαλα, τα οποία μετονόμασε σε Ευθυδήμεια) επεκτείνοντας έτσι σημαντικά το κράτος του.
Οι δυσκολίες άρχισαν όταν ο Ευκρατίδης κυρίαρχος ήδη μεγάλων περιοχών γύρω από την Βακτρία στράφηκε νότια και διήλθε τον Παροπάμισο και εισέβαλε στην Ινδία (c. 160).
- Agathocleia, dgt of Agathocles, Αγαθόκλεια , c . 156
Καθώς ο επακολουθήσας πόλεμος (c. 160 - c. 156) κλίνει υπέρ του αντιπάλου του, ο μη έχων άρρενα απόγονο, Αγαθοκλής υπανδρεύει την θυγατέρα και κληρονόμο του Αγαθόκλεια με τον εμφανιζόμενο ως Διοδοτίδη, Μένανδρο.
- Zoilas I, son of ?, Ζωίλας Α', c. 134 - c. 129
Lysias I, son of ?, Λυσίας Α' , ο Φιλοπάτωρ, c. 134 - c. 120
Οι δύο επόμενοι Ευθυμηδίδες ηγεμόνες βασίλευσαν σε τμήματα μόνον του Ινδοελληνικού κράτους.
Συγκεκριμένα ο πρώτος στην Παροπαμισάτιδα και ο δεύτερος στην Γανδαρίδα.
Απέκτησαν τις κτήσεις αυτές όταν η Αγαθόκλεια, αντιβασίλισσα πλέον της Ινδοελληνικής αυτοκρατορίας, καθαίρεσε τους εκεί διορισθέντες από τον Μένανδρο, Διοδοτίδες.
Ο Ζωίλας Α΄ κατέλαβε και την Β.Δ. Αραχωσία (μετά τον θάνατο του Αντιμάχου Β΄).
Γρήγορα όμως δέχθηκε εκεί την εισβολή του Ευκρατίδη Αρχίβιου που πέτυχε την εξόντωσή του.
Ο Λυσίας Α΄ αρχικά αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους Σάκες τμήμα των οποίων, μετά την κατάκτηση της Βακτρίας, διείλθε τον Παροπάμισο και εισέβαλε στην Κωφηνίτιδα (c. 130). Με την συνεργασία του Διοδοτίδη Φιλόξενου κατάφερε να τους διώξη από την Ινδία (c. 130).
Στη συνέχεια αντιμετώπισε την επίθεση (c. 128) του Ευκρατίδη Αρχιβίου ο οποίος επέτυχε στο μεταξύ να σχηματίσει νέο Ελληνοϊνδικό κράτος.
Τελικά μετά την εξουδετέρωση και του νέου αντιπάλου ο Λυσίας Α΄ κατέλαβε και την Κωφηνίτιδα, ενώ η υποτέλεια του στο κράτος των Σαγάλων έγινε πλέον τυπική.
Αλλά οι Ευκρατίδες δεν εξαλείφθηκαν και η νέα επίθεσή τους (υπό τον Ανταλκίδα) ήταν μοιραία για τον Λυσία και το κράτος του.
Στο εξής οι Ευθυμηδίδες εξαφανίζονται από την ιστορική πολιτική σκηνή.
Δυναστεία 2η[]
Diodotids (Διοδοτίδες)
Kings (Βασιλείς) (c.156 – c.70)
- Menander, son? of Demetrius II, Μένανδρος , ο Μέγας, c. 156 - c. 135
Ο Μένανδρος αφού ανέκτησε αρχικά την Β.Δ. Αραχωσία, την Παροπαμισίτιδα και την Κωφηνίτιδα (επωφελούμενος πιθανότατα από την εισβολή των Πάρθων στην Βακτρία) κατέλαβε στην συνέχεια την Σωστηνή και την Κασπειρία φθάνοντας έτσι στους πρόποδες της Ιμαίας οροσειράς.
Μετά ανέλαβε μεγάλη εκστρατεία προς Α. Εκκινώντας από τα Σάγαλα διαπέρασε τον π. Υδραώτη, προσάρτησε την Καθαία, προσπέρασε τον π. Ύφαση και τον π. Ήσυδρο ολοκληρώνοντας έτσι την κατάκτηση της Πενταποταμίας.
Στην συνέχεια έφθασε στον π. Ιωμάνη (παραπόταμο του Γάγγη) στράφηκε προς Ν. και κατέκτησε την Αδουβαρία και Κουνιδία.
Επακολούθησε η κατάληψη των Μοδούρων.
Εκεί πιθανότατα αποφάσιστηκε η συνέχιση της εκστρατείας προς την πρωτεύουσα της Μαγαδικής Αυτοκρατορίας (όπου μετά την αντικατάσταση (184) της βουδδιστικής δυναστείας των Μωριέων από την βραχμανική δυναστεία των Σουγιδών) είχε εκσπάσει κρίση.
Ο Μένανδρος εμφανίσθηκε ως υποστηρικτής του Βουδδισμού. Συνεχίζοντας την εκστρατεία του διέσχισε τον Ιωμάνη, κατέκτησε την Παδσαλία και εκπολιόρκησε τα Πολύβοθρα, την πρωτεύουσα της Μαγαδίας (c. 145).
Στην συνέχεια εγκαταλείποντας πιθανόν την Μαγαδία στους Βουδδιστές Ινδούς συμμάχους του ο Μένανδρος επιχείρησε νέα εκστρατεία πρός Ν.
Εκκινώντας από τα Μόδουρα κατέλαβε την Οζηνή, την Μαδιανδία και έφθασε στον Ινδικό Ωκεανό καταλαμβάνοντας την χερσόνησο της Σωραστρηνής και τα βαρύγαζα.
Επιστρέψας στην συνέχεια στην Πενταποταμία μετέφερε την έδρα της δημιουργειθείσης αυτοκτρατορίας από τα Τάξιλα στα Σάγαλα.
- Antimachus II, btr of Menandrus, Αντίμαχος Β', c. 155 - c. 130
Polyxenus, ilson? of Menandrus, Πολύξενος , c. 155 - c. 134
Epander, ilson? of Menandrus, Έπανδρος, c. 155 - c. 134
Οι βασιλείς Αντίμαχος Β΄, Πολύξενος και Έπανδρος συμβασίλευσαν μόνον σε τμήματα της Ινδοελληνικής αυτοκρατορίας που τους παρεχώρησε ο βασιλέας Μένανδρος.
Συγκεκριμένα ο πρώτος βασίλευσε στην Αραχωσία, ο δεύτερος στην Παροπαμισάτιδα (με έδρα την Αλεξάνδρεια) και ο τρίτος στην Γανδαρίδα(;) (με έδρα τα Τάξιλα).
Μετά τον θάνατο του Μένανδρου ο μεν Αντίμαχος Β΄ ανακυρήχθηκε ανεξάρτητος οι δε άλλοι δύο αντικατεστάθηκαν από την αντιβασίλισσα Αγαθόκλεια με Ευθυδημίδες πρίγκηπες.
- Straton I, son of Menandrus, Στράτων Α', c. 135 - c. 115
Αρχικά αντιβασίλισσα έγινε η μητέρα του Στράτωνος Α΄, Αγαθόκλεια (c. 135 - c. 120) η οποία, πιθανότατα αμέσως, βρέθηκε αντιμέτωπη με σειρά αποστασιών και εξεγέρσεων.
Ένα δείγμα από αυτές είναι η ανεξαρτητοποίηση του Αντιμάχου Β΄, αδελφού του Μέναδρου, στην Β.Α. Αραχωσία. Στην προσπάθειά της η Αγαθόκλεια να εμποδίσει τυχόν αποσχιστικές τάσεις, στην Παροπαμισάτιδα και την Γανδαρίδα, αντικατέστησε τους εκεί Διοδοτίδες βασιλείς υιούς του Μενάδρου, με Ευθυμηδίδες συγγενείς της.
Παρά τις προσπάθειες όμως της αντιβασίλισσας η αυτοκρατορική εξουσία διατηρήθηκε μόνον στην Πενταποταμία και στην Σωραστρηνή όπου η Αγαθόκλεια εγκατέστησε ως διοικητή τον δεύτερο υιό της Απολλόδοτο.
- Filoxenus, son of Antimachus II, Φιλόξενος , c. 130 - c. 128
Μετά τον θάνατο του πατέρα του στην Αραχωσία ίσως ο Φιλόξενος κατέφυγε ίσως στον Ευθυμηδίδη Λυσία Α΄ στα Τάξιλα. Συνεργασθείς με αυτόν στην αντιμετώπιση της Σακικής εισβολής (c. 130) στην Κωφηνίτιδα επέτυχε να λάβει κάποιο τμήμα της όπου πιθανόν εβασίλευσε για λίγο.
- Apollodotus I, son of Menandrus, Απολλόδοτος Α', ο Φιλοπάτωρ, 115 - 95
Μετά την κατάληψη των Ταξίλων από τους Ευκρατίδες (υπό τον Ανταλκίδα) (c. 120) ο Απολλόδοτος εκκίνησε από την επαρχία του την Σωραστρηνή (η οποία μετά την αναχωρησή του πιθανότατα ανεξαρτητοποιήθηκε), έπλευσε στην Πατταληνή και στην συνέχεια ανεβαίνοντας τον π. Ινδό έφθασε στην Γανδαρίδα όπου εκπολιόρκησε τα Τάξιλα εξοντώνοντας τον Ανταλκίδα.
Επιστρέφοντας στα Σάγαλα (c. 115) καθαίρεσε τον αδελφό του Στράτωνα Α΄ και πήρε την θέση του.
Ο Απολλόδοτος φονεύθηκε στην προσπάθεια του να ανακόψει νέα εισβολή των Σακών (c. 95) που μετά τον θάνατό του κατέλαβαν τα Τάξιλα και κυριάρχησαν σε μεγάλα τμήματα της Γανδαρίδας.
- Zoilas II, son of ?, Ζωίλας Β' , c. 95 - ?
Dionysius, son of ?, Διονύσιος, ? - ?
Apollophanes, son of ?, Απολλοφάνης , ? - c. 75
Υπό την συνεχιζόμενη Σακική απειλή, το Ινδοελληνικό κράτος πιθανότατα γνώρισε οξεία κρίση διαδοχής ενώ παράλληλα στην Α. Πενταποταμία, στην Κωφηνίτιδα και στην Γανδαρίδα είχαν εγκαθιδρυθεί ανεξάρτητες Ινδοελληνικές ηγεμονίες (κυρίως Ευκρατιδικές).
- Straton II, gson of Straton I, Στράτων Β' , c. 75 - c. 70
Ο Στράτων Β΄ επιτροπεύθηκε από τον πάππο του Στράτωνα Α΄.
Αυτός αναγκάσθηκε αρχικά να μετατραπεί σε υποτελή των Σακών της Γανδαρίδας.
Στο μεταξύ η έκταση της άλλοτε κραταιάς Ινδοελληνικής αυτοκρατορίας είχε περιοριστεί σε μία μικρή περιοχή γύρω από την πρωτεύουσα της.
Στην συνέχεια οι Σάκες επέτυχαν να καταλάβουν τα Σάγαλα καταλύοντας το κεντρικό Ελληνοϊνδικό κράτος των Διοδοτιδών (c. 70).
Όμως οι Ινδοσάκες δεν επέτυχαν να δημιουργήσουν ενιαίο κράτος αλλά διασπάσθηκαν σε διάφορα μικρά και αλληλομαχόμενα κρατίδια.
Το γεγονός αυτό επέτρεψε σε διάφορες, Διοδοτικές και μη, Ελληνοϊνδικές ηγεμονίες να συνεχίσουν την ύπαρξή τους στην Πενταποταμία (και ιδιαίτερα στην Γανδαρίδα) που συνέχισαν να αγωνίζονται κατά των Σακών και πιθανόν και μεταξύ τους.
- Nicias, son of ?, Νικίας, c. 70
Ippostratus, son of ?, Ιππόστρατος, c. 65
- Kalliope, dgt of Ippostratus, Καλλιόπη c. 60
Οι Διοδοτίδες Νικίας και Ιππόστρατος ήταν μεταξύ των ηγεμόνων που διατήρησαν τις κτήσεις τους μετά την πτώση των Σαγάλων.
Ιδιαίτερα ο Ιππόστρατος βασίλευσε σε μιά περιοχή της Γανδαρίδας.
Στο μεταξύ οι Ινδοσάκες βρέθηκαν σε δύσκολη θέση καθώς οι Πάρθοι που έλεγχαν την Δ. Βακτρία επέτυχαν όχι μόνον την εκδίωξή τους από εκεί (c. 60) αλλά εισέδυσαν και στην Ινδία απειλώντας άμεσα την ύπαρξη των διαφόρων Ινδοσακικών κρατιδίων.
Επακολούθησε μεγάλη αναστάτωση και τελικά οι Πάρθοι επέτυχαν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τα Ινδοσακικά κράτη και να εξαφανίσουν (c. 60 - c. 30) τις ανεξάρτητες ινδοελληνικές ηγεμονίες της Πενταποταμίας.
Υπό την επικρεμάμενη Παρθική απειλή ο Διοδοτίδης Ιππόστρατος υπάνδρευσε την θυγατέρα του Καλλιόπη με τον Ευκρατίδη Ερμαίο κληροδοτώντας έτσι τις ελάχιστες εναπομείνασες κτήσεις του, στους άλλοτε ανταγωνιστές του, τους Ευκρατίδες.
Δυναστεία 3η[]
Eucratids (Ευκρατίδες)
Kings (Βασιλείς) (c.129 – c.30)
- Archebius, son of Heliocles I, Αρχίβιος , c. 129 - c . 125
- Heliocles IΙ, son of Archebius, Ηλιοκλής Β' , c. 125
Μετά τον θάνατο του Ηλιοκλή Α΄ στην Βακτρία οι Ευκρατίδες εγκαταστάθηκαν στις κτήσεις τους στις υπώρειες του Παροπάμισου από όπου προσπάθησαν στο εξής να επεκταθούν στην Ινδία.
Ο Αρχίβιος κατώρθωσε να καταλάβει την Β.Δ. Αραχωσία (όπου εξόντωσε τον Ευθυμηδίδη Ζωίλα Α΄) και στη συνέχεια κατέλαβε την Παροπαμισάτιδα ιδρύοντας έτσι το δεύτερο Ινδοελληνικό κράτος.
Στην συνέχεια ο Αρχίβιος κατέλαβε και την κοιλάδα του Κωφήνος ερχόμενος έτσι σε σύγκρουση με το άλλο Ελληνοϊνδικό κράτος και συγκεκριμένα με τον ηγεμόνα της Γανδαρίτιδας Ευθυδημίδη Λυσία Α΄.
Ο πόλεμος κατέληξε με ήττα και τον θάνατο τόσο του Αρχιβίου όσο και του υιού του (c. 125). Μετά τον θάνατο του Αρχιβίου το δεύτερο Ελληνοϊνδικό κράτος των Ευκρατιδών πιθανόν διατηρήθηκε σε περιορισμένο τμήμα της Παροπαμισάτιδος.
- Antialcidas, son of ?, Αντιαλκίδας, c. 120 - c. 115
Στη συνέχεια οι Ευκρατίδες ανέκτησαν και πάλι δύναμη και αφού, υπό τον Αντιαλκίδα, κατέλαβαν την Κωφηνίτιδα, εισέβαλαν στην Γανδαρίδα και κατέλαβαν τα Τάξιλα εξουδετερώνοντας τον Ευθυμηδίδη Λυσία (c. 120).
Έχοντας αντικαταστήσει ουσιαστικά ο Αντιαλκίδας τον Λυσία στην ηγεσία ενός δεύτερου Ινδοελληνικού κράτους προσπάθησε πλέον να υπερφαλαγγίσει την παρακμάζουσα αυτοκρατορία των Σαγάλων.
Στα πλαίσια αυτά έκλεισε συμμαχία με τους Σουγίδες οι οποίοι, μετά την εκδίωξή τους από την Μαγαδία από τον Μένανδρο, εγκατεστάθηκαν στην Βιδισία (στην κεντρική Ινδία) αποβλέποντας προφανώς στην διανομή των εδαφών του κοινού τους γείτονα.
Αλλά η ροή των πραγμάτων άλλαξε αιφνιδίως όταν ο Διοδοτίδης Απολλόδοτος εισέβαλε στις κτήσεις των Ευκρατιδών και κατέλαβε την Γανδαρίτιδα και την Κωφηνίτιδα (c. 115) εξοντώνοντας τον Αντιαλκίδα.
Οι Ευκρατίδες πιθανότατα κατέφυγαν και πάλι στην οροσειρά του Παροπάμισου.
- Amyntas, son of Antialcidas, Αμύντας , c. 94 - c. 60
- Diomedes, son of ?, Διομήδης , c. 94 - c. 85
Telephus, son of ?, Τήλεφος , c. 94 - c. 85
Ο θάνατος του Διοδοτίδη Απολλόδοτου έδωσε την ευκαιρία στους Ευκρατίδες να εμφανισθούν και πάλι στο προσκήνιο αναλαμβάνοντας τα ηνία του αντι-σακικού αγώνα στον οποίο σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες (after c. 94).
Ο Αμύντας επικράτησε στην Κωφηνίδα αφού προηγουμένως εκτόπισε από την Παροπαμίσεια Αλεξάνδρεια τον Πευκόλαο (ίσως κάποιο αυτονομηθέντα στρατηγό του Απολλόδοτου).
Ο Διομήδης κυριάρχησε στην Δ. Γανδαρίδα ενώ ο Τήλεφος αφού ανακατέλαβε τα Τάξιλα βασίλευσε στην Α. Γανδαρίδα.
Αλλά οι Σάκες σε μιά νέα εισβολή τους ανακατέλαβαν και πάλι τα Τάξιλα (μετατρέποντάς τα σε έδρα του πρώτου Ινδοσακικού κράτους) και συνέτριψαν τις νεοπαγείς ηγεμονίες των Ευκρατιδών (c. 85).
Μόνο ο Αμύντας επέτυχε ίσως να διατηρήσει μιά περιορισμένη ηγεμονία στην Παροπαμισάτιδα (;).
- Hermaeus, son of Amyntas, Ερμαίος, c. 60 - c. 30
Ο Ερμαίος, κάτοχος μιας περιορισμένης ηγεμονίας, νυμφεύθηκε την Καλλιόπη θυγατέρα του Διοδοτίδη Ιππόστρατου και κληρονόμησε κάποιες επίσης μικρές κτήσεις στην Γανδαρίδα.
Ο γάμος τους θεωρήθηκε το οριστικό τέλος του ανταγωνισμού μεταξύ των Ελληνοϊνδικών βασιλικών οίκων.
Επιπλέον ο Ερμαίος επωφελήθηκε και από την εμπλοκή των Ινδοσακών σε πόλεμο με τους Πάρθους, που εισέβαλαν επίσης με την σειρά τους στην Ινδία (c. 60), και έτσι επέτυχε να επεκτείνει το κράτος του σε τμήματα της Κωφηνίτιδας και της Παροπαμισάτιδας έχοντας ως πρωτεύουσα την Πευκολαώτιδα.
Αυτή ήταν και η τελευταία Ινδοελληνική επιτυχία γιατί οι Πάρθοι, κατακτητές των Ινδοσακικών κρατών απέσπασαν τελικά το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών του Ερμαίου.
Το τελειωτικό κτύπημα πάντως το έδωσαν τα Τοχαρικά φύλα που κατά την πρώτη εμφάνισή τους στην Ινδία (c. 30) εξαφάνισαν οριστικά το τελευταίο αυτό Ινδοελληνικό κράτος (c. 30).
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)