Κέα
Ceos, Κέως, Τζιά
- Mία νήσος του Αιγαίου Πελάγους που ανήκει στις Κυκλάδες.
Ετυμολογία[]
Κυκλάδες
|
---|
Δυτικές Κυκλάδες |
|
Κεντρικές Κυκλάδες |
|
Ανατολικές Κυκλάδες |
|
Μικρές Κυκλάδες |
|
Νότιες Κυκλάδες |
|
Η ονομασία "Κέως" σχετίζεται ετυμολογικά, ενδεχομένως, με τις λέξεις:
Γεωγραφία[]
Μορφολογία[]
Τα σημαντικότερα όρη της είναι:
Ιστορία[]
Κυρίαρχη μυθική μορφή της Κέας υπήρξε ο Aρισταίος, γιος του Aπόλλωνα και της Νύμφης Κυρήνης.
Επικεφαλής Αρκάδων, έσωσε την νήσο από τα κυνικά καύματα (καύσωνες) που το απειλούσαν, ιδρύοντας τη λατρεία του Ικμαίου Διός και εξασφαλίζοντας δροσερούς ανέμους, τα γνωστά μελτέμια (ετησίαι).
Η αρχαιολογική έρευνα κατέδειξε ότι το νησί κατοικήθηκε πρώτη φορά στους Ύστερους Νεολιθικούς Χρόνους (ακρωτήριο Κεφάλα, 3300-3200 π.Χ.) και γνώρισε περίοδο πολιτισμικής ακμής κατά την Εποχή του Χαλκού (οικισμός Αγίας Ειρήνης, περίπου 3000-1100 π.Χ.).
Η περίοδος από την πτώση των μυκηναϊκών βασιλείων έως τη Γεωμετρική Εποχή παραμένει άγνωστη, ενώ κατά τους Γεωμετρικούς Χρόνους (μέσα 11ου-8ος αιώνας π.Χ.) κατοικήθηκε πρώτη φορά η ακρόπολη της Καρθαίας.
Κατά τους Αρχαϊκούς Χρόνους (7ος-6ος αιώνας π.Χ.) ιδρύθηκαν τέσσερις πόλεις-κράτη, που συνδέονταν μεταξύ τους με πυκνό οδικό δίκτυο: η Ιουλίς, η Καρθαία, η Κορησσός και η Ποιήεσσα. Η πρώτη βρισκόταν στην ενδοχώρα, οι υπόλοιπες ήταν παράκτιες πόλεις με λιμένες.
H Ιουλίς, που ήταν κτισμένη σε ένα ύψωμα της πρωτεύουσας της νήσου, περιβαλλόταν από δύο σειρές τειχών και είχε θέα στο βόρειο τμήμα της Κέας και το θαλάσσιο χώρο έως τη Μακρόνησο και τις ακτές της Λαυρεωτικής.
Οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν την ύπαρξη ναού του Απόλλωνα και της Αφροδίτης.
Η Καρθαία ήταν κτισμένη σε δυσπρόσιτη περιοχή, επάνω από το γραφικό όρμο Πόλες, στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού.
Τα πρώτα ίχνη οικιστικής παρουσίας στην Καρθαία ανάγονται στη Γεωμετρική Περίοδο και εντοπίζονται στο νότιο έξαρμα της ακρόπολης. Η πόλη, με συνεχή κατοίκηση από τους Αρχαϊκούς Χρόνους έως την Πρώιμη Βυζαντινή Περίοδο, διέθετε περιτειχισμένη ακρόπολη και εκτεταμένο αμυντικό σύστημα, που συνίστατο από πύργους (φρυκτωρίες). Επίσης, δημόσια κτίρια, εργαστήρια, μεταλλεία, νομισματοκοπείο, σύστημα υδροδότησης, δικούς της άρχοντες και νόμους.
Η Ποιήεσσα, κτισμένη στο λόφο των Φυρών ή Παναγιάς της Σωτήρας, κοντά στις Πήσσες, ιδρύθηκε γύρω στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. και περιβαλλόταν από εξωτερικό περίβολο και πύργους. Κατά τους Ελληνιστικούς Χρόνους η πόλη προσαρτήθηκε διοικητικά στην Καρθαία, η δε ευρύτερη περιοχή συνέχισε να αποτελεί ζώνη αγροτικής εκμετάλλευσης. Στο εσωτερικό της οχύρωσης είναι ορατά τα λείψανα οικιών και αναλημματικοί τοίχοι. Στη νότια ακτή του όρμου της περιοχής εντοπίστηκαν λιμενικές εγκαταστάσεις και στην ευρύτερη περιοχή κατάλοιπα αγροτικών εγκαταστάσεων και πύργοι.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)