Ιονισμός
- Μία διαδικασία.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Ιονισμός" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "ιόν".
Εισαγωγή[]
Γενικά ο σχηματισμός ιόντων καλείται ιονισμός ή χημική διάσταση και εμφανίζεται όταν (ορισμένες) ενώσεις διαλύονται ή τήκονται.
Ειδικότερα είναι η μετατροπή ενός ατόμου ή ενός μορίου ηλεκτρικά ουδέτερου σε θετικό ή αρνητικό ιόν με πρόσληψη ή αποβολή αντίστοιχα ενός ή περισσότερων ηλεκτρονίων.
Το φαινόμενο παρατηρείται σε όλες τις καταστάσεις της ύλης (στερεά, υγρά, αέρια). Ιονισμός είναι δυνατό να συμβεί
- είτε ύστερα από τη σύγκρουση δύο σωματιδίων μεγάλης ταχύτητας (ιονισμός κρούσης)
- είτε ύστερα από απορρόφηση της ενέργειας μιας ακτινοβολίας (ιονισμός "δι` απορροφήσεως ακτινοβολίας").
Το άτομο ή το μόριο και στις δύο περιπτώσεις δέχεται ενέργεια εξωτερική.
Τα ηλεκτρόνια, που ως γνωστό περιφέρονται σε εντελώς καθορισμένες τροχιές περί τους πυρήνες των ατόμων (θεωρία Βοhr), κατέχουν, ακριβώς εξ' αιτίας αυτής της κίνησής τους, καθορισμένη ενέργεια σε κάθε τροχιά.
Αν λοιπόν, για οποιοδήποτε λόγο, η ενέργεια ενός ηλεκτρονίου μιας τροχιάς αυξηθεί, τότε το ηλεκτρόνιο
- ή θα μεταπηδήσει σε μία εξωτερικότερη τροχιά μεγαλύτερης ενέργειας (αν φυσικά η αύξηση της ενέργειας είναι ανάλογη)
- ή θα διαφύγει εντελώς από το άτομο, δηλ. (για τις ατομικές διαστάσεις) θα μεταβεί στο άπειρο (και πάλι, φυσικά, αν η αύξηση της ενέργειας είναι η απαιτούμενη).
Η ενέργεια που απαιτείται, για να αποδεσμευτεί το ηλεκτρόνιο από το άτομο, λέγεται ενέργεια ιονισμού.
Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι η ενέργεια ιονισμού είναι μικρότερη για τα ηλεκτρόνια της εξωτερικής ηλεκτρονικής τροχιάς (στιβάδας).
Αυτό σημαίνει ότι, όταν προσδίδεται σε ένα άτομο ενέργεια, που μπορεί να απορροφηθεί από τα ηλεκτρόνια και της οποίας η τιμή είναι ίση ή μεγαλύτερη από την ενέργεια ιονισμού των ηλεκτρονίων της εξωτερικής στιβάδας τότε
- ή (πιθανότερο) θα απομακρυνθεί
- ή θα απομακρυνθούν ηλεκτρόνια της εξωτερικής στιβάδας.
Είναι ακόμα φανερό ότι
- Ελεύθερα ηλεκτρόνια με μικρή ταχύτητα ή
- φωτόνια μικρής ενέργειας (π.χ. φωτόνια ερυθρού φωτός)
δεν προκαλούν ιονισμό.
Στο φαινόμενο του ιονισμού στηρίζεται (αλλά και εξηγείται) ένας αριθμός συσκευών της Φυσικής, όπως είναι
- ο θάλαμος Wilsοn για τη μελέτη των ατομικών σωματιδίων,
- διάφορες ηλεκτρονικές λυχνίες, όπως
- λυχνίες εκκενώσεων,
- λυχνίες αίγλης,
- σωλήνες καθοδικών ακτίνων,
- ιοντικοί σωλήνες ακτίνων Ρέντγκεν (Χ) κ.ά.
Ο ιονισμός που παρατηρείται στη Γη (φυσικός ιονισμός έξω από το εργαστήριο) είναι μικρής έκτασης και οφείλεται κατά το μεγαλύτερο μέρος του στην Υπεριώδη Ακτινοβολία του Ήλιου.
Αντίθετα, σε μεγάλα ύψη από την επιφάνεια της Γης (80 - 400 km) εκδηλώνονται εντονότερα φαινόμενα ιονισμού.
Η ζώνη αυτή της ατμόσφαιρας, που ονομάζεται ιονόσφαιρα, δέχεται πολύ έντονο "βομβαρδισμό" ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών και κοσμικών ακτίνων υψηλής ενέργειας.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- ιόν
- Ιοντικός Δεσμός
- Ιονόσφαιρα
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)