Καρκίνος

Νεφελώματα

Νεφελώματα
- Ένα Νεφέλωμα.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Καρκίνος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[]]".
Εισαγωγή[]
Το Νεφέλωμα του Καρκίνου (M1, NGC 1952), είναι νεφέλωμα του Τοπικού Γαλαξία που ανακαλύφθηκε το 1731 από τον Άγγλο ιατρό και αστρονόμο John Bevis.
Αποτελεί υπόλειμμα Υπερκαινοφανούς Αστέρα: ένα διαστελλόμενο νεφέλωμα αερίων, τα οποία τα είχε αποβάλει η έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα που συνέβη στις 4 Ιουλίου του 1054, πλησίον του Αστέρα ζ του Ταύρου, και η οποία καταγράφηκε από τους Κινέζους αστρονόμους της εποχής στα "Χρονικά της Σινικής". Έλαβε το όνομά του από το σχήμα του, που θυμίζει κάβουρα (καρκίνος) όταν παρατηρείται με τηλεσκόπιο.
Το νεφέλωμα έχει σήμερα μήκος που υπερβαίνει τα 6 έτη φωτός, καθώς διαστέλλεται με ταχύτητα 1.000 km/sec και έχει εκτιμώμενη μάζα περίπου 1-5 ηλιακές μάζες.
Ο υπερκαινοφανής που δημιούργησε το Μ1 ήταν τόσο λαμπρός ώστε ήταν ορατός με γυμνό οφθαλμό ακόμη και τη ημέρα για 23 ημέρες, ενώ ήταν ορατός τη νύκτα για περίπου δυο έτη, υπερβαίνοντας την Αφροδίτη σε λαμπρότητα, μέχρι που χάθηκε από τον νυκτερινό ουρανό την άνοιξη του 1056. Οι Κινέζοι αστρονόμοι, στα χρονικά των οποίων καταγράφηκε εκτεταμένα το κοσμικό αυτό γεγονός, αποκάλεσαν τον αστέρα αυτόν επισκέπτη αστέρα.
Το Νεφέλωμα του Καρκίνου εντοπίζεται στον αστερισμό του Ταύρου και είναι το πρώτο αντικείμενο του καταλόγου του Messier.
Απέχει από τη Γη περίπου 6.500 έτη φωτός.
Για το λόγο αυτό, το κοσμικό γεγονός που το δημιούργησε συνέβη στην πραγματικότητα 6.500 έτη πριν γίνει ορατό, δηλαδή περίπου το 5.400 π.Χ.
Στο κέντρο του νεφελώματος βρίσκεται το πάλσαρ του Καρκίνου (γνωστό και ως PSR B0531+21), ένας Αστέρας Νετρονίων με διάμετρο 20 περίπου χιλιoμέτρων που ανακαλύφθηκε το 1968: ήταν η πρώτη παρατήρηση palsar σε υπόλειμμα υπερκαινοφανούς, μια θεμελιώδης ανακάλυψη για την εξήγηση του φαινομένου των palsar ως αστέρων νετρονίων.
Το palsar του Καρκίνου έχει περίοδο περιστροφής 33 χιλιοστά του δευτερολέπτου, δηλαδή περιστρέφεται 30 φορές ανά δευτερόλεπτο, και οι δέσμες ακτινοβολίας που εκπέμπονται αλληλεπιδρούν με τα αέρια του νεφελώματος προκαλώντας περίπλοκες μορφές Ακτινοβολίας Συγχρότρο και φθορισμού.
Το δυναμικότερο τμήμα του εσωτερικού του Νεφελώματος είναι το σημείο όπου ένας από τους πολικούς πίδακες του palsar συναντά το περιβάλλον υλικό, σχηματίζοντας ένα Κρουστικό Κύμα. Το σχήμα και η θέση αυτού του κρουστικού κύματος αλλάζουν ταχύτατα, με τον ισημερινό άνεμο να εμφανίζεται ως μια σειρά θυσάνων που φωτίζονται και εξαφανίζονται ενώ μετακινούνται απομακρυνόμενοι από το palsar για να διαλυθούν στο κύριο τμήμα του Νεφελώματος.
Το πάλσαρ του Καρκίνου είναι μια από τις γνωστότερες ουράνιες πηγές αυτής της κατηγορίας, και η εκπομπή του αποκαλύπτεται σε σχεδόν ολόκληρο το Ηλεκτρομαγνητικό Φάσμα, από την περιοχή των ραδιοκυμάτων έως τις Ακτίνες γ υψηλών ενεργειών.
Το Νεφέλωμα Καρκίνος χρησιμοποιείται συχνά ως Μονάδα Μέτρησης στην Ραδιοαστρονομία: είναι πολύ φωτεινό σε αυτήν την περιοχή του φάσματος, και η ροή του είναι σταθερή (εξαίρεση αποτελεί το ίδιο το palsar). Το πάλσαρ στέλνει ένα ισχυρό περιοδικό σήμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο του χρονισμού των ανιχνευτών ακτίνων Χ.
Στην αστρονομία των ακτίνων X, οι όροι "Crab" (αγγλική λέξη που σημαίνει "Καρκίνος" , ‘’κάβουρας’’) και "milliCrab" χρησιμοποιούνται μερικές φορές ως μονάδες ροής. Πολύ ολίγες πηγές ακτίνων Χ έχουν φωτεινότητα μεγαλύτερη του 1 Crab.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- http://seds.org/messier/m/m001.html
- http://celestialwonders.com/M1_12272003.html
- http://www.astrosurf.com/astro_virtu/info/f_1952.htm
![]() ![]() |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)