Θήρα
Thera, Σαντορίνη
Ηφαίστειο
Σεισμός
Έκρηξη ηφαιστείου Θήρας
Κέρνη
Ηφαίστειο
Σεισμός
Ηφαίστειο
Σεισμός
Νάξος
Πάρος
Άνδρος
Τήνος
Θήρα
Μήλος
Σύρος
Δήλος
Βόρειες Σποράδες
Νότιες Σποράδες
Ανατολικές Σποράδες
Δυτικές Σποράδες
Κυκλάδες
Σαρωνίδες
Αργολίδες
- Mία νήσος του Αιγαίου Πελάγους που ανήκει στις Κυκλάδες.
Ετυμολογία[]
 Κυκλάδες
|
|---|
| Δυτικές Κυκλάδες |
|
| Κεντρικές Κυκλάδες |
|
| Ανατολικές Κυκλάδες |
|
| Μικρές Κυκλάδες |
|
| Νότιες Κυκλάδες |
|
Η ονομασία "Θήρα" σχετίζεται ετυμολογικά, ενδεχομένως, με τις λέξεις:
Η προ-Μυκηναϊκή ονομασία της νήσου ήταν "Καλλίστη". Ίσως, όμως, το όνομα αυτό να αποτελεί εξελληνισμό μιας προελληνικής λέξης όπως π.χ. "Κάρυστος"
Γεωγραφία[]
Μορφολογία[]
Τα σημαντικότερα όρη της είναι:
Ιστορία[]
Είναι πολύ πιθανόν ότι ο "οικισμός του Ακρωτηρίου" ήταν η πρωτεύουσα της νήσου και ήκμασε κατά το πρώτο ήμισυ της 2ης χιλιετίας π. Χ.
Η θέση κατοικήθηκε κατά την Ύστερη Νεολιθική (5η χιλιετία π. Χ.) και κατά την Πρώιμη εποχή του Χαλκού (3η χιλιετία π. Χ.), όπως μαρτυρούν μερικά πενιχρά ευρήματα.
Κατά τη Μεσοκυκλαδική περίοδο, έχοντας αναπτύξει στενές σχέσεις με τη Μινωική Κρήτη και την ηπειρωτική Ελλάδα, ο οικισμός μετατρέπεται σε πολιτιστικό, οικονομικό, εμπορικό και καλλιτεχνικό κέντρο του Αιγαίου που φθάνει στο απόγειό του κατά την Υστεροκυκλαδική Ι περίοδο.
Υπάρχει μια ποικιλία από στοιχεία χρονολόγησης για την έκρηξη, αλλά το ακριβές έτος της δεν είναι γνωστό. Η χρονολόγηση με ραδιοάνθρακα την τοποθετεί πιθανότατα μεταξύ 1620 και 1530 π.Χ., κάτι που είναι επίσης σύμφωνο με το εύρος ημερομηνιών από το 1570 έως το 1500 π.Χ. που υποδηλώνεται από ομοιότητες του πολιτισμού με άλλες τοποθεσίες στο Αιγαίο. Τα ασυνήθιστα μοτίβα ανάπτυξης που παρατηρήθηκαν σε δακτυλίους δέντρων το 1597, το 1560, το 1546 και το 1544 π.Χ. συνάδουν με ένα σημαντικό ηφαιστειακό γεγονός σε οποιοδήποτε από αυτά τα έτη. Οι τελευταίες τρεις χρονολογίες μπορεί να είναι οι καλύτερες υποψήφιες καθώς θεωρούνται επίσης συμβατές με τα αρχεία του Αιγυπτιακού Νέου Βασιλείου που πιστεύεται ότι αναφέρονται στην έκρηξη.
Μια από τις υποθέσεις συνδέει την τρομακτική έκρηξη του ηφαιστείου περί το 1613 π. Χ. περίπου, που είχε ως συνέπεια την ολοσχερή καταστροφή του οικισμού. Όμως, διατηρήθηκαν κάτω από το παχύ στρώμα τέφρας τα κατάλοιπα του σημαντικού αυτού πολιτιστικού κέντρου, δίνοντας σημαντικές πληροφορίες για την εποχή.
Ήταν άνοιξη (και αυτό αποδεικνύεται από σπόρους και γυρεόκοκκους, που βρέθηκαν στην ηφαιστειακή τέφρα) του 1.613 π.Χ., όταν έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη έκρηξη ηφαιστείου, που έχει γνωρίσει η ο Πλανήτης τα τελευταία τουλάχιστον 10.000 έτη, η οποία κατέστρεψε ολοσχερώς την Θήρα και αρκετές εγγύς νήσους σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων.
Από την έκρηξη δημιουργήθηκαν παλιρροϊκά κύματα, τα οποία σάρωσαν τις ακτές των Κυκλάδων και της βόρειας Κρήτης.
Βέβαια, αυτά κατέστρεψαν μεν κάποιους παραθαλάσσιους οικισμούς, αλλά θεωρείται εντελώς απίθανο να είχαν συνέπειες στην παρακμή του Μινωικού Πολιτισμού, όπως πολλοί ερευνητές θεώρησαν.
Μετά από εγκατάλειψη 2-3 αιώνων, η νήσος κατοικείται και πάλι κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο (ύψωμα Μονόλιθος).
Φοίνικες εγκαθίστανται στην νήσο το 13ο αι. π. Χ. και το ονομάζουν Καλλίστη, ενώ από τα τέλη του 12ου αι. π. Χ. το αποικίζουν Λακεδαιμόνιοι, με επικεφαλής τον Θήρα, από τον οποίο προέρχεται και το όνομά του.
Η πρωτεύουσα της νήσου στην μεταγενέστερη αυτή εποχή βρίσκεται στην ανατολική ακτή, στο "βράχο του Μέσα Βουνού", όπου αναπτύχθηκε η πόλη της αρχαίας Θήρας που παρουσίασε συνεχή κατοίκηση από την Γεωμετρική έως και την Ρωμαϊκή Εποχή (9ος - 3ος αι. π. Χ.).
Η Θήρα τον 6ο αι. π. Χ. έκοψε δικό της νόμισμα και συνέδεσε την τύχη της με την πορεία της μητρόπολής της, της Σπάρτης, κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο.
Στα Ελληνιστική Εποχή σημειώνει μεγαλύτερη ανάπτυξη και χρησιμοποιείται ως ναυτική και στρατιωτική βάση των Πτολεμαίων.
Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο περιπίπτει βαθμιαία σε παρακμή.
Εξορθολογισμός[]
Η απουσία της μίας κάποιοας αναφοράς της καταστροφής της Θήρας από την Ελληνική Μυθολογία είναι εντυπωσιακή.
Ίσως, όμως, ένας αρχέγονος μύθος να υπαινίσσεται την καταστροφή της.
Ο επώνυμος βασιλέας της Αρκαδίας Αρκάς πρέπει ετυμολογικά και λογικά να ταυτισθεί με τον αντίστοιχο επώνυμο του Άργους Άργο.
"Αρκάς" και "Άργος" πρέπει να είναι παράγωγα της ίδιας λέξης με την οποία οι Πελασγοί αποκαλούσαν τις μητροπόλεις τους αλλά και τις χώρες τους.
Σύμφωνα με τον μύθο η μητέρα του Αρκάδος, η Καλλιστώ, μεταμορφωμένη σε άρκτο, κινδύνευσε να φονευθεί από τον υιό της, Αρκάδα αλλά επενέβη ο Ζεύς και τους μετέφερε στον ουρανό.
Υποθετικά, πάντοτε, όταν οι Πελασγοί έγιναν κυρίαρχοι του Άργους (και επομένως και του Αργειακού κράτους που περιελάμβανε την Αρκαδία)
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)