Κιμμέριοι
- Ένας ιστορικός λαός της Ανατολικής Ευρώπης και της Μικράς Ασίας.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Κιμμέριοι" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Κίμβροι".
Επίσης
- Γερμανοί, Κερμάνιοι, Σαυρομάτες
Πρέπει να σχετίζονται με τους Βιβλικούς "Γομέρ"
Ιστορία[]
Οι Κιμμέριοι ήταν αρχαίος λαός της Ταυρικής Χερσονήσου (Κριμαία) και των περί τη λίμνη Μαιώτιδα (Αζοφική Θάλασσα) παροικούντων.
Κατά τον 8ο αιώνα π.Χ. ένας κλάδος τους διέβη τον Καύκασο και συγκρούσθηκε με τους Ασσύριους στη βορειοδυτική Περσία
Στην συνέχεια στάφηκαν στα δυτικά και επέδραμαν στην στη Μικρά Ασία όπου συνέτριψαν τους Φρύγες καταλύοντας την Φρυγική Αυτοκρατορία.
Από το όνομά τους και η περιοχή Κιμμέρια ή Κιμμερία και Κιμμέριος Βόσπορος (σήμερα πορθμός Κερτς).
Μυκηναϊκή Εποχή[]
Στην αρχαία Ελλάδα είναι γνωστοί από τους Μυκηναϊκούς χρόνους. Ό Όμηρος τους αναφέρει ως πολυάριθμο λαό σε βόρεια μέρη που «η νυξ διαρκεί μία μόνο ώρα» (Οδ. κ', λ', ξ'). Αυτό είχε ως συνέπεια οι αρχαίοι Έλληνες να θεωρούν τη χώρα τους ως σημείο εισόδου στον Άδη και να παράγουν το όνομά τους από τους Κέρβερους (Κερβέριοι – Κιμμέριοι).
Αρχαϊκή Εποχή[]
Περί το 900 π.Χ. οι Κιμμέριοι εκδιώκονται από τους βορειότερους αυτών τους Σκύθες και κατέφυγαν στην Ασία όπου από το 900 -700 π.Χ. διεξήγαγαν σημαντικούς αγώνες κατά των Ασσυρίων (λεπτομέρειες παρέχουν επιγραφές σε σφηνοειδή γραφή των βασιλέων Μενούα και Σαργώνα) παρά τη λίμνη Ουρμία του σημερ. Αζερμπαϊτζάν.
Σύμφωνες με αυτές τις επιγραφές επί των βράχων του Τας-Τεπέ και επιστολής του Σάργωνα είναι και οι μαρτυρίες του Ηρόδοτου.
Το 706 έπαυσαν να απειλούν την Ασσυρία και στράφηκαν δυτικά κατά της Φρυγίας.
Το 696 συνέτριψαν τους Φρύγες και ο βασιλέας Μίδας αυτοκτόνησε.
Το 679 εισέβαλλαν και πάλι στην Ασσυριακή επικράτεια, όμως ηττήθηκαν και περιορίστηκαν στην Καππαδοκία.
Αργότερα φέρονται να στρέφονται δυτικά (πιθανόν να νικήθηκαν από τους ενωμένους "Ισκούζα" (Σκύθες) και Ασσύριους). Δύο δρόμοι υπήρχαν τότε, ο βόρειος από σημ. "Ερζερούμ" και παράλια Ευξείνου και ο νότιος από σημ. "Ντιγιάρμπακιρ". Επειδή από νότο ουδέν ίχνος αυτών βρέθηκε άρα ακολούθησαν το βόρειο. Φθάνοντας στη Σινώπη εξόρμησαν στη Βιθυνία και Φρυγία.
Στο σύγγραμμα του Αρριανού "Βιθυνιακά" που δεν περισώθηκε, (αφορούσε περιγραφή αυτής της εξόρμησης) υπήρχε η λεπτομέρεια ότι παρά την Ποντική Ηράκλεια πλείστοι Κιμμέριοι απέθαναν μετά από βρώση "ακονίτου" (δηλητηριώδους φυτού). .
Αλλά και από πληροφορίες Ελλήνων συγγραφέων το 674 π.Χ. οι Κιμμέριοι εισέβαλαν στη Φρυγία και κατέστρεψαν το Γόρδιο αναγκάζοντας τον Μίδα να αυτοκτονήσει (696)
Αργότερα επανήλθαν και πάλι εισβάλλοντας στη Λυδία όπου ο βασιλέας Γύγης δεν επέτυχε να αποτρέψει την 1η δήωση των Σάρδεων το 652 π.Χ..
Και πάλι όμως επανήλθαν επί της βασιλείας του Άρδυος.
Για τη 2η πτώση των Σάρδεων το 644 π.Χ. ο ποιητής Καλλίνος στις ελεγείες του αναφέρει τους Τρήρες που διαπερνώντας τη Θράκη εισέβαλαν στη Μικρά Ασία, που ως σύμμαχοι αργότερα των Κιμμέριων, επέδραμαν κατά των Ελληνικών πόλεων της Προποντίδας και Θράκης.
Ο Στράβων διασώζει στίχο του Καλλίνου, όπου δηλώνει την άλωση των Σάρδεων (14.1.40).
- «Επέρχεται, νυν, ο στρατός των "οβριμοεργών" (= βιαιοπραγούντων) Κιμμερίων».
Στην συνέχεια μαζί με τους Τρήρες στράφηκαν κατά των πλούσιων πόλεων της παραλιακής Μ.Ασίας.
Τότε καταστράφηκε ο περίφημος "Ναός της Αρτέμιδος" της Εφέσου από τον βασιλέα των Κιμμερίων Λύγδαμιος, καθώς και οι Ελληνικές πόλεις Κολοφών, Σμύρνη, Μαιάνδρεια Μαγνησία και Άντανδρος.
Η Μαιάνδρεια Μαγνησία, νικήτρια των πολέμων με την Έφεσο, καταστράφηκε από τους Τρήρες όπως αναφέρει ο Στράβων.
(Το επόμενο έτος, η κατεστραμμένη πόλη καταλήφθηκε από τους Μιλήσιους)
Στην συνέχεια στρέφονται και πάλι προς τα ανατολικά και εισέρχονται στην Ασσυριακή Μικρά Ασία (Κιλικία). Εκεί υφίστανται συντριπτική ήττα από τους Ασσυρίους (640 π.Χ.) Έτσι αναγκάζονται να περιοριστούν στην Καππαδοκία.
Για 75 έτη οι Κιμμέριοι υπήρξαν αληθινή μάστιγα των Μικρασιατικών παραλίων μέχρι το 575 π.Χ. όπου ο βασιλεύς της Λυδίας Αλυάττης κατάφερε να τους εκδιώξει οριστικά προς τη Καππαδοκία και Αρμενία.
Και όμως οι πληροφορίες γι΄ αυτό το λαό ακόμα είναι συγκεχυμένες.
Οι Ασσυριακές παραδόσεις τους ονομάζουν "Γιμαράϊα" οι Εβραϊκές "Γομέρ" ή "Γαμέρ" συγχέοντάς τους με τους Φρύγες, ενώ στα Αρμενικά κείμενα αποκαλούνται "Καρμίκ" ή "καμέρκ"
Ο Ποσειδώνιος τους θεωρεί συγγενείς των Κίμβρων ενώ ο Προκόπιος τους συσχετίζει με τους Βρετανούς και Ιρλανδούς.
- Ενδεχομένως άλλος λαός είναι εκείνος του Ομήρου και άλλος λαός που επέδραμε από τη Θράκη. Συγκλίνουσα άποψη: Οι Κιμμέριοι είναι κλάδος των Κελτών που ο μεν 1ος κλάδος τους εγκαταστάθηκε στη Δύση ο δε 2ος στη Κιμμερία (σημ. Κριμαία).
- Οι Κιμμέριοι αναφέρονται στη Παλαιά Διαθήκη (βιβλίο Ιεζεκιήλ: 38, 6).
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)