Κέκροψ και Κύκλωπες
Cecrops and Cyclops
Πιθανή Ιστορική Ερμηνεία[]
Πιθανόν το μυθικό πρόσωπο Κέκροπας να υποκρύπτει εθνολογική αντιπροσώπευση.
Στην περίπτωση αυτή πρέπει να υπήρχε προελληνικός λαός «*Κέκροπες». Δεν υπάρχει όμως αναφορά για αυτόν τον λαό στις διασωθείσες πηγές της Ελληνικής Μυθολογίας.
Η γλωσσολογική εξέταση του ονόματος δείχνει ότι η ονομασία «Κέκροψ» προκύπτει από την ρίζα *Ccr-, *Κκρ-.
Η κατάληξη -οψ / -οπος ( = όψη) είναι μία συνήθης αρχαία ελληνική κατάληξη ονομάτων προσώπων.
Η παραπάνω ρίζα, ίσως, είναι συγγενική με την ρίζα *Ccl- , *Κκλ- από την οποία προκύπτει η λέξη «Κύκλωψ».
Αν υποτεθεί λοιπόν, ότι συνέβη διαγλωσσική μεταφορά των λέξεων, από μία προ-ελληνική γλώσσα στην ελληνική, τότε ενδεχομένως ίσχυσε ο γλωσσολογικός νόμος αντικατάστασης υγρών συμφώνων (l, r).
Άρα: Κέκροψ < *Κέκρωψ < *Κέκλωψ < Κύκλωψ < Κύκλωπες.
Η άποψη υποστηρίζεται και από το γεγονός ότι οι Έλληνες της κλασσικής εποχής θεωρούσαν όλα, σχεδόν, τα αρχαία τείχη και τις ακροπόλεις των πόλεών τους ως έργα Κυκλώπεια.
Επομένως καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες λογοπλάστες μετέτρεψαν (εξηλλήνισαν) το φυλετικό όνομα Κέκροπες σε Κύκλωπες. (Στην Αττική όμως το όνομα του γενάρχη διατηρήθηκε αυτούσιο).
Στην συνέχεια όταν στην Αττική εμφανίσθηκε και κυριάρχησε η επόμενη φυλή (που αντιπροσωπεύεται, αντίστοιχα, από τον βασιλέα Ερεχθέα) τότε οι Κέκροπες/Κύκλωπες αναγκάσθηκαν να καταφύγουν στις πλησιέστερες νήσους του Αιγαίου, τις ονομασθείσες από αυτούς Κυκλάδες.
Προφανώς οι Ερεχθείδες, οι νέοι κυρίαρχοι της Αθήνας, δεν διέθεταν αρχικά ναυτικές δυνάμεις και έτσι για ένα διάστημα «ανέχθηκαν» την κατοχή των νήσων από τους προγενεστέρους κατοίκους. Απόκτησαν λοιπόν, εμπορικές επαφές τις νήσους αυτές και τις απεκάλεσαν Κυκλάς (μία ονομασία με την συνήθη πρωτο-ελληνική κατάληξη (όπως Ελλάς, Αρκάς, Ιάς)). [Βέβαια όταν αργότερα, στην κλασσική εποχή, η εθνολογική αιτία της ονομασίας λησμονήθηκε, τότε η ετυμολογία της λέξης αποδώθηκε στην κυκλική κατανομή των νήσων γύρω από την Δήλο].
Επειδή όμως κάθε κατακτητής που σέβεται τον εαυτό του θέλει να επικείνει την κυριαρχία στο σύνολο των κτήσεων του κατακτηθέντος (κανόνας διεθνικής πολιτικής) γι’ αυτό όταν οι Ερεχθείδες (ή γενικότερα, η φυλή στην οποία ανήκαν) απέκτησαν την απαιτούμενη ναυτική δύναμη εισέβαλαν βαθμιαία στις Κυκλάδες νήσους (καθώς και στις Δωδεκανήσιες Σποράδες) και μετά από σκληρό αγώνα με τους Κέκροπες/Κύκλωπες (που οι μυθοπλάστες, υπερβάλλοντες σε υπερθετικό βαθμό, μετέτρεψαν στην γνωστή «Γιγαντομαχία») επέτυχαν την κατάληψή τους.
Οπότε έτσι πλάσθηκαν οι μύθοι στους οποίους οι Ολύμπιοι σύμμαχοί του Ηρακλέους καταπλάκωσαν τους γιγάντιους αντιπάλους τους με την ρίψη (αντί λίθων) νήσων, εξηγώντας έτσι και την γεωλογική προέλευσή τους. Αργότερα, βέβαια, ο μύθος μετατράπηκε σε αντιπαράθεση θεών και το πεδίο μάχης μεταφέρθηκε σε άλλες περιοχές όπως τα Φλεγραία πεδία της Χαλκιδικής.
Μεταγενέστερα ο μύθος των Κυκλώπων απλώθηκε και στην Δύση και συγκεκριμένα στην Σικελία όπου οι εντόπιοι Σικελοί μετατράπηκαν και αυτοί σε Κύκλωπες.
![]() ![]() |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)