Θέτις
Thetis, Θέτιδα
Αχιλλεύς
Στύγα
στην Τροία
(αυθαίρετη σύγχρονη αναπαράσταση)
- Μία Νηρηίδα της Ολυμπιακής Θρησκείας.
Ετυμολογία[]
Το όνομα "Θέτις" ενδέχεται να συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη: Φθία.
Γενεαλογία[]
- Ανήκει στις Νηρηίδες .
- Μητέρα:
Βιογραφία[]
Το ενδιαφέρον του Δία[]
Η Θέτις ήταν μία από τις Νηρηίδες της ελληνικής μυθολογίας. Ο Ζεύς την επιθύμησε, αλλά εκείνη απέρριψε τις προσφορές του. Η θεά Θέμις αποκάλυψε κατόπιν ότι η Θέτις γεννούσε έναν υιο που θα ήταν ισχυρότερος από τον πατέρα του.
Ο γάμος με τον Πηλέα[]
Φοβούμενος για την εξουσία του, ο Δίας αποσύρθηκε και φρόντισε ώστε η Θέτιδα να λάβει ως σύζυγο ένα θνητό, τον Πηλέα.
Στους γάμους του Πηλέως και της Θέτιδας παρευρέθηκαν όλοι οι θεοί, εκτός από την Έριδα, εκείνη που έριξε το μήλο της προτίμησης ανάμεσα στις θεές και στάθηκε η ουσιαστική αιτία για να εκτυλιχθεί το νήμα του Τρωικού Πολέμου.
Η γέννηση του Αχιλλέα[]
Η Θέτις σύμφωνα με το μύθο γέννησε ένα υιο, τον Αχιλλέα, τον οποίο προσπάθησε ανεπιτυχώς να καταστήσει αθάνατο.
Σε μια άλλη εκδοχή του μύθου άλειψε το σώμα του νηπίου με αμβροσία και το έβαλε επάνω στη πυρά, προκειμένου να καούν τα θνητά μέρη.
Όταν διακόπηκε από τον τρομαγμένο πατέρα του παιδίου, εγκατέλειψε οργισμένη την εστία της.
Σε μια μεταγενέστερη εκδοχή φέρεται να βυθίζει το βρέφος στά ύδατα της λίμνης της Στύγας, κρατώντας το από τη πτέρνα. Όλα τα σημεία που άγγιξε το ιερό ύδωρ έγιναν άτρωτα. Η πτέρνα όμως έμεινε στεγνή και ο Αχιλλεύς απέκτησε το τρωτό σημείο του, έμβλημα της θνητότητάς του.
Ιστορική Ερμηνεία[]
Ενδεχομένως, η Θέτιδα ως μία Νηρηίδα, να ήταν μία από τις Αιγύπτιες πριγκήπισσες που μετέφεραν οι Αχαιοί στην Ελλάδα μετά την αναχώρησή τους από την Αίγυπτο, η οποία αναγκάσθηκε να συζευχθεί τον Αχαιό βασιλέα Πηλέα.
Το όνομά της ενδεχομένως αποτελεί εξελληνισμό του ονόματος "Titi" ή "Tiye" που είναι σύνηθες Αιγυπτιακό όνομα Αιγυπτίων πριγκιπισσών, όπως π.χ. της μητέρας του Ακενατόν.
Ενδεχομένως, η ανεπιτυχής προσπάθεια της να προσδώσει αιγυπτιακή ανατροφή στον Αχιλλέα να μεταπλάσθηκε από τους μεταγενέστερους μυθοπλάστες στην διαδικασία μετατροπής του από θνητό σε αθάνατο.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- [1] Κ. Κερένυι, Η μυθολογία των Ελλήνων, Εστία, Αθήνα χ.χ. -
- [2] Slatkin, Laura M., The Power of Thetis: Allusion and Interpretation in the Iliad, Berkeley: University of California Press, 1991. -
- [3] P. Friedrich, The Meaning of Aphrodite, (Chicago, 1978). -
- [4] D. D. Boedeker, Aphrodite's Entry into Greek Epic, (Leiden, 1974). -
- [5] David B. Monro and Thomas W. Allen, (eds), Homeri Opera in five volumes, Oxford, Oxford University Press. 1920. - *[6] Köhnken, «Gods and Descendants of Aiakos in Pindar's Eighth Isthmian Ode», BICS 22 (1975): 33 n. 19. -
- [7] B. Drachmann, ed., Scholia vetera in Pindari carmina, (Leipzig, 1927). -
- [8] P. Vidal-Naquet, «Le chasseur noir et l'origine de l'éphébie athénienne», Économies-sociétés-civilisations, 23 (1968).
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- Slatkin, Laura M., The Power of Thetis: Allusion and Interpretation in the Iliad, Berkeley: University of California Press, 1991.
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)