Ηλύσια Πεδία
- Mία Μυθική Χώρα.
Ετυμολογία[]
Ενδεχομένως, η ονομασία "Ηλύσια" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Ελβήττιοι" και Λατίνοι αλλά και Ελύσιοι.
Η ετυμολόγηση από τον Ήλιο είναι παρετυμολόγηση
Εισαγωγή[]
Φανταστικός και πανέμορφος τόπος, τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες τοποθετούν στη δυτική άκρη της Οικουμένης.
Το όνομα Ηλύσια για πρώτη φορά συναντάται στην Οδύσσεια (δ 563), όπου κατά τον Όμηρο:
Εκεί οι ημέρες των θνητών ανάλαφρες διαβαίνουν, δεν έχει ούτε χειμώνα εκεί, μήτε βροχή και χιόνα, μόνον τον Ζέφυρο, τον αέρα τον γλυκό, ανεβάζει εσαεί ο Ωκεανός και τους εκεί θνητούς δροσίζει.
Αναφέρεται ότι στη μυθική αυτή χώρα ηγεμόνευε ο Κρόνος ενώ σημαντικό ρόλο έπαιζε και ο Ραδάμανθυς
Κατά τους μεταγενέστερους επίσης ποιητές, και ιδίως κατά τον Πίνδαρο, τα Ηλύσια ή Νήσοι των Μακάρων είναι η κατοικία όπου είχαν το προνόμιο να κατοικούν τα θνητά τέκνα των θεών και οι ένδοξοι ήρωες.
Έτσι κατά τον Ίβυκο, ο Αχιλλεύς, όταν μετά το θάνατό του ανήλθε στα Ηλύσια, συζεύχθηκε την Μήδεια (κατά την Οδύσσεια όμως αυτός βρισκόταν στον Κάτω Κόσμο).
Άλλοι ήρωες που αναφέρεται ότι κατοικούσαν εκεί ήταν:
- ο Πηλεύς
- ο Διομήδης,
- ο Κάδμος,
- αρκετοί ήρωες του Τρωικού και του Θηβαϊκού πολέμου.
Αργότερα όμως, όταν τα Ελευσίνια Μυστήρια έγιναν εξαπλώθηκαν, η ευτυχία των Ηλυσίων έπαψε να ανήκει πλέον αποκλειστικά στην τάξη των ευγενών και επεκτάθηκε και σε μύστες των μυστηρίων.
Ο Βιργίλιος αναφέρει ότι την χώρα αυτή τη λούζει καθαρό και λαμπρό φως και σε αυτήν οι άνθρωποι επανευρίσκουν τις απολαύσεις της Γης, μέσα στην τέλεια ευδαιμονία, εφόσον βέβαια υπήρξαν αγαθοί κατά την επίγεια ζωή τους.
Εξορθολογισμός[]
Εφόσον δεχθούμε την ετυμολόγηση ότι οι Λατίνοι προέρχονται από τους Ελβήττιους (Helvettii) μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι Κρήτες και οι Μυκηναίοι που γνώρισαν την Λατίνη την 2η Χιλιετία π.Χ. μέσω της ναυσιπλοΐας, καθώς απέκτησαν εμπορικές σχέσεις μαζί της, θα την αποκαλούσαν "Ηλυσία", λέξη που αποτελεί εξελληνισμό της εγχώριας ονομασίας (δηλ. "Ηλυσία" > Ελυσσία > Ελυττία > Ελουηττία)
Προφανώς, η κοιλάδα του Τιβέριος θα αποτελούσε εντυπωσιακή ευδαίμονα χώρα κατά την 2η χιλιετία π.Χ. καθώς είχε ιδανικό κλίμα, εύφορο έδαφος και περιβαλλόταν από σχετικά ανίσχυρες μικρές απόλεμες φυλές.
Προφανώς, όταν η Ιταλία εξερευνήθηκε και εισήλθε στον οικείο κόσμο, τα Ηλύσια Πεδία "μεταφέρθηκαν" στην έσχατη άκρη της Ιβηρίας, στα Γάδειρα.
Ανάλυση[]
Ας δούμε τις δύο πηγές:
1) Ο Όμηρος στην Οδύσσεια
τα περιγράφει:
"εκεί ... όπου ζωή χαρισάμενη
μέλλεται των ανθρώπων.
Χιόνα δεν πίπτει, μήτε βαρύς χειμών με πλημμύρες·
αδιάκοπα τις ξάστερες πνοές του Ζέφυρου
ο Ωκεανός σηκώνει,
και τη δροσιά χαρίζει στους ανθρώπους"
2) Ο Αριστοτέλης αναφέρει:
"εκεί που πάντα ο Ζέφυρος φυσά"
Τα Ηλύσια Πεδία, λοιπόν,
πριν οι μεταγενέστεροι τα "μεταφέρουν"
στους ουρανούς
ήταν υπαρκτή χώρα όπου φυσούσε ο Ζέφυρος
(δηλ. ο δυτικός άνεμος)
προφυλαγμένα από την αγριότητα
του Ωκεανού
Μπορούμε να φανταστούμε
ότι
τον 13ο αιώνα π.Χ. οπότε είχαμε
μία έκρηξη στην εξέλιξη
της ναυσιπλοϊας και της ναυπηγικής
(ακολούθησε "μεσαίωνας" 3-4 αιώνων)
Μυκηναϊκά πλοία έπλεαν άνετα
στις Δυτικές Θάλασσες προς
την Εσπερία
(όπως αποκαλούταν τότε η Ιταλία
εφόσον άλλες χώρες πέραν αυτής δεν ήταν γνωστές)
Καθώς η ναυσιπλοΐα γινόταν τότε
συνήθως παράκτια
τα Μυκηναϊκά πλοία διέσχιζαν το θαλάσσιο στενό
απέναντι από την Σχερία ( = Κέρκυρα)
και διατρέχοντας τα παράλια
Ιαπυγίας - Οινωτρίας - Αυσονίας
εξέρχονταν στην Αυσόνεια θάλασσα
και συνέχιζαν προς τα βόρεια
Στην ακτή έβλεπαν με δέος
το ηφαίστειο του Βεζούβιου
και την αιθάλη που σκόρπιζε στην ατμόσφαιρα
και έφθαναν στις όχθες του Τίβεριος
Εκεί
καθώς δεν είχε ιδρυθεί, ακόμη, η Ρώμη
(θα κτιζόταν μισό αιώνα αργότερα)
κυριαρχούσε η πόλη Άλβα
που όπως δείχνει η ετυμολογία της
πιθανόν
οι κάτοικοί της πρέπει να είχαν μεταναστεύσει
από τις Άλπεις όπου
οι απόγονοί τους είναι γνωστοί στην ιστορία
ως Ελουήττιοι (~ Ελβήττιοι)
Εκεί λοιπόν
(βόρεια και νότια του Τίβεριος)
σε μια προφυλαγμένη από
την αγριότητα του "Ωκεανού"
(βλέπε χάρτη)
θα πρέπει να ήταν
η Ελουηττία > Ελουησσία >Ελυσία > Ηλυσία χώρα
που
η ευδαιμονία της
θα είχε εντυπωσιάσει, υπέρμετρα,
τους Αχαιούς - Μυκηναίους
(αλλά και
τους Κρήτες ( = Γράικες) που προηγήθηκαν)
Επιπλέον
εκεί για πρώτη φορά
συνάντησαν κατοίκους πολιτισμένους
με γλώσσα παρεμφερή με την Ελληνική
(δηλ. την Λατινική)
γεγονός που θα τους εντυπωσίασε
ακόμη περισσότερο
μετά από χιλιόμετρα ακτών
ερήμων ή κατοικούμενων από
βαρβαρόφωνους
Έτσι, αργότερα,
οι Έλληνες μυθοπλάστες που διέπρεπαν
στον "μεσαίωνα" της προ-Αρχαϊκής Εποχής
δεν θα δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα
να τοποθετήσουν
εκεί, στην κοιλάδα του Τίβεριος,
Θεούς και νεκρούς ήρωες
(καθώς ο Όλυμπος είχε πια "ξεφτίσει")
Αργότερα, βέβαια,
μετά από αρκετούς αιώνες,
στην Κλασσική Εποχή
καθώς
η ναυσιπλοΐα αναπτύχθηκε
και επεκτάθηκε και στην Ισπανική ακτή
η Λατινική χώρα δεν φάνταζε πλέον
ως κάτι το ιδιαίτερο
οπότε
τα Ηλύσια Πεδία
"μετακόμισαν" στον Ουρανό.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)