Μάχη Καυδιανών Δικράνων
Μάχες Γης
Μάχες 1ης Χιλιετίας π.Χ.
Μάχες 4ου Αιώνα π.Χ.
Μάχες Αρχαίας Εποχής
Αρχαία Εποχή
Μάχες Μεσαιωνικής Εποχής
Μεσαιωνική Εποχή
Μάχες Νεώτερης Εποχής
Νεώτερη Εποχή
Μάχες Σύγχρονης Εποχής
Σύγχρονη Εποχή
Μάχες 3ης Χιλιετίας π.Χ.
Μάχες 2ης Χιλιετίας π.Χ.
Μάχες 1ης Χιλιετίας π.Χ.
Μάχες 1ης Χιλιετίας μ.Χ.
Μάχες 2ης Χιλιετίας μ.Χ.
Μάχες 3ης Χιλιετίας μ.Χ.
Πόλεμος
Πόλεμοι Γης
Χερσαία Μάχη
Ναυμαχία
Αερομαχία
Αρματομαχία
Ιππομαχία
Μονομαχία
Αψιμαχία
Ξιφομαχία
Οπλισμός
Οπλικά Φορήματα
Πολεμικές Μηχανές
- Μία αναίμακτη μάχη του 4ου Αιώνα π.Χ..
Σύνοψη[]
 Πόλεμος
|
|---|
| Χερσαίες Μάχες |
Πρόλογος[]
Η μάχη του Caudine Forks , 321 π.Χ., ήταν ένα αποφασιστικό γεγονός του 2ου Σαμνιτικού Πολέμου.
Ο χαρακτηρισμός του ως μάχη είναι μια απλή ιστορική τυπικότητα: δεν υπήρξε μάχη και δεν υπήρξαν θύματα.
Οι Ρωμαίοι παγιδεύθηκαν σε μια κλειστή κοιλάδα από τους Σαμνίτες και αναγκάσθηκαν να διαπραγματευθούν μια δυσμενή παράδοση.
Η κατάσταση ήταν εξ ολοκλήρου πολιτική, με τους δικαστές και στις δύο πλευρές να προσπαθούν να επιτύχουν τους καλύτερους όρους για την πλευρά τους. Στο τέλος οι Σαμνίτες αποφάσισαν ότι θα ήταν καλύτερο για τις μελλοντικές σχέσεις να αφήσουν τους Ρωμαίους να φύγουν, ενώ οι Ρωμαίοι απείχαν από επιθέσεις εναντίον των Σαμνιτών λόγω θρησκείας και τιμής.
Περιγραφή[]
Σύμφωνα με την αφήγηση του Λίβιου, ο Σαμνίτης διοικητής, Γάιος Πόντιος, πληροφορούμενος ότι ο Ρωμαϊκός στρατός βρισκόταν πλησίον της Καλατίας, έστειλε δέκα στρατιώτες μεταμφιεσμένους σε βοσκούς με εντολή να διαδώσουν ότι οι Σαμνίτες πολιορκούσαν τη Λουκερία, της Απουλίας.
Οι Ρωμαίοι διοικητές, πλήρως αποπλανηθέντες από αυτό το τέχνασμα, αποφάσισαν να ξεκινήσουν για να βοηθήσουν τη Λουσέρα.
Επέλεξαν την ταχύτερη διαδρομή, (κατά μήκος μίας διαδρομής όπου αργότερα θα κατασκευασθεί η Αππιακή Οδός), μέσω των Καυδιανών Δικράνων (Furculae Caudinae), ενός στενού ορεινού περάσματος κοντά στο Μπενεβέντο της Καμπανίας. Η περιοχή περί τα Caudine Forks περιβαλλόταν από όρη και μπορούσε να εισέλθει κάποιος μόνο από δύο διόδους. Οι Ρωμαίοι εισήλθαν από την μία αλλά όταν έφθασαν στην δεύτερη την βρήκαν φραγμένη. Επέστρεψαν, αμέσως, στην πρώτη και βρέθηκαν περικυκλωμένοι από τους Σαμνίτες.
Σε αυτό το σημείο οι Ρωμαίοι, σύμφωνα με τον Λίβιο, έπεσαν σε πλήρη απόγνωση, γνωρίζοντας ότι η κατάσταση ήταν αρκετά απελπιστική. Οι Σαμνίτες αναρωτήθηκαν για το ποιός ήταν ο βέλτιστος τρόπος να εκμεταλλευτούν την επιτυχία τους.
Ως εκ τούτου, ο Πόντιος πείσθηκε να στείλει μια επιστολή στον πατέρα του, Ερέννιο.
Η απάντηση που έλαβε ήταν ότι οι Ρωμαίοι έπρεπε να σταλούν στην πατρίδα τους, αβλαβείς, το συντομότερο δυνατό.
Αυτή η συμβουλή απορρίφθηκε και εστάλη μια περαιτέρω επιστολή στον Ερέννιο.
Αυτή τη φορά η συμβουλή ήταν να φονεύσουν όλους τους Ρωμαίους στρατιώτες.
Μη γνωρίζοντας τι να πράξουν με τέτοιες αντιφατικές συμβουλές, οι Σαμνίτες ζήτησαν από τον Ερέννιο να έρθει αυτοπροσώπως για να τους εξηγήσει.
Όταν έφθασε ο Ερέννιος εξήγησε ότι - αν άφηναν τους Ρωμαίους στρατιώτες ελεύθερους χωρίς να τους βλάψουν, θα δέσμευαν ηθικά την Ρώμη και έτσι θα εξασφάλιζαν μόνιμη ειρήνη με αυτήν. - αν εξολόθρευαν ολόκληρο τον Ρωμαϊκό στρατό, τότε η Ρώμη θα ήταν τόσο αποδυναμωμένη που δεν θα αποτελούσαν απειλή για πολλές γενεές.
Τότε ο υιος του τον ερώτησε αν υπήρχε μέση οδός.
Ο Χερέννιος επέμενε ότι οποιαδήποτε μέση οδός θα ήταν απόλυτη ανοησία και θα άφηνε τους Ρωμαίους να ετοιμάζονται για εκδίκηση χωρίς να τους αποδυναμώνει.
Επίλογος[]
Οι συνέπειες της μάχης αυτής ήταν:
Σύμφωνα με τον Λίβιο, ο Πόντιος δεν ήταν πρόθυμος να λάβει την συμβουλή του πατέρα του και επέμενε να παραδοθούν οι Ρωμαίοι και να διέλθουν κάτω από έναν ζυγό δικράνων (που αποτελούσε ταπαινωτική δοκιμασία). Αυτό συμφώνησαν οι δύο διοικητές πρόξενοι, καθώς ο στρατός αντιμετώπιζε την πείνα.
Ο Λίβιος περιγράφει λεπτομερώς την ταπείνωση των Ρωμαίων, η οποία χρησιμεύει για να υπογραμμίσει τη σοφία της συμβουλής του Ερέννιου.
Ο Λίβιος αντικρούει τον εαυτό του ως προς το αν η Ρώμη τίμησε ή απέρριψε, την Καυδιανή Σπονδή. Ισχυρίζεται ότι η Ρωμαϊκή Σύγκλητος απέρριψε τους όρους, αλλά, αλλού ισχυρίζεται ότι, τελικά, η Ρώμη τίμησε την Καυδιανή ειρήνη έως ότου εξέσπασαν εκ νέου οι εχθροπραξίες το 316 π.Χ.
Οι σύγχρονοι ιστορικοί έχουν αμφισβητήσει τις λεπτομέρειες της αφήγησης του Λίβιου.
Καμία από τις δύο εισόδους που οδηγεί στην κεντρική πεδιάδα δεν είναι τόσο στενή και απότομο όσο υποδηλώνει η δραματική περιγραφή του Λίβιου. Η δυτική είσοδος (κοντά στην πόλη Αριέντζο ) έχει πλάτος πλέον του ενός χιλιομέτρου και είναι απίθανο οι Σαμνίτες να είχαν χρόνο να το εμποδίσουν αποτελεσματικά στο σύντομο χρονικό διάστημα που θα χρειάζονταν οι Ρωμαίοι για να διασχίσουν την κοιλάδα στην ανατολική είσοδο (κοντά στην Αρπαία ) και να επιστρέψουν. (Η απόσταση είναι 4,5 Km.)
Ακόμη και το ανατολικό άκρο, το οποίο είναι στενότερο, είναι αρκετά πλατύ ώστε να είναι δυνατή η πορεία, ενώ κρατά εκτός εμβέλειας βλήματα που εκτοξεύονται από τους λόφους εκατέρωθεν.
Ο Horsfall προτείνει ότι η γεωγραφία του Λίβιου ενδέχεται να είχε επηρεασθεί από αφηγήσεις για τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου που ήταν σύγχρονες με αυτό το γεγονός.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Μάχες 4ου Αιώνα π.Χ.
- Μάχες 4ου Αιώνα π.Χ.
- Πόλεμοι 4ου Αιώνα π.Χ.
- Πόλεμοι 4ου Αιώνα π.Χ.
- Μάχες 3ης Χιλιετίας π.Χ.
- Μάχες 2ης Χιλιετίας π.Χ.
- Μάχες 1ης Χιλιετίας π.Χ.
- Μάχες 1ης Χιλιετίας μ.Χ.
- Μάχες 2ης Χιλιετίας μ.Χ.
- Μάχες 3ης Χιλιετίας μ.Χ.
- Μάχη
- Πόλεμος
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)