Science Wiki
Advertisement

Κλεανδρίδας

Cleandridas


Generals-01-goog

Κλασσική Εποχή
Στρατιωτικοί Κλασσικής Εποχής‎
5ος Αιώνας π.Χ.

Όνομα: Κλεανδρίδας
Ηγεμονικά Ονόματα

Σπάρτη
Ηγεμόνες Σπάρτης
Στρατιωτικοί Σπάρτης
Πολιτικοί Σπάρτης
Λακωνία
‎Ηγεμόνες Λακωνίας
Αθήνα
Ηγεμόνες Αθήνας
Στρατιωτικοί Αθήνας
Πολιτικοί Αθήνας
Αττική
‎Ηγεμόνες Αττικής
Θήβα
Ηγεμόνες Θήβας
Στρατιωτικοί Θήβας
Βοιωτία
‎Ηγεμόνες Βοιωτίας
Άργος
Ηγεμόνες Άργους
Στρατιωτικοί Άργους Αργολίδα
‎Ηγεμόνες Αργολίδας
Κόρινθος
Ηγεμόνες Κορίνθου
Στρατιωτικοί Κορίνθου
Κορινθία
‎Ηγεμόνες Κορινθίας
Φωκίδα
‎Ηγεμόνες Φωκίδας
Στρατιωτικοί Φωκίδας
Μεσσηνία
‎Ηγεμόνες Μεσσηνίας
Σικυώνα
‎Ηγεμόνες Σικυωνίας
Αχαΐα
‎Ηγεμόνες Αχαΐας
Ηλεία
‎Ηγεμόνες Ηλείας
Πισάτιδα
‎Ηγεμόνες Πισάτιδας
Αρκαδία
Ηγεμόνες Αρκαδίας
Μέση Ελλάδα
‎Ηγεμόνες Μέσης Ελλάδας
Θεσσαλία
Θεσσαλική Ομοσπονδία
‎Ηγεμόνες Θεσσαλίας
Ήπειρος
‎Ηγεμόνες Ηπείρου
Μακεδονία
Ηγεμόνες Μακεδονίας
Στρατιωτικοί Μακεδονίας
Στρατιωτικοί Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Θράκη
Ηγεμόνες Θράκης
Σικελία
Ηγεμόνες Σικελίας
Κάτω Ιταλία
Ηγεμόνες Κάτω Ιταλίας
Κυρήνη
Ηγεμόνες Κυρήνης
Λυδία
Ηγεμόνες Λυδίας
Φρυγία
Ηγεμόνες Φρυγίας
Καρχηδόνα
Ηγεμόνες Καρχηδόνας
Στρατιωτικοί Καρχηδόνας
Φοινίκη
Ηγεμόνες Φοινίκης
Περσική Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Περσικής Αυτοκρατορίας
Έπαρχοι Περσικής Αυτοκρατορίας
Στρατιωτικοί Περσικής Αυτοκρατορίας
Πρίγκιπες Περσικής Αυτοκρατορίας

- Ένας στρατηγός της Σπάρτης.

- Χρονική Περίοδος Ακμής: Κλασσική Εποχή, 4ος Αιώνας π.Χ.

- Γέννηση: 485 π.Χ.

- Θάνατος: ?

Ετυμολογία[]

Το όνομα "Κλεανδρίδας" σχετίζεται ετυμολογικά με την ονομασία "[[]]".

Γενεαλογία[]

- Οίκος:

- Πατέρας:

- Μητέρα:

- Σύζυγος:

- Τέκνα:

Βιογραφία[]

Τα σπουδαιότερα γεγονότα του βίου του είναι:

Ο Κλεανδρίδας ήταν διακεκριμένος Σπαρτιάτης στρατηγός και πολιτικός, σύμβουλος του βασιλέα Πλειστοάνακτα, ο οποίος καταδικάστηκε το ερήμην σε θάνατο για δωροληψία, με αποτέλεσμα να επιλέξει να αυτοεξορισθεί στους Θουρίους της Κάτω Ιταλίας, όπου έζησε το υπόλοιπο της ζωής του και όπου διακρίθηκε επίσης ως στρατηγός.

Ο υιος του, στρατηγός Γύλιππος επίσης διακρίθηκε ως στρατηγός της Σπάρτης, αλλά και επίσης καταδικάσθηκε αργότερα για οικονομικό σκάνδαλο ερήμην σε θάνατο.

Αναφέρεται για πρώτη φορά σε μάχες των Σπαρτιατών εναντίον των Αρκάδων γύρω στο 470 ή 460 π.Χ.[1] όπου διακρίθηκε στη μάχη κατά της Τεγέας.

Αναφέρεται στη συνέχεια ως στρατιωτικός και πολιτικός σύμβουλος του βασιλέα της Σπάρτης Πλειστοάνακτα.

Συγκεκριμένα, το 446 π.Χ. ο Περικλής είχε απασχολημένο τον αθηναϊκό στρατό στην αποστασία της Εύβοιας, όταν έμαθε ότι οι Σπαρτιάτες κατευθύνονταν επιθετικά στην Αττική και ήδη είχαν φθάσει την Ελευσίνα. Επικεφαλής των Σπαρτιατών ήταν ο Πλειστοάναξ, που επειδή ήταν νεαρός και άπειρος, οι Έφοροι είχαν στείλει ως σύμβουλο του τον Κλεανδρίδα.

Σύμφωνα με όσα γράφουν οι Θουκυδίδης και Πλούταρχος, ο Περικλής φέρεται να δωροδόκησε και τους δύο άνδρες με 10 τάλαντα, προκειμένου να τους πείσει να αποχωρήσουν από την Αττική.

Η αλήθεια είναι ότι οι Σπαρτιάτες όντως φαίνεται να αποχώρησαν πιο πρόθυμα από ό,τι θα ανέμενε ένας παρατηρητής, και αυτό θα μπορούσε να ερμηνευθεί με την εκδοχή περί χρηματισμού των επικεφαλής τους, αλλά μερικοί ιστορικοί έχουν σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσον η δωροδοκία υπήρξε ιστορικό γεγονός[2]

Άλλοι ιστορικοί εκτιμούν ότι δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία για τη συναλλαγή και ότι αν αυτή όντως είχε διαμειφθεί, συνοδευόταν από ρεαλιστικά συμφέρουσες για τη Σπάρτη ειρηνευτικές προτάσεις του Περικλή. Αυτή η εκδοχή συνάδει και με τις εξελίξεις της εποχής, αφού όντως ένα έτος μετά υπογράφηκαν μεταξύ Αθηνών και Σπάρτης οι Τριακονταετείς Σπονδές.

Οι δύο πόλεις δηλαδή ήταν έτοιμες για προσωρινή ανακωχή ή ειρήνη, η κάθε μία για τους λόγους της [3]. Τέλος θεωρείται ότι αν όντως αλήθευε πλήρως ο χρηματισμός, θα είχε διαπραχθεί το σοβαρότερο αδίκημα της εσχάτης προδοσίας και ο νεαρός Πλειστοάναξ μάλλον δεν θα είχε τιμωρηθεί - όπως τιμωρήθηκε - με ένα υψηλό, αλλά πάντως απλώς χρηματικό πρόστιμο, αλλά με σοβαρότερη ποινή.

Υπάρχει τέλος και η εκδοχή ότι εκείνος που χρηματίστηκε ήταν ο Κλεανδρίδας και στη συνέχεια έπεισε και παρέσυρε τον Πλειστοάνακτα.

Αντίδραση των Αθηνών[]

Ο Περικλής όταν ερωτήθηκε σχετικά για τα 10 τάλαντα που έλειπαν από το ταμείο της Αθήνας, απάντησε λακωνικά ότι «δόθηκαν εις το δέον» και δεν έγιναν περαιτέρω ερωτήσεις, γεγονός που υποδηλώνει ότι θεωρήθηκε δικαιολογημένο «μυστικό κονδύλιο» για κάποιο κρατικό απόρρητο.

[Αργότερα στις «Νεφέλες» ο Αριστοφάνης θα διακωμωδούσε την άνεση του Περικλή να διαχειρίζεται μεγάλα ποσά, βάζοντας τον Φειδιπίδη να ρωτά τον ξυπόλυτο Σπευσιάδη «τι στην ευχή έκανε τα παπούτσια του» και εκείνον να απαντά «τα έχασα εις τα δέοντα»].

Αντίδραση των Σπαρτιατών[]

Όμως στη Σπάρτη επικρατούσε άλλο πνεύμα για το ίδιο ζήτημα. Ο Κλεανδρίδας, διαισθανόμενος ποια θα ήταν η ετυμηγορία των Εφόρων, έφυγε από την πατρίδα του και καταδικάσθηκε ερήμην σε θάνατο (445/45 π.Χ.) Ο Πλειστοάναξ καταδικάστηκε σε πρόστιμο 15 ταλάντων και επειδή δεν μπορούσε να το καταβάλει, αυτοεξορίστηκε στην Αρκαδία για 18 έτη, ώσπου ανακλήθηκε.

Μετάβαση στους Θουρίους[]

Σύμφωνα με μια εκδοχή ο Κλεανδρίδας κατέφυγε στην Αθήνα και μετά στους Θούριους, την πανελλήνια αποικία που δημιούργησε την ίδια εποχή ο Περικλής στην Κάτω Ιταλία.

Σύμφωνα με άλλη εκδοχή κατέφυγε εξαρχής στην Ιταλία και πρωταγωνίστησε ιδιαίτερα ενεργά στη δημιουργία νέας αποικίας στη θέση της κατεστραμμένης Συβάρεως, την ίδια εποχή που οι Αθηναίοι ενδιαφέρονταν να αποκτήσουν μια πόλη δικών τους συμφερόντων εκεί. Μετά την ίδρυση των Θουρίων, ο Κλεανδρίδας έδωσε σημαντικές μάχες για τη νέα πατρίδα του, όπως εναντίον των Ταραντίνων. Στους Θούριους έζησε όχι απλώς ως νόμιμος πολίτης, αλλά και τιμήθηκε ιδιαίτερα σαν στρατηγός.

Η αποικία αυτή δεν ήταν αποκλειστικά αθηναϊκών συμφερόντων πάντως και θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί για την εποχή της «πολυπολιτισμική», γεγονός που αποδεικνύεται αργότερα, όταν απευθύνθηκαν σε αυτήν οι Αθηναίοι για να ελλιμενίσουν τον πολεμικό στόλο τους και οι Θούριοι αρνήθηκαν να αναμιχθούν στην εκστρατεία εναντίον των Συρακουσών. Ίσες αποστάσεις κράτησαν και από τους Σπαρτιάτες, όταν τους επισκέφθηκε με το αντίθετο αίτημα (να ενισχύσουν τις Συρακούσες) ο στρατηγός Γύλιππος, γιος του Κλεανδρίδα.

Υποσημειώσεις[]

  1. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Παύλου Δρανδάκη
  2. oι Georg Busolt, o Karl Julius Beloch και Gaetano de Sanctis
  3. Donald Kagan, The outbreak of the Pelopοnnesian War, σελ 124 και 125

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

  • "Ιστορία Ελληνικού Έθνους". Εκδοτική Αθηνών, 1974.
  • "Ιστορία της Aρχαίας Ελλάδας". Russell Meiggs & John B. Bury. Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1998.

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement